The Wheel Of Time

James trok een wenkbrauw op. "Nog niet veel.. Een wolf en een vos, maar dat was het," zei hij schouderophalend. "Gelukkig weten je vriendjes alleen maar dat ik een wolf kan veranderen."

Dahlia k knikte. Kirye mocht James dan niet maar ze luisterde wel naar haar. Dat zou wel goed komen. 'Oke. Deal.' Zei ze terwijl ze haar hand naar james uitstak. Ze vroeg maar niet wat er zou gebeuren als ze zich zou bedenken en niet langer wilde spionneren. Voor nu wilde ze het wel.

Arianna kreeg even een blik van angst, ze had hier geen zin in. Kan je me dan niet gewoon gelijk vermoorden?' vroeg ze. "Jullie hebben toch niks aan me, en dan kan ik ook niet ontsnappen ofzo' zei ze.

Gabe stond stil en keek naar Allen, afwachtend.

James pakte Dahlia's hand vast en schudde hem. "Mooi," zei hij en liet haar hand los. Hij liep langs haar heen, stond even stil en drukte vluchtig zijn lippen tegen haar wang aan waarna hij grijnzend terug naar zijn paard liep.

Ik ben nu op mijn nieuwe oppas adres, en het zijn drie kinderen van 10, 9 en 6. En tot 8 maanden geleden woonden ze nog in Engeland, en ze zijn super leuk haha. Die oudste zingt de hele tijd liedjes (een jongen), de van 9 is ook gek op muziek en luistert altijd radio (ook een jongen). En het meisje van 6 is zo ongelooflijk schattig.. En ze zijn de hele tijd samen spelletjes aan het doen, en lol aan het maken enzo echt super lief!

oooh XD

'Sorry schoonheid, dat kan ik niet voor je doen' zei Raven kalm. 'Ik ga liever niet nog eens met lege handen die zaal binnen.' Hij liep rustig door. Het kasteel kwam steeds dichterbij.

Dahlia voelde hoe James zijn lippen haar wang zachtjes raakte. Ze verstijfde en op het moment dat ze door had wat er net gebeurt was was hij al bij zijn paard. Ze keek naar hem en schudde lachend haar hoofd. 'Jongens.' Mompelde waarna ze zich omdraaide en rustig terug begon te lopen naar de grot waar ze verbleven. Ze was langer weg dan ze gepland had maar ze zou er wel wat op verzinnen.



Ik val hier bijna in slaap om een of andere koor dat al meer dan 2 uur over jezus aan het zingen is on het duits en een collega heeft mijn snoepjes gejat

Arianna keek geïrriteerd. 'Ben je dus toch het slaafje van je vader' zei ze spottend.


Sifra kom je naar ons orpg dan kunnen we daar nieuwe spanning in brengen? Of wil iemand anders anders een orpg met mij ?

jep ik kom eraan!

James besteeg zijn paard en reed de tegenovergestelde richting uit met tevreden blik. Het was hem gelukt en het had hem niet eens veel moeite gekost.

Niet veel moeite haha had het hem moeilijker kunnen maken.
--------------------------
"Ik ben niemand zijn slaaf.' Zei Raven kalm. 'Maar als ik jou was zou ik me maar gedeist houden. Me vader zij niet dat jullie ongedeerd moesten zijn.' Zei hij ijzig. Hij begon haar gebrabbel zat te worden. Hij gaf haar nog een duw zodat ze wat door zou lopen.

Dahlia liep de grot niet veel later in. Ze begroette iedereen en ging weer bij het vuur zitten. Kirye ging in een hoekje ligen. Ze had het niet op de drukte.

He een nieuw deel!

Arianna keek hem chagrijnig aan en stond expres stil. 'Je hoeft niet te duwen hoor, je kan ook gewoon beleefd vragen of ik wat door wil lopen. Zo behandel je meisjes niet namelijk.'

'Ik behandel iedereen zoals ik wil.' Zei hij rustig. 'En nu doorlopen.' Hij duwde haar ruw vooruit. Hij gebaarde naar de soldaten bij de poort en die opende de stadsmuren.

'Ja meneertje de egoïst, behalve dan dat je niet voor jezelf kan kiezen omdat je je vaders bevelen opvolgt.' zei ze, ze keek de soldaten aan. 'Goedemiddag' groette ze die, en ze glimlachte stralend, haar glimlach zag er altijd gemeend uit. En ze probeerde gewoon zichzelf te blijven, want tja ze zou toch wel dood gaan.

'Dat denk jij. Maar ik kan heel goed keuzes voor mezelf maken.' Zei Raven kalm. Hij leidde Arianne door de stad naar hetb kasteel.

Dahlia keek naar de vlammen en stookte die wat op met haar magie. Ze waren bijna gedoofd.

'Juist ja' zei Arianna nu wat zachter, nu begon het toch wel eng te worden. Ze vroeg zich af of ze als ze heel lang haar adem in zou houden, flauw zou vallen. Dan konden ze haar niet veel doen, of ze zou het ig niet merken.

Hij hoorde wat Rat hem vertelde en het werkte gelijk als een alarmsignaal. Hij liet zijn hand zakken en begon hard te rennen. 'Ze hebben Rat! Hij zei het net tegen me en hij zei ook dat iedereen weg moest bij de grot!' riep hij terwijl hij naar hun plekje rende. 'Jongens!' riep hij half-hijgend. 'Ze hebben Rat te pakken. Rat maakte zojuist contact met mijn geest en zei dat we hier nu weg moesten.'

