The Wheel Of Time

Gabe keek naar Dahlia die naar de dolk rende, hij kneep zijn ogen half dicht en fronste, maar al snel richtte hij zijn blik weer op james, dat was nu belangrijker.

James schoot tegelijk naar voren toe om Dahlia's dolk te pakken. Triomfantelijk pakte hij het ding op en zwaaide het tussen zijn vingers. "Waarom vraag je.. Omdat je niet echt een andere keuze hebt. Tenzij je in stukjes gescheurd wilt worden," zei hij spottend.

Kyara stond doodstil in een hoekje en sloeg alles in stilte gade. Ze had vanaf het begin geweten dat ze James niet mee hadden moeten nemen.

Gabe zweeg, hij vroeg zich af of als rat er was geweest hij er voor zou kunnen zorgen dat James niet kon veranderen. Maarja rat was er niet, er waren eigenlijk maar weinig geleiders, en hij zelf kon ook niks.

Arianna rende de grot in en keek naar James. 'wat is er aan de hand?' vroeg ze, maar vervolgens zag ze James met de dolk zwaaien en ze stuurde een stroom kokend water op zijn hand af.

De hazen werden nog gevild xD
Oh, en Allen smeet eerder een hazen-oor naar James omdat hij vervelend deed xD
Alleen Allen is nu niet in de grot. Die doet zielig en bang op een open plek xD
---

Op een gegeven moment was Allen's hartslag weer kalm, was zijn halve paniekaanval afgelopen. Hij voelde zich nog steeds niet helemaal goed maar hij wist dat hij terug moest. Hij kon hier niet eeuwig gaan kwijnen. Timcanpy vloog uit zijn zak, ging troostend tegen zijn hals op zijn schouder zitten. Allen glimlachte waterig.

wie had hem eigenlijk mee genomen :P Gabe toch?
------------------
Dahlia vloekte luid. Ze miste het dolk op een haar na en stond nu aan de andere kant van James. Ze keek naar hem. Ze had gelijk gehad. Hij was een lafbek. 'Eerst iemand uitdagen je te doden en dan dreigen iemand aan stukjes te scheuren. Je bent echt onmenselijk.' siste ze vel. Haar hart ging als een gek tekeer. Ze bleef hem in de gaten houden op elke beweging die hij zou maken.
Kirye kwam de grot in gerend. Ze gromde luid en blies naar James.

ja gabe XD

James stapte snel uit de weg van het kokende water. "Ik wil niet nog meer brandwonden, ik leer snel van mijn fouten," zei hij tegen Arianna. Hij wist dat als hij nu niet wegging, zijn kans verkeken was. En dus smeet hij de dolk in een hoekje waarna hij weer in een wolf veranderde en naar de uitgang van de grot toe rende. Als het sneeuwluipaard hem tegen zou houden zou hij tot de aanval over moeten gaan.

Arianna gilde en schrok zich helemaal wild, en stond ook nog ongeveer in de uitgang van de grot, ze was te bang om te bewegen, want dit had ze helemaal niet aan zien komen. Ze was helemaal verstijfd van angst, maar haar handen nog voor zich uitgestoken zoals net, klaar voor de aanval, ook al kon ze nu niet aanvallen.


Dombo xd

Dahlia liet het dolk maar even wat het was. Ze keek naar Kirye die dapper voor James sprong en haar tanden ontblootte. Ze blies uitdagend naar hem waarna ze naar zijn poten hapte. Dahlia keek gespannen toe. Ze zag Arianne staan en rende naar haar toe waarna ze haar aan de kant trok. Ze wist hoe Kirye tekeer kon gaan en daar wilde niemand tussen zitten.

david veranderde in rook en vloog naar james en hield hem bij de ingang tegen door de grote wolf met een stomp tegen het hoofd aan de kant te smijten. "ik had je moeten doden toen ik de kans had...ik wist dat je niet te verstouwen was....je hebt gezien wat ik kan...probeer mij maar eens in stukken te scheuren." hij keek hem aan....hij zou niet meer dezelfde fout maken...of james zou sterven...of hij zou ontsnappen, maar hij zou het niet laten gebeuren zonder hem veel schade toe te brengen.

Uiteindelijk besloot Allen terug te lopen, liep in een rustig tempo door het bos tot hij weer terug was. Maar toen hij opeens een wolf zag, was hij stomverbaasd. 'Waar inhemelsnaam komt die vandaan?' vroeg hij verward terwijl hij op een afstandje bleef.

Dahlia keek op naar Allen. 'Maak kennis met de echte James.' Ze keek naar James en David.

James sprong achteruit en hapte naar Kirye. Hij had alleen niet verwacht dat David zou aanvallen en knalde achteruit door de stomp. Jankend krabbelde hij overeind en gromde gevaarlijk naar David. Het vervelende aan de gedaantewisseling was dat hij zijn menselijke wonden ook in dierenvorm had en andersom. Ook nu deed zijn ene poot verschrikkelijk pijn , maar hij moest en zou ontsnappen. Hij sprong op David af en probeerde hem te bijten.

Kyara keek vluchtig om zich heen en raapte haar pijl en boog op terwijl ze probeerde op het bewegende doelwit te richtten maar haar handen trilden te veel. "Laat hem gewoon gaan!" riep ze uit.

david had de wolf onderschat. hij probeerde de kop van de wolf te grijpen maar werd door de kracht van de sprong achterover geslingerd. met een dreun kwam hij op de grond terecht en toen de wolf op zijn borst lande werd all de lucht uit hem geperst. hij greep met zijn handen de kop van het beest vast en liet all de zintuigen in het lichaam branden.

