White vs Black Maaike en Anniek

"Er zijn mensen die de toekomst kunnen voorspellen door middel van de sterren." zei Riven tegen Gabe terwijl ze liepen. "Wat zou ik dat graag willen kunnen."

James begon ook te eten en deed overdreven netjes om Emma een plezier te doen.

Gabe liep met haar mee en glimlachte licht. "Dat geloof je?' vroeg hij.

Emma begon te lachen. 'Keurig!" zei ze.

Riven keek hem aan. "Het is fijn om zulke dingen te geloven." zei ze en ze liep verder.

James grijnsde. "Als ik voort zo eet, ben je dan tevreden?"

Gabe ging er niet verder op in en liep achter haar aan.

Emma lachte. "Natuurlijk!' zei ze.

Riven wandelde rustig door genietend van de stilte en de rust.

"Gelukkig maar." zei James grijnzend.

Emma at haar soep op en keek uit het raam, buiten was het mistig.

Gabe keek even naar Riven en stopte bij een grote boom, daar zat hij altijd graag tegen aan.

Riven keek hem glimlachend aan. "Wil je hier even stoppen?" vroeg ze. Ze wist dat hij graag op dit soort plaatsen zat.

"Wat is er?" vroeg James terwijl hij haar onderzoekend bekeek. "Waar denk je aan?"

Gabe glimlachte. "Als jij door wilt lopen vind ik dat prima.' zei hij, hij kwam daar al vaak genoeg, en meestal alleen maar nu waren ze samen.

Emma bleef een tijdje uit het raam staren, afwezig, en keek hem toen aan. 'Aan het gevecht.' wat komen ging.

"maak je daar niet teveel zorgen over." zei James geruststellend.

Roven ging zitten. "nee, ik wil ook even zitten." zei ze kalm

Emma keek hem aan. 'Ik maak me geen zorgen.. het is meer..'

Gabe ging tegen de boom aan zitten en staarde over het donkere mistige terrein, je zag in de verte een paar lichtjes in de mist.

James zweeg en keek naar haar tot ze verder zOu gaan Praten.

Roven staarde naar de lichtjes die ze voor zich zag.

Gabe hoorde in de verte een uil, verder was het doodstil. Hij leunde tegen de boom en staarde naar de lichtjes, en naar de hemel. Hij hoopte af en toe een glimp van de sterren te kunnen opvangen, ondanks de mist.

Emma glimlachte en stond op. 'Laat maar.' zei ze. "Zal ik je helpen met afwassen enzo?'

"Maar nu ben ik nieuwsgierig." zei James grijnzend. "Ik weet iets beters, je moet meehelpen als je het me niet verteld."

Riven trok haar mantel stevig over zich heen. Ondanks de mooie avond was het toch best wel fris hier.

Emma glimlachte lichtjes en begon de spullen af te ruimen om die te gaan afwassen.

Gabe keek even opzij naar Riven. "heb je het koud?'

Riven keek opzij en knikte. "Een beetje wel ja." zei ze. "Maar dat maakt niet uit. Het is fijn hier."

James rolde met zijn ogen en stond op om haar te helpen. "Heel flauw" zei hij grijnzend

Emma lachte. 'Ach ja' zei ze plagend en ze stak haar tong uit.

Gabe glimlachte. 'Anders mag je mijn mantel ook nog wel hebben hoor' zei hij.

"Dat is heel lief van je maar dan heb jij het straks koud en dat wil ik niet." zei Riven glimlachend.

"Jij wast." zei James plagend terug en hij pakte een theedoek zodat hij kon drogen.

Gabe deed zijn mantel af en sloeg die om haar schouders heen. 'Ik heb het nooit koud' zei hij alleen maar en hij keek weer voor zich uit.

Emma glimlachte en begon vrolijk met afwassen.

"Dat hoop ik dan maar want we kunnen geen verkouden soldaten gebruiken." zei Riven grijnzend en ze glimlachte naar hem. "Bedankt."

James droogde geamuseerd af.

Toen Emma klaar was met afwassen droogde ze haar handen af.

Gabe grinnikte. 'Ook als ik verkouden ben versla ik ze nog.' zei hij minachtend tegenover de witte kant.

Riven rolde met haar ogen. "Een beetje zelfvertrouwen is gezond maar je kan ook te ver gaan." zei ze geamuseerd.

"Bedankt." zei James grijnzend. "Ben je al moe? Of zullen we nog even bij het vuur zitten?"

Gabe lachte. 'Je weet dat het waar is toch???' zei hij 'zielig' en hij keek haar aan.

Emma glimlachte. 'Ik vind het prima, lekker warm'

Riven gaf hem een plagend duwtje. "Laten we daar maar gewoon vanuit gaan." zei ze.

"Oke, gezellig" zei James en hij ging op de oude bank zitten.

Gabe grinnikte en keek toen weer serieus voor zich uit.

Emma ging naast hem zitten, hij was een hele goede vriend van haar en ze vond het gezellig.

James keek naar haar. "Morgen wordt weer een lange dag." zei hij langzaam.

Riven zuchtte en keek ook weer voor zich.