Stefanie en Sanne

Lex stond bij de staldeur van de zwarte hengst. Hij hoorde luna zeggen dat ze er graag goed uit zag als ze iemand de keel door snijd.' Dat is je wel gelukt het eerste dan.' Zegt lex rustig al had hij de dreiging wel duidelijk er in gehoord. Lex hoorde de valk krassen en daarna luna grinniken. Misschien kon ze wel met dieren praten bedacht hij zich. Hij keek toe hoe luna de hengst verzorgde. Terwijl hij met zijn onder armen tegen de stal aan leunde, hij maakte een beetje een nonchalante indruk. Hij hoort wat gefladerd en kijkt eventjes omhoog de valk had zich weer eens verplaatst. Dan kijkt hij weer naar luna en de hengst lex vroeg zich op het moment veel dingen af over de jonge vrouw.'dat heb ik in de gaten.' Geeft hij als antwoord op de bevestiging van luna die zegt dat dieren haar vertrouwen. Dan hoort hij haar vraag, hierdoor kreeg lex eventjes een duistere flikkering in zijn ogen.' Die fret laat me nooit alleen ze is altijd in de beurt, dat zul je wel merken. ' Zegt hij zonder te veel prijs te geven. Blijkbaar had ze nog niet door wat wen gespleten ziel was. Dit was voor verlopig gunstig voor hem.als ze niet wist dat een gedeelte van zijn ziel in het wezen rond hem zat. Misschien ging ze wel denken dat dat zijn krachten waren beestjes toveren. Lex kwam langzaam van de stal deur af en veegde zijn mouwen van zijn mantel schoon.' De mijne staat al buiten.' Zegt hij als hij zich langzaam omdraait en naar buiten loopt. Luna was toch bijna klaar met de zwarte hengst. Lex deed 3 keer fluiten achter elkaar en er kwam een merrie aan gelopen licht grijs met zwarte manen en groenen ogen. Ze sneerde even en stopt voor lex. Lex keek naar Nyra en glimlachte naar haar terwijl hij haar eventjes aaide. Hij keek even naar de stallen waar hij luna in de gang ziet staan. ' deze damen brengt me wel.' Zegt hij met een slpeelse lach. Nyra duwt aan zijn schouder waarna ze oo kijkt en als ze de valk ziet lwgt ze haar oren in de nek. Die enge veren bal was er nog...dan ging dat enge dier ook nog mee zeker.' Gaat die mee.' Vraagt ze lex zachtjes.'ja. Die zoekte jou al als fret.' Legt hij nyra uit waarna ze haar hoofd schud. Lex loopt wat dichter naar de stal deur met Nyra naast zich.' Weet jij hoe je iemand goed kan op sporen met bloedmagie.' Vraagt hij dan aan luna.

Luna hield de houding van de jongen in de gaten toen ze naar de fret vroeg. Ze zag hoe zijn ogen donkerder werden toen ze het erover had. "Ze kan niet anders neem ik aan." zei ze nonchalant. Ze legde het zadel op de rug van de hengst en gespte deze vast waarna ze het hoofdstel om deed. Probeerde met elke woord die ze hoorde een kleine uiting bij hem los te wurmen om er achter te komen wat die fret precies van hem was. Het was niet zoals Arziel bij haar hoorde. De valk had ze toen hij jong was gered en sindsdien was hij bij haar gebleven en als ze hem nodig had liet hij haar toe in zijn lichaam. Maar op een of andere manier waar elk dier wat rond liep had de fret geen aura gehad, geen barrière die ze moest zien te overbruggen om het over te nemen. Het was een grote zwarte waas geweest die om het diertje heen zat en ze kon er niet bij in de buurt komen. Zoals ze meestal alleen zag bij mensen. Mensen waren verboden terrein voor haar. Die kon ze niet overnemen, ze kon alleen