The wrath of the Half God

"NEE!!" Riep Lyra. Met haar staart sloeg ze Axel richting de deur, en met haar geschubde arm blockte ze de klauw van de linx. De rook echter, kon ze niet ontwijken. Ze hoestte en zag niks meer. Ze gromde en sloeg in de richting waar Beta net nog stond. "Axel, wegwezen!!"

Chrathion sprong naar de deur en ving axel op "dit kan zei wel aan" zei hij waar hij aan toevoegde "laten we naar de stallen gaan" hij riep naar lyra "ik neem jou paard mee en we zien elkaar waar we aankwamen" hij liep de deur uit en rende met axel om zijn schouder naar buiten

axel werd weg geslagen met de staart en voelde hoe hij werd opgevangen door iemand voordat hij de grond raakte hij keek op en knikte dankbaar naar chrathion. dan hoort hij diens woorden en hij keek hem aan.'nee...'sist hij en hij wilde terug gaan naar lyra maar chrathion had hem op getilt. 'zet me neet chrathion...we moeten lyra helpen.'zegt hij boos en verhit.

beta grinnikte kinderlijk maar je zag haar niet door de rook. 'wat lief tot je je vriendjes wilt beschermen.'zegt ze en met die woorden haalt de linx uit met haar staart naar de wang van lyra. 'beta stond bij de staart van lyra en ze viel die aan met een magie straal en verdwijnt dan weer in de rook

Lyra grijnsde toen Axel en Chrathion weg waren. Ze zag dan wel niks, maar zette al haar zintuigen (binnen en buiten haar lichaam) op scherp. Ze voelde de staart van de linx aankomen en greep die vast, maar niet voordat die een kras maakte op haar wang. Toen voelde ze hoe Beta haar staart aanviel. Als met een knuppel slingerde ze de linx aan zijn staart door de witte rook heen.

beta schreeuwde van de pijn toen de linx aan haar staart werd geslingerd en de linx maakte een kat achtig gejammer. dan weet de linx ziich te draaien en haalt woedent uit naar de borstkast van lyra. en beta komt dan van achteren en legt een hand op de rug van lyra dan stuurt ze weer een witte straal af, van zo dicht bij moest ze haar wel kunnen verwonde. je zag aan haar ogen tot ze nu boos begon te worden.

Chrathion tilde axel van zijn schouder en hield hem voor zich (als een klein kindje), keek hem streng aan en zei "nee axel, lyra kan voor zichzelf zorgen, en wij lopen alleen maar in de weg, nu gaan we naar de stallen... Ik heb een naar gevoel" hij zette axel neer, en liep naar de stallen.
De stal deuren kwamen in het zicht, de deuren waren dicht "er is iets mis...pak je zwaard...alsjeblieft"
Hij liet een zwaard in zijn had verschijnen, die knipperde en verdween toen. Hij probeerde het weer, zelfde resultaat. "Shit, anti magiers" zei hij, hij keek naar axel " wezens die de gavens van magiers uit kunnen schakelen". Zei hij " ik dacht ik leg het ff uit voor t geval je t niet wist."

axel keek nog steeds koppig toen chrathion hem neer zette en na zijn woorden ging hij met enige tegenzin toch maar mee en zijn handen trilde lichtjes. hij zag de staldeuren en hij bleef staan naast chrathion en hij trok toen die het vroeg meteen zijn zwaard en hij keek waakzaam rond en hij luisterde naar de woorden van chrathion. dit was fout heel fout beta was de gene geweest die hun moest op jagen hier naar toe.

Chrathion keek naar axel "ben je bereid om mij je zwward te geven en weg te rennen naar het bos, zdra ik dat zeg?" Vroeg hij rustig

Lyra ving de klap van de linx op, die geen schade toebracht op de keiharde schubben van haar borst. Ze sloeg de kat hard tegen de grond, maar werd toen zelf in haar rug geraakt en werd tegen de muur aan gegooid. Ze kreunde even en krabbelde weer overeind. Ze hijgde maar liet zich niet kennen. Ze zag nog altijd niks. Maar ze voelde hoe Beta haar voeten op de grond had staan. Lyra grijnsde en liet met haar hand wortelen uit de grond groeien die zich vervolgens om de benen van beta heen wonden.

Bodur had mensen horen aankomen. Tegelijkertijd hoorde hij gerommel in de herberg. "Het meisje maakt er wel een puinhoop van. Nietwaar Gorth?" Hij zag zijn broer niet, maar wist dat die knikte. Hij liep op de deur af en wenkte Gorth om hem te volgen. Toen deed hij de deur open. "Welkom, blijf toch niet buiten staan...Binnen is het warm..." Bodur grijnsde. Gorth grinnikte "Hihi...warm..." en kwam naast hem staan, met zijn kruisboog op Chrathion en Axel gericht. "Ja, deze keer vechten we op onze manier puntoor." Zei Bodur Grijnzend. "Laat ik mij voorstellen....Bodur Granithson is de naam, en dit is mijn broer Gorth." Gorth zwaaide even vrolijk maar realiseerde zich dat hij beter met de kruisboog bezig kon zijn. Bodur boog. "En wij zijn de dwergen die jullie aan de halfgod gaan leveren."

