The Wheel Of Time

"he!" riep Arianna. "verwacht je soms dat ik als geleider alleen maar aardig ben over iedereen? Vergeet het maar!" . Ze zuchtte. "nou wat ga je met me doen als we bij het kasteel zijn?"

James reed door het bos terug richting het bos. Hij was goed voorbereid nu en wist precies hoe hij het zou aanpakken. Dahlia was waarschijnlijk het makkelijkste over te halen en dus focuste hij maar op haar.

Kyara tuurde in de omgeving en keek of ze iemand zag. Ze hield haar boog bij zich voor in het geval van nood.

"ik ga niets met je doen, mijn pa heeft plannen met jullie kleuters." Zei Raven ijzig kalm voor iemand wiens pa net beledigt is. Hij grinnikte. "geloof me, hij is een stuk minder aardig dan ik."

Dahlia lag half te slapen in het warme water. Kirye lag naast de bron.

Arianna zuchtte diep. "ja zoets dacht ik gek genoeg al.."

James spotte Dalia bij het meertje en reed erop af. Stilletjes steeg hij af en hurkte naast haar neer. "Hallo."

oeps sorry, was er niet echt bij XO

neah keek allen aan en hij dacht even na, een tijdje met jullie mee reizen moet toch geen probleem zijn lijkt me...ik reis toch en oof ik nu met jullie of alleen reis is een verschil, zegt hij met een glimlach en hij knikt. dus ik ga met jullie mee... zegt hij dan

rat keek alvaro aan en veegde het spuug met zijn ellenboog weg, je vroeg er ook om, mompelt rat zachtjes en je zag hem na denken en hij bleef proberen zijn handen los te krijgen wat niet wou lukken, en hij ademde diep in en uit hij moest het proberen en hij probeerde weer de geest van alvaro aan te vallen

wat heb ik gemist?

eehm waar was jij gebleven, dan kan ik kijken wat je gemist hebt

ik was nergens, moet gewoon het recentste weten

ariana is gepakt door raven en ze moeten lopent naar het kasteel want het paard van raven is weg gelpoen,
neah een oom van allen is bij hem en gabe en hij gaat mee reizen.
alvaro en rat hebben p een kinderlijke ruzie.
en dalihia is bij het meer en james komt daar net aan

dat was het volgens mij

Dahlia schoot overeind toen ze een stem naast zich hoorde. Ze schoot overeins, bedacht zich toen dat ze alleen maar een hempje aan had en zakte weer onderuit. "vind je dat normaal ofzo?" Ze keek op en herkende James. "je hebt wel lef om hier te komen." Siste ze.

Raven grinnikte enkel en sleurde haar verder.

James haalde zijn schouders op. "Tja, ik sta nou eenmaal bekend als moedig," zei hij met een geamuseerde grijns.

Kyara keek eventjes over haar schouder naar Hope, David en Hugo. "Ik hoop dat het goed gaat met de anderen," zei ze zacht.

Arianna keek geirriteerd. "het lopen gaat zo een stuk moeizamer en het gaat ook langer duren als je me zo mee sleurt."

Hugo glimlachte lichtjes naar Kyara. "Maak je nou maar geen zorgen."

Hope keek naar de andere. "Ik vind het anders maar niks." mompelde ze.

Kyara zuchtte. "Je hebt gelijk," zei ze en stond op. Ze keek naar Hope. "Heb je misschien zin om te trainen? Om even nergens aan te denken." vroeg ze.

Hope glimlachte naar Kyara en knikte. "Het lijkt me heerlijk om even te kunnen trainen." zei ze en ze nam en wat activere houding aan.

Raven rolde met zijn oge. "Het heeft geen zin juffie, ik ben niet vanplan je te laten gaan." Hij liep ruatig door met het dolk tegen haar keel gedrukt.


Dahlia keek James vel aan. "moedig? Laat me niet lachen. Een lafbek ben je, meer niet." Siste ze. Ze keek naar haar mantel die achter James aan een boom hing. "wat wil je van me?" Beet ze hem toe terwijl ze een manier bedacht om bij haar mantel te komen. Het was een beetje beschamend zo...

James merkte Dahlia's ongemak en stond op. Hij liep naar haar mantel en gooide hem naar haar toe. "Niks, gewoon praten dat is alles. Ik was nieuwsgierig of de andere geleiders je als verrader zagen of niet," zei hij kalm.

Kyara ging klaar staan met omhooggeheven handen. Ze haalde diep adem en schoot toen een stuk rots op Hope af.

Arianna zuchtte. "je hebt vast andere truukjes om me bij je te houden, of niet?" ze liep door. "dan hoeft het niet zo onhandig..."

Hope wist de rots door middel van windkracht om zich heen te geleiden en liet een kleine tornado ontstaan waarmee ze naar Kyara uithaalde.

Kyara liet snel een muur van steen uit de grond komen om zichzelf tegen de tornado te beschermen. Tegelijkertijd stampte ze met haar voet op de grond en maakte een brede scheur in de grond bij Hope.

Dahlia keek James achterdochtog aan. Dan schud ze haar hoofd. "ik weet het niet zeker." Begon ze langzaam. Ze kwam uit het water en sloeg haar mantel om. "maar ik weet zeker datvdat niet de rede is dat je me kwam zoeken niet?" Voorzichtig bekeek ze hem. "Ik zie dat je wonden goed verzorgd zijn." Zei ze langzaam.

Raven stopte even. Hij draaide Arianne zo dat hij haar recht aan keek. "En dan? Jou de kans geven om mij te bevriezen? Ik ben niet helemaal dom." Zei hij ijzig waatna hij haar weer omdraaide en haar voor zich uit duwde.

Arianna grinnikte. "ik dacht dat jij er van overtuigd was dat niet zo sterk was. Bivendien leek je mij wel degelijk dom, maar niet dus.. Jammer"

"Ja, ze zorgen goed voor me in het kasteel," zei James. Hij grinnikte om Dahlia's opmerking. "Auch, ik voel me gekwetst. Kan een mens niet zomaar een ander mens bezoeken uit medeleven?" zei hij op een plagende toon.