door haar gedaanteverwisselmagie er het zelfde uitzien als mensen, maar dat terzijde. Was dat ook de rede dat Arziel zo in haar interesseert was? Omdat ze anders was. Ze maakte de laatste gespen van het hoofdstel vast en keek toen met een opgetrokken wenkbrauw naar de merrie. Ze had het dier nog nooit gezien en ook toen hij hier was gekomen was hij niet te paard geweest, maar te voet. Waar had hij zo in de middle of nowhere in eens een paard vandaan getoverd? Ze bekeek het paard aandachtig en merkte dat haar aandacht naar Arziel ging waarna ze haar oren in haar nek legde. Ze liet niets merken maar ook haar valk keek naar de merrie en kraste zachtjes. De vogel vloog naar Luna toen en lande op haar schouder toen die de hengst naar buiten begeleidde. Ze controleerde de singel nog een keer waarna ze soepel opsteeg. Ze hoorde de vraag van Lex. "Je zoekt de gebruiker van een bloedvloek niet. De littekens van de bloedvloek doen dat." Ze keek hem rustig aan. "Op het punt dat een bloedvloek word uitgesproken word de gebruiker en het slachtoffer, om je zo maar even te noemen, aan elkaar gelinkt. Op het punt dat je op de plek komt waar je vervloekt bent zul je merken dat je een tinteling voelt die naarmate je dichter bij de gebruiker van de vloek komt groter en erger word. Dat is de rede waarom veel mensen die door zo een vloek geraakt zijn vaak iemand inhuren om de gebruiker af te maken. Ze kunnen niet bij de persoon inquestie in de buurt komen zonder dat hun ziel, hun geweten erop reageert." Ze klopte het paard op de hals dat onrustig aan het dribbelen was, klaar om te vertrekken. "Wat wij dus nu gaan doen is terug naar de plek waar jij geraakt bent." zei ze moet een zoet glimlachje. "En dan laten we jou bloed ons leiden."

Lex was Nyra nog aan het aaien als luna naar buiten kwam met de zwarte hengst die ze had op gezadeld. Hij merkte aan Nyra dat ze de valk nog maar al te goed herkende, de valk moest haar blijkbaar ook niet zo aan zijn gekras te merken. Lex stopte met aaien als hij van de valk naar luna keek. Het leek er even op alsof ze verbaast was om de grijze merrie te zien. Ze hield dus echt alles goed in de gaten zelfs toen hij was aan gekomen bij het huis. Lex fronste zijn wenkbrauwen dat verklaarde wel waarom hij als hij dacht goede aanwijzingen te hebben gevolgd het spoor toch in sommige dorpen weer dood liep als hij naar een bloed magiër had gezocht.' Van daar dat ik nooit ver kwam.' Zegt hij schouder op halend. luna was echt sierlijk in alles wat ze deed zelf op stijgen op een hengst. Hij zou dat er uit zien als ze iemand zou doden vroeg hij zich af,nyra hapte naar lex bij die gedachten en hij sprong lachend op zei terwijl hij zijn handen omhoog deed hij ging dan langzaam naast Nyra staan hij pakte haar bij de manen en sprong met een beetje moeite er op. Nyra schudde eventjes met haar hoofd. Lex keek luna aan die haar plan van aanpak uit legde. Terug naar de plek waar het gebeurt was dat was een dag reizen met een nachtje er tussen te paard. Hij kon niet vergeten waar dat was gebeurt. Hij was dat dorpje in gegaan om een simpele klus te klaren hij moest een sieraad van de landbouw die er woonde stelen die vrouw had dat van een weduwe gestolen. De klas had hij zonder veel moeite geklaard toen hij de ketting aan de wwduwe had gegeven