Be carefull at the Masquerade

Servio had Christiaan gehoort maar ging er nu niet op in. Ze moesten er dan goed uit zien maar dat was echt niet het belangrijkste het hielp dan misschien er wel bij maar het ging zich volgens hem om je charmes. Niet veel later was hij klaar en liep de woonkamer weer in en hij plofte neer op een stoel en keek naar de wiskey. Hij wist heel goed een slok drank en hij zou niet kunnen stoppen tot hij om kiepte dus hij dronk bijna nooit. Hij keek naar het witte met wat zwarte masker. Dan keek hij ook even naar cira

Jalou liep met haar ouders naar de koets die hun weg zou brengen. Ze hoopte tot er wat bekende op het bal zouden zijn anders vond ze het nu niet bepaalt fijn aangezien ze het niet zo moest hebben van vreemden. Toen de koets begon te rijden vertelde ze met haar moeder en vader mee over het bal en welke mensen er waren en welke ook niet waren uitgenodigd en waarom ze waarschijnlijk niet uitgenodigd waren

cira lachte. "is de avond compleet zonder een lekker ding, die mij zijn zon en sterren noemt? ik heb vandaag zin in, lang gebruind en knap denk ik." ze stak haar tong uit, en keek naar de whiskey. "dat jullie dat naar binnen krijgen...dit is wel Italië, hier moet je wijn drinken..."

Servio keek cira lachend aan. Ik ben benieuwt waarmee je straks rondloopt. Zegt hij en knipoogde naar haar. Dan hoort hij wat ze zegt en hij grinnikt. Nou ik hoef geen een druppen ook geen wijn vandaag. Ik ben de vorige keer nog niet vergeten. Zegt hij dan

Christiaan grijnsde. 'Hou jij het bij je wijn en je knappe bruine man. Ik drink als ik niet op feestjes ben gewoon whisky.' Hij stak zijn tong naar haar uit en nam nog een slok. 'Hoelaat zouden de eerste komen denk je?' Hij keek door het kleine raampje dat maanlicht doorliet. 'Het begint al laat te worden namelijk.'

Dahlia bekeek na een kleine 10 minuten het resultaat en nam er genoegen mee. 'Beter dit dan opgedost.' mompelde ze waarna ze naar haar bed liep en het masker pakte dat ze had klaar gelegd. Ze hielt het voor en bekeek zichzelf nog eens in de spiegel. 'Meer dan goed.'

Servio haalde zijn schouders op. Ik wed tot ze zo zullen komen dus we kunnen beter ons bij de oudere organisatoren voegen zegt hij en met die woorden stond hij op en deed zijn masker op en hij grijnsde en liep naar de deur en liep de woonkamer uit en de grijns maakte plaats voor een hoffelijke glimlach

Jalou voelde hoe de koets stopte en toen haar ouders uitgestapt was zuchte ze en streek haar groene jurk glad en en stapte de koets uit en liep achter haar ouders de opera binnen waar de organisators waren en nog wat mensen maar zo te zien nog niemand van haar leeftijd

Christiaan had zijn masker opgedaan, de laatste slok whisky genomen en was Servio gevolgd. Hij stond naast een of andere oude zak. Hij glimlachte charmant naar de gasten die binnen kwamen en verwelkomde ze hartelijk. De mannen gaf hij een hand en de vrouwen kuste hij op hun hand terwijl hij boog.

Servio stond bij een oudere vrouw en ging korte gesprekken aan die voornamelijk bestonden uit kennis making dit speelde hij uiteraard erg charmant. Daarnaast heild hij zijn ogen open voor een mogelijk slachtoffer en ook lette hij op zijn kameraden natuurlijk

Jalou had haar mantel af gegeven en liep nu de zaal binnen ze keek even verlegen rond en ze ademde een keer diep in voordat ze zich ging voorstellen aan mensen die ze nog niet kende en bij haar ouders stonden. Het liefste wilde ze tot ze ergens rustig kon gaan staan zonder veel bekijks te krijgen en ze bleef charmant glimlachen

sorry mensen het was even voedertijd XP....ben dr weer

cira stond bij de deur met haar glas wijn in de hand. ze glimlachte naar de mannen, en praatte er lustig op los met de vrouwen. ze gaf complimentjes over een masker, of een grote baljurk. ze zorgde ervoor dat ze in ieder geval iedereen had gesproken of aangekeken.

davide kwam de kamer van sherapine in en zag haar voor de spiegel staan. hij ging achter haar staan en omhelsde haar. "zus, je ziet er weer beeldschoon uit. je zal vast weer hoge ogen slaan bij de jonge jongens op het ball....en misschien een paar oudere." hij grijnsde naar haar.

