The Wheel Of Time

Dahlia keek naar de grond. 'Het is lastig voor me..' zei ze zachtjes. 'Ik probeerde aan mijn ouders te denken. Hoe het was voordat de soldaten een prijs op mijn hoofd, of eerder mijn magie zette en ik moest vluchten omdat mijn tatoeages teveel opvielen.' Ze keek Rat aan. 'Ik denk dat je wel begrijpt hoe erg dat mijn leven als dood normaal boerenmeisje heeft verandert.' ze keek Rat aan.



JEAH!! nieuwe router doet het weer

rat keek dalhia aan en hij voelde de gedachten over haar ouders ok en hij voelde zich er misselijk van. niet door die gedachten allen het waren er gewoon veel, aangezien hij nrmaal alleen was en dan ok dievan hem alleen voelde, en hij knikte, meer dan ik wil zegt hij en hij legde een hand op zijn slaap.

jey

Dahlia keek naar de lucht. 'Het word gouw donker. Ik ga voor een vuurtje zorgen.' Dahlia kneep Rat zachtjes in zijn hand en liep toen terug de grot in. Ze keek James kort aan en liep toen door om een vuurtje te gaan maken met het hout dat nog over was. Het liep gesmeerd. Nu moesten ze haar alleen nog toestaan de wacht op James te laten houden die avond. Dan zou James verwijden. Een zorg minder. Misschien... Nee ze mocht daar niet aan denken. Maar wat als het beter was? De groep in de steek laten en alleen verder te gaan...? Ze gaf zichzelf een tik tegen haar hoofd en dacht gauw weer aan haar ouders.

rat bleef bij de opening van de grot en hij was daar gaan zitten en je hoorde hem neurien. en hij probeerde alles te vergeten van de andere en het koste hem moeite, maar soms lukte het hem hoogstens 5 minuten

James haalde opgelucht adem toen hij merkte dat Rat blijkbaar van niks wist. Hij zakte wat onderuit en sloot zijn ogen. Als hij inderdaad wist te ontsnappen zou hij al zijn energie nodig moeten hebben om de anderen te vinden.

rat rolde zich op als een balletje en neuriede zachtjes en legde een hand op zijn hoofd en langzaam zakte hij weg in een onrustige slaap

Dahlia raapte het laatste hout bij elkaar en legde het in het midden van de grot neer waarna ze het aanstak. Ze keek in de vlammen. Haar blik verstrakte. Het was kantje boord geweest. Wat zou er gebeurt zijn als Rat haar door gekregen had? Wat zou hij dan met haar gedaan hebben? Haar vast gebonden? Ze hadden haar nodig dus wegsturen zou het wel niet geweest zijn. Ze schudde haar hoofd. Het ging goed, het zou goed gaan. James zou ontsnappen. Ze glimlachte lichtjes. Nooit gedacht dat zei een soldaat van Shai'tan zou helpen.

Raven boog voor zijn vader en wachtte tot die zou zeggen dat hij mocht opstaan of zijn huid vol zou gaan schelden.


wie wil de pa van Raven spelen :P Shai'tan??

sorry ik moet nu weg kom later nog on dan wil ik het wel doen

ik doe het wel

Shai'tan keek zwijgend neer op Raven. "Ik dacht dat ik gevraagd had om de geleiders hierheen te brengen?" zei hij ijzig kalm.

Raven bleef gebukt zitten. 'Ze zijn sterker dan u denkt vader. Uw soldaten dachten dat doen we wel even maar het blijkt dat er 3 zijn die hun krachten al aardig onder controle hebben.' Raven bleef naar de grond kijken. 'We werden verrast door hun krachten.' Hij schaamde zich. Een jongen van 26 verslagen door een stel tieners die ook nog eens een vampier en zijn 2 beste mannen te slim af wisten te zijn. 'We hebben hun leider verwond. Zodra die alleen is kunnen we hem zo gevangen nemen.' probeerde hij het goed te maken.

Shai'tan stond op van zijn troon en liep naar Raven toe. Met ziedende ogen boog hij zich over hem heen en greep hem bij zijn shirt vast. "Ik vraag je om een paar kinderen hierheen te brengen, en je kunt dat niet eens doen!" schreeuwde hij kwaad. "Ik schaam me voor je en kan haast niet geloven dat je mijn zoon bent. "Waar zijn die andere imbicielen? Zeg dat je hun er in ieder geval op uit heb gestuurd om ze alsnog gevangen te nemen."

