The Wheel Of Time

hier komt mijn korte samenvatting met alles erin:

veel gepraat en gediscuseerd. Dahlia gaat James helpen ontsnappen, David en Rat hebben wat door maar ze weet het te verbergen. Raven is bedreigd door zijn vader als die hem nog eens teleur steld. Lyra houd alles en iedereen in de grot en eromheen in de gate en probeerde net Dahlia zo ver te krijgen bij Shai'tan te komen. eehm... Ze moeten nog stemmen over wat er met James gaat gebeuren

Moet je zeker doen! En dan Team Peeta worden ja? ^^
Maar wat is er nou gebeurd? En ok slaaplekker! xx

dat wat boven je staat is gebeurt

ik wil eerst film zien denk ikke.X3 en dan ga ik als ik het leuk vind de oeken lezen

ps zou iemand willen spelen tot rat te pakken word genomen...ik ben morgen namelijk zo goed alsde heledag afwezig tot half 10

Oke, sorry als mijn berichten kansloos zijn want ik zit nu echt te janken om vanalles en nog wat..

Hugo was op verkenning in de bossen. Aangezien hij voorlopig toch niet welkom zou zijn in de buurt van Hope kon hij beter proberen wat nuttigs te vinden om te doen. Hij hoorde stemmen in de verte en sloop eropaf. Hij herkende Dahlia en zag dat er iemand verdween. "Is alles goed hier." vroeg hij vanuit de struik waar hij nog in stond.

Hope zat in een hoekje te mokken over haar broer. Ze werd echt chaggerijnig van het idee dat hij er was.

Hij kon niet anders dan daarmee instemmen. 'Klopt... En het is gruwelijk hoe het onze levens veranderd... Als ik geen uitverkorene was geweest... Zou Mana er nog zijn.' zei hij nog zachter dan eerst, beet op zijn onderlip. Hij kon dit alles maar niet accepteren, mede door de reden dat hij door dit alles zijn dierbaarste bezit was verloren: Mana. Recht voor zijn grote kinderogen was hij vergaan, bloedend en lijdend tot het licht in zijn ogen doofde. Het beeld stond sinds toen al op z'n netvlies gegrift en hij was al gedoemd om het altijd weer te herbeleven in zijn dromen. Als kind hield je daar echt trauma's aan over, mede het gedoe met het doden. Hij kon het niet, kon niet weer dat licht in andermans ogen zien doven. Het was een vreselijke daad om iemand van zijn geliefden en familie te scheiden en ze te laten lijden en wegkwijnen onder verdriet.

Ik moet alleen Spotgaai nog lezen.
WEES TEAM GALE. In de film is hij smexy o3o

ooh anniek, geeft een chieber hug. om je te troosten

rat begon het bos in te lopen hij voelde een paar geesten maar bestede er geen aandacht aan en hij liep een heel stuk dor tt hij de andere bijna niet meer voelde en toen ging hij zitten.

Aww, arme Niekie! *luchtknuffel*
Het komt wel goed, blijf dat denken c:

Dahlia keek om. Ze wist niet goed hoe ze moest verwoorden wat er net gebeurt was. 'Ze liet me vrij. Ze deed niet eens moeite om me gevangen te nemen.' Ze keek Hugo aan. 'Waarom deed ze geen moeite? Ze hoort toch bij Shai'tan.?" Het verbaasde Dahlia dat Lyra haar zo makkelijk vrij liet rond lopen. Was dat omdat ze James ging helpen die avond? Dahlia bekeek Hugo. 'Jij bent de broer van Hope toch...?' vroeg ze toen langzaam. Ze had wat opgevangen maar wist het niet zeker.


Raven is nog in het kasteel sorry...

Anniek we willen je allemaal helpen hoor, als je dat maar weet! En ik ben bereid om elke keer een superlange samenvatting voor je te typen als het nodig is, want je hoort er gewoon bij!


@ruuz: PEETA OOK En cato ghehe


Arianna keek om zich heen en zag Hope, ze liep naar hem toe. 'He' zei ze zacht, ze had verder niks meegekregen van alles en iedereen. Behalve dan dat David weer bij was gekomen en daar was ze niet al te blij mee.

https://www.youtube.com/watch?v=5zjKWbtZghc

"Misschien moet je op je hoede blijven voor haar." zei Hugo bedachtzaam. "Je weet maar nooit wat ze van plan is.. Ja ik ben de broer van Hope, een broer die pas veel te laat in de picture komt, ik hoop dat ze me ooit zal willen spreken."

Hope keek Arianna met lege ogen aan. "Hej." zei ze zacht terug.

ik moet gaan slapen mensen, tot morge

en anniek alles komt weer op zijn pootjes terecht xxx

'Vast wel.' Dahlia dacht aan haar eigen broertje en zusje die ze in de steek moest laten toen ze moest vluchten. 'Ze heeft je nu weer. Ze kan er alleen nog niet zo goed mee omgaan.' Dahlia glimlachte lichtjes. 'Ik zijn ook niet weten wat ik moest doen als iemand naar mij toe kwam van: Ik ben je vergeten broer. Maar ik weet zeker dat ze hartstikke blij is dat je er bent en dat je ons wilt helpen.' Dahlia plukte nog wat bessen en floot Kirye toen. 'loop je mee terug naar de grot. Je zal ook wel honger hebben.'

Arianna keek haar onderzoekend aan. 'Ik snap dat het heel raar voor je moet zijn' zei ze maar. 'We hebben het al zo zwaar, en dan komt dat er ook nog bij..'

"Ik loop wel mee naar de grot, maar ik zorg voor mijn eigen maaltijd.. Ik wil haar niet nog meer irriteren." zei Hugo kalm en hij begon met haar mee te lopen.

