The wrath of the Half God

Chrathion knikte "goed idee" hij pakte de diamant zei iets in het elfs en daar stond fla weer "hoi fl...." Opeens voelde Chrathion de aanwezigheid van de 2 dwergen, en niet veel later ook die van beta "Axel, Beta t is te laat, we hebben bezoek"

Lyra had het ook gevoeld. Direct liet ze alles vallen en spiede om haar heen. "Hoe hebben ze ons kunnen vinden?" Fluisterde ze woedend.

Bodur had in de verte het vuur uit zien gaan. "Nog ietsje dichterbij....Kom Gorth." Zei hij, en sloop dichter en dichter bij. Toen hij dichtbij genoeg was. Sloot hij zijn ogen. "Nu voor de tovertruc." Met zijn gedachten liet duwde hij een soort krachtveld vanuit zichzelf naar buiten, en legde het over het kamp heen. Daarna maakte hij een soort laagje om Beta heen, zodat die er geen last van had. "Beta, ik moet hier blijven om jou magie te alten gebruiken. dat vergt namelijk constante aandacht. Gorth ga met haar mee." Gorth knikte en liep naar Beta.

Lyra voelde iets vreemds. Ineens kon ze niks meer voelen met haar magie. Het was alsof ze blind was. "De dwergen zijn er weer!!" Riep ze uit.

Axel keek chrathion aan. Dit meende hij toch niet. Maar dan voelt hij ook weer dat vreemde gevoel en hij wist het zeker. Ook toen lyra het zei. Maat dan voelt hij iets vreemd als of iets zijn vuur doofde. Hij keek lyra aan en hij snapte nu tot ze geen magie k of nden gebruiken. Chrathion. Roept hij en hij gooit zijn zwaard naar hem toe en dan rent hij naar zijn paard maakt de zadel tas open en haalt er twee dolken uit. Lyra...roept hij dan en gooit eentje naar haar toe.

Mooi nem jij de jonge dan neem ik de elven wel.. Zegt beta van en ze verdwijnt met gorht en dan verschijnen ze bij de schuilplek bij die drie. Speeltijd. Zegt ze zoetjes. En met die woorden laat ze chrathion achter uit vliegen en dan keert ze zich naar lyra en stuurt witten magie bollen op haar af.

Chrathion fing het zwaard op maar toen hij aanstalte wilde maken on aan te vallen vloog hij naar achter richting rotsen, chrathion reageerde snel, hij draide zich om, zette zijn voeten tegen de rotsen en zette af, hij schoot weer terug naar beta met zijn zwaard langs zijn lichaam.

Gorth stormde op Axel af en schoot een paar schichten op hem af. Daarna pakte hij een klein rond voorwerp van zijn riem en wierp het op Axel af.

Lyra ving de dolk op, en kon een paar witte bollen ontwijken. Eentje raakt haar op haar arm en een ander in haar maag. "Shit!!" Vloekte ze. Snel ging ze in een vecht positie staan, klaar om aan te vallen.

Beta grinnikte en maakte een schild waar het zwaard van chrathion op af kaatste. Dan draait ze zich naar hem om en valt hem ook aan met een paar magische witte bollen. Dan draait ze zich naar lyra en rent op haar af en stuurt een straal naar haar dan verdwijnt ze en verschijnt achter chrathion en vuurt ook een straal op hem af.

Axel zag gorth en ontweek de pijlen met moeite maar hij wist ze te ontwijken dan ziet axel iet en hij wilt uit wijken maar voelt iets langs zij wang gaan dat was het voorwerp dat gorth had gegooit. Axel reageerde er verder niet op en rende naar gorth en haalde uit met de dolk

Chrathion herstelde zich snel na de afkatsing van zijn zwaard, hij ontweek de witte bollen behendig maar werd net geraakt door de straal, die schoot langs zijn rug. Chrathion keek rond en zag de slime dwerg staan, die deed niks. Hij keek naar beta, maakte een schijn beweging en rende naar die dwerg toe, sprong op en haalde met zijn zwaard uit naar de nek van de dwerg.

Gorth grijnsde toen het ronde voorwerp achter Axel terecht kwam. Met een groot geweld explodeerde de bal.

Lyra danste opzij om de straal te ontwijken. Ze zag hoe Chrathion de slimme dwerg als doelwit koos. "Dan ben jij van mij, wigt!" riep ze naar Beta en rende op haar af.