werd hem alles zwart toen hij wakker werd had hij barstende hoofdpijn gehad. Dat niet alleen hij voelde zich dood en dood ziek. Het duurde ook even voor hij door had gehad dat het naxht was en nyra naast hem zat als vos, toen elkaar ogen elkaar troffen wist hij dat het zijn ogen waren die naar hem keken...Het was een gedeelte van zijn ziel. Hij probeerde haar terug te roepen met magie. Niks werkte natuurlijk. Nyra schraapte het haar hoef over de grond en lex pakte de manen beter vast.' Dat is een dag reizen.' Zegt hij tegen haar en hij kreeg even een koude ringen toen luna zei dat zijn bloed hun zou leiden.' Ik hoop dan wel dat het nog in me zit.' Zegt hij grappig. Maar hij bedoelde het niet grappig hij zou haar goed in de gaten houden omdat ze zo oplettend was. Zelfs de glimlach die ze had vertrouwde hij eventjes niet. Lex gaf Nyra geen sporen terwijl ze naar voren stoof in een draf.' Ze is beide hanger dan ik.' Merkt ze aan lex op onder het draven.lex grinnikt eventjes. Die sterft weg als hij voor zich kijkt, hij hoopte dat de vloek verbroken kon worden of dat hij in ieder geval dadelijk zonder beperking zijn kracht weer kon gebruiken.' Ze zeggen dat je verkocht bent aan argus flynn klopt dat....of werk je vrijwillig voor hem.' Vraagt hij best zachtjes. Deze vraag stelde hij niet graag ook al deed hij gewoon zijn werk hij vond het niet fijn als mensen gebruikt werden tegen hun wil. Ook al het hij haar gehuurd...

Luna haalde haar schouders op. "Ik heb het een keer eerder gehad dat iemand last had van een bloedvloek, die was de ene dag in orde en de volgende dag was hij doodziek en misselijk. Toen bleek het dat fe heks die het op haar geweten had van de ene op de andere dag ook in de buurt was. Zo dichtbij dat de man zijn bloed naar haar aan het zingen was". Ze zouden het wel merken als hij er last van ging krijgen. "Erg charmant"  zei Luna ligt spottend toen ze zag hoe Lex op de merrie sprong.  "Een dag reizen.  Ik zou zeggen leid de weg.  Deste eerder is dit geklaard." Luna gaf haar hengst de sporen en draafde achter Lex en de merrie aan.  Arziel spreidde zijn vleugels en gong boven hun vliegen,  zijn grote gele ogen de omgeving scannend op enig gevaar op hun pad.  Ze verstrakte haar grip op de teugels toen Lex vroeg of ze vrijwillig voor Flynn werkte of dat het gerucht klopte dat ze door hem gekocht was. Beelden flitsten door haar hoofd van haar ouders die haar achter gelaten hadden,  de slavenhandelaar die een band om haar nek had gedaan met een metalen ketting om haar mee te sleuren het podium op waar ze geboeid uitgestald werd aan de menigte voor haar.  Met niet veel meer aan dan een versleten jurk waar de gaten meer ruimte hadden dan de stof die haar dunne lichaampje bedekte.  De ogen van Flynn die haar opnamen,  bleven hangen op haar vuurrode haar en de ijsblauwe ogen die hem hatelijk aankeken.  Zijn lach waarna zijn stem door de menigte schalde, een bedrag wat ze nooit zou kunnen terug betalen. Niet veel later de grote huis, de boeien die ze de eerste weken, misschien wel maanden om bleef houden omdat hij haar niet vertrouwde en de koppigheid die hij uit haar moest slaan waardoor ze zich juist meer tegen hem ging verzetten. Toen ze zichzelf had herpakt keek ze hem aan.  "Wat is die informatie voor jou? " vroeg ze ijzig.