Raven knikte. Hij vertelde er maar niet bij dat James gevangen was genomen door die "Kinderen". Hij keek zijn vader voorzichtig aan. 'Direct nadat de duisternis was weg getrokken heb ik ze erachter aan gestuurd. Lyra zit achter de geleider van de geest aan. Zij is de enige die onopgemerkt bij hem kan blijven.' Raven moest toegeven hij had zijn vader wel eens kwaad gezien maar dit sloeg alles. 'Ze hebben gewoon veel geluk gehad de eerste keer. We weten wat hun sterke en zwakke punten zijn. Het zal niet nog eens gebeuren vader, ik beloof het.'

Shai'tan liet Raven los en ging rechtop staan. "Ik weet dat je het kunt, je bent niet voor niks mijn zoon," zei hij op een rustigere toon. "Maar ik beloof jou, dat als je nog een keer zo'n fout maakt, jouw lot erger zal zijn dan datgene wat de geleiders te wachten staat als ik ze in mijn handen kreeg," waarschuwde hij op een gevaarlijk kalme toon. Vervolgens ging hij weer in zijn troon zitten en deed alsof er niks gebeurd was. "Dus wat kun je me vertellen over die kinderen?"

'De geleider van witte magie heeft de leiding. Hij heeft ons erin geluisd door de omgeving zwart en dan ook echt zwart te maken.' zei Raven rustig. De geleider van zwarte magie is een taaie maar ik weet bijna zeker dat de magie de macht van hem over gaat nemen. Als dat zo is is hij makkelijk aan onze kant te krijgen. De geleider van geest gaat nu al langzaam ten onder aan de gedachten die hij van andere oppakt. Niet lang meer en hij zal bezwijken.' Raven grijnsde. En dan heb je nog de geleiders van aarde, lucht, water en vuur. Ze zijn alle 4 dapper, dat moet ik toe geven maar ze zullen een makkelijke prooi zijn. Ze hebben hun krachten nog niet goed onder controle. Die van lucht is het verste denk ik. Ze had een behoorlijk stevige tornado weten te vormen.' Hij rolde met zijn ogen. 'Kreng dat het is.' mompelde hij zachtjes. De geleider van water die is onzeker, ze weet niet wat ze aan moet met haar krachten en heeft volgens mij nu al ruzie met de geleider van zwarte magie.' Hij grinnikte. 'Is wel makkelijk dan vermoeien ze elkaar.' Raven dacht na. Kyara...? Wat wist hij over haar? Ze wilde niemand achter laten en had haar kracht al redelijk onder controle gehad. Hij schudde zijn hoofd. 'Wat ik van de vuur en aarde geleiders moet vinden weet ik niet. Wat ik wel weet is dat die van vuur het maar niets vind. Misschien zal ze zich wel vrijwillig bij ons aan sluiten. We zullen het zien.'

Shai'tan luisterde aandachtig en knikte. "Dat is in ieder geval iets," zei hij op een ietwat tevreden toon. Hij keek Raven streng aan. "Je kunt nu gaan, maar vergeet mijn woorden niet zoon. Ik kom altijd mijn beloftes na."

James opende zijn ogen na een tijdje weer toen hij merkte dat hij niet in slaap kon vallen. Het was buiten al aan het schemeren, wat hem alleen maar ongeduldiger maakte. Hij wou dat het al donker was.

Kyara keek omhoog naar de lucht en toen om naar Allen. "Misschien moeten we maar terug naar het kamp gaan, het wordt al donker," stelde ze voor.

ik lang bericht typen, smijt mijn [a internet er weer uit... :S

opnieuw!!

david was weer even weg gedoezeld, maar voelde zich al beter. hij keek de grot rond en zag het vuur....niemand had er aan gedacht eten te gaan maken. hij grijnsde...als er iets verassend aan hem was, dan was dat wel het feit dat hij redelijk goed kon koken. hij stond op, wankelde even en liep toen naar het vuur. daar haalde hij uit een zak een pan en begon kruiden te snijden en er in te doen. niks beters voor een goede maaltijd als een sterk gekruide bouillon. als hij nou vlees had....en hij was te zwak om op jacht te gaan.

lyra was de hele tijd al de grot aan het rond cirkelen...ze probeerde evenveel aandacht te schenken aan de aparte groepjes in het bos als aan wat er in de grot gebeurde. ze had het hele verhaal met david bijgewoond, en had vervolgens arianne gevolgd. toen was ze bijna geraakt door een mes van allen. ze moest voorzichtiger zijn, wist ze toen, en was verder uit de buurt gebleven van de jacht.