Bodur kon net de slag van Chrathion ontwijken. Hij greep een van zijn bijlen, klaar om nog een slag te pareren. Ondertussen hield hij nog altijd Beta buiten het krachtveld.

Chrathion lande zacht, en sloeg met elfen snelheid toe, hij sloeg richtng de nek, de benen en toen van beneden naar boven, hij voelde weerstand, hij sprong naar achter om een mogelijke slach te ontwijken.

Beta grinnikten. ' ik hoopte al tot je dat zou zeggen.' Zegt ze liefjes en ze ging klaar staan en verzamelden magie in haar handen. Ze wilde haar verwonden deze meid had haar voor schud gezet voor haar meester.

Axel zag de dwerg grij zen en wist tot er iets niet klopte en hij hoort de knal van de explosie en hij word naar vooren geworpen en dan voelt hij de harde grond o der zich. Maar dan komt hij weer recht e haalt hij met de dolk ui te naar gorth die dichtbij stond omdat de explosie hem naar hem toe had geworpwn.

Lyra grijnsde. Met hoge snelheid danste ze om Beta heen. Met haar dolk sneed ze en stak ze naar vitale punten in het lichaam, terwijl zij de magie van Beta ontweek.

Bodur kon maar net alles pareren, op de laatste slag na die hem achterover wierp. Hij deed er alles aan om zijn concentratie te houden. "Beta!!!" Riep hij.

Gorth pareerde de aanval van Axel met zijn kruisboog, en haalde toen zelf uit met een dolk vooraan op het apparaat.

Chrathion, sloeg weer toe, maar dit keer flak voor dat hij bodur zou raken sprong hij op maakte een slato en stak naar bodurs nek, toe hij lande stak hij naar diens rug

Beta ontweek bijna alles alleen een uithaal raakte haar in haar arm toen ze het ontweken had. Ze keek lyra aan. ' genoeg gespeelt. ' zeg ze zo er tjes en stuurt witten linten op haar af. Ze hoort dan bodur en draait zich half om en ziet de elf ze verdwijnt en verschijnt voor hem. Tututu. Zegt ze dan en ze maakte een schild rond de dwerg dan valt ze hem ook aan met witten linten.

Axel wist de aanval te ontwijken hij wakte de dwerg vast bij diens kruisboog en een deel van zijn kleding dan werpt hij gorth over zich heen tegen de grond aan. Dan haalt hij weer uit met de dolk.

Chrathion lachte "hoi beta lang niet gezien" zei hij, hij zag de linten op hem af komen en ontweek de meeste behendig, maar 2 van de linten rakte zijn benen, chrathion gromde van de pijn, "hehe eindelijk iemand die waardig is" zei hij.
Hij schoot naar beta toe en viel aan met aanvallen die bijna niet te zien zijn.

Beta grinnikte om zijn opmerking en zag even tot hij pijn had dat deed haar goed. Dan ziet ze tot chrathion aanval en ze maakt weer een schild bij de laatste aanvql brak het schild. Dan stuurt ze stralen op hem af.

Chrathion flikflakte naar achteren, en ontweek zo de stralen, hij plante zijn voeten in de grond richte zich in zijn vole 2, 12m op en zei "Beta, ik heb niks tegen jou, of je dwergen hulpjes...naast dat het dwergen zijn dan... mij gaat het om je bevel hebber, Devlin...en uiteindelijk ook de half god, maar op dit moment vind ik devlin belangrijker. ..en hij is degene die hier heen komt...ik denk dat de enige reden dat julie hierheen zijn gestuurd is om ons af te leiden van Devlin...dus als je zo vriendelijk zou willen zijn weg te gaan voordat hij ons allemaal van de wereld weg vaagt...dan kunnen jullie in ieder geval nog verder met leven" hij keek naar het kleine meisje, hopend dat ze het begreep.

Devlin voelde een zwakke aanwezigheid van zijn aartsvijand, dat zijn vast de dwergen , dacht hij met een glimlach, toen kon hij ze zien, hij haalde diep adem en brulde een harde maar kille brul die heel ver reikte, het zou onmogelijk zijn om hem niet te horen.

Beta begon hart te lachen en sloeg een arm om haar buik heen. ' kom op chrathion.' Zegt ze dan terwijl ze nog na grinnikt. ' alsof ik dat niet door had. Ik ben niet dom ik weet tot hij dat deed nadat hij het kamp verliet wn geloof me ik heb het er voor over hij is mijn bevel hebber.' Zegt ze met een glimlach. Ze wist daarnaast ook tot ze alles voor over had om dit plan te laten slagen dat van de half god. Ze kijkt op als ze de brul hoort. ' je hebt het te laat door....' zegt ze gals tegen hem na de brul.