Chrathion keek 'verbaast' naar de dwergen, hield zijn hoofd schuin, ging op zijn hurken zitten, hij tikte axel met zijn elleboog aan "kijk wat een schattige kleine mensjes" zei hij glimlachend, hij zwaaide met een vrolijke zwaai en een vriendelijke blik terug naar gorth.
Hij stond op, stakczijn hand uit naar axel en zei "mag ik alsjeblieft je zwaard" toen keek hij naar de dwergen, "als jullie nou niet voor de half god vochten hadden jullie misschien bondgenoten kunnen worden, in plaats van mini lijkjes" zei hij met spot

Een ader op Bodurs slaap begon te kloppen. Maar hij bleef grijnzen. "Vergeleken met jou, puntoor, is iedereen klein. Zeg eens, word je nooit licht in je hoofd zo hoog in de wolken? Of ben je te druk met bomen knuffelen om daar last van te hebben..." Hij pakte zijn bijl en haalde zijn duim langs het blad. "Weetje puntoor, ik ga de halfgod vragen of ik je oren eraf mag hakken...Dan maak ik er mooie ketting van. Eentje voor mij, en eentje voor Gorth. Nietwaar Gorth?" Gorth knikte.

'nee daar denk ik eerlijk gezegt niet aan.' zegt axel en hij keek chrathion aan en dan hoort hij de dwergen die ze verwelkomde en zei tot ze binnen mochten komen. 'nee ik heb het al warm genoeg.'roept hij de dwergen en hij keek chrathion aan waarom kon hij altijd zo nuchter blijven. misschien hoorde het bij axel snel zo kwaad zijn door zijn kracht hij keek hem aan en hij zuchte en gaf met tegenzin zijn zwaard. 'vraag me dit nooit meer want dit is eenmalig.'zegt hij en hij haalde zelf een dolk uit zijn wapenriem

beta was net bij haar linx aangekomen als de wortels zich om haar benen heen wikkelen. ze liet de mist verdwijnen en de linxs stond achter beta en blies gevaarlijk naar lyra. 'knap gedaan half-elf,geef jij je over als ik je vrienden spaar'vraagt ze dan vals.

Lyra lachte een reptiel achtige lach. "Grote praatjes, vooral als mijn vrienden allang weg zijn. Wat wil je ze aandoen? Ze kietelen met je sterrenlicht?" Lyra grijnsde van buiten, maar van binnen maakte ze zich zorgen. 'Ik voel Axel, nog Chrathion....Betekend dat, dat ze al weg zijn?' Ze liet de wortelen strakker om Beta's benen heen draaien. "Laat mij mn eigen voorstel doen. Ik laat jou je benen houden als jij ons met rust laat."

Chrathion pakte het zwaard aan "ah lekker licht" zei hij , hij keek een beetje geïrriteerd naar de dwergen, toen gleed er een glimlach op zijn gezicht "maal je erdan ook een voor mij" zei jij, en hij liep rustig naar de dwergen, toen hij tegen over ze stond, stopte hij, hij hield het zwaard schuin, en vloog zo snel naar vpren dat het bijna niet te zijn was, hij glipte tussen de dwergen door en stond achter ze, hield het zwaard met de punt omhoog , (zoals een standbeeld staat)

Gorth liet er geen gras over groeien. Met dat Chrathion in beweging was gekomen draaide hij zich om en wilde met zijn kruisboog Chrathions been onderuit halen, met de snelheid die je niet zou verwachten van iemand van zijn postuur. Bodur stond verbijsterd stil en keek pas net om toen Gorth de aanval al ingezet had.

Chrathion keek verast, maar herstelde zich hetzelfde moment sprong over ze heen met een salto, in die super snelle salto raakte hij bodur in zijn schouder en rug, toen hij lande schoot hij meteen naar links en toen schuin naar rechts.

beta grinnikte' nee das niet leuk...en trouwens ik ben weg voor je dat kunt doen'zegt ze kleinerend en ze wachte haar reactie af..

axel keek toe even verbaat over hoe snel chrathion toch was maar hij schud zijn hoofd en hij valt de andere dwerg aan met zijn dolk

Bodur schreeuwde van pijn toen hij werd gesneden in zijn schouder. De ader op zijn hoofd klopte nog harder. "IK GRIJP JE PUNTOOR, EN STOP  VUURSTENEN IN JE OGEN!!." Toen grijnsde hij. Van langs zijn gordel haalde hij een zakje tevoorschijn. Met een grote zwaai strooide hij steentjes in het rond, die wel op hete kolen leken. "Kijk uit waar je loopt...puntoor, straks brand je je nog."
Gorth was direct met Chrathion mee gedraaid en vuurde een schicht af. Direct toen die van de kruisboog af schoot, zette hij er een nieuwe schicht op. Soepel danste de harige dwerg tussen de steentjes door, die overal leken te liggen, terwijl hij schicht na schicht op de elf afschoot. Ondertussen ontweek Bodur de aanval van Axel en sloeg met de platte kant van zijn bijl tegen diens hoofd.