Sherapina legde haar handen op de armen van Davide. Ze leunde tegen hem aan. 'Het is dat het moet. Dat weet je.' zei ze zachtjes. 'Ze glimlachte. 'Doe mij nou maar mijn knecht op de ezel. Dan ben ik blij en weten vader en moeder eindelijk dat ik toch wel iemand kies van wie ik hou.' Ze bleef even zo staan. 'Zullen we gaan?'

Christaan zijn ogen vielen op Jalou. Hij grijnsde. Dat zou wel eens zijn slachtoffer kunnen worden.



aahg ik heb zelfmoord krekels XD

Naar maten het drukker werd werd jalou steeds verlegener. Ze was dan rijk en had veel bekijks van mensen maar ze zat liever met een goed boek thuis of bij een minder druk bal. En ze liep na nog een begroeting weg als excus om wat drinken te pakken ze stond bij de tafel waar allerlei soorten punch stonden en ze pakte zich wat

hij lachte naar haar. "en wie zegt er dat jou grote liefde perse een knecht moet zijn? een man van adel zou ook best eens jouw hart kunnen stelen. liefde laat zich niet sturen."

cira had hier en daar al een paar meisjes gezien die potentie hadden, maar momenteel viel haar blik op een meisje (jalou) dat net was binnen gekomen. ze zag in haar ooghoeken dat christaan haar ook had gezien. ze grijnsde en liep richting jalou. "mag ik u heel hartelijk welkom heten, namens iedereen die dit bal heeft kunnen waarmaken....wat is uw naam? en alstublieft, vertel mij waar u dat beeldige masker vandaan hebt?" ze glimlachte vriendelijk naar het meisje.

Sherapina maakte zich los uit Davide zijn omhelsing. Ze draaide zich naar hem om. 'Je begrijpt wat ik bedoel.' zei ze met een vreugde lachje. 'Kom we gaan. Anders is het ooh zo leuke bal al volop aan de gang als wij nog moeten aankomen.' Ze stak haar hand naar haar broer uit.

Christaan kon Cira momenteel wel vervloekten toen hij aanstalten maakte om naar Jalou toe te lopen en hij zag dat Cira dat ook deed. Dus hij week van zijn route naar haar af en liep naar een groepje meiden waar hij een praatje mee begon.

zelfmoord krekels? XD

davide glimlachte weer, boog en pakte de hand van zijn zus. toen begeleide hij haar naar de koets die voor stond. hij hielp haar de koets in en ging toen zelf naar binnen.

Jalou hoorde een stem die haar uit haar gedachten haalde en ze bekeek de jonge vrouw voor zich en ze glimlachte terug. Nee ik moet u bedanken voor de uitnodiging zegt ze dan. Mijn naam is jalou ( achternaam) en wat is de uwe. Vraagt ze beleeft en ze bekeek haar en ze knikte dankbaar. Bedankt tot u het mooi vind en eerlijk gezegt heb ik het zelf gemaakt. Zegt ze dan zachtjes en je merkte aan haar tot ze wat verlegen was en ze nipte aan haar punch

Sherapina keek naar hun huis. Haar ouders gingen niet mee. Zoals gewoonlijk. Ze keek naar Davide. 'Waarom gaan vader en moeder nooit mee? Wij moeten altijd maar zelf gaan ze ook niet.' Ze voelde hoe het rijtuig in beweging kwam.

Christaan had een van de dames uitgenodigd voor een dans en leidde haar de dansvloer op. Vanuit zijn ooghoeken keek hij naar Servio of die al geluk had.


ja joh
die voeder krekels voor mijn agaam.. ze proberen zichzelf steeds te verzuipen :P

Haha beter dan leven opgegeten worden denk ikke(à)

Servio was met een meisje aant praatten maar je merkte aan hem tot het hem verveelde en dit niet het goede slachtoffer was en na een tijdje scheepte hij hem af en hij liep naar Christiaan toe. En al iets internaten gevonden. Vroeg hij alsof hij het over een huis paard of iets anders had

Christaan gromde toen het meisje weg werd geroepen en keek om naar Servio. 'Ik had wat gezien.' zei hij lichtelijk geïrriteerd door het voor geval. 'Maar Cira was me voor.' Hij knikte naar Cira en het meisje die aan het praten waren. 'En volgens mij word het niet mijn avond...'

