Maaike en Anniek!

'Zie je ze nog wel?' vroeg Gabe voorzichtig, hij wist niet of ze het hier heel moeilijk mee had.

Emma haalde haar schouders op. 'Ik zou het niet weten, misschien een rondreis.. ik zou verschillende plaatsen wel willen zien!!'

"Jawel, en nu ik op mezelf woon gaat het ook meteen een stuk beter." glimlachte Regina. "Er was gewoon geen plaats voor mij daar."

James glimlachte naar haar. "Welke plaatsen dan?"

Gabe knikte langzaam, begrijpend. 'Wel fijn dat het nu een stuk beter gaat.' hij glimlachte.

Emma glimlachte en somde op. 'New York, Londen, ik hou van londen, Parijs, Rome, Venetië, Barcelona, Australie' ze lachte. "Genoeg'

regina knikte. 'jaa daar ben ik inderdaad wel blij mee.' verzekerde ze hem.

James glimlachtte, 'klinkt leuk' zei hij. Zelf was hij een echte huismus en ging nooit ver.

Emma knikte enthousiast. 'Ik kan niet wachten, gewoon alles.. nieuwe dingen zien, nieuwe mensen ontmoeten.. Ervaringen opdoen en over de cultuur leren enzo.'

Gabe keek naar buiten, het begon steeds harder te regenen, te stormen nu zelfs.

James glimlachte en knikte. "klinkt ambitieus"

Regina keek naar buiten. "maar goed dat we binnenzitten". Zei ze.

Emma grijnsde. 'Zeker' ze keek naar het weer. 'Jeetje dat word steeds erger..' mompelde ze.

Gabe knikte instemmend. 'Zeg dat wel ja.'

"Dit caffee is nog wel een paar uur open. Het word vanzelf minder." verzekerde James haar.

"Zullen we anders iets gezelligs doen?" stelde Regina voor. "Om de tijd wat te doden."



Zullen we doen dat het overstroomd en gevaarlijk word en niemand nog naar buiten mag?

ja is goed awesome, maar dan zitten ze dus wel in dat café

Emma glimlachte. 'Ik hoop het, mijn ouders willen ook dat ik thuis kom.. ' zei ze lachend.

Gabe knikte. 'Ik vind het prima, waar dacht je aan?'

Ze kunnen een waarschuwing krijgen en dan besluiten naar iemands huis te gaan.

James knikte. "Tuurlijk kom jij thuis, daar zal ik voor zorgen." beloofde hij haar.

"Nog niks. Misschien een spel of een film?" vroeg Regina.

;Ik vind allebei prima' hij lachte naar haar. 'Heb jij hier spelletjes dan?'

Emma lachte. "Daar hou ik je aan.. met je paraplu dan wel he!'

"Deal!" zei James grijnzend.

"Hmm.. ik heb kaarten." zei Regina grijnzend.

is goed trouwens


Gabe grijnsde terug. 'En welke kaartspellen kan jij?'

Emma lachte en leunde met haar hoofd op een van haar handen terwijl ze met haar elleboog op tafel steunde

Regina lachte. "Genoeg." zei ze geamuseerd. "Wat vind je leuk?" ze stond al op om een pakje kaarten te zoeken.

James hoorde opeens een stem omroepen. "Er word zwaar noodweer verwacht. Wij raden u aan nu naar huis te gaan om nog voor de hel losbreekt thuis te zijn!"

Gabe bleef aan tafel zitten. 'Het is nogal lang geleden dat ik gekaart heb, op poker na dan.' zei hij.

Emma kreeg een diepe frons. 'Hmm... '

"Dan pokeren we." glimlachte Regina geamuseerd en ze schudde de kaarten.

"Woon je in de buurt? Dan breng ik je nu naar huis. Zo niet dan kunnen we beter bij mij thuis schuilen." zei James.

Gabe grijnsde tevreden. "Je kan pokeren?' vroeg hij, dat gebeurde niet vaak.

Emma zuchtte. 'Ik woon een kwartier a 20 minuten fietsen verder.'

Regina lachtte. "Tuurlijk kan ik pokeren, wat denk jij dan?" zei ze vrolijk en ze deelde de kaarten.

"Dan gaan we naar mij" zei James vastbesloten.

Gabe haalde zijn schouders op. 'Niet veel meisjes kunnen dat zeggen' zei hij glimlachend.

Emma stond op. "Dan moeten we nu gaan.'

James knikte, hij legde een tientje op tafel en trok zijn jas aan, pakte zijn paraplu, wachtte op Emma en liep naar buiten. Het was ontzettend naar weer.

Regina legde alle kaarten op de goede plek. "Hoeveel zet je in?" vroeg ze grijnzend. Ze had namelijk zelfs fiesjes neergelegd.

Emma liep met hem naar buiten en sloeg haar jas dicht om zich heen. "He wat een rot weer!"

Gabe legde wat fiesjes neer en glimlachte, hij bekeek de kaarten in zijn hand.

Regina legde op haar beurt ook wat fiesjes neer en draaide de kaarten om. Ze hield gabe goed in de gaten zodat ze kon zien of hij iets had of niet. Ze was goed in het lezen van gezichten.

"Inderdaad, laten we maar snel gaan." zei James en hij pakte zijn fiets. "Waarschijnlijk zijn we lopend sneller."

Gabe was heel erg goed in het houden van een vrolijk gezicht, waar niks mee aan de hand lijkt. Iets wat hij al jaren kon, hij keek even naar Regina en grijnsde terwijl hij door ging.

Emma keek hem aan. 'Waar woon je?'

"Maar twee straten verderop." glimlachte James. "We zijn er voor je er erg in hebt."

Regina zuchtte. Zijn gezicht was erg moeilijk te lezen, waarschijnlijk moest ze het van haar eigen pokerface hebben wilde ze winnen/

Emma knikte. 'Gelukkig maar' mompelde ze.

Gabe pokerde en glimlachte, hij had niet verwacht dat ze het echt goed zou kunnen.