Axel hoorde de brul en keek geschrokken op hij hoorde beta en hij wist tot devlin er was al had hij niet het hele gesprek mee gekregen.

Chrathion bulderde van het lachen "grappig dat jij denk dat ik hier nu pas achter kom" zei hij met tranen in zijn ogen "ik wilde je waarschuwen voor Devlin omdat ik weet wat hij allemaal kan, ik heb tenslotte tegen hem gevochten een paar decennia geleden" voegde hij er lachend aan toe. "nou als je me even wilt excuseren, ik heb belangrijkere zaken te doen dan met jou spelen" zei hij speels, hij knikte naar Axel en Lyra "als jullie je hier mee bezig houden, dan pak ik die grote wel" zei hij. Hij draaide zich om en sprintte zo hard als hij kon weg, waardoor Beta in een stof wolk achter werd gelaten.
Ik moet buiten het anti magie veld zien te komen. dacht hij. Chrathion liep zo snel dat hij ondertussen al een flinke afstand had gecreëerd. hij wist dat Beta waarschijnlijk achter hem aan zou komen, maar dat maakte hem nu niet uit, als hij buiten het krachtveld kwam zou ze geen schijn van kans meer maken, zijn doel, was Devlin weg leiden van de andere 2.

Lyra knikte naar chrathion, die vervolgend wegspurde. Ze rende op beta af terwijl ze haar linten ontweek. "Ik ben niet compleet hulpeloos zonder magie. Dat jij nou te laf bent om eerlijk te vechten..." Zei ze spottend, terwijl ze beta opnieuw aanviel.

Gorth spande al zijn spieren aan en kwam overeind met Axel boven him in zijn handen. toen gooide hij de jongen tegen een steen, en greep zijn kruisboog weer.

beta keek chrathion boos aan en wilde hem tegen houden toen die weg rende maar lyra bemoeide zich er mee en ze vernauwde haar ogen.ze stuurde weer wat stralen op haar af dan hoort ze wat ze zegt en ze grinnikt vreugdeloos. 'het maakt me niet uit hoe ik het spelletje speel als ik het maar win.'legt ze uit en dan valt ze met een grotere straal aan.

axel hoorde wat chrathion ging doen was die gek geworden dat kon hij nooit alleen. maar dan voelt hij hoe een paar sterke handen hem vast grepen en hij werd op getild en dan weg gegooit wordt en als hij neer komt voelt hij een pijn door zijn schouder gaan en hij kreunt van de pijn. dan ziet hij gorth de kruisboog weer op hem richten. en hij kwam overeind en greep met een korte kreet naar zijn schouder die meer pijn deed omdat hij bewoog.

Devlin zag het gevecht en hoe de elf weg rende van iedereen, dat moet Chrathion zijn, dacht hij bij zichzelf. Hij dook naar beneden,maar stopte plotseling, de half god had gezegd, alleen observeren...niet aanvallen...maar, als hij nou Chrathion meeneemt naar de baas, dan had hij ook wat plezier aan dit gevecht. hij keek weer naar beneden, Chrathion was weg.

Chrathion, had Devlin gespot. Toen voelde hij opeens weer zijn krachten terug komen. hij verdween in de schaduw van de nacht. En kwam weer achter Devlin tevoorschijn, Hij vloog doodmiddel van zwarte magische vleugels. "zo Devlin...daar ben je weer...lang niet gezien" zei Chrathion.

Devlin schrok en draaide zich snel om, "Aaah Chrathion, mijn oude vriend, het is inderdaad te lang geleden" zei hij, hij keek even naar beneden, "weetje ik ben hier niet om je aan te vallen...ik heb orders om jullie alleen maar te observeren...De Baas geloofde niet dat een elf, half-elf en een mens, 3 van zijn soldaten...waaronder 1 van zijn sterkere (Devlin keek Chrathion doordringend aan), kon verslaan...2 keer..dus hij stuurde mij"

Chrathion luisterde aandachtig, en lachte toen "het leuke is...ik ben het niet geweest, allebei de keren niet, die Beta heeft verslagen...dat was de half-elf, hoewel ik die dwergen wel al eens verslagen heb, maar de 2e keer was dat met hulp van mijn goede vriend...Ax..dat mens" Zei hij, "maar als het enige doel dat je hebt is dat je ons moet bespieden, waarom brulde je dan zo..en..heb je dat niet al gedaan, want ik vind dat je nu wel kunt gaan dan...wij vechten wel een ,andere keer...wanneer dat echt nodig is." voegde hij eraan toe.

