Dragon Riders (F&F)

Oke we weten waar t over gaat

Mijn rollen

dienaar van de koningin
naam:Rox
leeftijd:hij is 23
uiterlijk:komt nog
innerlijk:rox is een jongen die er moeilijk te pijlen is voor iedereen hij is eigelijk best gesloten en doet alleen zijn mond open als naar hem gevraagt word. hij luistert naar de dingen die tegen hem gezegt worden en meestal doet hij ze zonder tegenspraak te geven wetent tot dit hem en zijn draak straf kan leveren. soms lijkt het rox allenmaal niks te kunnen schelen maar hij geeft veel om zijn draak die als een broer voor hem is. zijn draak mag niet naar buiten alleen als er geen maan aan de hemelstaat dan mag hij naar buiten om samen met rox te genieten van die ene nog vrijheid dit omdat de koningin niet wilt tot andere weten tot ze een rijder en draak aan haar zeide heeft staan in plaas van een demoon. rox kan tegen vijanden nogal bot en vijandig doen. tegen de koningin doet hij dit natuurlijk niet. rox kent een hoge pijn grens dit is hem geleert zodat hij wel tegen een stootje kan en zodat hij mocht hij ooit gepakt worden door de vijand zijn mond niet open zal doen tot hij een rijder is of de koningin en haar plannen verraad.
extra:rox heeft al 7 jaar een draak een zwarte genaamt eras. eras is een erg trose maar ook koppige draak en hij luistert alleen naar rox. het is zijn rijder maar voor hem is hij ook meer zoals een broer. ze delen elkaars pijn en verdriet. maar ook de momenten als ze vrolijk zijn en vrij.

mijn 2e rolmijn rol bij de varden


naam:myza
laaftijd:20
uiterlijk:komt
innerlijk:myza is een hyperactieve meisjes elf die bijna nooit van ophouden weet. ze praat veel te veel en kan niet stil zitten. waardoor ze altijd wel iets is aant doen. ze is heel erg nieuwschierig. ze woont nu bij de varden om ze te helpen met nog een paar elven ze weet tot ze het zwaar hebben om het moment en myza is iemand die graag wilt helpen zolang ze het kan.

Oke zullen we beginnen en zal ik beginnen als jij je rollen af hebt

Ik maak wel een extra karakter van een ander ras, dan blijft dat divers

Naam: Rhoanr Roararnszoon (Roran is de vader Roararn)

Leeftijd: 22

Ras: Mens

Uiterlijk: Rhoanr heeft blond krullerig haar, hij is breed en gespierd door het vele werk dat hij in de smidse doet. Hij heeft meestal een bruin leren jas aan. Hij draagt Leren laarzen, en heeft een zwarte broek, die omhooggehouden word door een riem die in de gesp een kristal heeft zitten.

Innerlijk: Rhoanr is een goed aardige jongen, die altijd mensen helpt wanneer dat kan, hij vind zelf dat hij niet goed kan leiden maar doet dat onbewust toch in situaties waar dat nodig is. Hij raakt snel bevriend.

Extra: Rhoanr heeft (na veel trainen) magie geleerd, hij gebruikt het vooral om zijn werk makkelijker te maken, Hij werkt in de smidse van zijn vader,( waar hij vaker te vinden is dan zijn vader). In zijn dorp staat hij erom bekent dat zijn wapens en gereedschappen maakt. Hij heeft zich zo vaak verbrand dat hij nu vuur vaste handen heeft en zonder problemen dingen uit vuur kan pakken (hij draagt nog wel handschoenen.) Hij is in zijn vrije tijd bezig om een magisch zwaard te maken zoals de elven dat doen, zodat hij wanneer hij een drakenrijder tegen komt hij deze aan hem kan geven. Zelf vecht hij niet, (in zijn dorp is dat nooit nodig), maar hij traint stiekem met hamers, omdat hij graag in zijn opa's voetsporen wil treden als de volgende 'Sterkhamer'.

Naam: Aegnor Flondailr

Leeftijd: 105 (hij ziet eruit als iemand van ongeveer 20, en zo gedraagt hij zich ook wel eens)

Ras: Elf

Uiterlijk: Aegnor heeft lang bruin haar in een vlecht op zijn rug. Hij is zoals de meeste Elven niet heel gespierd, hij is meer...gestroomlijnd (XD). Hij draagt meestal een leren harnas, dat met zilverenlijntjes is versiert, in het midden van het pantser zit een goud zilveren boom. Hij draag een riem dat ingelegd is met kristallen, waar hij zijn magische energie in bewaard. onder zijn pantser draagt hij een groen gekleurd zijden tuniek, dat met goudenlijntjes is versiert. hij heeft een zwarte broek en leren rijders laarzen. Om zijn linker ring vinger draagt hij een zilveren draken ring met een groen kristal erin, die heeft hij van zijn mentor gekregen, ook daar bewaard hij magische energie.

Innerlijk: Aegnor is een vriendelijke elf, maar zoals alle elven heeft hij een redelijke mate van arrogantie. Hij vind zelf dat hij niemand dient, Draken rijders, dienen niemand, maar hij volgt wel bevelen op van Koningin Islanzadí, (wiens dochter samen met de eerste draken rijder van het nieuwe drakenrijders tijdperk Eragon drakenrijders traint in een ander wereld deel ver in het noorden.) Hij is trouw en loyaal voor zijn vrienden en een nachtmerrie voor zijn vijanden.

Extra: Hij is pas 3 jaar een Draken rijder, Zijn draak Dzongkha (hij word Druck genoemd) is een Geel blauwe Draak, als zonlicht zijn schubben raakt lijkt het op Bliksemflitsen, en als hij brult klinkt het als een donderstorm, met de juiste weerkaatsing lijkt het alsof er een bliksem patroon over zijn schubben loopt . (Druk of Dzongkha is een buthanese draak, hij is de draak van de onweer ) Aegnor en Dzongkha zijn net broers, naast dat hun gedachten gelinkt zijn aan elkaar, hebben ze (op een paar dingen zoals voedsel na) veel gemeen met elkaar. Aegnor, is bezig met uit zoeken of hij zijn draak ook bliksem kan laten spuwen ipv alleen maar vuur, zodat hij zijn naam waar komt.

Naam: Khagra Wro'mka

Leeftijd: 31

Ras: Kull (Urgal)

Uiterlijk: Khagra draagt een zwart metalen pantser, Daaronder draagt hij Ruwe leren broek, hij draagt leren laarzen die belegt zijn met metalen platen. Hij is 2 meter 80, Hij is kaal, maar heeft wel een lang gevlochten baard. Hij draagt altijd een grote strijd bijl bij zich op zijn rug dat naar een boog met pijlen hangt. Meestal heeft hij een lange stok vast.

Innerlijk: Khagra is voor een Urgal, vriendelijk en erg wijs voor zijn leeftijd, daarom is hij gevraagd door de Shamaan van zijn stam om leerling van hem te worden, hierdoor zit Khagra in tweestrijd, omdat hij een Kull is en vanaf jongs af aan altijd al een vande beste strijders is geweest, denkt hij dat hij zijn eer als strijder kwijt raakt.

