The Wheel Of Time

Arianna keek naar David. 'Ja natuurlijk kan ik de wond schoonmaken, ontsmetten, proberen te helen..' ze zuchtte. 'Maar ik weet neit altijd of het werkt.' zei ze, en ze keek naar Allan. Zij had trouwens het zwaard/mes er al uit gehaald.

Kirye cirkelde om James heen terwijl ze richting de grot liepen. Ze gromde zachtjes. Dahlia vond het maar niet maar ze liep met de andere mee. Ze zag de grot liggen en liep erheen. 'Ik ga wat hout zoeken zodat we een vuurtje kunnen maken.' zei ze . 'Het word s'nachts heel koud hierbuiten. En aangezien die soldaten en die jongen de andere kant op gingen maak ik me niet zo zorgen om gevaar.'

Raven knikte naar Alvaro en Lyra. 'Dat is duidelijk. Het slimste is de sterkte eerst te pakken, dan de leider en dan langzaam naar beneden werken. Tenzij je iemand anders alleen ziet en een kans vind die te pakken. Dan doe het.'

Kyara glimlachte naar Rat. "Je had hetzelfde voor mij gedaan," zei ze en liep de grot in.

James zat stilletjes te bedenken hoe hij het beste kon ontsnappen, maar met zijn verwondingen zou hij nooit weg kunnen komen.

Gabe keek naar Rat. 'Zeg jij kon gedachtes horen?; vroeg hij bedachtzaam.

Hope keek opnieuw naar James. Hij zag er gehavend uit. Ze hield niet van geweld en van pijn, misschien kon ze hem een verbandje geven, dat zou niemand kwaad doen. Ze ging op een paar meter afstand van hem staan. "Hoe heet je?" vroeg ze kortaf.

Arianna hield James inde gaten en iedereen om hem heen, ze was nog niet klaar met hem en van haar mocht hij eigenlijk ngo wel wat leiden, maarja hem nu zomaar aanvallen sloeg ook nergens op.

Hij voelde hoe hij neergelegd werd op de stenen grond. Zijn gezicht vertrok even maar ontspande kort daarna. Hij keek Arianna aan toen hij haar hoorde glimlachte wat sufjes naar haar. 'Je kan het wel. Ik heb vertrouwen in je.' zei hij zachtjes, haalde zijn hand van de wond die akelig diep was maar gelukkig niet veel meer bloedde. 'We moeten echt gaan trainen met magie...'

Alvaro luisterde naar Raven, knikte instemmend. 'Die geestenjongen is trouwens ook erg vervelend. Hij moet ook als een van de eersten uitgeschakelt worden. Maar eerst de sterkste natuurlijk.'

Arianna knikte langzaam naar Allan en glimlachte toen. Vertrouwen betekende meer voor haar dan al het anderen. "Denk eerst maar eens aan rustige dingen voor je al weer plannen gaat maken en recht overeind springt' zei ze droog. En ze strekte haar handen uit, eerst zou ze zijn wond schoonmaken.

rat stond buiten de grot en kon via de gedachten nog steeds genoeg mee volgen en hij wilde dat, en hij knikte naar kyara en hij liep weg bij grot en hij ving james gedachten op. probeer het eens en ik dood je meteen, dreigt hij tegen hem in zijn geest maar dan hoort hij gabe en hij knikte langzaam en hij stond bij de uitgang van de grot. ik kan veel meer dan gedachten lezen ik kan heel veel met iemands geest, zegt hij dan. alleen afsluiten niet. zegt hij snel en hij bleef op alles letten

Ik ga slapen. Welterusten xx

Gabe knikte langzaam, kwam hij aan met zijn 'ik kan zwaardvechten.' Hij was helemaal niet zo awesome als de rest.

Arianna heelde de wond en zorgde dat Allan rustig in slaap zou kunnen vallen, hij was toch moe.


Slaaplekker! x

James keek verbaasd op naar Hope en keek haar toen wantrouwend aan. "James," zei hij uiteindelijk met tegenzin. "Gabe, kun je in ieder geval die touwen losmaken? Ik ben toch te zwak om te vluchten.."

Kyara ging in de grot tegen de muur aanzitten en nestelde zich tegen Topthorn aan die naast haar was komen liggen. Ze sloot haar ogen.

goodnight!

Omdat toch niemand reageerde nam Dahlia aan dat het goed was dat ze hout ging zoeken. Ze keek naar Kirye, bleef hier. Bewaak hem maar.' Ze keek op naar James. Het was een mengeling van emoties: angst, wantrouwen maar ook medelijden en spijt.