"mijn naam is Cira DI Grimani. u heeft vast wel van mij gehoord....of van mijn grootvader. hij was erg begaan met de opera, voor die vreselijke brand." ze zag dat jalou verlegen was....dat kan nuttig zijn..."heeft u het zelf gemaakt?! het is echt prachtig, u moet hier wel een fortuin mee verdienen."

davide keek sherapine aan. "vader word ook al oud, die kan het niet de hele avond volhouden.....en je weet dat moeders ouders zijn omgekomen in de brand fijftig jaar geleden. ze had al moeite met het idee toen ze het voor het eerst begonnen te herbouwen."

Sherapina slikte de brok in haar keel weg toen haar broer haar eraan deed herinneren. 'Je hebt gelijk.' zei ze zachtjes. Ze keek naar buiten, naar de maan en de sterren die aan de donkere hemel stonden. En naar de opera die dichterbij kwam. Je kon het bijna niet missen.

Servio grinnikte. Misschien moet je maar wat wijn drinken doet cira ook zegt hij plagend en hij keek naar de 2 meiden. Of je gaat je in het gesprek mengen zegt hij met een speelse glimlach. Want als jij het niet doet doe ik het. Ze is verlegen tiepe. Zegt hij dan met een schuin hoofd en hij keek de daalden rond.

Jalou knikte glimlachend. Tuurlijk heb ik daar van gehoord wie heeft er niet over hem gehoort. Zegt ze beleeft en ze keek even de zaal rond. Nee ik dikke het voor mijn ezier niet voor werk nog niet. Mijn pa ziet me niet graag werken. Zegt ze eerlijk. Alleen voor kennissen of vrienden maak oker momenteel maskers. Zegt ze samen ze dronk weer van haar glas en ze bekeek cira

Christaan pakte een glas champagne van een kelner die voorbij kwam en dronk het leeg. 'Wish me good luck.' Hij keek naar Servio. Duwde hem het lege glas in de hand en liep op de meiden af. 'Cira. Zou je me niet eens voorstellen aan je nieuwe vriendin?' Hij glimlachte charmant naar Jalou, nam haar hand en drukte zachtjes zijn lippen erop.

"je vader ziet je niet graag werken? maar hij zal toch zeker wel trots zijn als je vervolgens terugkomt met een kunstwerk als dat. ik zou trots zijn geweest in ieder geval." ze glimlacht vriendelijk naar haar. ze zag in haar ooghoeken hoe christaan tegen servio stond te mopperen. toen zag ze hem deze kant op komen. "jalou, mag ik jou voorstellen aan mijn 'partner in crime': de oh zo charmante Christiaan Di Chimeri." ze keek naar christaan en glimlachte. met haar ogen probeerde zij duidelijk te maken dat jalou een slachtoffer zou moeten zijn.

davide voelde de koets heen en weer wiegen. in de verte kon hij het feest al horen. hij keek uit het raam en zag dat het plein waar ze over reden bezaaid was met lichtjes.

Jalou luisterde naar cira en zag christiaan eerst niet en keek op toen ze cira over hem hoorde vertellen ze keek naar hem en zag hoe hij haar hand pakte en er begroetend een kus erop gaf en Dewael blij tot haar masker gedeeltelijk haar gezicht bedekte want ze kleurde rood. En zakte even begroetend door haar knieën aangenaams kennis met u te maken Christiaan mijn naam is jalou isa erasa. Zegt ze dan

Servio keek Christiaan met een hoofdschuddende grijns na. En dan zijden de orginazatoren tot hij erg was dan hadden señor niet goed genoeg naar Chris gekeken en hij zelf zette het glas weg bij een kelner en hij liep rond en begroete soms iemand en hij zocht een jonge vrouw of beter gezegt een meisje

Christaan knikte nog een keer en keek toen kort naar Cira en richtte zijn volle aandacht toen weer op Jalou. 'Mag ik zo brutaal zijn u uit te nodigen voor een dans? Madame Erasa?' Hij hielt de hele tijd zijn lippen in een nette maar ook brutale glimlach.

Sherapina merkte hoe het rijtuig tot stilstand kwam. Ze haalde diep adem. 'Oke. Op naar een langzame dood.' mompelde ze zachtjes. Ze keek naar Davide. 'Kunnen we niet nog omkeren?' Op dat moment werd de deur van hun rijtuig opengedaan en boog de bediende diep voor Davide en haar.

davide rolde met zijn ogen en wierp een veel betekenende blik naar haar, voorda hij uit de koets stapte en haar eruit hielp.

cira glimlachte naar jalou. "inderdaad, gaat u dansen, dan ga ik nog wat gasten welkom heten. het was me een genoegen." ze knikte naar haar en liep naar de deur....ze had net een nieuwe koets zien aankomen.

ik ga zo slapen peoples.....omdat ik echt HEEEEEEEEEEEEEEL erg moe ben...