Extra: Khagra is één van de beste strijders van zijn stam, De enige die boven hem staan zijn het Stamhoofd, en zijn eigen vader, de legeraanvoerder van zijn stam en persoonlijke lijfwacht van het stamhoofd, Khagra is opweg om de varden te helpen, samen met nog 10 andere kull en een paar Sterke Urgals. Hij is de aanvoerder van het clubje, wat persoonlijk is samen gesteld door het Stamhoofd. Één van de redenen dat de sjamaan hem gevraagd heeft is omdat hij een grote hoeveel hij magische energie in zijn lichaam heeft, Khagra weet dit niet, hoewel hij wel heeft gemerkt dat zijn brul en slagen andere mensachtige en beesten weg kan blazen, Hij word ook wel Brull genoemd omdat hij door alleen maar te brullen, iemands hoofd eraf heeft geblazen. (wat dus een door magie versterkte brul was) Hij zelf weet niet hoe hij in zijn magie moet tappen, en het gebeurt alleen wanneer hij in (zoals hij dat zelf zegt) zijn 'berserker' modes komt.

Oke ik doe dadelijk nog denk ik een weerkat.
Is die draak bij jou een mannetje?
-----

Rox stond in de troonzaal en keek naar buiten toe. Hij wilde stiekem het liefste iedere dag met eras vliegen en niet op een paard zitten. Dat voelde gewoon niet goed. Hij hoorde in het zadel te zitten dat op zijn draak lag. Hij zuchte zachtjes en draaide zich weg van de raam en liep er ook van weg. De koninging was er niet ze had een of andere vergadering waar hij niet bij hoefde te zijn.daar had hij geen problemen mee hij wist toch alles wat hij wilde weten. Hij ging op een rustig tempo de troonzaal uit de gang op. Iedereen in het kasteel dacht tot hij een magier of een demoon was door zijn magie want niemand wist van zijn draak en niemand kwam in de oost vlwugel waar hij en zijn draak woonde alleen de koningin die wist er van en kwam daar. Hij bewonderde haar en misschien was er nog wel ergens wat angst wat hij voor haar had. Hij kijkt op als hij merkt tot hij voor de deur van de oost vleugel stond en hij liep naar binne.

Myza lag languit in het gras terwijl ze omhoog keek naar de wolken. Ze vond het leuk om te kijken naar wat voorn vorm de wolken hadden. Snachts keek ze heel erg graag naar de steren beelden. Ze kwam omhoog en keek rond ze was een stukje van de varden vandaan ze wilde wel eens alleen zijn of nou het was eerder andersom ze wilde haar niet altijd haar in de buurt hebben want ze kon soms veel te druk zijn en te veel praten. En ze keek nog even rond en ging toen weer liggen om naar de wolken te kijken.

Rhoanr veegde het zweet van zijn voorhoofd af, hij draaide het zwaard van het aanbeeld af en legde het in de bak met water, een sissend geluid dat gepaard ging met veel rook kwam van de bak af. Hij legde zijn spullen nee, deed zijn schort af, en wilde zijn handschoenen uitdoen toen hij doorkreeg dat hij die niet eens om had gedaan. hij gooide een bak water over zich heen om af te koelen en zichzelf schoon te maken. Hij deed zijn tuniek aan, rolde zijn mouwen op en ging de straat op, hij moest het zwaard eerst een tijdje in de water bak laten liggen, zodat hij het straks kon slijpen zonder dat het ging vervormen. Hij liep richting de timmerman om hout voor een handvat te kopen, toen hij geluid van metaal hoorde. Hij keek de straat (waar zijn dorp eigenlijk omheen was gebouwd) uit richting de bergen en zag grote gedaantes aankomen lopen. Hij tuurde in de verte om te zijn wat het waren. Hij liep erheen om poolshoogte te nemen, toen zag hij wat het waren, Urgals, en Kull. Hij liep er nu sneller heen, "Wat doen jullie hier in dit rustige dorpje" vroeg hij, niet boos maar ook niet vriendelijk.

Aegnor zat in het gras tegen Dzongkha, (Hij is idd een mannetje) "ik vind dat ik een beter zwaard moet" zei hij tegen hem, "ik bedoel elke drakenrijder heeft een drakenrijders zwaard en ik niet"
Dzongkha lachte, een soort hinnikend gegrom "Je weet dat die niet meer gemaakt worden, en je hebt een elven zwaard, die zijn toch ook heel sterk" zei hij terug in gedachte. Aegnor grijnsde "Dat is waar, maar toch" zei hij. Hij sprong op, "Laten we gaan Dzongkha, de koningin heeft vast wel iets voor ons om te doen. Hij klopte Druck op zijn flank, en keek hem aan "Ik race je naar de koningin toe, ik heb te lang stil gezeten, en ik heb te lang geen magie gebruikt" zei hij. Hij zette zich schrap en zie "Alarca Cele" (het betekent swift run, snel rennen) en schoot weg door de magisch spreuk die hem ongelooflijk snel laat rennen. Dzongkha lachte weer, en sprong op, hij spreidde zijn vleugels, en sloeg die met een donderend geluid heen en weer, hij keek naar beneden en zag zijn rijder rennen, "je bent niet sneller dan een draak, kleintje" zei hij.

Khagra zag het kleine gehuchtje voor zich, hij hoopte dat de mensen die daar wonen niet zouden schrikken van hun verschijning en ze aan gaan vallen, niet dat dat erg voor hem en zijn mannen zou zijn, maar de vrede tussen de urgals, mensen, dwergen en elven is in de jaren sinds het beging van de nieuwe draken rijders, beter geworden. Hij deed zijn hoofd omhoog ( dat is het zelfde als een buiging voor mensen en elven enzo, je weet het wel ) naar de man die naar hem toe kwam lopen "gegroet menseling, ik ben Khagra van de urgal stam ten noorden van jullie dorp, ik kom in vrede, we zijn hier alleen maar omdat dit de enige weg is die richting de varden loopt waar het niet krioelt van de koningin's krijgers" zei hij

Rhoanr keek de Kull aan "dat klopt, hoe heet jij als ik vragen mag?" vroeg hij "Ik ben Rhoanr, Roararnszoon, zoon van Roran sterkhamer" zei hij, en hij deed ook zijn hoofd omhoog, zodat hij de Grote Kull (die een meter groter was en veel breeder) niet zou beledigen.

Khagra lachte bij het horen van Rorans naam, zijn stam had veel te danken aan Eragon en zijn Neef Sterkhamer. "Is meneer Sterkhamer ook thuis?" vroeg hij "we zijn op reis, maar we kunnen wel respect tonen aan een ouder strijder die veel voor ons ras betekent, hij is een mens die een Urgal heeft bevochten in een gevecht om leiderschap en dat nog gewonnen heeft ook...normale mensen kunnen dat niet na vertellen" zei hij met een grote grijns.

Rhoanr schudde zijn hoofd "jammer genoeg is mijn opa niet thuis, hij is samen met zijn vrouw bij de oude koningin van surda op bezoek." zei hij.

Mijne is wat kort nu ben de voie kids aant kijken.
En ik verander mijn draak naar een vrouwtje.
----

Rox liep door de oost vleugel en bleef staan bij de deur van een kamer waar iris zat. Hij wist hoe erg ze het vond om hier binnen te moeten blijven. Ze was een erg trots vrouwtjes draak. En ze luisterde alleen naar rox en niet naar de koningin misschien omdat die ook vrouwelijk was. Rox liep dichter bij en nestelde zich tegen haar aan.' En jochie.' Zegt ze tegen hem en duwt haar neus tegen hem aan als een liefde volle begroeting.'hey meis.' Zegt rox terug (alles via de gedachtwn ). Hij keek haar aan.' Ik moet vanavond mee met een paar soldaten. Ze hebben een vermoede waar een paar mensen zitten die de rebelen steunen. En ze wilde tot ik mee ging kijken.' Legt hij uit

Myza was een hele tijd blijven liggen maar nu stond ze toch echt op en klopte haar kleren schoon en bego terug te lopwn naar de plek waar de varen zich schuil heild. Ze liet het niet merken maar ze maakte zich soms best wel zorgen nu die nieuwe ko ingin aan de macht was.