Raven knikte. 'Maar zijn magie word zijn ondergang. Alle emoties hier worden voor hem teveel. Dat heb ik net wel gezien.'



ik ga ook slapen... morgen paul de leeuw :O sping later wel weer in

"Ik doe het wel." zei Hope uiteindelijk en ze liep naar James toe. "Waag het niet iets te problemen want dan ben je er geweest." blufte ze. Ze zou nooit iemand doden. Ze begon aan de touwen te frotten om de knoop los te krijgen.

rat hoorde de gedachten van gabe en hij keek hem aan, had je dit liever gewilt, sist hij ineens vijandig en zonder na te denken greep hij hem bij zijn hoofd vast en hij zorgde er voor een verband tot gabe even kon voelen wat hij nu allenmaal voelde, de pijn, de gedachtens van de anderen, en het duurden maar even en hij liet hem los en hij keek meteen weg van gabe, dat had hij niet mogen doen..sorry...ik...ik moet even weg, zegt hij en hij loopt richting de uitgang

weltrusten raaz en sanne

Gabe ergerde zich. "He hallo, je kwam er pas later bij en je hebt geen flauw idee tot waar hij toe in staat is.' beet hij Hope toe. Hij liep naar Hope toe en hielp haar toch om de touwen los te krijgen, maar liet die om zijn polsen zitten. Vervolgens werd hij overspoelt door emoties en hij zakte neer op zijn knieën en greep zijn hoofd vast.

Arianna keek naar James, had hij Gabe's naam opgevangen of?

david zag dat allen in goede handen was...hij voelde toen pas hoe uitgeput hij eigenlijk was. "ik laat hem aan jou over...ik ga rusten...het is een, eh...drukke dag geweest." hij had veel energy verbruikt toen hij alvaro aanviel en ook toen hij het duister ophield in zijn eentje. en toend e wandeling met allen op zijn rug nog.

Lyra knikte instemmend. "we moeten zowizo ervoor zorgen dat de zwarte magie geleider ons niet meer de weg kan laten verliezen." ze greep haar hoofd...haar hoofd tolde...ze zou het niet toegeven maar dit gevecht was wel degelijk vermoeiend geweest. "ik zou mij graag willen excuseren...ik heb al 2 dagen niet gevoed....en ik begin het te merken."

ik ga zo ook slapen

James keek met een dankbare blik naar Gabe en Hope. Met een zucht draaide hij wat met zijn schouder om te kijken hoe erg de verwondingen op zijn arm zijn bewegingen tegenwerkten. Nieuwsgierig keek hij omhoog naar Gabe. "Hoe heb je ze uberhaupt kunnen vinden?"vroeg hij nonchalant

Gabe probeerde de pijn te verdringen, maar die verdween toen en hij staarde voor zich uit naar de grond. Hij hoorde James wel maar was nu eventjes bezig.

Hope keek vernietigend naar James en ging vervolgens bij Gabe zitten. "Wat is er aan de hand?" vroeg ze bezorgd. "Heb je ergens pijn?"

rat had het gestopt en hij voelde zich wat ongemakkelijk. sorry. zegt hij dan en hij keek weer even naar james, en naar hope, wees voorzichtig hij wilt ontsnappen heb ik opgevangen. zegt hij zachtjes in hope en gae zijn hoofd en hij liep tot aan de uitgang en ging daar zitten. hij was misselijk

Gabe keek naar Rat, maar zijn gezicht verried nog niks. Hij keek naar Hope. 'het gaat wel weer' mompelde hij, en hij glimlachte lichtjes naar haar. 'bedankt' zei hij. En hij kwam overeind.

James wendde zijn hoofd af en staarde naar de muur van grot. Hij kon haast niet geloven dat hij in deze situatie terecht was geraakt, Raven zou hem vermoorden als hij tegen die tijd al niet door de geleiders gedood was.

Kyara was tegen Topthorn aan in slaap gevallen en lag opgerold als in een balletje in haar mantel gewikkeld

Hope keek nog even naar Gabe en richtte haar aandacht weer op James. "Ik zorg wel dat hij niet weg komt." zei ze. "Niet dat hij ver zou komen met die wonden."

'Rat heeft het ook snel door, en ik laat hem ook niet gaan' zei Gabe, en hij staarde naar James en zuchtte. Wat kon er toch veel met een mens gebeuren.