Lex voelde dat hij en Nyra allenbij even een koude rilling over hun rug kregen bij het idee dat hun bloed ging zingen naar de gene die de bloed vloek over hem heen had gesproken. Hij negeerde de opmerking over hoe hij op het paard was geklommen. Het maakte hem toch niet zo veel uit wat ze dacht....Als ze maar dacht dat hij niet veel kon. Nyra draafde op een goed tempo door terwijl lex goed op haar bleef zitten. Hij zou de weg wel wijzen met haar naar het dorpje al was hij al lang daar niet meer geweest. Grotendeels omdat hij zich zo machteloos had gevoeld nadat hij wakker was geworden. Iets waar hij een hekel aan had. Zijn ogen werden er weer wat donkerder can bij die gedachten. Lex zette deze gedachten snel van zich af. Lex hoorde een vogel op vliegen en wist dat het de valk van luna moest zijn. Die hield alles zo goed in de gaten, hij wist nog niet of het een groot probleem ging zijn, iets in hem zei van wel. Na zijn vraag bleef het een poosje stil waarna een ijzige vraag terug kwam in plaats van een antwoord op zijn vraag. ' iets om de tijd te doden.' Zegt hij simpel.' Je hoeft geen antwoord te geven het was gewoon een vraag.' Liegt hij glas helder terwijl hij even over zijn schouder naar haar keek. Hij deed of het een vraag was over de tijd te doden was. Hij was informatie aan het verzamelen. Lex keek vervolgens weer voor zich en reed zwijgend verder.er gingen een paar uur voorbij die ze dragend door brachten en heel soms deed lex een stukje in stap. Na die tijd zag je dat zijn haren nat waren van het zweet en lex was moe doordat hij met Nyra verbonden was. Het was tijd voor een korte pauze. Hij ging weer in stap over en keek luna aan.'even een korte lucht pauze...Ik rammel.' Zegt hij luchtig. Maar hij was duidelijk wat moe. Zonder af te wachten steeg lex af. Hij klopte Nyra even die aan hem duwde en dan begint te grazen een beetje van hem vandaan. Lex pakte zijn veldfles uit de tas en nam een slok.

Luna keek even naar boven naar haar valk die de boel in de gaten aan het houden was. Zolang hij rustig bleef vliegen hoefde ze zich geen zorgen te maken. Op het punt dat hij onrustig zou worden zou ze zich pas zorgen maken over hun omgeving. Ze hoorde zijn antwoord op haar vraag aan. Om tijd te doden? Hij vroeg naar de moeilijkste periode in haar leven om zijn tijd te doden. Haar ogen schoten zo ongeveer vuur terwijl ze haar aandacht op hem richtte. "Als je graag wilt blijven leven totdat we die bloed vloek voorbij is, raad ik je aan je neus uit mijn verleden te houden." zei ze rustig waarna ze haar blik van hem afwende en in stilte de boel in de gaten hield. Ze merkte dat Lex het zwaarder en zwaarder kreeg tijdens het rijden en dat ook zijn merrie iets in tempo terug kwam. Het verbaasde haar dan ook niets dat hij op een gegeven moment halt hield en zei dat ze hier even zouden pauzeren. Ze knikte, hielt haar hengst halt en steeg af. Ze haalde het zadel van zijn rug zodat hij even wat meer vrijheid had en bond hem vast een een boom waarna het dier begon te grazen. Azriel was in een boom gaan zitten met een gevangen muis en begon die op te peuzelen. "Ik ga op konijnen jacht. Blijf hier ik ben zo terug" zei ze rustig waarna ze tussen twee bomen in het struikgewas liep en uit het zicht verdween. Ze moest wat razernij kwijt die dank zij Lex zijn vraag in haar hoofd was op geborreld. Toen ze zeker wist dat ze uit zicht veld was bleef ze staan. Haar botten begonnen zachtjes te kraken terwijl haar lichaam zich langzaam aanpaste aan haar wens. Op de plek waar Luna net gestaan had stond nu een elegante zwarte wolf, het enige was nog gelijk was aan haar menselijke uiterlijk waren de fel blauwe ogen. Ze schudde zich even uit en ging toen opzoek naar een konijn wat ze konden eten als ze straks bij het vallen van de nacht kamp zouden opslaan en het moeilijker zou worden om een prooi te vinden. Voor haar niet als ze haar dieren gedaantes gebruikte, maar het zou meer opvallen dan nu.