Khagra schudde spijtig zijn hoofd "jammer, ik had toch graag de legende willen zien" zei hij. Hij keek rond, "Dan gaan wij weer verder, we hebben nog een paar dagen om de Varden te bereiken" zei hij.

Rhoanr keek de kull aan en dacht even na "Denk je dat de Varden nog een smid of krijger nodig hebben...ik zit al mijn hele leven hier en ik wil eigenlijk wel op avontuur, iets actiefs doen...zou ik misschien met jullie mee mogen" zei hij

de Kull keek naar Rhoanr "De Varden hebben altijd krijgers nodig...maar ik denk dat dit dorp de smid harder nodig heeft, daarnaast hebben wij niet het voedsel of de mannen om voor jou te zorgen, onze levenswijze is anders dan die van jou, we kunnen je helaas niet meenemen, ik kan wel kijken of de varden je op zouden kunnen halen...maar ik zou er niet teveel hoop aan vestigen" zei hij

Rhoanr knikte langzaam "ik snap het" zei hij teleurgesteld "Veel succes met uw reis verder geachte kull" zei hij en hij deed zijn kin de lucht in.

Khagra deed het zelfde "Dank je, met een beetje geluk zie ik je misschien nog bij de varden" zei hij. Hij deed zijn hand omhoog en de groep met urghals liep verder, het dorp uit.

er kwam iemand naar Rhoanr toe "De kull heeft gelijk, we hebben je hier te hard nodig..." Rhoanr keek de vrouw aan, "Weet ik tante, maar toch, ik zou zo graag willen helpen" zei hij.

Aegnor zag zijn stad voor zich op doemen hij keek omhoog, nog steeds geen teken Dzongkha. Hij wilde er wat van zeggen toen een grote schaduw op hem viel, gepaard met een hard gebrul. Boven hem Vloog Druck langs, het was altijd een mooi gezicht om zijn draak zo te zien. "Nu maak ik je weer in, net zoals gister, en de dag ervoor... Zei de draak. Aegnor lachte "dat komt omdat ik je laat winnen, dat weet je toch" zei hij. Druck stootte weer een brul uit. "Tuurlijk kleintje, dat zeg je elke dag" zei hij.

Ze kwamen in de buurt van het paleis, De koningin stond buiten, er was net een bezorger met een brief aan gekomen, de koningin keek bezorgt. Aegnor vertraagde zijn pas, stopte voor de koningin, hij maakte een buiging en vroeg toen "Turinqui (Koningin) wat is er aan de hand, u ziet er bezorgt uit." zei hij. De Koning in keek hem aan "Het is de slechte koning in, haar leger verspreid zich...ik denk dat de varden het niet alleen aan kunnen" zei ze.
Aegnor keek haar aan "maar uwe hoogheid, we hebben toch troepen gestuurd, is daar iets mee gebeurt dan?" vroeg hij
De koningin schudde haar hoofd "Nee, dat is het niet, maar we hebben geruchten gehoord van een wapen dat ze heeft, sommige van de mensen zeggen dat het een demoon is, de varden kunnen niet in hun eentje tegen een demoon vechten....daarom wil ik dat jij gaat, neem deze brief mee, hierin staan mijn bevindingen...Zorg ervoor dat je niet gezien word door de vijand, als die erachter komen dat jij er bent, dan kan je die demoon nog sneller ontmoeten dan dat je wilt" zei ze.
Aegnor knikte en maakte een buiging, "dat zal ik doen mijn koningin." zei hij. Hij draaide zich om naar Druck, en knikte, Druck spreidde zijn vleugels, en Aegnor sprong op zijn rug met een lenigheid waar de Elven bekent om staan. Met een donderend geraas vlogen ze weg, richting de varden.

-----------
De elfse woorden die ik gebruik komen uit lord of the rings, ik dacht dat geeft het een wat leuker tintje.
ik weet dat ik de laatste tijd niet gereageerd heb, maar ik had op een of andere manier geen inspiratie, maar dat begint nu weer op te wellen .

Nog een Gelukkig nieuwjaar he
ow en mag ik een aanval op het dorpje van Rhoanr laten doen

Elsa de draak van rox maakte een zuchtent geluid en er kwamen wat rookpluimpjes uit haar neus.’ik haat het tot ik nooit met je mee mag. Ook al heb jij magie ik zou het pretiger vinden als ik er voor je was daar.’sist ze zachtjes. Rox grinnikte en aaide haar.’dat weet ik schoonheid. Dat weet ik.’ Zegt hij en hij gaf haar een kus en hij stond op.’ik ben maar een paar uurtjes weg.’belooft hij haar en hij loopt naar de kast naast zijn bed trekt een la open en pakt er wapens uit die hij aan zijn riem hangt en dan loopt hij naar de stoel waar zijn mantel licht. Deze pakt hij en slaat hij om en vervolgens werpt hij nog een blik op elsa voor hij vertrekt uit de kamer.

Myza kwam aan bij de varden en zei de geheime woorden om daargang te krijgen tot hun geheim verblijf. Voor verlopig dan. Ze liep naar binnen en begroete de andere vrolijk al waren de meesten niet zo vrolijk terug. Toen ze op de binnen plaats kwam bleef ze even staan en keek rond. Er waren best veel gewonden en zij probeerde met andere helers de mensen zo goed mogelijk te helpen al was dat nog niet zo simpel want er kwamen steeds meer gewonden bij. Ze liep naar de hut van de andere helers om mee te gaan helpen met de rest van haar taken.

Rox reed op een zwart paar en hij had een grijs witte mantel om geslagen en hij keek oplettent rond. Al waren zijn gedachten bij elsa hij wilde tot hij gewoon met haar hier samen kon zijn in plaats tot hij op dit paard moest rijden. Maar hij wist tot de koningin het wilde en wat zij wilde was de wet. En hij ging wat rechter in het zadel zitten.’we zijn er bijna maak jullie klaar voor de aanval, laat de kinderen ongedeert en als iemand iets over de varden weet breng je hem bij mij.’zegt hij kort en krachtig. Hij spoorde zijn paar aan en stuurde het in een galop door de bossen en niet heel veel later stormde hij met de soldaten ten samen uit het bos en niet zo veel later het dorp in.

Khagra keek nog om naar het dorp, en liep toen weer verder. "Versnel je pas, we moeten de varden sneller zien te bereiken" zei hij, terwijl hij begon te rennen. Khagra haalde rustig adem, voor een urghal was het niet moeilijk om lange tijd te rennen.

