White vs Black Maaike en Anniek

Emma knikte. 'Dat denk ik ook..' ze zuchtte, er kwam waarschijnlijk een soort oorlog aan.

Gabe merkte dat de mist steeds dichter was, en het steeds donkerder werd.

"We maken ze wel klein." zei James glimlachend.

Riven zuchtte. "Misschien moeten we maar gaan." zei ze langzaam. "Het word donker.."

Gabe keek naar haar en knikte. Hij stond op en stak zijn hand uit om haar overeind te helpen.

Emma glimlachte. 'Hoe komt het dat jij zoveel vertrouwen hebt?' vroeg ze zacht.

"Vertrouwen is het halve werk." zei James glimlachend.

Riven nam zijn hand en kwam overeind. "Heb je het echt niet koud?" vroeg ze. "Wil je je mantel terug voor de wandeling?"

Gabe schudde zijn hoofd en liep weer terug, hij streek door zijn haar.

Emma glimlachte en gaapte vervolgens.

"Ben je moe?" vroeg James terwijl hij haar bekeek.

Riven liep door naar het huisje en ging naar binnen. Ze was best wel moe ondertussen.

'Eigenlijk wel' bekende Emma.

Gabe keek naar haar. 'Volgens mij moet jij naar bed'

"Misschien moeten we dan maar gaan slapen." zei James. "Dan zijn we morgen weer fit."

"Misschien.." zei Riven en ze keek hem aan. Ze was een avond mens en hield er niet van om naar bed te gaan.

Emma gaapte opnieuw en grinnikte om zichzelf, ze knikte.

Gabe ging op de bank zitten, hier was het warmer, niet dat hij het echt koud had.

Riven hing beide mantels netjes op en ging naast hem zitten. "Hoe zie je de toekomst?" vroeg ze toen uit het niks met een nieuwsgierige blik.

James kwam overeind. "Nou laten we dat dan maar doen, voor je hier terplekke in slaap valt." zei hij grijnzend.

Gabe keek haar aan. 'Volgens sommige in de sterren, volgens sommige via een magische bol.. ik weet he tniet.'

Emma lachte. "goed idee'

Riven schoot in de lag. "Dat bedoel ik helemaal niet!" zei ze geamuseerd. "Ik bedoel hoe denk je dat het er uit zou gaan zien?"

James trok haar van de bank af en duwde haar naar haar slaapkamer. "Ik ga je echt niet dragen als je op de bank in slaap valt." zei hij plagend.

Gabe lachte nu ook. 'Oh .. uh.. ik denk dat we de oorlog gaan winnen.' zei hij zelfverzekerd.

Emma lachte. 'Nou zeg.. toch geen gentleman dus'

"Denk je nooit na over hoe jou leven eruit ziet over een paar jaar? Over hoe jij dan bent?" vroeg Riven.

"Ik werk eraan" zei James grijnzend. "Maak je geen zorgen."

Emma lachte. 'Ik ben benieuwd'

Gabe keek haar aan. 'Niet echt' zei hij.

"Ga nou maar lekker slapen, we moeten morgen weer vroeg wacht lopen." zei James.

"Waarom niet?" wilde Riven weten.

Emma knikte en ging naar bed.

Gabe keek haar aan. "Ik weet niet, ik ben meer van het hier en nnu.'

James glimlachte en ging naar de kamer naast de hare en kroop daar in zijn eigen bed.

"Dat kan ook natuurlijk." zei Riven.

Emma sliep al snel.

Gabe knikte en stond op. "Ik ga denk ik naar bed'

James viel in slaap.

"Oke, slaaplekker" zei riven kalm.

Gabe knikte en liep naar zijn slaapkamer.

Emma sliep redelijk onrustig.

Riven bleef nog even op de bank zitten en uiteindelijk ging ze ook naar bed.

James sliep rustig en vredig

Gabe ging in bed liggen en viel na een hele lange tijd pas in slaap.

Emma sliep.


Next day?