Twisted mind fuck hunt

Julia keek hem aan. Ze wist niet zo goed wat ze met deze informatie moest doen. Aan de ene kant voelde ze dat hier iets aan gedaan moest worden, maar aan de andere kant moest ze haar mensen beschermen, dat was haar taak. "Ik zal stil zijn." zei ze toen. "Voorlopig." Ze wist nog niet wat ze ging doen. Dit was moeilijker dan ze verwacht had en door de informatie was ze behoorlijk van streek. Ze moest het bij iemand kwijt. Maar ze had niet echt vrienden. Nooit gehad. Alleen collega's.

Axel keek julia aan en glimlachte waterig. Goed maar dat is ht verleden zegt hij zachtjes en hij ging teeug zitten tegen de muur aan. Ga slapen we gaan morgen vroeg op tijd weg. Zegt hij dan nog snel en hij pakte een deken en sloeg die rond zich heen en hij staarde naar de muur. En na een hele tijd viel hij pas in slaap.

Julia knikte enkel en volgde zijn voorbeeld. Slapen deed ze echter niet. De beelden van wat ze gehoord had spookte door haar hoofd. Toen ze uiteindelijk in slaap was droomde ze over de kinderen die voor de test gezakt waren en dat er proeven op gedaan werden. Het was een akelige en zware droom. Daarnaast was het erg confronterend. Ze stond aan de top van de geheime dienst en nu bleek dat dit onder haar neus gebeurde. Het was ongelofelijk.

Axel droomde over de proeven die op hem gedaan waren maar hij faf geen een kik hij beweegde alleen nogal veel tot hij vroeg in de morgen wakker schrok. Hij bleef even zitten om te kalmeren voordat hij oo stond. En hij wekte julia. Aria we moeten gaan. Fluistert hij zachtjes.

Julia schrok wakker en knikte. Snel pakte ze haar spullen bij elkaar en volgde ze hem het huis uit. Ze vroeg zich af waarom ze zo vroeg moesten vertrekken.

Axel liep ook het huis uit en zag julia kijken. Ik ga altijd vroeg weg. Ik wil ze niet tot last zijn. Zegt hij en hij liep door weg uit de steeg een andere straat in. Ik moet dadelijk weg kun je je een paar uur alleen redden en dan spreken we om 11 uur af bij tyme fontijn. Vraagt hij aan haar.

Julia keek hem aan en knikte. "Dat overleef ik wel." zei ze tegen hem en ze glimlachte. "Tot vanmiddag." dit kwam haar prima uit, nu kon ze langs haar werk. Ze moest echt even overdragen aan haar collega's. Ze wachtte tot hij weg was en ging toen met een lange omweg richting het hoofdkwartier. Ze controleerde of ze niet gevolgd was en ging binnen. Eenmaal in het kantoor nam ze haar baas mee naar de gespreksruimte. "Ik ben hem op het spoor." wist ze hem mede te delen.

Ze vond het goed en axel knikte en hij liep er op een drafje vandoor. Eenmaal uit het zicht begon hjj te rennen. Hjj ging het gebouw waar ze de testen heilden proberen te beschadigen zo krege. Die kinderen meer tijd die een kans verdiende. Hij had deze dag uitgekozen omdat het dan daar nooit zo druk was en dan kon hij beter weg komen. En eenmaal i. De buurt van het gebouw maakte hij zijn haren rokd en deed hij iets blauws aan. Daarna ging hij na bin en via het riool te gebruiken tot hij was waar hij wilde zijn een kamer waar veel informatie was en hij ging de kamer in en hij pakte ee. Aansteker e. Begon het ol verschillende plekken in brand te steken en hij ging de kamer uit en stak nog wat dingen op de gan in de fik. En dan zet hij het op een lopen als het brand alaem af gaat.

Goed gedaan julia. Ik hoop tot je ook iets weet hoe we deze crimeneel te pakken kunne. Krijgen vraagt der baas aan haar.