Rhoanr was weer verder gegaan met het zwaard, toen de kull zijn dorp had verlaten. Hij had hem net weg gelegd toen hij een geluid vanuit het bos hoorde, hij draaide om naar buiten en zag soldaten aan komen stormen. Hij schrok Waarom zijn ze hier?! dacht hij. Hij snelde naar binnen en pakte 2 van zijn wat kleinere gevechtshamers en 1 grotere, de 2 kleinere deed hij in zijn riem, met de grote in zijn handen rende hij naar buiten. Hij keek rond en zag dat er meer mannen waren die hetzelfde idee hadden gehad. Waar is Roran als je hem nodig hebt dacht hij. Hij rende naar de mannen toen, ze zagen er niet uit alsof ze wilde praten maar je kon het nooit zeker weten, dus Rhoanr stopte, zette zijn hamer met de onderkant op de grond en zei "Stop, wat komen jullie hier doen, wij zijn een rustig dorpje die geen ruzie wil met het koninkrijk". Hij keek naar de soldaten wachtend op hun antwoord, langzamerhand kwamen meer mannen uit het dorp achter hem staan.

Aegnor vloog op de rug van Druck over de velden heen, hij deed zijn ogen dicht en zei "kena vahaiya" (staat voor Kijk ver weg) Toen hij zijn ogen weer open deed, Had hij het zicht van een havik, boven op zijn natuurlijke haviks zicht wat standaard is voor elven. Hij tuurde naar de grond, zag allemaal konijnen lopen, hij keek wat meer vooruit en zag het toen, een groot kamp dat krioelde van verschillende rassen. "Daar is het, het kamp van de varden" zei hij tegen Dzongkha. Dzongka stuurde in de richting van het kamp, en niet veel later kon het kamp normaal gezien worden voor het 2 tal. "Laten we hopen dat ze niet denken dat we voor de koningin werken" zei Aegnor tegen Dzongkha

rox galoppeerde door het dorp heen en gebreukte een paar woorden zachtjes in de oude taal om een van de daken van een huis in lichter laaien te zetten met vlammen. hij reed door maar stopte as er een jongeman staat die zijn hamer op de grond had neer gezet. hij grinnikte amuzant en bekeek de jongen voor zich terwijl hij naar zijn woorden luisterde.''nou snotaap omdat je het lef heb mij en mijn pelaton tegen te spreken. ik weet tot jullie de varden steunen. en daar is mijn koningin niet zo van gediend.'zegt hij en met die woorden gaf hij de jongen voor zich een harde trap met zijn schoen tegen zijn borst en hij had de woorden in de oudetaal in zijn gedachten gebruikt om zijn trap te versterken. hij zag een paar manen naar voren koen om de jongen te helpen en zijn soldaten kwamen ook meteen een beetje dichter bij. rox klapte in zijn handen en grinnikte.'wat knap dorp genoten die niet bang zijn om iemand te helpen. wat verbaast me dat nou niet.' zegt hij en hij sprong van zijn paard af.' vernietig alle wapens en waar wapens mee gemaakt worden.'zegt hij ineens ijzig tegen zijn soldaten en hij keek naar de jongen voor zich op de grond. wetent tot deze wilde gaan vechten.

myza was bezig om met een verband rond een pols aan te leggen bij een man die er nu beter aan toe was dan dagen geleden.'zo het ziet er al een stuk beter uit.'zegt ze vriendelijk en gaf hem een schouderklopje.'bedankt.'zei de man dankbaar tegen haar. en myza liep weg en blijft ineens staan dat geluid dat kende ze. maar dat kon toch niet. en ze rende de tent uit en bleef staan met open mond. het was waar en nu kwam een andere vraag wat kwamen Aegnor en Dzongkha hier bij de varden doen en ze begon verder te rennen naar de open plek.

Khagra rent nog steeds richting de varden en met elke stap komen hij en zijn peloton van Urghal krijgers zetten, komen ze dichterbij de varden.

Rhoanr voelde hoe hij werd opgevangen na de harde trap van de jongen. Dat was geen normale trap, deze was magisch...maar hoe, ik heb hem niks horen zeggen dacht hij. Toen hoorde hij wat de jongen zei Alle wapens, straks vinden ze mijn speciale wapen dat moet ik voorkomen dacht hij. Hij keek om zich heen en knikte naar de mannen, die zich verspreiden en op de soldaten richtte. Rhoanr keek naar de jongen op het paard, Pakte zijn hamer met 2 handen vast "Wij steunen de varden net zoveel als dat we het koninkrijk steunen, niet dus, waarom zouden wij de varden steunen...en met wat, we weten niet eens waar de varden zijn" zei hij. Hij deed zijn hamer boven zijn hoofd, en liet het rare, maar toch fijne gevoel, (waarvan hij wist dat het magie was) door zijn armen gaan, richting de hamer, toen het de hamer had bereikt, sloeg Rhoanr ongelooflijk hard (te hard voor een normaal mens) op de grond, waar de hamer de grond raakte, kwam een schok golf die stenen omhoog liet vliegen. De schok golf ging richting de man op het paard, zo snel dat het zelfs voor een elf bijna onmogelijk was om het te ontwijken.

Aegnor en Dzongkha lande op de open plek, Aegnor zag Myza naar hem toe komen rennen, hij glimlachte en riep "Hey Myza, lang niet gezien, hoe gaat het hier?". Hij sprong lenig van Dzongkha's rug af en klopte de draak op zijn schoft "Goed gevlogen, Druck" Zei hij in gedachten tegen hem.

rox keek naar de jongen die iets vreemd over zich heen leek te hebben al wist hij nog niet wat maar vastberaden was hij wel en dat zag rox graag ook al was het bij een vermoedelijke vijand.'kom kom ik en mijn koningin zijn niet dom en zeker niet als het gaat om het dorp waar roran sterkhamer woont. hij steunde ooit de varden en waarom zou hij het nu niet doen.'bijt hij de jongen toe. hij zag de beweging en had al een schild rond zich heen op geroepen en hij keek fascinerend naar de grond en de grond voor zijn voeten trilde en de schokgolf ging langzaam rond zijn voeten heen en hij keek meteen de jongen aan.' waar heb jij magie vandaan jochie.'sist hij want rox had het gevoelt hij leerde meerdere dingen aan voelen en hij wist tot veel mensen zijn magie ook aan voelden al zou niemand de link leggen met elsa zolang zij niet bij hem was. rox trok langzaam zijn zwaard en draaide hem sierlijk in het rond en ging toen klaar staan.'laat maar eens zien wat je kunt.'zegt hij uit dagend.

myza zag tot Aegnor en Dzongkha geland waren en ze rende door en ze begroete niet eerst Aegnor nee ze rende op Druck af en knuffelde hel zo goed als ze kon door hem bij zijn poot te pakken.'ik heb je gemist grote reus.'zegt ze tegen hem en dan richt ze zich naar Aegnor en ze grijnsde naar hem.'hey aegnor, jah het is te lang geleden mijn vriend. en ze houden zich staande maar die slechte koningin heeft snel een groot leger op getrommelt. dat breng me bij jou wat doe jij hier..'vraagt ze aan hem nadat ze hen een knuffel had gegeven en een stoot tegen zijn schouder.