Lex had toen straks wel degelijk de dreiging van luna gehoord. Hij wist ook dat ze het meende dus hij moest het anders aan pakken dan gewoon weg vragen stellen. Ze moest uit zich zelf gaan praten. Dit was een moeilijkere opgaven maar het hoefde nu ook niet meteen te gebeuren ze hadden nog wel even de tijd voor ze die bloed magiër vonden. Lex keek vanuit zijn ooghoek naar luna die het de hengst gemakkelijk maakte. Hij zelf begon wat dode takken op te rapen als luna zegt dat ze op jacht ging naar konijnen en dat hij hier moest blijven. Hij vernauwde zijn ogen eventjes toen ze verdween in de struiken. 'Ik volg geen commando's.' Sist hij meer tegen zich zelf dan iemand in het algemeen en lex ging verder met takken rapen. Als hij een mooi stapeltje heeft legt hij het bij elkaar een beetje zo dat er wat lucht bij komt.ook maakt hij een klein stapeltje van wat dorre bladeren. Hij pakt een mes uit zijn laars en je ziet dat die mes van steen is. Lex pakte een steen van de grond en laat die een paar keer er langs gaan tot de vonken er van af komen en de blaadjes vlam vatten. Hij blaast even en de vlammen worden grote dit plaats hij onder de takken zodat daar de vlammen op over konden slaan. Hij keek er eventjes na tot hij naar Nyra kijkt. Hij voelde zich kwetsbaar als ze zoon groot dier was. Als ze haar wat deden voelde hij dat ook en anders om. Dat was een van de negatieve dingen van deze vloek. Hij zag Nyra op kijken en naar hem toe komen draven maar onder het draven werd ze kleiner en klein. Uiteindelijk kwam de fret voor hem tot stilstand en lex rijk te zijn hand waarna ze er op sprong. Lex gaapte eventjes terwijl hij nyra aaide.' Waak je over me als ik even een dutje doe.' Vraagt hij haar. ' doe ik toch altijd anders loop je in zeven sloten tegelijk.' Zegt ze speels tegen hem. Lex keek nog even rond voor hij ging liggen. Hij had luna nog niet gezien als het goed is had ze Nyra niet zien veranderen. Hij zou wel wat verzinnen als ze er naar vroeg waar het paard was gebleven. Nyra ging op lex zijn schouder liggen maar haar groene oogjes waren open en hielden alles in de gaten. Ze zag al snel die stomme valk zitten. Die kon toch niet praten met die meid ennhaar zeggen wat ze was ging nyra van uit als hij het gezien had. Maar toch zij wist net zo goed als lex dat ze dit niet geheim konden blijven houden voor luna. Ze zou het gaan merken vroeg of laat de vraag was meer wist ze wat ze waren. Hoe zou ze het op pakken en er mee omgaan. Laat staan als ze wel wist wat hun waren. Lex zich te diep voor hij in slaap viel.