Kort keek Dahlia naar James. Hij mocht niet te opvallend doen. Als ze hem gingen verdenken van een plan en hem gingen onderzoeken op wapens, was niet alleen hij maar ook zijzelf er gloeiend bij. Het dolk's handvat was gegraveerd met haar tatoeage. Het zou hun regelrecht naar haar toe leiden.
Dahlia keek naar David. 'Is het goed als ik nog even naar buiten ga? Wat bessen pluk voor het eten?' Ze glimlachte. 'Ik weet een goede plek in de buurt. Ik neem Kirye wel mee om op me te passen.' Ze keek naar het luipaard dat zich aan het poetsen was en toen weer naar David.

Raven boog voor zijn vader en liep zo achterwaarts de zaal uit. Eenmaal buiten gaf hij een van de bewakers daar een harde dreun tegen diens hoofd om zijn woede te uiten. Het gebeurde wel vaker dat hij dat deed dus ze keken er al lang niet meer van op. Hij hielt een knecht aan en gaf die opdracht zijn paard te zadelen. Daarna liep hij gehaast naar zijn kamer om spullen te halen.

James keek de grot wat rond met een verveelde uitdrukking op zijn gezicht.

david keek naar dahlia...die was blijkbaar niet boos op hem...of ze liet het niet zien...maar er was wel....iets....zijn magische oog zag zelfs de voelsprieten van een wesp op 5 meter afstand in dikke mist....en iets in haar gezicht gaf aan dat haar iets dwars zat...hij had echter geen flauw idee wat. hij knikte. "ja is goed, bessen voor de vitaminen." hij ging weer verder met snijden.

de andere moeten on komen zodat James zo kan ontsnappen

Dahlia knikte. 'Ben met 20 minuten terug. Zo niet. Dan is er wat gebeurt.' Met die woorden verliet ze de grot. Ze keek in het voorbij gaan kort naar James en liep toen stevig door. Eenmaal buiten de grot zette ze een sprint in naar een veld niet ver van hier waar vluchten en bessen groeide. Ze ging er vaker heen om een lekker stuk fruit te halen. Ze keek behoedzaam om zich heen, ze hielt de omgeving in de gaten op elk geluid dat er gemaakt werd.

ja idd, ben ik eindelijk eens online, is de rest er niet....XD

lyra zag iemand de grot verlaten...ze wierp een blik naar binnen...alleen james en de zwarte magiër waren te zien en ze deden niet veel interessants. dus besloot ze het meisje met dat grote kat te volgen. ze sloop van boom naar boom, zonder een geluid te maken.

Oke, wat is er gebeurd?

DE FILM VAN DE HONGERSPELEN WAS ZO GOEDDD.

helemaal NIKS..... david is wakker geworden en is gaan koken en dahlia heeft james een mes gegeven om mee te ontsnappen en isnu bessen gaan plukken XD...david wacht nu gespannen (not) af tot de jachtgroep terug komt met prooi

ik wil dat boek gaan lezen!!!

Dahlia liep het veld op en liep regelrecht door naar de grootste boom die vanaf het veld te zien was. Ze klom erin en ging tegen de stam aan liggen. Ze slaakte een diepe zucht. Ze merkte dat ze zenuwachtig begon te worden. Ze moest zelf nog gaan oppassen dat ze niet te opvallend ging doen. Ze sloot haar ogen en slaakte nog een zucht. Kirye bleef onder de boom op haar staan wachten.


RUUZ!! JE MAAKT ME JALOERS!! IK WIL OOK ZIEN!!

bij mij is het zo van ik ben vandaag vrij, morgen vrij en vrijdag vrij en ik heb niet zo veel te doen dus XD

eehm... Dahlia gaat James een mogelijkheid geven te ontsnappen die avond als zij op hem moet letten en de andere slapen. David en Rat hadden haar allebei bijna door maar ze wist het te verbergen.... verder een heleboel gepraat. Shai'tan heeft zijn zoon een soort van bedreigd als die hem nog een keek teleur steld enzo XD