Rhoanr kon zijn ogen niet geloven, de jongen had niks, hij was niet eens omvergeblazen...al kon hij dat niet zeggen over het paard, dat nu een paar meter verder lag. Hij keek de jongen aan "Roran sterkhamer is hier niet, en hij houd zich uit deze oorlog, de laatste keer dat hij de varden had geholpen was 2 generaties geleden, misschien zelfs 3, Hij is oud, daarom ben ik hier...en de magie..dat zit in mij, ik weet niet hoe, ik weet niet waarom, maar ik weet dat het is om mijn vijanden te verslaan" zei hij tegen hem. Hij tilde de hamer weer boven zijn hoofd, en liet de magie weer opwellen, hij slingerde de hamer met behulp van magie rechtstreeks naar de jongen toe, hij pakte snel zijn andere 2 hamers om zich zo doende te kunnen beschermen. Rhoanr,( kende de woorden voor magie niet goed, eigenlijk kende hij er maar eentje) "Brisingr" zei hij, de ijzeren delen van zijn hamers vatte vlam. Hij keek ernaar, en van de hamers naar de jongen. Hij wist dat hij de jongen niet aan zou kunnen, Hij keek om zich een, De meeste soldaten lagen op de grond, Roran had de dorpelingen goed getraind, Maar Rhoanr wist wel dat hij lang genoeg tijd kon rekken, om te zorgen dat de dorpelingen veilig weg konden gaan van deze maniak. "Jij wilt zien wat ik kan, hier heb je het" Zei hij, hij liet magie naar zijn benen vloeien en sprintte op de jongen af, hij haalde snel uit met zijn vlammende hamers, weten dat hij waarschijnlijk niet zou kunnen raken door het mogelijke schild dat hij om zich heeft, als rhoanr iets van zijn opa heeft geleerd is het dat elke magiër hoe zwak of sterk ook, altijd een schild om zichzelf heen heeft, wat je dan moet uit vogelen is hoe sterk dat schild is, want zo wist hij, schilden konden niet eeuwig tegen aanvallen beschermen, ze moesten ververst worden.

Dzongkha maakte een soort van lachend gegrom, "Kan je tegen haar zeggen dat ik haar ook gemist heb" zei hij tegen Aegnor. Aegnor lachte, "ik moet doorgeven dat hij jou ook gemist heeft Myza" zei hij. Hij keek even rond "Ik kom jullie helpen natuurlijk...we hebben nieuws gehad over een soort van geheim wapen...daarom moet ik ook even met de leider van de varden spreken, kan jij me naar hem toe brengen?" Vroeg hij glimlachend

Khagra zag in de verte een groot kamp liggen "Okee mannen, laatste sprintje en dan zijn we er, wie niet zijn best doet krijgt met mij te maken" zei hij en hij begon harder te rennen.

Rox keek naar de jonge en kantelde zijn hoofd even. De manier waarop hij over roran sprak was respect en niet zomaar respec maar familie respect.' Je bent familie.' Zegt hij ineens vals en hij verzette een paar stappen. Hij keek toe wat de jongen voor zich deed en lette op al zijn bewegingen en hij maakte een fluitwnt geluid toen de hamers in vlam stonden.'laat maar zien.'sist hij en hij o tweek de eerst hamer met een vloeiende beweging en de andere hamer met het zwaard die teilde door de harde klap maar hij heild het tegen. Hoe kwam deze jongen aan zien magie hoe. Dacht hij. En dan haalt hij hij uit met zijn zwaard naar de jongen en dan nog eens richting de andere kant.

Myza grijnsde naar druck en dan loopt ze weg.' Tuurlijk vol mij maar.' Zegt ze hyper en ze liep bijna huppelt voor aegron uit en ze dacht na over het wapen van de koningin ze had er ook over gehoort maar nog nooit gezien ze had al veel geruchten gehoort. Nu een tijdje stopte ze voor een grotere tent. 'Hij is hier binnen let niet op de rommel hij maakt meer rommel dan ik. ' zegt ze en ze liep naar binnen. 'Mijn heer iemand wilt u spreken. 'Zegt ze en gwbaart naar de tent vlap

Rhoanr lachte sluw "Ja ik ben inderdaad familie, en wat dan nog" zei hij, terwijl hij de slagen van de jongen blokte. Rhoanr sprong achteruit en liet daarbij (als slaand met zijn hamers) vuur van zijn hamers schieten richting de jongen Nog even en dan kunnen we we...maar hoe ga ik hem kwijt raken Dacht hij.

Aegnor glimlachte en volgde myza "Ik ben zo weer terug Druck" zei hij tegen zijn draak. Eenmaal bij de tent, boog hij zijn hoofd en ging onder de tent flap door. Hij maakte een kleine buiging "Ik ben Aegnor, Drakenrijder van de elven, Islanzadí heeft mij gestuurd om u en uw troepen te helpen tegen de koningin" zei hij

Khagra liep met zijn mannen richting het grote kamp, hij deed zijn handen omhoog zodat zijn mannen stopte, de ughals hijgde maar aan de kull kon je niet zien dat ze hadden gerend. Hij liep richting de poort "Gegroet, wij zijn gestuurd om jullie te helpen" zei hij, hij deed zijn kin omhoog.

-------------
ik was Khagra er per ongluk vergeten in te zetten -.-' sorry

Rox ontweek het vuur niet het schild zorgde voor de bescherming en aangezien die nu nog vol op kracht was was het nog geen probleem. 'Het is gewoon intresant.' Zegt hij speels en hij sond met een paar snelle passen bij deze jongen en hij greep hem bjj de pols en hij kneep er hart in.'weetje wat ik ben goed gezind en ik wil je nu niet doden. Ik wil je terug zien als je sterker bent. 'Sist hij in zijn oor en na die woorden. Zette hij zijn nagels in de jongen zijn vel en zei een paar woorden en hij liet hwm los en er verscheen een ruïne. 'Het is niks ergs gewoon voor mij tot ik weet waneer je in mijn buurt bent.' Zegt hij kinderlijk en dan slaat hij met de plattwn kant van zijn zwaard tegen de hoofd van de jongen. Dan loopt hij naar een paard dat alleen stond en hij steeg op.'MANNEN WE GAAN.'Roept hij luid en dan gaat hij er van door veel huize ware een stuk af gebrand en veel wapens warwn vernietigd en hij wist iets interessants. En hij gallopeerde steeds verder weg van het dorp.

De nieuwe leider van de varden keek nieuwschierig op en hij had een aantal documenten vast en deze liet hij vallen als hij Aegron ziet. Hij knikte eerbeidig tegen hem. ' het is mij een groot genoegen jou hier te mogen ontvangen draken rijder. Ik en de andere van de varden zijn zeer blij met jou komst.' Zegt hij en hij bekeek hem en zijn blik stond droevig.'mijn mensen zijn dapper maar ontmoedigt door dat wapen van de koningin. Met u hebben we meer kans samen met u draak. ' zegt hij

Myza keek toe en ze leek rustig maar was dat niet haar voet ging onrustig heen en weer.

Rhoanr schreeuwde toen de jongen zijn nagels in de huid van rhoanr duwde. Rhoanr viel op de grond door de klap van het zwaard. Hij keek naar de jongen, hij begon te lachen "de volgende keer dat ik je zie maak ik je af!" Zei hij. Hij zag hoe de jongen weg ging. Hij stond langzaam op, steunend op een van zijn 2 strijdhamers. Hij strompelde maar zijn grote hamer, pakte die op en gooide hem op zijn schouder. Hij keek rond, hij zag hoe sommige soldaten het dorp uitgesleept werden, hij glimlachte, zo te zien was hij de enige die het zwaar had met vechten...maar hij leefde nog. Hij glimlachte weer, toen bedacht hij zich iets, hij stond geschrokken op en rende zo goed als dat kon naar zijn huis, stormde zijn kamer in (die is naast de smidse), die was overhoop gehaald, hij tilde zijn bed op en gooide die in een hoek, hij keek naar de planken, nog onaangetast, hij trok wat planken los en zuchtte luid, het lag er nog. Hij pakte het pakketje van ongeveer 1 meter 50 op en ontwikkelde het, en daar, in zijn handen, lag het glinsterde metaal, zijn nog on afgemaakte meesterwerk hadden ze niet kunnen vinden. Rhoanr wikkelde het terug. Pakte een zwaard hoes en deed het voorwerp daarin, dat deed hij om zijn rug. Hij liep naar buiten om te kijken hoe het er verder voor stond.