Gabe had zijn zwaard nu wel getrokken, maar wist eigenlijk niet zo goed wat hij er mee moest doen. En hij stond nutteloos met het ding in zijn handen.

Arianna keek vanaf een afstandje toe naar James de wolf, en David die zich nogal aan het opofferen was. Ze vond opeens haar energie terug, en probeerde water opd e wolf af te sturen, een hele krachtige stroom, hopend dat hij zo weggeblazen werd van David, uit de buurt va niedreen.

Wacht... Die wolf daar was James? Hij wist niet of hij het goed gehoord had. Nee, hij had echt de naam James gehoord en het kon onmogelijk een andere James zijn. 'Nog meer verrassingen, leuk!' zei hij met een sarcastische ondertoon. Hij trok een mes uit zijn riem, rende de grot vliegensvlug in en ging naast Kyara staan, zijn dolk geheven als bescherming voor wanneer het gevecht zich naar hun kant zou bewegen. Hij keek Kyara even besluiteloos aan, zei letterlijk met zijn ogen "wat moeten we doen?" voor hij weer naar de wolf keek.

Dahlia dacht na. Toen riep ze hard: "Hou op! Het heeft geen nut!" Ze keek naar de andere en wachtte tot David en James stopte met vechten.

James voelde de pijn door zijn lichaam vloeien maar weigerde op te geven. Hij drukte hard met zijn nagels op David's borst en probeerde zijn arm vast te grijpen met zijn bek. Zelfs de stroom water van Arianna deed hem bijna niks, zei het dat hij bijna omviel. Hij was niet meer te stoppen nu.

Kyara keek even opzij naar Allen en haalde diep adem. Ze richtte haar pijl en boog nogmaals op James en vuurde de pijl af. Als hij dan toch zou vluchtten wilde ze hem in ieder geval verwonden.

david voelde dat zijn borst bijna opengereten werd, en schreeuwde. kwaad gaf hij james een kopstoot en verhoogde de pijn die door het wolven lichaam heen golfde. hij hoorde dahlia wel...maar aangezien james bovenop hem zat kon hij niks doen....en hij wou niks doen...hij had iets goed te maken....met zichzelf en met de groep...hij wist dat james niet naar haar zou luisteren en dat was gevaarlijk voor de rest....dus beet hij door de pijn heen.

Ze vertellen om te stoppen zou niet helpen. Hij wist hoe David ongeveer was en James leek niet te willen stoppen na Dahlia dat had geroepen. Als ze nu niks deden zou het vreselijk met ze kunnen aflopen. Hij beet op zijn lip en hief zijn hand iets verder, wierp zijn mes welgericht op de wolf. Zijn ogen gingen automatisch dicht na het mes los te hebben gelaten.

'Ik zei hou op.' siste Dahlia vel waarna ze de staart van de wolf in de fik zette.' Haar ogen glommen kwaad terwijl ze langzaam naar David en James toe beende. 'Je blijft met je kauwen van mijn vrienden af.' siste ze terwijl de de staart wat meer liet branden. Het dolk van Allen had ze niet door.

James werd ineens van alle kanten aangevallen. Hij jankte luid toen hij de pijl door zijn zij voelde boren, gevolgd door de dolk en vervolgens de groeiende pijn die David veroorzaakte. Toen zijn staart in brand vloog sprong hij naar achteren en weg van David. Hij rende mankend naar de uitgang in de hoop dat ze hem zouden laten gaan.

"Laat hem gaan, hij overleefd die wonden toch niet," zei Kyara.

Arianna beet op haar lip, het haalde niks uit!! Ze wist echt niet wat te doen nu, en ze vroeg zich af of er nogmeer soldaten waren die stiekem in een wolf konden veranderen, of iets anders.

Heb net een heel bericht getypt maar internet spaced hem. We hebben trouwens nog nooit awesome soldaatjes gehad!

@sorry maar internet flipt hem continu bij facebook, dus dit is even de enige manier: KLAAS ga jij naar olaf zaterdag of?

Dalhia zag hoe James weg vluchtte naar buiten. Ze rolde met haar ogen. 'Lafbek.' siste ze waarna ze de vlammen liet doven en naar de hoek van de grot liep om haar dolk op te rapen. Ze liep naar de andere. 'Die zal in ieder geval nog een keer nadenken voordat hij hen zou aanvallen. Ergens had ze wel met hem te doen maar hij had het zelf gedaan.

nu hebben we er 3 en een bange zoon XD

ja en nu ineens drie XD

david snakte naar adem toen de klauwen vand e wolf met geweld uit zijn vlees werden getrokken. hij voelde het branden van de wonden, en de stekende pijn van zijn ribben die gekneusd en bekrast waren. hij had de kracht niet om op te staan, en bleef dus maar liggen.

lyra zuchtte....ze had het hele tafereel bijgewoond.....'ze worden hechter....en de zwarte magiër word gevaarlijker.' dacht ze bij zichzelf....ze moesten snell handelen.

en ja maaike ik ben we van plan te gaan...kom alleen later want ik koet werken zaterdag avond

ik zou ook bang zijn als ik zo'n gestoorde vader had XD

James rende de grot uit zo snel als hij kon. Pas toen hij ver uit de buurt van de geleiders was stopte hij en leunde hijgend tegen een boom aan. Hij veranderde terug in zijn mensen gedaante met een kreun van de pijn. Hardhandig trok hij de dolk en pijl uit zijn zij en drukte zijn handen ertegen aan. Als Alvaro, Lyra of Raven nou maar in de buurt waren.

Kyara ademde opgelucht uit. "Dat was eng," zei ze zacht.