Devlin lachte hard toen hij hoorde wat Chrathion allemaal zei, hij knikte toen "ik weet genoeg, Ik ga terug, maar laat mijn soldatjes hier" zei hij beslist, hij vloog naar beneden, over het strijd gewoel heen en riep "Beta, Bodur en Gorth, als jullie weer falen, zal de Half God niet blij zijn" toen steeg hij op en vloog weg.

Chrathion was opgelucht, een gevecht tegen Devlin had hij nu echt niet kunnen gebruiken. Hij keek naar bodur, zo te zien had hij moeite met het in stand houden van het anti-magische veld, Chrathion grijnsde, laten we hem dat wat moeilijker maken, dacht hij
Hij lied golven van sterke donkere magie tegen het schild slaan, eerst langzaam en zacht, en toen steeds harder en sneller.

Gorth grijnsde toen hij Devlin hoorde. "Ik ga niet falen...oh nee." Hij liep op Axel af en sloeg met zijn kruisboog naar zijn hoofd.

Lyra ontweek de kleinere stralen, maar voor die grote was ze niet snel genoeg. Ze hield de dolk voor zich om de straal te blockeren. Hierdoor werd ze naar achter gegooid en verloor ze haard dolk.

Bodur voelde hoe aanvallen op zijn schild neer regenden. "Oh kom op zeg!!" Riep hij. Hij pakte zijn bijl aan het lemmet vast en mikte het andere einde op Chrathion. Hij haalde een kleine hendel over die verborgen zat in het lemmet, en uit het ijzeren uiteinde schoot een soort kleine pijl.

axel keek op toen hij een stem hoorde die tegen hun drie aanvallers sprak tot ze niet mochten falen. hij had zijn schouder nog steeds vast. dan hoort hij een andere stem en hij draait zich om en hij kreeg een klap tegen zijn hoofd voor hij kon reageren en alles werd hem zwart.

beta keek even op ze had de woorden ook gehoort en ze liep op lyra af. knielde neer bij haar en greep haar bij haar keel vast en ging recht staan. en haar hand lichte op....'geef je over half-elf. sist ze tegen haar en haar ogen glimde gevaarlijk.

Chrathion, keek hoe Bodur zijn bijl pakte en het projectiel op chrathion afschoot, hij zag hoe Axel bewusteloof viel en Lyra vastgegrepen werd, zijn gezicht werd serieus, bozig zelfs. "Nu is het genoeg!" schreeuwde hij. Hij deed zijn handen bij elkaar en liet er magische energie in komen, er vormde zich een klein bolletje die langzaam steeds groter werd, om Chrathion heen waren nu slierten van donkere magie te zien, de vlechtjes langs zijn oren begonnen te beven en gingen samen met de rest van zijn haar langzaam omhoog, alsof ze ergens op dreven. Chrathion deed zijn armen naar achter, de bol was nu heel erg groot, hij strekte snel zijn armen en de bol veranderde in een straal, die schoot met ongelooflijke snelheid naar beneden, het projectiel verdween er volledig in, toen het het schild raakte, klonk er een enorme klap, chrathion hield de straal op het schild, "Nu is het kijken hoelang je het kan volhouden onderaardling!" schreeuwde hij, terwijl hij kleine scheurtjes in het schild zag komen

Bodur schreeuwde toen de straal het schild raakte. Hij voelde hoe de energie werd geabsorbeerd door het schild, maar zo'n grote hoeveelheid hield het niet lang vol. "SHIIIIT!!!" Kreunde hij, en op dat moment brak het schild en zakte hij door zijn knieën.

Lyra voelde hoe ze werd opgetild. "Nooit, kreng!!" Zei ze hortend. Maar toen voelde ze hoe het schild brak. Ze grijnsde. "NU is het mijn beurt!!" Ze veranderde haar handen in klauwen en zette haar lange nagels in Beta's armen. Tegelijkertijd liet ze lange wortels uit de grond groeien die zich om haar benen heen wikkelden, zodat ze niet meer zou stikken.

Gorth lachte en tilde Axel over zijn schouder...Toen voelde hij dat het schild het begaf. Geschrokken keek hij naar zijn broer en rende er op af.

------------------

ik moet gaan werken :\ dus ik ben er vanafond weer.