Luna rende door de bossen terwijl ze de boel om zich heen goed in de gaten hielt. Ze wilde er zeker van zijn dat niemand zich tussen hun en hun doel instond, dat niemand dacht dat ze een makkelijk doelwit waren en zou proberen hun te beroven. Ze wist dat het wel vaker gebeurde in deze bossen. De omgeving waar ze waren was nou niet bepaald was nou niet bepaald welvarend ondanks dat ze zich in de buurt van een van de grotere handelsroutes van de omgeving bevonden. Ze vroeg zich af waar Alexander hen naar toe zou brengen. In welke stad of in welk dorp ze uiteindelijk terecht zouden komen en wat voor een persoon ze zouden moeten doden om er voor te zorgen dat de bloedvloek die op hem rustte zou worden opgeheven zonder dat hij daar teveel last van zou hebben. Ze wist in ieder geval wel dat als ze de klus zou klaren en Argus Flynn de tweede magie bol zou krijgen ze een heel stuk verder was met het afbetalen van haar prijs. Ze bleef staan op een plek in het bos waar ze een stel voetsporen en hoefafdrukken in het zand zag. Ze waren nog vers wat wilde zeggen dat zij niet de enige waren die op doortocht door de bossen waren. Er waren meer personen die de hoofdweg probeerde te vermeiden. Dat was altijd leuk. Dan maakte het vaak niet zo veel uit als ze een paar slachtoffers achter zou laten en er met de buit vandoor zou gaan. Ze rook aan de voetafdrukken en volgde het spoor in de richting van een beekje. Bijna bij de halve open plek zag ze een kampvuur met 2 mannen er om heen. Ze huilde zachtjes waarna ze in de aanval schoot. Beide mannen hadden niet eens de tijd zich te verdedigen, voordat ze er erg in hadden had ze hun nek al doorgebeten. Luna veranderde terug in een mens en liep naar het beekje. Ze bekeek zichzelf in het water en poetste het bloed van haar gezicht af. Een nadeel van jagen als een dier, het bloed bleef aan haar kleven. Toen ze het bloed weg had weten te boenen begon ze met het doorzoeken van hun spullen. Ze haalde er wat nuttige dingen uit zoals een aantal goud en zilverstukken en een dolk die ze bekeek en daarna weg stopte. De brieven die beide mannen bij zich droegen toonde aan dat het dienaren van een slavenhandelaar waren die op weg waren om slaven op te halen in een aantal grotere dorpen verderop. Mooi ze verdiende het dus om gedood te worden. Toen liep ze naar het kampvuur en haalde de gebraden konijnen van het spit die daar aan het roosteren waren. "Hoezo makkelijk avondeten." mompelde waarna ze om zich heen keek en de konijnen samen met wat andere etenswaren en een drinkfles alcohol in een zak stopte en om haar nek bond. Toen ze klaar was, het paard had los gelaten en de restanten van de spullen verbrand, veranderde ze weer in een wolf en begon aan haar weg terug. Dit zou hen in ieder geval vanavond helpen tijd te winnen om verder te komen, of om een rustige avond te hebben.

Arziel had zijn muis opgepeuzeld maar was niet achter Luna aangevlogen toen hij klaar was. Nee de valk zat doodstil op de tak waar hij vanaf het begin af aan al op zat en hielt het tweetal nauwlettend in de gaten.

Lex sliep een tijdje rustig terwijl Nyra bij hem bleef zitten. Nyra hield met haar ogen oren en haar neus alles in de gaten. Zo kon lex toch wel goed rusten ook al was Nyra wakker lex kon dan wel vast slapen om hun krachten te verdelen. Nyra hoorde wat ze draaide zich om en maakte lex wakker. Ze kon wat ruiken maar wat het was wist ze niet....Het leek op luna.
Lex word gapend wakker en keek eventjes rond als hij zijn kleren af klopt. Nyra springt op de grond om weer van fret naar een paard te veranderen. Ze ging weer wat verder op staan maar begon niet te eten ze bleef op letten. Dan zag ze de valk weer in de boom. Die was de hele tijd bij hun gebleven.
Lex keek even naar Nyra maar stond dan op pakte nog wat houd en gooide dat op het vuur, als luna wat gevangen had konden ze het in ieder geval braden.nog zat hij er steeds mee dat hij niet veel van de jonge vrouw wist. Ook niet of E net als hem magie had. Hij wist wen ding wel. Ze was goed in doden.

