The Wheel Of Time

Kyara knikte langzaam. "Daar heb je een punt," zei ze. Toen stond ze stil en leunde met haar handen op haar knieen om haar ademhaling onder controle te krijgen. "Hopelijk hebben de anderen het ook gered," mompelde ze. "Als ik die rare gozer ooit nog tegenkom vermoord ik hem." Toen kwam ze overeind en keek met een bezorgde blik naar Rat. "Ik weet het niet.."

'Om informatie los te krijgen uit hem.' zei Gabe. 'En de soldaten komen toch op ons af, een minder is dan ook meteen beter' zei hij en hij keek naar Kyara. 'gaat het wel?' vroeg hij. Misschien kon zij beter rijden ofzo, want ze was doodmoe.

Nee, bewusteloos xD
---

Allen was dus bewusteloos xD

Alvaro zuchtte diep, veegde wat zweet van zijn voorhoofd. Man, wat een gevecht was dat. 'James?' Hij keek even om zich heen, trok een wenkbrauw op. 'Vast meegenomen door die etters.'

nee volgens mij is allen niet dood...

lyra keek om zich heen. "james was uitgeteld door die man zonder gave geloof ik...mijn vermoeden is dat ze hem mee hebben genomen." ze keek naar alvaro. ze schudde haar hoofd. "je had dit aan mij over moeten laten raven. dit is vrouwenwerk.

david voelde zich zwakker worden maar hield vol...hij moest allen zowizo naar de anderen brengen...dan kon hij gaan liggen. hij zag dat het wer light werd om hen heen. toen zag hij de rest en grijnsde. "onze dappere leider is neergehaald jongens....maar het zwarte schaap heeft het eruit gehaald...drie hoeraatjes voor mij." dat laatse was met zwaar sarcastische ondertoon.

"Allen komt er wel weer bovenop." zei Hope zelfverzekerd. "Laten we maar een schuilplek gaan zoeken, zodat we allemaal weer op kracht kunnen komen."

Arianna keek naar David, kon hij dan werkelijk NOOIT normaal doen? 'Idioot' mompelde ze, en ze liep naar de rest. 'We moeten snel door en ergnes kamp opslaan. Er moeten mensen bijkomen, maar ze mogen ons niet meteen vinden.. misschien een grot die we zelf kunnen verbergen ofzo.'




he jongens wacht hebben we eigenlijk alle geleiders nu? We missen niet nog een element ofzo?

Kyara glimlachte naar Gabe. "Het gaat wel, ik moet gewoon even bijkomen," zei ze luchtig. Ze draaide zich om naar David en ademde opgelucht uit. "Misschien ben je toch niet zo dom als je eruit ziet."

James raakte weer bij bewustzijn en opende met een kreun zijn ogen. Hij begon verwoed heen en weer te bewegen toen hij besefte dat hij vastgebonden was. "Maak je een grapje? Ik ga je hier eeuwig voor haten," snauwde hij tegen Gabe.

Raven stopte zijn zwaard in de schede die aan zijn riem hing. Hij rolde met zijn ogen. 'Ooh ja heel leuk. En hoe ga ik dat aan mijn vader uitleggen? Niet alleen zijn we verslagen door een stel tieners. Ook hebben ze een van je beste soldaten gegijzeld.' Hij keek naar de donkere plek. 'Als je een van die ukken ooit tegen komt, twijfel dan niet en dood hem.' Hij draaide zijn paard om. 'We gaan terug. Ik heb een leuk gesprek in aantocht en jullie zijn daarbij. Hopelijk hebben jullie ook nog wat goed nieuws.' Hij keek woedend om naar Lyra. 'Mag ik je erop wijzen dat het jou ook niet gelukt is een van die kleuters te pakken te krijgen Lyra?'

Dahlia keek naar James. 'Kunnen we hem niet beter hier ergens aan een boom vast binden en laten verhongeren tot hij sterft?' Dahlia keek naar Hope. 'Gaat het?' vroeg ze dan bezorgd. Ze had gezien hoe het meisje door die oudere jongen was vast genomen en hoe ze een zwaard tegen haar keel had gekregen.

rat egon langzaam terug te keren naar het bewust zijn maar voor hij daar zou komen hoorde hij toch al lichtjes de mensen praten. en hij voelde tot hij vreemd lach

Gabe keek naar James. 'Dat doe je toch al' zei hij koeltjes. 'Hij is wakker' deelde hij toen mee aan de rest.

Arianna rolde met haar ogen 'Jippie, wordt de stemming nog beter'

James schoot Gabe een kwade blik toe. Toen keekhij kwaad naar Arianna. "Ja en jij ook bedankt voor de brandwonden," mompelde hij. Hij stribbelde nog steeds tegen maar stopte er abrupt mee toen hij de touwen in zijn gewonde armen voelde snijden.

Kyara keek om zich heen. "Er is hier ergens in de buurt een grot," zei ze en begon weer te lopen.

Allen was bewusteloos, lalala.

Alvaro gromde wat onverstaanbaars naar Lyra. 'We moeten ze een voor een grijpen. Dan hebben we een grotere kans.' zei hij terwijl hij mee begon te lopen. Zijn hand jeukte gewoon om die irritante geestenjongen te doden, zijn hart eruit te rukken. Hij was nooit heel serieus over zijn zaak maar nu was het menens.

Arianna grijnsde vrolijk naar hem. 'graag gedaan' zei ze liefjes. En ze keek naar Kyara. 'Gelukkig!' zei ze.

