Lucas hoorde wat de jongen zei over zijn ketting, hij ging er onbewust naar toe met zijn hand, toen voelde een hand op zijn hoofd en voelde toen dat hij naar beneden werd geduwd. "Nee! Alice niet doen!" riep hij, maar het was al te laat, ze werd geraakt. Lucas stond op en pakte Alice vast "Gaat het?" vroeg hij liefdevol, terwijl hij haar afschermde met zijn lichaam.
James zag nog net wat rabb deed Ik heb gefaald, ik heb gefaald, heeft die jongen dan niks geleerd over alles wat je naar de drakside kan brengen dacht hij. Hij zag Lucas de vrouw die alice heette om armen. "Er staat inderdaad wat op die ketting, er staat namelijk, Never forget, en dan de datum wanneer onze ouders zijn vermoord" zei hij en hij deed zijn arm omhoog en pakte snel met zijn force de ketting af.
Lucas keek op met ogen die vol ongeloof stonden "maar ik heb je dood zien gaan...wat, hoe, waarom...waarom heb je me dat niet eerder verteld?" zei hij met tranen in zijn ogen.
James keek naar zijn ketting en deed die om, hij voelde het koude ijzer op zijn borst. Het voelde alsof er een stukje wat lang weg was geweest weer op zijn plaats was gevallen, hij voelde de vertrouwdheid van de ketting. "Omdat ik toen ik wakker werd uit mijn 2 jaar lange coma, jou niet kon vinden, omdat ik had gehoord van iedereen dat jij jezelf in ongeloof vermoord had, door naar de basis te gaan van de sith lords en die aan te vallen...maar zo te zien, is dat niet wat er gebeurde" zei hij
Lucas veegde zijn tranen uit zijn ogen, en moest een beetje lachen toen hij dat laatste hoorde, hij ging met zijn hand door het haar van Alice, "nee ik ben zeker niet dood, integendeel, ik ben eindelijk weer gelukkig sinds jouw dood" zei hij