precious sins...

jaaah heel graag.

mee eens

Yay!

maaike wil je ook nog bij marauders reageren

OJA ja is goed!

ik wil ook wel mee doen... zal zoveel reageren als ik kan
alleen mijn favo sin is al bezet dus moet even kijken welke ik dan neem XD

Haha ja die ene die ik wou is ook bezet.

ik doe Ira

naam: Ira, haar mensen naam is Raven
wezen: Demoon
leeftijd: ze is de jongste van de demonen, in mensen levens is ze een meisje van ongeveer 17/18
innerlijk: Als Ira iets niet doet is het wel iemand makkelijk vergeven voor zijn of haar daden. Als je haar kwaad heb gemaakt, is ze ook echt kwaad. Haar broers, ik neem tenminste aan dat de demonen familie zijn, zijn de enige die haar weer rustig kunnen krijgen. Al heeft ze soms zelfs moeite met naar hun te luisteren. Ze vind het ook totaal niet erg iemand te pijnigen om hem of haar te straffen.
uiterlijk: plaatje is haar mensenvorm, haar ogen zijn verder niet zoals bij de meeste demonen rood, maar abnormaal violet kleurig
extra: ze trekt zich vaak van niemand wat aan, zeker niet als iemand haar de les wil lezen, daar kan ze niet tegen, dan word ze lichtelijk chagrijnig. Ze loopt nooit rond zonder een mes of iets dergelijks.

beginnen 8D

Arianna werd wakker en keek om zich heen, het was vroeg in de ochtend en ze was alleen in haar kamer. Ze ging overeind zitten en streek een paar van haar krullen uit haar gezicht. Vandaag was een redelijk saaie dag voor zover zij wist, geen belangrijke plannen, gewoon een normale dag.

taias hoorde het raspende geluid van steen op zwaard toen hij met het slijpsteentje langs zijn zwaard ging. dit was een soort ochtend ritueel voor hem geworden. hierna zou hij naar de binnenplaats gaan om daar nog even te trainen tot de rest van de koninklijke garde wakker was, of van de avond dienst terug kwam. hij legde het steentje weg en voelde met zijn vinger aan het lemmet. mithril is een metaal dat heel scherp kan worden, als je het goed onderhoud. hij stond op en liep richting de binnenplaats.

dario (mensen naam van superbia....had ik even bedacht ) liep met grote passen door het grote huis dat hij en zijn broers en zussen hadden gekozen als woning. 'dit is niks....ik zou in een kasteel moeten wonen....de mensen zouden aan mijn voeten moeten liggen.' mompelde hij in zichzelf.

Joshua lag uitgestrekt op de bank te slapen met zijn hand over zijn ogen tegen het ochtendlicht wat binnendrong. Hij mompelde wat in zijn slaap.

Raven stond tegen de deurpost geleund, haar handen in haar zakken. Ze keek naar Joshua die op de bank lag te slapen en grinnikte. Ook altijd het zelfde als ze thuis waren. Altijd even saai. Ze kon er niet tegen maar als ze zelf dingen zou gaan doen, elfje plagen of iets wat daar op leek, zou ze wel weer een preek krijgen en daar had ze niet zoveel zin in eigenlijk.

Joshua voelde dat er naar hem gekeken werd en opende zijn ogen. Gapend ging hij overeind zitten en wreef met zij hand door zijn warrige blonde haar. "Kun je het zien?" vroeg hij met opgetrokken wenkbrauwen en een grijns aan Raven

taias liet zijn zwaard om zich heen wervelen, af en toe stak hij de oefen pop op vitale plaatsen. aan zijn linkerhand had hij een ijzeren handschoen, zo gemaakt dat het op een klauw leek. met een krachtige slag ging hij langs het houten schild van de oefen pop en liet drie diepe groeven achter. hijgend keek hij naar de pop die nu bijna helemaal kapot was.