Julia dacht na. "Hij leert me nu zijn manieren, over vluchten, stelen, etc. Ik denk dat ik hem straks wel goed genoeg ken om hem in de val te kunnen lokken." zei ze tegen hem. "Ik heb nog een vraag. Wat gebeurt er met de mensen die niet slagen voor de test? Vertel me de waarheid want ik kan het zien als je liegt." zei ze tegen hem. Ze wist dat hij de waarheid wist. Waarschijnlijk leidde hij deze acties.

de man knikte goed keurend en hij ging zitten achter zijn computer. en hij keek julia aan. luister het is voor ieders best wil wat daar gebeurt. kinderen die niet slagen daar doen we proeven op, we maken ze ziek en kijken of we geneesmiddelen hebben voor zoon ziekte....helaas slagen de meesten proeven niet. zegt hij langzaam en hij keek julia aan. dit is top geheim als je het aan iemand vertelt verraad je je land. zegt hij dan tegen haar en hij bleef haar aan kijken en dan begint een geluid te piepen en hij tikt wat in de computer en hij vloekt zachtjes. over de test gesproken....het gebouw waar het plaats vind staat in brand. zegt hij ernstig.

axel rende door het gebouw heen hij hoorde hoe iedereen naar buiten moest en van nog verder weg hoorde hij de brandweer al aan komen met hun sirenes en hij rende zelf terug naar een put bij de wc daar kon hij het riool weer in.maar dan een paar schoten en hij duikt weg maar hij voelt een stekende pijn in zijn rug hij was geraakt en hij vloekte luid en hij sprong snel de put in en zo het riool in waar hij weer verder door begon te rennen

Julia keek de baas aan. Dus het was waar, het was gewoon allemaal waar. Ze beet op haar lip. "Dat is gruwelijk." zei ze zacht tegen hem. "Dat is gewoon in één woord gruwelijk..." ze negeerde de opmerking dat het gebouw van de proeven in brand stond. Dat kon haar niks schelen. "We leven in een moderne tijd, waarom kan het niet met technologie.. We kunnen tegenwoordig alles uitrekenen met computers.. Vroeger werden er zelfs geen mensproeven gedaan.."

de baas van julia keek op van het scherm naar julia en hij stond ook op. we hebben het geprobeert oke de ziekte die we daar testen kan niet genezen worden met technologie we hebben van alles gepobeert...we testen het op hen omdat ze niks kunnen in de maatschappij en we hebben een doorbraak een kindje een jong meisje reageert goed op een van de medicijnen dus....zegt hij streng tegen haar en hij pakte haar bij haar schouders. nu wil ik er niks meer over horen en ga door met je missie. zegt hij tegen haar streng.

axel rende door de riool heen eerst links dan rechts en weer. uiteindelijk stopte hij en waste hij met het vieze water zijn haren uit het was weer wit maar wel nog vuil door het water en hij klimt via een ladder omhoog weer terug een steeg in en hij doet de kleren uit en de andere kleren aan en hij doet nog een extra vest aan zodat de wond niet te zien is door het shirt en hij gaat richting de fontijn.

Julia keek haar baas kwaad aan. "Wat er gebeurd is onmenselijk. Dat ze niet goed scoren op een test maakt ze niet waardeloos! Die test is een momentopname! Van een kind wat nog niet ontwikkeld is! Je zou ze naar speciale scholen moeten sturen! Je hebt het recht niet om voor god te spelen!" kwaad verliet ze het kantoor en gooide ze de deur dicht. Ze rende naar buiten. Het was bijna elf uur dus ze besloot naar de fontein te gaan.

DENK AAN WAT IK JE ZEI JULIA. schreeuwt de baas haar na als ze de deur uit is. als ze iets stoms deed liet hij haar oppakken.

axel kwam aan bij de fontijn en hij ging zitten op de rand er van zals wel meer mensen deden en hij liet niks merken van pijn of wat dan ook hij had zelfs net wat brood gestolen. hij twijfelde of ze naar may moesten gaan of gewoon naar een andere plek moesten gaan, maar daar kon hij nog over na denken.

Toen Julia bij de fontein aan kwam was ze nog steeds kwaad. Maar ze liet het niet zien. Ze ging naast Axel zitten. "Gedaan wat je moest doen?" vroeg ze. Ze had zo'n vermoeden dat hij te maken had met de brand bij het gebouw en het kon haar niks schelen. Normaal gesproken had ze hem al lang opgesloten na dit incident maar nu was ze vooral kwaad op haar baas en weigerde ze hem zijn zin te geven.

axel keek met een ruk om naar julia eerst iets vijandigs en klaar om meteen te vluchten maar als hij het ziet tot het aria is glimlacht hij. jah en kijk ik hen iets extra's. zegt hij triomfvol en hij laat het hele brood zijn en hij breekt een stuk af voor julia en voor hem zelf. dit andere brengen we even langs may en dan gaan we naar een schuilplaats, zegt hij tegen haar en hij staat op en begint te lopen en hij keek met zijn ogen oplettent rond

