Sanne en Steffie

Arya gromde kwaad als ze ziet tot de rode draak aan het vuur was ontkomen. Ze zou de draak krijgen dat was hun opdracht en die zouden ze volbrengen ook. Ze keerde zich om maar dan ziet ze de draak al. Ze wilde het niet toe geven maar hij was snel. Voor ze iets kon doen voelde ze zijn kaken en zijn tanden in haar vleugel bijten. Ze brulde van de pijn die veranderde in een woedende brul en ze haalt met haar eigenstaart uit naar zijn hoofd. In de hoop tot die los zou laten.

Luka habte even naar adem toen de rode draak had aangevallen en zijn blik gaat naar hem en hij staat op van het zadel en hij rent soepel over de rug van arya en dan springt hij naar de andere draak toe. Hier zul je voor boeten. Sist hij in de oude taal tegen de rode draak en hij breek het schild rond zijn magie. Dan fluistert hij een paar woorden en plaats zijn handen in de nek van de draak waar zwart paarse stralen uit kwamen die moesten hem een grote wond op leveren. Hij zou hem leren zijn draak wat aan te doen niemand mocht dat hij zou haar beschermen en het kon hem niks schelen tot andere hem voor nu konden voelen.

Ryuk brulde woest toen de draak weerstand begon te bieden. Hij bleef koppig de vleugel vast houden. Zelfs toen de staart hem raakte liet hij niet los. Hij voelde hoe iemand, de rijder, op zijn rug geklommen was. Toen de jongen magie tegen hem gebruikte liet Ryuk de andere draak los en brulde van de pijn. Hij begon langzaam een daling in te zetten naar een grote open plek waar minimaal 4 draken van zijn maat konden staan. Hij probeerde tegen de pijn te vechten. Ondertussen, midden in zijn duikvlucht, draaide hij zich op zijn rug zodat, als hij de grond zou raken, de jongen geplat zou worden.

Luna was weer terug naar het huis gelopen, onder de veronderstelling dat het wel goed zou zijn, als ze ineens een brandende pijn voelt. Het was lang niet zo erg als Ryuk zijn pijn, maar hierdoor wist hij wel dat er wat aan de hand was. Ze vloekte luid en rende naar het weiland toe wat ze opende. Snel pakte ze een mantel van de waslijn en greep ze haar pijl en boog die voor de deur stonden. Haar hengst was al braaf naar haar toe gedraafd. Ze steeg op en reed naar het plein waar ze wat strijders om hulp riep. Nog geen 15 minuten later, reed een groepje van 6 ruiters, 5 elven en Luna zelf, weg van het dorp, opzoek naar Ryuk. Luna haar gezicht verscholen onder de cap van haar mantel.

Luca zette de aanval door. Zolang hij de lichte pijn in zijn eigen arm voelde. Maar dan voelt hij tot de pijn minder werd een teken tot hij had los gelaten en hij stopte zijn aanval. Dan voelt hij hoe de rode draak meteen afbuigt en hij heild zijn evenwicht, het was vreemd om op een andere draak te staan dan op arya en hij ziet het grote open veld. Hij ging landen. Maar dan draait de rode draak op zijn rug waardoor luca geen hou vast meer had en hij viel naar beneden en hij ziet de draak boven zich. De val kon hij makkelijk breken maar een draak die op hem viel misschien maar dat ging heel veel energie kosten.

Arya gromde toen ze los werd gelaten en sloeg wat moeizaam met een kant van haar vleugel het deed pijn en ze probeerde hem niet te veel te bewegen. Maar dan voelt ze de geest van luca meer aanwezig dan normaal zijn schild was weg. Andere magiers konden hem nu wel voelen. En dan merkt ze wat de rode draak wilde doen en ze vloog met wat moeite op de rode draak af. En ze voelde hoe luca zijn eigen val al brak met magie en zich klaarmaakt voor de draak die een paar meter boven hem was. Maar dan beukt arya de draak de andere kant op tegen de grond aan en ze probeert haar kaken rond zijn nek te plaatsen.

Ryuk wilde tegen Luca aan vliegen, de jonge rijder verpletteren onder zijn gewicht en daarmee hem en zijn draak uitschakelen. Maar blijkbaar dacht de draak van de rijder daar anders over. Hij werd wild aan de kant gebeukt en rolde samen met haar over de grond. Hij brulde kwaad toen hij door had wat ze probeerde. Hij was echter in een voordeel jegens haad: hij was groter, daarmee sterker en ze was gewond aan haar vleugel. Hik slingerde haar van zich af en sprong als het ware op Luca af, beukte hem opnieuw tegen de grond aan en zette hem vast met zijn poot waarna hij dreigend naar de draak keek. Maak dat jullie weg komen. En wel nu. Anders dood ik je rijder met jou daarbij. Zijn woorden drongen door in de gedachten van het vrouwtje dat zijn twgenstander was. Hij wilde zijn eigen soort niet doden, maar hij wilde ook nirt dat Luna, die hem druk aan het zoeken was, in gevaar kwam doordat mensen, de verkeerde mensen, erachter kwamen dat zij de rijdster was aan de kant van de elven. Dus dit was de enige oplossing. Hij drukte zijn poot iets harder op de borst van de jongen, als teken dat hij het meende. Vlieg nu weg en ik laat je rijder gaan. Je hebt mijn woord als draak. Je kon aan Ryuk merken dat hij het meende.

Arya rolde met de rode draak over de grond heen het deed duidelijk pijn aan haar vleugel maar daar gaf ze niks om de wil om haar rijder te beschermen was groter. Voor haar tanden de nek van de draak raakte werd ze van de draak af tegen de grond aan geslingert. Ze kwam meteen overeind en brulde woedent en oorverdovend hart als ze ziet wat de draak doet.

Luca had gezien wat er gebeurde en hij stond op en wilde arya gaan helpen als ze tegen de grond wordt geslingert en de draak springt als een kat op hem af. En drukt hem als een muis tegen de grond aan. Hij zelf voelde een druk op zich eentje die niet pijn deed maar hem voornamelijk op zijn plek heild en zijn blik ging van de draak naar arya. Arya liep ineen gedoken heen en weer op een plek ze ging niet vooruit maar liet een raar geluid horen wat op jammeren en grommen tegelijk leek. Ze luisterde naar wat de rode draak zei en ze bleef stil staan. Luca kreeg het dreigement mee zeker toen de draak wat meer druk uit oefende. Jij je zin rode draak. Ik zal weg gaan. Zegt ze in diens geest terug en je hoorde een duidelijke afkeer het was tot de draak zijn woord had gegeven, iedere draak was even trots daar moest ze zich maar aan vast houden tot hij zijn woordt niet brak. Ik zie je zo bij de beek jonge. Zegt ze tegen luca liefelijk en spijtig. En met een luide afkerende brul stijgt ze op en je merkt tot ze een vleugel ontziet.
Luca keek arya na. Tot zo schoonheid. Had hij geantwoord en hij keek de rode draak weer aan. Hij had met magie de poot weg kunnen duwen misschien. Hij had de cap nog op en hij begon weer zijn schild op te stellen zodat niemand kon voelen tot hij magie bezat of zijn geest vond.