Alvaro mepte Rat nog eens xD

Kyara keek op toen ze Allen in paniek aan zag komen en stopte met trainen. Haar ogen werden groot toen ze zijn woorden hoorde. "We kunnen niet weg! David is zwaar gewond, hij kan onmogelijk vluchten nu," zei ze. Een gevoel van paniek maakte zich meester over haar en ze wist bijna zeker dat ze er nu geweest waren. "Ze vermoorden ons," mompelt ze geschrokken.

James reed door het bos op zoek naar een van de anderen.

Allen keek.naar Kyara toen ze sprak. 'Ik draag hem desnoods! We moeten wegwezen voor we omsingeld worden!' Ondanks dat hij in paniek was, probeerde hij rustig te blijven en zijn geest niet te laten vertroebelen door de paniek. Toen hij hoorde wat Kyara zei knapte er uiteindelijk iets. Hij pakte haar schouders vast. 'We gaan niet dood, Kyara. Jij niet, ik niet, niemand van ons! Als je nu al beweert dat ze dood gaan, gaan we dat zeker! Sta op en vecht!' Hij had geen idee waar deze nieuwe filosofie vandaan was gekomen maar het was ook maar goed dat hij nu zo dacht.

Dahlia keek naar Kyara."Leg hem op de rug van je paard." Zei ze rustig. "Dan hoeft hij niet te rennen maar is hij ons toch niet tot last bij het vluchten. We moeten vooral bij elkaar blijven. Ze keek naar Allen. "ik weet nog wel een plek waar we heen kunnen. Het licht op een afstandje van hier maar het is goed te doen. Niet moeilijk te vinden als je hetvweet, maar een ramp als je de bossen niet kent."

Raven duwde Arianne het bordes op. "Nog even en je nachtmerrie begint pas echt." Fluisterde hij zachtjes in Arianne haar oor.

Toen Allen Dahlia hoorde keerde hij zijn hoofd en keek haar aan. Ze was eigenaardig rustig, vond hij maar dat zou wel weer aan hem liggen. Het was niet echt geruststellend als je opeens zo'n bericht van Rat krijgt. Hij knikte. 'Goed plan. En hier een nieuwe afspraak,' Hij keerde zich ook naar de rest. 'Niemand gaat opeens weg. Je bevind je gewoon op de schuilplaats. En als je dan weg wilt, neem op z'n minst iemand mee. Als je alleen gaat kan het net zo aflopen als met Rat en vermoedelijk ook Arianna.' Hij had al gemerkt dat ze weg was en naar zijn mening duurde dat veel te lang. Het was best te vermoeden dat ook zij was gepakt.

Alsof ze zijn gedachten kon lezen zij Dahlia: "met in paniek raken berijk je helemaal niets." Ze dag even na. "anders krijgen we weer een en dezelfde situatie als de 2 keer hiervoor, of niet dan." Ze baalde ervan dat ze niet meer alleen op pad mocht van Allen, maar ze zou wel een manier vinden om met James te comuniceren zonder dat ze de aandacht van andere zou trekken. Ze mocht nu vooral geen aandacht trekken. Bedenkelijk keek ze naar Allen. "hoe wil je Arianne en Rat terug krijgen? We kunnen ze moeilijk in de handen van Shai'tan laten niet."

Nee goh, daarom probeerde zijn paniek ook te onderdrukken. Ergens was alleen al het idee dat ze in de bosjes lagen beangstigend maar hij voelde ze nog niet in de buurt al vermoedde hij wel dat ze op stap waren. 'We moeten eerst ervoor zorgen dat we veilig zijn. Als wij hier neergehaalt worden kunnen we ze sowieso niet redden. Als we op de schuilplek zijn bespreken we het wel. Maar nu is het daar niet het juiste moment voor.' zei hij ietsje kalmer en keek.omhoog naar de lucht. Het begon al donker te worden wat betekende dat ze snel op pad moesten.

Kyara was inmiddels wat gekalmeerd door de woorden van Allen en Dahlia en was nu vlug Topthorn aan het opzadelen die ze naar David toe leidde. Ze hadden gelijk natuurlijk, ze moesten positief blijven denken anders zou er helemaal niks van ze overblijven. Stilletjes hielp ze David op Topthorn en sloeg haar mantel om.

Ook Dahlia keek naar de lucht. Natuurlijk het werd donker maar dat had zijn voor en nadelen. "Als we nu gaan hebben we het voordeel dat de soldaten ons minder kunnen zien. Een nadeel was dat ze zelf ook bijja niets zagen. Ze aaide haar kat over diens kop. "jij bent onze ogen straks Kirye." Zei ze zacht. Ze keek naar Allen en Kyra. "willen jullie nu vertrekken of wachten tot het nog donkerder is?"

Gabe keek hen aan. "we kunnen beter nu al vertrekken, gevaarlijk is het toch wel namelijk."

Arianna slikte en zweeg, ze ging er maar niet op in, ze durfde niet.


Ik moet nu opeens aan the hungergames denken en k heb ee idee, maar niemand gaat dat snappen omdat jullie boek drie niet hebben gelezen...