Gabe zweeg en luisterde naar de rest, maar hij negeerde de opmerking van Dahlia over James.

Hope bleef een beetje op een afstandje bij de rest en keek nieuwsgierig naar James en Gabe. James ging behoorlijk tekeer maar hij jaagde haar geen angst aan, waarschijnlijk doordat hij veilig vastgebonden zat. Ze vroeg zich af hoe iemand de kant van Shai"tan ooit kon kiezen. Misschien kon ze het uit hem krijgen als hij wat rustiger was.

Rat schrok wakker met een luide kreet en graap naar zijn arm wardoor hij ijna van het paard viel, maar dan beseft hij tot het niet zijn pijn is maar die van james en hij kwam rechter en keek hem woedent aan, zijn blik was dodelijk. hij keek gabe aan, mag ik, vraagt hij...en hij voelde de andere hun kwaaltjes weer

"ik voel me warempel beledigd mevrouw." zei hij grijnzend tegen kyara. "en inderdaad...we moeten een plek hebben waar we op krachten kunnen komen..."

Lyra keek zonder emotie naar raven. "sukkel en sukkel hadden de tieners al gewaarschuwd voor gevaar, en ze zaten ind e weg...ik had ze een voor een uitgeschakeld zonder dat ze er erg in hadden gehad. " ze deed haar kap af en liet haar rode haar langs haar schouders naar bendeden vallen. "alvaro? die jongen met de zwarte magie gooide je zomaar weg...als dat geen vertoon van zwakte is weet ik het ook niet.."

Gabe keek Rat aan. 'Ik denk dat je hem nog niks moet doen.' zei hij rustig.

Raven dacht na. 'Jullie hebben ze langer gezien dan ik. Welke was het sterkste en welke was het bangst?' Zijn hersens draaide op volle toeren, hij moest alleen even kijken of het het slimste was om eerst de bangste of eerst de sterkste te vangen. Hij bedacht zich dat dat laatste waarschijnlijk het slimste zou zijn. Hoe zwakker ze werden hoe makkelijker.. Haal je de kudde leider weg, dan verzwakt de kudde... Hij keek naar de 2. 'En hou op met bekvechten jullie 2.' gromde hij. 'Stelletje nietsnutten.' mompelde hij er nog achteraan.

Dahlia bleef nog altijd op veilige afstand. Ze keek naar de andere en dan vooral naar Rat. 'Door hem niet.' mompelde ze zachtjes. Ze wilde niet zien dat iemand voor haar in koelbloede vermoord werd. Ze mocht zich dan groot voordoen, maar ze was bang en gebroken. En dit kon ze niet hebben.

Heel langzaam kwam Allen weer bij, hoorde stemmen. Het waren de stemmen van de anderen. Hij hoorde ze allemaal. Die van Arianna, Kyara, Hope, Dahlia en hij had zo het vermoeden dat Rat en David er ook waren. Ze hadden het gered. Gelukkig... 'Het spijt me, jongens...' bracht hij met moeite uit. Zijn stem kwam er zacht en pijnlijk uit. Alleen al ademhalen deed pijn, laat staan praten maar toch moest hij het zeggen. 'Het ging finaal mis...'

Alvaro keek Lyra scherp aan. 'Zal ik jou eens weggooien?' siste hij gepikeerd, keek vervolgens naar Raven. 'Ik heb ze genoeg weten te afleiden zodat ik dat kon onderscheiden. De geleider van vuur is op dit moment het zwakst. Die van duister het sterkst, lijkt me. En de geleider met de witte magie was de leider.'

Arianna keek naar Allen. 'Als het al echt mis is gegaan was het niet jou schuld' zei ze. 'Bovendien leven we allemaal nog en ze hebben ze afgeschud,, dus zo ongelooflijk mis is het niet gegaan.' zei ze rustig.

Toen het eenmaal echt door James doordrong dat hij omringd was door geleiders en zelf machteloos was, hield hij wijselijk zijn mond.

Kyara liep zwijgend verder richting de grot. Ze wees toen ze hem zag. "Daar is het."

Hope keek even geamuseerd naar de gevangene en ging toen naar Allen. "Ik vond het anders niet slecht voor een eerste gevecht." zei ze in een poging hem wat op te vrolijken. "Nu weten we waarom we moeten gaan trainen."

Arianna zuchtte opgelucht. "mooi!' zei ze, en ze versnelde haar pas, meneer Augurk kwam uit haar zak en begon rondjes om haar hoofd te vliegen nu alles voorbij was.

rat bleef james aankijken. en hij kwam met moaite van het paard af. spijtig...hij zou ons niet gespaart heben, sist hij zachtjes en hij keek kyara aan. dankje...zegt hij dan oprecht en hij stond nog wat trillerig op zijn benen en hj voelde de angst en afkeer van doden van dahlia en hij schudde zijn hoofd even, en hij keek rond hij wist precies wie welke wonden had en toen allen bij kwam ging hij ijna onderuit. ik blijf buiten zegt hij tegen de rest...hij moest even niks voelen van de pijn angst en woede....

lyra dacht na..."de leider was duidelijk die gene die alvaro neer stak. nu hij nog zwak is moeten we hem kunnen uitschakelen."

david liep righting de grot en liet allen van zijn schouder af glijden. "arianna?...kun je iets voor hem doen?...mischien de wond schoonmaken met kookend water?"