Lyra keek Beta aan. "Je bent in geen positie om grapjes te maken, kreng." Ze liet langzaam doorns uit de wortelen komen. "Nu, laat ons met rust...het is geen vraag meer." Ze siste dreigend.

Axel zag steentjes maar was te laat toen hij zijn voet neer zetten maar hij voelde niks van pijn. Een glimlachverscheen rond zijn mond dit was een voordeel voor hem di te kwam waarschijnlijk omdat hij vuur magie had. Hij daaid zich om om nog eens naar budor uit te halen maar dan en klap die door zijn hoofd heen dreu t en hij viel versuft op de grond alles draaide.

Beta kreunde even toen de doornen in haar huid drongen. Oke...oke ik zal weg gaan. Zegt ze en de linx verdween.

Lyra glimlachte. Ze liet de spanning op haar hand los en de wortelen trokken zich terug. Lyra keek naar Beta. "Wij komen elkaar vast nog wel eens tegen....heb ik zo het idee." Toen draaide ze zich vliegensvlug om en sprong door het raam. Direct ontsproten er vleugels uit haar rug. Vanuit de lucht zag ze het schouwspel tussen haar vrienden en de dwergen. 'Hoe heeft Chrathion zo veel moeite met hen...en waarom voel ik ze niet?'

Chrathion schoot vol in de vuursteentjes en schreeuwxe het uit, hij zag de pijlen op hem af vliegen, hij moest oppassen. Hij sprong en draaide een schroef in de lucht, hij ketste een paar pijlen af met het zwaard, die op een silver blad leek
 .Hij zag hoe axel geraakt werd "nee! Axel!" Hij keek de dwerg aan, "dit zet ik je betaald, " hij stak het zwaard naar voren en schoot op zijn snelst vooruit, onvolgbaar voor wezens van deze wereld, je zag alleen een flits en een schim. Chrathion stond stil achter bodur,  er zat bloed aan het zwaard.

Bodur's mond viel open. Hij knipperde een paar keer voordat hij in de gaten had dat hij in zijn maag was gestoken. Hij kreunde en zakte op zijn knieen. Gorth schreeuwde woedend en begon nog wilder op Chrathion te schieten.

Beta baalde als een stekker. 'Tuurlijk zien we elkaar nog eens. ' zegt ze en na die woorden van verdween ze in een flits en kwam in de bosjes terecht en keek vq daaruit toe wat de twee dwergen waren aant doen als ze gedood ging. Worden zou ze hen laten verdwijnen en in hun basis verschijnen.dan ziet ze bodor en ze knipt met haar vingers en hij verdwijnt en zij zelf ook. Ze verschijnen. Samen op de basis. Devlin..... roelt ze dan n zelf verdwij t ze weer om de andere te helpen gorth.

Axel lag op de grond zij. Hoofd bonkte na van de klap en alles rond hem draaide en geluid leek wel een andere taal te zijn.

Gorth zag hoe Bodur met een flits verdween en raakte in paniek. Hij schreeuwde en mepte met zijn kruisboog in het rond, aldoor schietend. Dikke tranen rolde over zijn wangen. Hij was nooit graag zonder zijn broer, want die wist altijd wat hij moest doen...Bij Bodur voelde hij zich veilig en zeker en sterk...omdat Bodur altijd zei dat Gorth sterk was....en veilig en zeker....
Bodur voelde zich misselijk en warm tegelijk. Hij voelde hoe hij weg werd geflitst en op de grond lag in het kamp. "Nee....Gorth....Laat niet alleen...." Hij wist hoe zijn broer werd als hij alleen was....maar langzaam werd alles zwart, en verloor hij zijn bewustzijn.

Chrathion lied axels zwaard, zo snel gaan dat het leek alsof hij een schijf vast hield, de pijlen kaatsten allemaal af, op deze manier liep chrathion naar gorth, toen hij tegen over hem stond, greep hij snel naar de kruisboog en trok die uit gorths handen, smeet hem weg en zei " als ik jou was, zou ik naar beta toelopen en hier weg gaan, en zeg tegen je baas...niet de half god, maar degene bij wie je je moet melden ... Of wat jullie ook doen ,dat Chrathion hem roept" toen boog hij naar voren en zei heel hard " Boe".

Hij lette niet op wat de dwerg deed, liep naar axel, "hoe gaat het?" Vroeg hij

Devlin keek op, zag bodur liggen "wat ben jij toch een slappeling" zei hij grappend terwijl hij naar hem toe liep, hem met 1 hand oppakte, hem meer dan 2 meter over de grond tilde (hij is 2,35 m) en hem op zijn schouder legde, hij liep naar de ziekeboeg en legde hem op een bed, "maak hem beter, ik heb hem nog nodig" beval hij