[rpg] The Ocean

Zegt of denkt ze dat Klaas?

"Blabla" is zeggen 'Blabla' is denken ^^ als dat onduidelijk is zal ik wel wat anders verzinnen :O

Lucas keek naar Dan , Tss, haha wie denkt ie wel niet dat ie is... ik kan hem makkelijk hebben hehehe , "hey Dan, sorry dat ik niet zo sociaal bezig ben.. maar door mijn verleden heb ik niet zo snel vertrouwen in Piraten..maar daar denk jij met je piraten brein weer niet aan..nee je VROEG niet eens waarom ik zo doe...misschien moet je volgende keer maar eerst beginnen met vragen waarom iemand zo doet dan je rug tonen...wat trouwens niet zo'n slimme zet is, als iemand je bijvoorbeeld zou willen vermoorden"

misschien schuin gedrukt net als Freek? (:

ik ben trouwens vergeten op jou te reageren :S Sifra ik was nog bezig met schrijven

Dan trok een wenkbrauw op en kneep zijn ogen een beetje dicht. 'Moet ik hieruit opmaken dat jij in staat bent iemand van deze bemanning te vermoorden? Want dan zal ik er persoonlijk voor zorgen dat je zo snel mogelijk over boord wordt gegooid.' zei hij. Hij deed nu ook een paar stappen naar voren en bleef tegenover Lucas staan. 'De reden dat ik het niet gevraagd had, is omdat ik niet geïnteresseerd ben. Je kan er de donder op zeggen dat iedereen aan boord hier dingen heeft meegemaakt, iedereen heeft een verhaal, iedereen heeft een verleden. De helft van ons zint op wraak, of is uit op iets. Anders waren ze hier niet geweest. Dat jij niet om kan gaan met je verleden, of het kennelijk niet aan kan dat je hier niet de baas bent, daar moet je zelf aan werken. Je dient je hier te gedragen als je met ons allemaal mee wilt reizen. Ik weet niet waarom Raven je heeft aangenomen hier, maar ik hoop dat je snel weer verdwenen bent.'

ik heb geduld

Alana keek verbaasd op naar Dan. Ze was niet van hem gewend dat hij zo bot tegen iemand was, meestal was hij een stuk vriendelijker dan dit. Voorzichtig legde ze een hand op zijn schouder. "Denk je niet dat dat een beetje hard is?" zei ze zacht en keek hem vragend aan. Hij had nu al beide beledigt maar Alana was iemand die het beste in mensen probeerde te zien, dus ook deze Lucas.

Lucas lachte "dat wist ik niet... dat iedereen zijn eigen verhaal had bedoel ik... ik dacht dat dit gewoon een stel verwende gastjes waren die van hun ouders wilde wegrennen omdat ze het niet fijn vonden en daarom piraten werden.. zoals de meeste die ik ontmoet heb... maar dit... dit is interessant...en over dat vermoorden... ik kan iedereen vermoorden wanneer ik dat wil maar dat betekend niet dat ik dat ook doe... Dronkenlappen drinken veel, maar mensen die veel drinken zijn niet allemaal dronkenlappen" hij glimlachte "dus wees maar niet bang"

Dan spande zijn spieren aan toen hij de hand van Alana op zijn schouder voelde, maar ontspande toen weer. Hij zei het zoals hij het dacht, die Lucas dcht dat hij alles kon zeggen, dan kon hij dit ook hebben. Hij wist zeker dat Lucas er toch weer op zou gaan reageren. Toch zei hij niks, was hij wel te ver gegaan dan? Hij hoorde het antwoord van Lucas, rustig. Waarom kon hij zelf niet rustig blijven? Waarom haalde Lucas dit naar boven bij hem, terwijl hij normaal gesproken wél rustig bleef? Hij schudde de hand van Alana weg, draaide zich om en liep weg.