Julia nam het stuk brood aan en liep met hem mee. Ze merkte aan hem dat hij op zijn hoede was, dat verklaarde alleen maar extra dat hij verantwoordelijk voor de brand was. Ze was van plan hem later op de dag meer te vragen over de proeven. Maar nu eerst maar zorgen dat ze ergens ondergedoken zouden zitten. Ze liep rustig achter Axel aan richting het huis van Max en May.

axel liep op een drafje door tot bij het huis daar klopte hij aan en max deed open en wilde tot ze binnen kwamen. axel schudde zijn hoofd, hier dit is voor jou en may...ik kom morge avond weer, zegt hij en hij aait door de jongen zijn haren heen. en dan loopt hij weg. max keek wat beteutert maar hij was blij met het brood. dag..zegt hij zachtjes en hij keek julia nog even aan en sloot dan de deur weer. axel liep door.oke aria ik heb je tips gegeven, waar zou jij je willen verbergen nu, zegt hij tegen haar en hij keek haar vragend aan.

Julia dacht even na en herinnerde zich een oud leeg-staand huis. "Ik weet de perfecte plek." zei ze toen en ze begon op een drafje te lopen. Ze hield haar omgeving in de gaten. Ze wilde liever niet gevolgd worden door een van haar collega's. Ze was bang dat haar baas naar haar uitbarsting misschien iemand achter haar aan zou sturen. Na een uurtje lopen bereikte ze het pand. Ze klom over het hek, langs de regenpijp het balkon op. Daar kon ze eenvoudig de deur openen en naar binnen.

axel liep mee en bekeek de omgeving maar hij zag niks vreemds. en ze kwamen bij een leeg staand pand en hij zag julia klimmen hij was redelijk moe maar hij moest door gaan en zonder verder na te denken deed hij het zelfde wat julia deed en hij klom naar boven en hij ging mee naar binnen en hij leunde tegen de muur aan. goed gedaan omweg genomen niet rechtstreeks hier heen gegaan. zegt hij met een grijns en hij liet zich langzaam omlaag gelijden. sorry ik ben wat moe, zegt hij dan

Julia ging ook zitten en keek naar hem. Ze was best tevreden over haar werk, ze had de techniek van het vinden van een schuilplaats door. Nu kon ze gaan onderzoeken hoe dat bij andere mensen er aan toe ging. Ze keek naar Axel, hij zag er ook behoorlijk moe uit. "Hoe komt het dat je zo moe bent?" vroeg ze aan hem. Ze had liever niet dat hij ging slapen, er was nog veel dat ze wilde weten over de proeven die werden uitgevoerd.

axel keek aria niet aan anders zou ze weten tot hij loog over wat hij nu ging zeggen. ik heb niet echt geslapen door wat ik je vertelt had. begrijp je. zegt hij en hij wachte even en keek haar dan droevig aan. zoals ik al zei ik heb het nooit iemand anders vertelt dan may. zegt axel en hij keek julia aan. wat heb jij gehaalt op die proef. vraagt hij dan.

Julia keek hem aan en knikte. Ze baalde van wat hij zei, het zou natuurlijk heel onsympathiek zijn om nu daar meer over te vragen. Toen hij vroeg wat er bij haar proef was uitgekomen wist ze dat het een goed moment was om te liegen. Handig was dat ze een heleboel van liegen wist, hoe je het kon herkennen maar ook over hoe je het kon doen. "Net genoeg om veilig te zijn." vertelde ze hem. "Mijn vader was woedend, hij wilde dat ik succesvol zou zijn."

axel keek julia droevig aan. ben blij tot je het gehaald hebt. en trek je niks aan van wat je vader zegt ik vind je geweldig. zegt hij tegen haar en hij leunde nu ook wat tegen haar aan. ik ga er nooit meer heen...nooitmeer. zegt hij dan tegen haar en keek julia aan wn jw zag tot zijn ogen kil stonden terwijl hij er over na dacht. ze...ze hebben overal naalden in gestoken...spuiten. zegt hij en hij sloeg zijn armen over elkaar en zijn ogen begonen langzaam wat weg te draaien. maar hij probeerde wakker te blijven.

Julia knikte langzaam en keek naar hem. Ze luisterde goed naar elk woord dat hij zei. "Kan je er meer over vertellen? Me helpen het te begrijpen?" vroeg ze toen aan hem. Ze was blij dat hij er zelf over begon. Dan wist ze had het oke was. Als ze genoeg informatie had kon ze gaan besluiten wat ze ging doen. Dit was namelijk niet goed, maar wat ze er mee kon wist ze niet.