Sifra&Anniek

Oke nu nog bedenken waarover:)

he anniek, keek jij ook niet naar merlin? van bbc?

Ja, ik was een diehard fan:) Viola had me aangestoken haha:)

misschien dat we iets kunnen doen met de legende over arthur en merlin?

Zou kunnen, alleen dan zitten we wel een beetje vast aan het verhaal of niet? We kunnen iets in die tijd met die wetten ofzo doen?

ja daar zat ik ook aan te denken, alleen dan gewoon met zelfverzonnen karakters.

Oke leuk idee:)

Naam:
Leeftijd:
Innerlijk:
Uiterlijk:
Extra:
Door:

ik moet nog even nadenken over mijn rollen :p

Naam: Katherina
Leeftijd: 18
Innerlijk: Ze is iemand die wel weet wat ze wil en dat zo mogelijk ook wel laat blijken. Dat is iets waar ze wel mee uit moet kijken want de kans is groot dat mensen haar gaan beschuldigen van hekserij. Ze heeft een zacht karakter en bezit de nodige moed.
Uiterlijk:Ze heeft lang golvend donkerbruin haar, lichtbruine ogen, een slank gelaat.
Extra: Ze beschikt over magie.
Door: Anniek

Naam: Hugo
Leeftijd: 21
Innerlijk: Hij is iemand die moed toont, in staat is zware offers te maken, liefhebbend en hij kan veel last dragen.
Uiterlijk: Hugo heeft een warrige bos blonde krullen, een lichtgebruinde huid door de zon, een sterke bouw, blauwe ogen.
Extra: Hij is een ridder van de koning.
Door: Anniek

annieekk, is het goed als ik de prins speel?

Naam: Odette
Leeftijd: 18
Innerlijk: Odette heeft een sterk en aanwezig karakter. Ze is altijd beleefd, maar weet wat ze wilt en is koppig genoeg om ervoor te zorgen dat ze het krijgt.
Uiterlijk: Lang blond haar, grijze ogen. Ze is redelijk lang en tenger gebouwd.
Extra: Ze hoort bij het gewone volk.
Door: Sifra

Tuurlijk mag dat:)

Haha Odette was vroeger mijn lievelingsprinses! Was echt een groot Zwanenprinsesfan<3

Anniek. schreef:

Haha Odette was vroeger mijn lievelingsprinses! Was echt een groot Zwanenprinsesfan<3

goh je meent het :P
haha sorry zal jullie niet meer storen

nouja ik noem hem wel gewoon arthur, kan even op geen beter naam komen

Naam: Arthur
Leeftijd: 20
Innerlijk: Hij heeft het altijd goed gehad en is daarom verwend, maar hij altijd rechtvaardig en vriendelijk tegenover zij die het wat minder goed hebben. Hij kan soms nogal onbeleefd overkomen maar heeft altijd de beste bedoelingen voor anderen.
Uiterlijk: Donkerblond haar, groene ogen. Lang en sterk gebouwd.
Extra: Hij is de zoon van de koning
Door: Sifra

Katherina stond bij de put en haalde de emmer water naar boven. Ze tilde de emmer van de haak en begon richting de stadmuren te lopen. Ze woonde in een armmoedig huisje buiten de stad, een plaats waar ze rust had en zichzelf niet hoefde te verbergen. Soms verlangde ze wel naar het stadsleven, maar ze wist dat het te gevaarlijk was om haar magie daarbinnen te gebruiken. Ze zou zich opgesloten in zichzelf voelen.

Hugo zat op zijn zwarte hengst en reed door de straten van de stad. Hij hield alles in de gaten, al was het vandaag een rustig dagje. Iedereen deed zijn ding en ging gezellig met elkaar om. Zijn hulp was nergens nodig. Hopelijk zouden ze binnenkort weer uitrijden om het echte werk te doen.

Sief kom je nog?

oeps sorry!

Odette staat achter een kraampje op de markt en verkocht fruit aan voorbijgangers. Haar ogen schoten heen en weer tussen de mensen en ze riep naar mensen waarvan ze dacht dat ze wel iets zouden kopen.
Arthur liep zo onopvallend mogelijk door de stad en bekeek de mensen.