Lucas keek Dan na... dan niet he
"trouwens Alana, hoorde ik het nou goed.. zei jij net dat jij wel in het donker kon vechten ??" zei Lucas glimlachent

Alana keek Dan na en draaide zich toen met haar handen op haar zij en samengeknepen lippen terug naar Lucas. "Nu heb je hem boos gemaakt," zei ze op een beschuldigde toon. Ze fronste haar wenkbrauwen en bedacht zich wat ze van plan was geweest. "En voor je informatie. Ja, ik kan wel in het donker vechten. Dat ik een meisje ben zegt niets."

Lira stond op en liep naar Lucas. "Ben je vrienden aan het maken Blondje?" Ze keek Dan na.

"zei ik dan dat het uitmaakte of je een meisje was? ... en dat boos maken is niet helemaal mijn schuld.. ik vind het gewoon niet fijn dat ik genegeerd word... of dat iemand zijn rug naar me toe doet als ik tegen die persoon aan het praten bent"

Toen keek hij naar Lira en lachte "het lijkt er wel op ja"

Aan de andere kant van het schip, ging hij zo ver mogelijk bij Lucas vandaan staan. Hij legde zijn handen op de reling en keek naar beneden, het donkere diepe water in. Hij zuchtte diep, vroeger kon hij vaak zo boos worden, agressief. Hij had zo zijn best gedaan het af te leren, en nu begon die jongen dat weer naar boven te halen.

Alana rolde met haar ogen. "Nee, maar je dacht het waarschijnlijk," zei ze. "Dat doen ze allemaal, totdat ze met hun gezicht in de modder liggen," voegde ze er geamuseerd aan toe. Het was niet arrogant bedoelt maar eerder als een persoonlijk grapje.

"haha, nou geloof me als ik zeg dat ik vaak met goede vrouwelijke krijgers gevochten heb, dus ik kijk niet verbaast op als jij dat ook bent" zei hij glimlachend

Alana's mondhoeken schoten omhoog in een geamuseerde glimlach. "Misschien ben je toch niet zo slecht als je lijkt," gaf ze toe. "Excuseer me, ik ga even kijken hoe het met Dan is," zei ze en liep in de richting waar hij heen was gegaan. "Dan? Zit je hier ergens?" riep ze zacht.

Dan keek op toen hij Alana's stem hoorde en draaide zijn hoofd in haar richting. 'Ik ben hier.' zei hij, gelukkig klonk hij al wat rustiger. Hij keek weer naar het water, het was al niet meer te zien nu het zo donker was, maar soms zag hij de weerkaatsing van iets.

"dat is fijn om te horen" zei Lucas

Alana ging naast Dan staan en staarde naar het water. "Wat is er mis? Je bent gewoonlijk niet zo snel boos?" zei ze vragend zonder haar blik af te wenden.

Dan zei een tijd niks. 'Ik weet niet, het komt door hem.. hij haalt iets naar boven ofzo.' mompelde hij. 'Sorry.' zei hij bijna onverstaanbaar. Hij was dit zelf ook niet meer gewend van hemzelf.

Alana stootte lichtjes haar schouder tegen die van Dan en glimlachte naar hem. "Geen reden om je te verontschuldigen," zei ze vriendelijk. "Sommige mensen kunnen gewoon niet overweg en we kunnen niet altijd een goede dag hebben."

Dan glimlachte terug. 'Dat is waar.. ' zei hij. 'Heb jij er geen moeite mee dat er allemaal nieuwe mensen zijn?' vroeg hij toen, onzeker. Hij vond het veel lastiger dan gedacht.

Alana rolde met haar ogen. "Jawel. Ik waardeer het altijd als we met dezelfde crew zijn. Bij nieuwe mensen weet je niet waar je aan toe bent en het duurt meestal lang voor ze om gewend te zijn geraakt aan ons en het schip," zei ze ietwat geirriteerd. Ze ademde diep uit. "Maar het is niet onze keuze wie we aan boord laten, dat is die van Raven."

Dan knikte. 'Ja en ik twijfel ook niet aan zijn oordeel. Maar ik vind dat ze zich best anders mogen gedragen, als ze geaccepteerd willen worden door ons.' zei hij.


Sifraaa wil je verder met het RPG? Misschien kunnen we doorspoelen naar de opdracht, en er wat spanning in stoppen? Of is het kerstbal eerst? Dat weeti k niet eigenlijk xD