Dario kwam in de grote kamer bovenin het huis waar hij een grote land kaart op een tafel had liggen. hij keek ernaar. er staken zeven dolken in, vier in de kleurrijke tekening die de menselijke hoofdstad moest voorstellen en de andere drie in de elk van de drie andere windrichtingen. hij had de sterkste van zijn broers en zussen hier gehouden en de andere drie erop uit gestuurd om informatie te zoeken. hij had echter nog geen goed nieuws vernomen....en van Acedia zelfs helemaal niks....daar zou hij iemand op af moeten sturen....

Raven bleef staan waar ze stond. Ze keek hem met opgetrokken wenkbrauw aan. 'Ik kan het zien.' Ze wende haar blik af en leunde met haar hoofd nu ook tegen de deurpost waarbij ze omhoog keek. 'Waar jammer genoeg zie ik niets interessants zoals de laatste paar dagen.' Ze had al dagen geen bezoekje gebracht aan de normale wereld, aan de elfen wereld, om wat onrust te stoken.

Dave ( noem mijn rol toch anderster) liep door de straten heen. Hij had niet zo zeer problemen met mensen zolang hij maar tussen hen in kon lopen en ze hem niet aanzagen voor een demon. Hij vond ze interessant die weerloze stervelingen. En hij ging bij de fontijn staan en bekeek het alle. Wezens stonden er op. Ook nog de demonen die nog niet verband. Waren toen. En hij zuchte en liep verder

Dario schudde zijn hooft. 'dit moet goed gebeuren...ik ga zelf wel.' dacht hij, en liep naar beneden. daar zag hij raven en joshua. "ik ga kijken waarom onze luie broeder niet reageert. geen gekke dingen uithalen terwijl ik weg ben." hij keek nog even door de kamer. "en zorg dat Dave weer terug komt. ik heb geen behoefte aan een zoektocht."

Raven keek op naar Dario. 'Vind je het heel vreemd dat die niet reageren.' Ze had een fonkeling in haar ogen. 'De een is in slaap gevallen en de andere, tja hoe kan ik dat het beste zeggen, die vind je waarschijnlijk bij de eerste de beste banketbakkerij zoals altijd.' Toen ze hoorde dat ze moesten zorgen dat Dave terug kwam keek ze kort naar Joshua en toen weer naar Dario. 'Mogen we? Mogen we echt?'

Dario lachte. "leef je uit....maar houd hem in leven....misschien hebben we hem nog nodig." hij liep in de richting van de deur....maar toen lightte zijn ogen op en verdween hij in zwarte rook.

Taias was begonnen aan zijn ronde. hij hield een oogje op de stadswachten, zoals hij dat elke ochtend deed. de straten waren druk, maar dat vond hij fijn. dan viel het niet zo snel op dat hij een elf was.

Meh mijn rol is lonely :C


Arianna kwam uiteindelijk haar bed uit en begon zich rustig aan te kleden. Ze wist niet precies hoe haar dag er vandaag uit zag, maar iemand het haar zo vertellen. Ze liep haar kamer uit en ging opzoek naar iemand waar ze mee kon praten.

dave keek naar de straten die drukker begonnen te worden.eerst keek hij een tijdje hoe de mensen liepen en deden, maar dan valt hem in tot hij niet moest staren dat zou hem veraden en hij begon nu maar weer verder te lopen en hij bleef toch nieuwschierig rond kijken. toen hij een paar straten door was zag hij tussen de mensen een elf,mensen zouden hem minnder snel op merken maar hij had betere zintuigen dan een mens en hij versnelde zijn pas wat. en dan een steeg in en hij verdween maar een zwarte roofvogel maakte plaats voor hem en hij steeg op, en vloog over de straten en kasteel heen.

(mijn rol kan na je toekomen maaike

Joshua sprong overeind en trok zijn kleren recht. "Nou kom op dan," zei hij op een ongeduldige, bijzonder opgewekte toon tegen Raven. "Het gebeurd niet vaak dat we naar buiten kunnen."

Taias voelde het...hoe klein ok....er was magie gebruikt, en dichtbij ook. hij keek om zich heen en zag een zwarte vogel weg vliegen. hij wist niet wat hij hiervan moest denken. toch baande hij zich een weg terug naar het kasteel. zijn taak was het beschermen van de koninklijke familie, en het kan niet goed zijn dat er magie word gebruikt in een stad van mensen.