Katherina droeg de emmer door de drukke straten heen. Plotseling kwam er een man die tegen haar op liep waardoor ze viel.
"Houd de dief!" schreeuwde Hugo die op zijn paard achter de man aan galoppeerde.
Katherina keek kwaad de man na. "Kijk uit waar je loopt achterlijke vent!" beet ze hem toe. Haar kleren waren helemaal doorweekt van het water.
De dief rende over de markt en sprong op de tafel van Odette's kraam en rende door haar spullen heen verder.

Odette keek geschrokken op toen de dief over haar kraam sprong. Kwaad keek ze hem na. "He jij! Idioot!" riep ze hem na. Ze balde haar handen tot vuisten en begon met een zucht het fruit van de grond op te rapen.

Arthur zag de commotie en zijn blik viel op een meisje wie gevallen was. Hij liep vlug op haar af en stak zijn hand uit naar haar.

Hugo stormde achter de dief aan en zag dat hij gevangen werd door twee andere ridders aan het einde van de straat. Hij zuchtte, de stad was aan het verloederen, dat stond zonder meer vast. Hij keek naar de kraam die de dief overhoop had getrokken en liep er naar toe om te helpen met opruimen. "Mijn excuses hiervoor." zei hij beleeft tegen het meisje en hij raapte wat appels van de grond.

Katherina keek naar de jongen die zijn hand naar haar uitstak en nam deze aan. "Bedankt" zei ze toen ze overeind stond. Toen ze zag dat de hand van de prins was trok ze hem snel los. Ze had het totaal niet op de koninklijke familie. Deze vormde een bedreiging voor haar bestaan.

Odette keek op naar Hugo. "Bedankt," mompelde ze terwijl ze alles terug in een mand stopte. "Is hij gepakt?" vroeg ze toen en keek hem vragend aan.

Arthur fronste zijn wenkbrauwen. "Ik probeerde alleen maar te helpen," zei hij

Hugo keek haar aan. "Hij is aan het eind van de straat opgevangen door mijn collega's." vertelde hij haar en hij gaf haar de laatste stukken fruit aan. "Hopelijk ben je niet te erg geschrokken."

Katherina keek de prins onderzoekend aan. "U lijkt een stuk vriendelijker in het echt. Een stuk menselijker." ze wist dat ze dit soort dingen niet kon zeggen, maar ze was kwaad en niet in staat om op een eerlijke manier te oordelen.

Odette pakte het fruit aan. Ze schudde haar hoofd. "Ik zal het wel overleven," mompelde ze en glimlachte even. Ze bekeek Hugo's kleding. "Je bent een soldaat, toch?" vroeg ze toen.

Arthur keek Katherina ongelovig aan. "Wat verwachtte je dat ik was? Een monster?" vroeg hij spottend.

"Een Ridder, in dienst van de koning." glimlachte Hugo. Hij was trots op zijn titel, hij had er heel hard voor moeten werken maar het was hem gelukt. "Hopelijk word je voortaan met rust gelaten door dit soort tuig."

Katherina keek hem spottend aan. "Zoiets. Maar nu blijkt het mee te vallen. Sorry dat ik me zo vrij voel om er iets van te zeggen."

Odette glimlachte lichtjes. "Dat komt wel goed, bovendien ben ik wel wat gewend," zei ze geamuseerd. "Wat gebeurd er met hem?" vroeg ze toen aarzelend.

Arthur keek Katherina stilletjes aan en probeerde erachter te komen of ze ernaar zocht om opgepakt te worden of dat ze misschien gewoon niet bang voor hem was. "Mensen die zulk soort dingen zeggen worden opgepakt, weet je dat" zei hij kalm en wachtte op een reactie.

"Ik denk dat hij op het schandpaal wordt gezet, maar uiteindelijk is het de koning die die beslissing zal maken." zei Hugo en hij keek Odette aan. "Als je wil mag je een getuigenis doen in het paleis."

"Vergeef me uwe hoogheid. Ik was vergeten dat het verboden was om het niet eens te zijn met de gang van zaken, dat het verplicht is om vrolijk als een kip zonder kop overal maar mee in te stemmen. Het spijt me dat ik zo dom was dat te vergeten." zei Katherina kalm. Het speet haar helemaal niet, ze wilde gewoon hem laten inzien hoe belachelijk het er aan toe ging.