Hope zuchtte. "Ik heb zes jaar in die kelder gewoond en ik heb hem nooit gezien.." zei ze toen. "Niemand heeft me ooit over hem verteld.. Te belachelijk voor woorden dus."

Dahlia keek Hugo streng aan. 'Ik nodig je uit. Je hoeft niet met haar te praten, je hoeft niet naar haar te kijken, maar je wilt ons helpen dus ik sta erop dat je mee eet.' Ze grinnikte. 'En ik neem geen genoegen met nee.' Met die woorden begon Dahlia terug naar de grot te lopen.


is het heel erg als ook ik zo ga slapen??
begin beetje moe te worden...

Arianna keek haar aan. 'Ik kan me voorstellen dat dat enorm verwarrend en frustrerend moet zijn' mompelde ze. Ze wist natuurlijk niet hoe ze zich voelde, maar ze snapte wel dat dit een moeilijke periode voor haar was. Extra moeilijk doordat Hugo er opeens was.

Hugo keek even verbaast naar Dahlia en glimlachte toen. "Bedankt." zei hij. "Dat waardeer ik echt."

Hope zuchtte. "Sorry dat ik zo mopper. Bedankt voor je betrokkenheid."

Ik ga ook slapen, geen zin in maar moet morgen wel weer gewoon om kwart voor 6 me nest uit en het wordt weer een zware dag vol irritatie en saaiheid... Dus zal mijn energie erg hard nodig hebben. (Of ik ga gewoon niet naar school, als ik kijk hoeveel mijn klasgenoten er niet zijn gaat er vast niemand dood als ik een dagje mis.. kutschool.)

Arianna glimlachte. 'Je bent helemaal niet aan het mopperen, je reactie is juist heel begrijpelijk! Ik vind het juist goed dat je je gevoel gewoon laat zien in plaats van dat je het wegstopt en er vrolijk overheen lacht' zei ze zacht, ze had er wel bewondering voor. 'Het komt wel goed' zei ze toen.


Ok slaaplekker <3! succes`!!

Rat zat in het bos en keek rond hij wilde iets proberen het was misschien niet een heel goed idee maar hij moest het gewoon proberen. En hij ademde eens diep in en uit en dan consenteert hij zich op zijn geest en hij probeert zijn geest verder te laten komen en op een punt te richt hij ging verder maar hij voelde wel meerdere mensen. Hij bleef door oefenen. Maar het lukte niet wat hij wilde. En hij raakte gefrustreerd hij wilde dit graag weten. En hij liet een kleine schreeuw horen en hij stuurde zijn geest vooruit en iedereen in de omtrek kon zijn geest even voelen en dan was hij weer weg. Rat bleef vooruit gaan tot hij een nee 2 geesten voelde die van raven. En shaitan zijn geest die van raven was al anders maar die van shaitan nog meer en hij trok zijn geest snel terugen weer zou iedereen zijn geest even voelen. Rat deed zijn ogen open en hante naar adem die hij bijna niet meer kreeg en hij voelde zich suf door de gekleineerde die hij gebruikt had en hij zakte ineen op de grond nog half bij bewust zijn maar meer niet

'Aah, val niet flauw! Ik wou nog met je spelen.' Er stapte een lichaam dwars door een boom heen alsof hij een spook was. Hij kwam naar voren, liep naar Rat toe en knielde bij hem neer. 'Oi, leef je nog of is het je teveel geworden? Kan ik me best voorstellen trouwens. Geest is het lastigste element als je het niet onder controle hebt.' Hij klonk echter niet erg begripvol, meer luchtig alsof hetgene wat Rat doormaakte niks was.

Rat keek suf op naar al en hij kwam met moeite wat overeind. Hem had hij niet gevoelt toen hij bezig was met zijn magie. D... Dadelijk leef jij... Niet meer sist rat hatent tegen hem en hij wilde zijn geest aanvallen maar dat lukte niet hij was Op maar hij voelde wel weer de gedachtens van anderen. Misschien als hij hem aanraakte lukte het wel. Maar hij moest uitkijken nu met wat hij deed en hij vernauwde zijn ogen. Maar dan ineens zonder waarschuwing werd hem alles zwart


Als ik dadelijk weg ben rond 8 uur ben ik tot half 10 weg en tot die tijd zal mijn rol bewusteloos zijn

Kyara keek somber op naar Allen. "Dat spijt me voor je," zei ze meelevend. Omdat ze verder niet wist wat ze kon zeggen liep ze zwijgend verder.

James liep rondjes door de grot om het verdoofde gevoel uit zijn benen weg te krijgen van lang zitten. Vanuit zijn opzoeken hield hij alles in de gaten tussen Hope en Arianna. Stiekem had hij eigenlijk wel een beetje medelijden met ze,maar dat zou hij nooit toegeven.

Arianna werd enorm zenuwachtig van James en volgde hem een tijdje met haar ogen, ze wou hem eigenlijk toesnauwen dat hij eens rustig moest doen, maar dat zou ook niet helpen want dan zou ze waarschijnlijk een snauw terugkrijgen. En in nóg een ruzie had ze echt geen zin, ze perste haar lippen op elkaar en keek naar Meneer Augurk die achter James aanvloog.

Dahlia liep samen met Hugo terug naar de grot. Toen ze James zag staan keek ze hem vel aan. 'Ga zitten jij.' siste ze waarna Kirye dreigend op hem af kwam lopen. 'Ik kan je ook nog vast binden als het moet hoor.' Met die woorden liep ze verder en dumpte de zak met bessen bij David neer. 'Alstublieft. Een zak besjes als toetje.' ze grinnikte.