Aegnor knikte "het is me een genoegen om de varden te kunnen dienen, ik denk dat dat wapen geen partij is als de rassen hun kracht weer combineren...zoals al die jaren geleden." Zei hij. Hij keek rond, "zo te zien ben ik niet de enige nieuwe gast die u vandaag moet ontvangen...er staan urghals voor de westelijke poort...zo te merken aan hun gebracht zijn ze niet vijandelijk" zei hij, hij glimlachte. "heeft u misschien een plaats voor mij en mijn draak om te kunnen slapen?" Vroeg hij.

Khagra werd ongeduldig "...ik wil graag met uw leider spreken" zei hij hij keek rond "wij zijn gestuurd om te helpen" vervolgde hij.

rox had de jongen wel gehoort maar had geen antwoord er op gegeven. nu hij een stukje verder weg was en het bos weer in reed hefde hij het magies schild rond zich om die had hij nu niet meer nodig. hij reed rustig door en dacht na. het was de bedoeling geweest om het heledorp plat te branden maar dit was intressant nieuws geweest en de koningin zou hier graag van horen. een mens met magie nog jong en dan ook nog eens de zoon van roran sterkhamer. maar als ze niet te vreden was over zijn daad zou hij het wel voelen maar bang er voor was hij niet meer. en hij stuurde het paard harder aan nu de schemer begon in te vallen.

de leider knikte.' daar heb je gelijk in. en myza regelt wel een plek voor jou en je draak. ik ga nu de urghals ontvangen.'zegt hij beleeft en knikte naar aegron en hij verliet de tent en begroete de draak ook en hij liep op een stevig tempo door het kamp tot hij bij de urghals kwam en hij stak zijn kin omhoog.'gegroet vrienden, ik ben zeer blij te horen dat jullie ons komen helpen.' zegt hij

myza keek de leider na en keek naar aegron.'kom dan gaan we kijken waar je kunt slapen, ik was aant denken aan de zuid kant van het kamp daat staan nog niet heel veel tenten en voor jou en druck moeten we de grootste tent die we hebben op zetten.'zegt ze schaap achtig en ze liep de tent alweer huppelend uit.

elsa keek uit het raam nog een en het was avond en als het donker was mocht zij naar buiten want er stond geen maan vanacht dan kon zij gewoon buiten rond vliegen en daar verlangde ze zo na. en naar jagen.

Rhoanr had geholpen het drop rustig te krijgen, de branden te blussen en de schade op te nemen, zo te zien hadden de soldaten niet elk huis af kunnen branden, Gelukkig maar, Roran zal niet blij zijn als hij dit hoort dacht hij. Hij liep rond, toen er een paar mannen naar hem toe kwamen. Een van de mannen wees naar de pols van Rhoanr "Dit is het teken waar je op hebt gewacht Rhoanr, Dit is het teken wat zegt dat jij naar de varden moet, om daar te trainen en om wraak te nemen op die jongen, die ons dorp aanviel" zei de man. Rhoanr keek de mannen aan, en knikte "Je hebt gelijk, als ik hier blijf dan valt hij dit dorp weer aan...en ik denk dat ik dan geen genade van hem kan verwachten" zei Rhoanr. De mannen knikte "Dat weten wij, daarom hebben wij besloten om samen met nog een paar mannen jou te vergezellen naar de varden, de rest blijft achter om het dorp op te bouwen en Roran te informeren over wat er gebeurde." zei hij. Rhoanr knikte dankbaar "Morgen ochtend zal ik vertrekken, zorg dat je mannen dan klaar staan bij de Oostelijke kant van het dorp, vanaf daar volgen we het pad van de Urghals" zei hij, de mannen knikte, en rhoanr liep weg naar zijn huis..of wat er in ieder geval nog over was van zijn huis, pakte daar een tas en begon spullen te pakken.

Aegnor lachte toen de leider weg was, "zag je die reactie, alsof ik een of andere god ben...wat ik eigenlijk best kan begrijpen...hmm" zei hij, en hij dacht na over wat hij gelezen had over Eragon, zijn neef, Roran, had dat een keer tegen Eragon gezegd, over de grote strijd tegen de koning 'Dit is een strijd tussen goden' had roran gezegd en nu Aegnor erover na dacht, leek het dat dit daar ook wel eens op kon gaan lijken. Hij volgde Myza en glimlachte om wat ze zei "Dzongkha hoef geen tent hoor, die vind het fijner om in de open lucht te slapen, zolang hij maar in de buurt is van waar ik ben" zei hij, Dzongkha gromde zachtjes ter bevestiging. Aegnor ging naast Myza lopen, "Hoelang ben je hier nou eigenlijk al...en word je niet moe van het steeds beter maken van de krijgers hier?...je weet dat ik je daarmee kan helpen he" zei hij.

Khagra tuurde door de poort en zag daar een wat statige man aanlopen, een menselijke krijger zo te zien. Khagra keek de man aan toen hij hoorde wat hij zei. "Ik neem aan dat u de leider bent van de varden" zei hij, Hij deed zijn kin omhoog "als dat zo is, Dan gegroet. Wij zijn ook blij dat we kunnen helpen, het versterkt de band tussen de mensen en de urghals" zei hij. Hij keek naar de man "Heeft u misschien een plaats waar wij ons kamp kunnen opslaan, wij begrijpen het als u ons liever niet in het kamp zelf zou willen hebben, omdat het misschien uw mannen bang zou kunnen maken, zoals deze hier, die al verstijfde bij onze aankomst" zei hij.

Rox bleef door rijden en zijn gedachten dwaalde aanzienlijk af.

Elsa zag tot het donker genoeg was en ging naar het raam die open ging dat deed die nu die had de koningin betoverd zodat zij naar buiten kon alleen deze nacht en deze tijd. En ze ging het balkon op en ze vloog de donkere nacht in rox zou haar dadwlijk wel vinden en ze vloog steeds hoger.

Myza keek aegron aan.' Nee ik doe graag helpen en de mensen hier vinden mijn vrolijkheid leuker dan de meesten elven zegt ze met een knipoog. Ze stopte bij een plek en wees naar een tent.' Deze is pas vrij gekomen zegt ze somber maar jij kan hem wel gebruike.' Sluit ze af en ze bekeek aegron.

De leider knikte.'dat ben ik met u eens.' Zegt hij en hij gebaarde hun te volgen.' Ik geef u een plek aan de west kant van het kamp dan kunnen jullie daar je eigen kamp op slaan. We hebben trouwens net de rijder van de elven als versterking gekregen. We zijn in een groot voordeel nu ook al heeft die koninging een groot leger en...en waarschijnlijk een demoon. ' zucht hij vermoeit want hij was ook moe dat zag je.

Sorry is wat kort ben op de mobilie en strakjes pas thuis.

Rhoanr liep de weg af die naar de oostelijke richting liep en zag daar figuren staan, toen hij beter keek, zag hij dat het de mannen waren die met hem mee gingen, het waren er meer dan Rhoanr verwacht had, het waren er een stuk of 10/15, het was nog te donker om dat van deze afstand goed te zien. Hij liep verder en Begroete toen de man waar hij gister ook mee had gesproken Broarn, een grote gespierde man, hij was houd hakker en timmer man, wat Rhoanr een goede aanwinst vond met Broarn erbij waren er 15 mannen zag hij nu. Hij begroete de andere mannen even vluchtig en richtte zijn aandacht toen weer op Broarn "Ben je er klaar voor Broar?" vroeg hij?
Broarn knikte "ja en de rest ook, we hebben allemaal afscheid genomen, dus we zijn klaar om te gaan" zei hij.
Rhoanr knikte "laten we dan maar gaan" zei hij en hij begon te lopen, op weg naar de varden. Hij keek even naar zijn arm, dat teken zat er nog. Hij keek weer vooruit en probeerde er niet aan te denken.

Aegnor knikte begrijpelijk "De meeste elven zijn ook veel te serieus voor vrolijkheid" zei hij droog, en hij lachte even, maar dat stopte toen hij naar de lege tent keek. Hij knikte naar Myza, "Bedankt", zei hij. Hij liep naar Dzongkha en pakte wat spullen uit de zadeltassen, die hij vervolgens in de tent legde. Hij zag in zijn ooghoeken dat Myza hem bekeek, hij stopte abrupt met lopen en keek haar aan "is er iets?" Vroeg hij vriendelijk.

Khagra Knikte "Bedankt voor de plek" zei hij. Hij begon bevelen uit te delen in de taal van de Urghals, toen hij hoorde wat de leider zei keek hij hem aan "Jullie hebben een Rijder...Ik zou hem graag willen ontmoeten...en over dat grote leger hoeft u zich geen zorgen te maken, 1 van mijn urghals kan makkelijk 3 mensen aan, en 1 van mijn kull misschien wel 10, het enige wat voor ons misschien een uitdaging is, is die demoon" zei hij, op vriendelijke en geruststellende toon.

Myza stopte met aegron te bekijken en keek hem aan.'sorry...ik heb je lang niet gezien ik was aant kijken of er iets verandert was...maar het valt best mee.' zegt ze met een glimlach en ze speelde wat met haar vingers.'ik ga maar weer eens helpen...en jij kunt beter wat rusten na die lange reis.'zegt ze en met die woorden draaide ze zich om en liep ze weg.

de leider keek khagra aan en glimlachte.'jah ik ben heel erg blij tot jullie er zijn, 'zegt hij tegen hem en hij keek even naar het kamp.'kom dan gaan we naar aegnor de drakenrijder, hij zal u ook graag willen zien denk ik.' zegt hij al snel er achter aan en hij begon al te lopen.'iedereen heeft moeite met die demoon.'zucht hij terwijl hij verder loopt door het kamp.'soms legde hij nog wat uit waar ze konden zijn als ze iets voor eten nodig hadden of een heler. ze kwamen net aan gelopen toen myza weg liep. Aegnor, mag ik je voorstellen aan de leiders van de urghals khagra. khagra dit is Aegron.' stelt hij hun aan elkaar voor.

Elsa vloog hoog door de lucht en ze vond het geweldig om weer eens haar vleugels te kunnen gebruiken. dan maakt ze ineens een duikvlucht en ze trekt op het laatste moment op en vloog tussen een aantal grote bomen door. dan gaat ze weer wat omhoog en keek rond ze kwam hier wel vaker als ze weg mocht van het kasteel en tja niemand mocht haar zien. maar dan valt haar oog op een groot mannentjes hert en ze begon weer meteen in diens richting te vliegen en het hert kwam er te laat achter en elsa sloot haar kaken om het dier en brak met een simpele beweging de nek en ze lande op dat zelfde moment. ze liet het dier los en ze keek tevreden en ze liet een korte brul horen van blijschap...ze was eindelijk weer even zichzelf. en ze begon te eten.

rox voelde een vreugde diep in zich en wist meteen tot die van elsa was en hij glimlachte lichtjes. hij reed dan de binnenplaats op en steeg af en gaf het paard aan een stal hulp en hij liep op een stevig tempo naar binnen. hij kende de weg naar de troonzaal uit zijn hoofd en toen hij voor de deuren van de troonzaal stond klopte hij om vervolgens naar binnen te gaan. hij liep tot bij de troon waar de koningin zat en hij boog voor haar.'Mijn vrouwe. ik ben bij het dorp geweest waarvan u dacht tot die samen werkt met de varden...u hebt gelijk ze hebben alleen het heel goed verborgen gehouden. en een iemand in het dorp is de kleinzoon van roran sterkhamer, maar dat niet alleen die jonge heeft magie.' legt hij kort en krachtig uit.

Het was het einde van de dag en Rhoanr en zijn groep kwamen aan op de top van een grote heuvel, "Laten we maar even uitrusten" zei hij tegen Broarn en de rest van het groepje. Rhoanr liep iets verder en zag in de verte het kamp van de varden liggen, er kwam een glimlach op zijn vermoeide gezicht. We zijn er bijna dacht hij blij, maar Rhoanr bleef staan, draaide zich weer om en liep terug naar het groepje mannen. "Het kamp van de varden is voorbij de vallei die voor ons ligt, we slaan hier ons kamp op voor vanavond en gaan morgen verder" zei hij tegen het groepje. De mannen maakte instemmende geluiden. Rhoanr wilde een geschikt plekje zoeken om te gaan liggen toen hij een stem die te hoog voor een man was hoorde zeggen, "En waarom gaan we nu niet verder, hmm, als je het kamp al kan zien zouden we hier dan ons kamp opslaan" Vroeg de stem. Rhoanr draaide zich met een ruk om, hij herkende die stem, normaal zou hij blij zijn die gehoord te hebben maar deze keer vond hij het niet leuk dat de persoon waar de stem bij hoorde bij zijn groepje zat. Hij liep snel in de richting van de stem. Tot hij het gedaante van een slanke vrouw zag. Ze is anderhalve kop kleiner dan Rhoanr, droeg een donker gewaad dat haar lichaam en haar vormen bedekte (waardoor Rhoanr niet gemerkt had dat er een vrouw in zijn groep zat), de kap die ze de hele reis op had, was naar beneden geslagen, en het gewaad naar achter. Onder het gewaad droeg ze leren bescherming. Op haar rug droeg ze 2 lange messen. "Nyla!, wat doe jij hier" zei hij, hij keek naar Broarn "Waarom is het mij niet verteld dat zij mee is gekomen Broanr!"
Broanr keek beschamend en geschrokken naar de grond "O-om-omdat..." begon hij. Nyla viel hem in de reden "Omdat ik aandrong om mee te gaan en mensen zeggen moeilijk nee wanneer er een mes tegen hun keel zit". Ze ging voor Broarn staan, "En doe rustig, je magie doet je haar omhoog, je iris'en zijn rood en de lucht om je heen word heet, als je niet oppast zit straks elk duister wezen op onze rug en dat willen we niet" zei ze streng. Rhoanr keek haar aan, haal de diep adem en zuchtte diep. De spanning in de groep verdween geleidelijk. Hij keek naar Nyla "om terug te komen op je originele vraag, de reden dat we hier ons kamp opzetten is, omdat het nog minstens een halve dag duurt voordat we bij de Varden zijn, we zijn niet zoals de Kull dat we constant hard kunnen rennen." zei hij. Hij liep weg zocht een plekje uit en plofte er neer, waarmee hij duidelijk maakte dat er geen verdere discussie mogelijk was.

Aegnor knikte naar Myza, "Zal ik doen" zei hij. Hij was net bezig met het inrichten van zijn tent toen hij merkte dat er mensen aan kwamen. Hij liep uit zijn tent, en zag in de verte, de leider en een Kull aankomen lopen, wat Aegnor een grappig gezicht vond, want de leider leek net een kind naast de grote kull. Toen de leider en de kull bij hem waren, wilde Aegnor buigen voor de Kull, die waarschijnlijk de leider van de divisie Urgals en Kull zal zijn, maar hij bedacht zich, stak zijn had uit en stak zijn kin in de lucht, "Het is goed je te ontmoeten Khagra"

(Ik ga bij Khagra een stukje terug )
Khagra volgde de leider en luisterde aandachtig "Ik ben inderdaad benieuwd hoe de Rijder eruitziet" zei hij. Bij de helers keek hij de leider aan en zei "Urgals en Kull hebben hun eigen helers mee, maar bedankt voor het aanbod" en bij de keukens zei hij "U weet dat Ons dieet anders is dan dat van mensen of elven, maar toch bedankt voor het aanbod". Het eerste wat Khagra zag, waaraan hij wist dat ze bij de rijder aan waren gekomen was de grote Geel Blauwe draak die voor de tent lag. Die deed zijn kop omhoog, niet veel later kwam er een elegant uitziende elf uit de tent. De leider stelde hem voor als Aegnor, de draken rijder. Khagra deed zijn kin omhoog en pakte de hand van de rijder aan, "Het is goed om eindelijk een rijder te zien." zei hij.

Aegnor glimlachte, "Het is ook goed om eindelijk een goede strijdmacht te zien" zei hij, hij keek naar de leider "daar bedoel ik natuurlijk niks mee...het is gewoon dat Kull betere strijders zijn dan mensen" zei hij tegen hem. Hij wees naar Dzongkha, "Dit is mijn trouwe draak en beste vriend Dzongkha." zei hij.
Khagra keek naar Dzongkha en deed zijn kin omhoog, "gegroet Dzongkha"
"Aegnor zeg even tegen hem,Jij ook gegroet, Khagra" zei hij nonchalant tegen Aegnor.
Aegnor knikte en zei "Hij groet u terug".
Khagra knikte, keek van de leider naar Aegnor en zei "het is me een genoegen u te ontmoeten rijder, maar ik moet weer terug naar mijn mannen, ik kan ze het kampt niet alleen laten opzetten.

De Koningin, keek met een afkeurende blik naar Rox, "Heb je Roran of de jongen gedood?" vroeg ze kil, "Want ik verwacht niet dat hij een probleem gaat vormen toch?" vroeg ze, kil maar met een zoette ondertoon.

Elsa stond over haar prooi heen gebogen en slokte het naar binnen. Ze vond het heerlijk om dit te doen, voor haar eigen eten zorgen en ze likte haar snuit schoon toen ze klaar was en ze keek naar de resten van het dier. Vervolgens spreid ze haar vleugels en zet ze zich weer af en stijgt ze op de lucht in. ze sloeg een paar keer krachtig met haar vleugels tot ze hoog genoeg in de lucht was en ze begon verder te vliegen en ze keek neer beneden op het land kijken of ze ergens iets bijzonders zag wat haar aandacht verdiende.

Myza was weer in de tent van de helers gekomen en begon verder te helpen met het verzorgen van de vele gewonden. Ze vroeg zich af waarom de koningin dit deed iedereen leefde toch in vrede samen met elkaar ze maakte geen ruzie meer maar toen zij kwam veranderde alles weer veel mensen hadden zich bij haar aan gesloten. Dit liet ze van buiten niet merken ze lachte vrolijk tegen iedereen en was bezig een been te spalken van een jonge man.

Rox keek de koningin aan hij was gewend aan haar kil heid.’ik heb geen van beide gedood vrouwe.’zegt hij rustig en beheerst en hij plaatste zijn handen achter zijn rug.’roran was er niet die was weg want als hij er was geweest had ik hem gedood.’ Zegt hij en je zag hem even na denken.’de jonge heb ik laten leven. Ik wil met hem vechten als hij wat meer kracht heeft.’legt hij langzaam uit en hij keek de koningin aan. ’het is lang geleden tot ik eens wat moeite moest doen om iemand te doden ik wil weer eens een echt gevecht met iemand.’ Zegt hij dan zachter. Hij wist tot hij moest doen wat de koningin zei, dit zou hij ook doen maar dan nog mocht hij bepaalde verlangens uit spreken dat deed hij ook.

De leider keek toe tussen het gesprak van khagra en aegnor.’mocht u iets nodig hebben weet u me te vinden.’zegt hij tegen khagra met opgeheven kin. Vervolgens richt hij zich tot aegnor.’ik ga ook rusten als je het niet erg vind, morgen is weer een lange dag.’ Zegt hij en hij knikte naar hem en liep vervolgens weg terug richting zijn eigen tent.

Elsa voelde een bekende vleugje magie van Rox en ze begon een daling in te zetten.’het was vaker tot hun geesten gescheiden waren dit was een veiligheids reden van rox zodat niemand zo snel zou merken tot hij een rijder was. Maar ze wist tot haar reider haar meestal op zocht als ze buiten mocht zijn dus nu dadelijk zou ze niet alleen zijn magie meer volen maar ook zijn geest. En op het laatste moment van de daling stopt ze en land ze voor het vleugje magie dat ze voelde en ze liet uit vreugde een zachte brul horen. Maar dan als ze dan goed kijkt staat rox niet voor haar maar een ander mens en ze ziet meer mensen op deze berg staan. ze keek naar de jongen rox had hem zeker met magie aan geraakt en nu gromde ze dreigent naar hem en liet haar tanden zien. Hoe had ze zo stom kunnen zijn.

Toen de koningin hoorde dat geen van beide dood waren werd haar blik geïrriteerd, toen ze hoorde wat hij zei over Roran glimlachte ze vreugdeloos, "onderschat Roran niet, zelfs op zijn leeftijd" zei ze tegen hem, en ze keek hem streng aan, maar luisterde verder naar wat Hij te vertellen had. Ze knikte toen hij klaar was. "Je weet dat ik liever heb gehad dat je die jongen meteen gedood had...zorg er alleen voor dat je hem ook aankan wanneer het moment daar is, niet dat ik een nieuwe rijder moet zoeken, dat kost zo veel tijd." Zei ze met haar kille stem met zoete ondertoon.

Rhoanr sprong geschrokken op toen het grote beest voor hem lande, hij pakte snel de grote strijdhamer van zijn rug en liet het hamer gedeelte rustig op de grond neerkomen, hij wist van zijn opa dat draken en draakachtige slimme wezens waren, hij kon doordat het donker was niet goed zien wat voor een draakachtige het was, maar om het zekere van het onzekere te nemen bleef hij in een non agressieve houding. Nyla kwam met getrokken messen naast hem staan samen met broanr die zijn bijl vast had. Rhoanr stak zijn hand op, om de 2 (en de rest van de groep) tot rust te krijgen. Rhoanr keek de draakachtige aan en zei op rustige toon "gegroet ow machtig wezen, wat brengt u naar deze groep stervelingen?" Hij keek het machtige wezen aan.

Aegnor was in zijn tent bezig

Khagra was bij zijn groep aan gekomen en keek tevreden over het bezige kamp.