Luna draafde als wolf terug naar de plek waar ze ook getransformeerd was in het dier. Hier wist ze zeker dat ze nog net uit blikveld van Lex zou zijn. Hier aangekomen gooide ze de tas op de grond en transformeerde ze terug. Ze veegde het zand en de takjes van haar benen en schoenen af en liep daarna rustig terug naar de plek waar ze hun kamp hadden opgeslagen voor de pauze die Lex wilde inlassen. Ze keek kort naar hem, het paard van hem dat nog steeds op een afstandje stond en toen naar Arziel die kort met zijn vleugels klapte als begroeting. Ze gooide de zak met de al gevilde en bijna klaar gebraden konijnen voor Lex op de grond. "Alsjeblieft, tweemaal konijn. Een voor nu en een voor vanavond." zei ze rustig waarna ze een plekje tegen de boom aan vond en met haar ogen de jongen in de gaten bleef houden. "Ik stel voor dat we wat eten en doorgaan. We zijn niet de enige in de omgeving en ik heb geen zin in gezeur met slavenhandelaren of andere sluipmoordenaars." zei ze rustig. "We zoeken vanavond een plek die niet te veel opvalt. Als het moet geen vuur." Arziel vloog naar haar toe en lande op haar schouder waarna hij haar kopjes gaf en zachtjes aan haar vinger knabbelde met zijn scherpe snavel. Ze grinnikte. Ze merkte aan de vogel dat hij haar dolgraag wat wilde laten zien. Ze keek even naar Lex en de merrie. Toen legde begon ze zachtjes met haar gedachten tegen die van de vogel aan te tikken. Niet zo als thuis, toen haar ogen in haar kassen waren gerold en ze hem compleet had overgenomen. Nee, lichtjes zodat ze zag wat hij zag, door zijn ogen. Maar ze nam hem niet compleet over. Wel begon ze wat zwaarder te ademen maar dat was dan ook de enige aanwijzing op dat ze wat aan het doen was.

Nyra keek een beetje raar op als de geur wat veranderd, ze brieste. Misschien kwam het door de wind als het iets anders was kwam ze er wel achter. Lex hoorde luna aan komen omdat ze op het laats door de struiken kwam gelopen maar hij keek pas op als haar valk geluid maakt. Hij keek eerst naar de valk en dan pas naar luna. Lex wilde wat zeggen Maar hij hoort iets voor hem op de grond neer komen daardoor deed hij zijn mond weer dicht en keek hij weer naar onder. Waar een zak zich bevond hij ging door zijn knieën als hij luna hoort zeggen wat er in zit. Hij maakt hem open en ziet gevilde konijnen die al wat waren aan gebraden, maar nog niet klaar waren. Hij vernauwde zijn ogen wat je zag weer even die duistere flits er in. Lex bracht de zak tot bij Ijn neus en hij ademde eens diep in en gebruikte lichtjes zijn magie om te kijken of er niks van gif of iets anders verdovend in was gedaan. Maar dat was niet het geval.' Ik denk dat ik niet wil weten hoe je hier aan komt.' Zegt hij duivels terwijl hij een konijn er uit haalt om hem zorgvuldig boven het vuur te bevestigen met behulp van de stokken er naast. Hij luisterde naar de woorden die er na kwamen. Hij wilde eerst iets hatelijke zeggen maar Nyra hinnikte eventjes en schudde haar manen waarna ze weer verder deed grazen. Dit weerhield lex er van om een hatelijke opmerking te maken.' Het zullen niet de enige zijn maar zoals je wilt.' Zegt hij rustig tegen luna. Hij had haar nou eenmaal ingehuurd voor op deze dingen te letten. Hij maakte zich niet altijd zorgen. Een potje vechten vond hij zelf soms wel leuk.' Het vuur had ik gemaakt omdat jij op konijnen jagt ging ik wist niet dat je al met half gebraden terug kwam.' Bijt hij haar toe. Nyra begon een beetje te schokken en draaide zich weg, het was alsof ze haar lach aan het verbergen was. Het koste lex moeite om niet tegen Nyra te schreeuwen op te houden en hij draaide het konijn om om zich eventjes op andere gedachten te zetten. Hij was gewend om de meeste dingen zelf te doen,nyra was anderster dan om tegen een mens te praten, ze voelde elkaar aan. Begrepen elkaar maar weerhielden elkaar ook. ' bedankt dat je eten heb geregeld.' Zegt hij na een periode van stilte, het was hem in gevallen dat hij dat nog niet had gedaan, over eten moch je niet sollen of verspillen er waren veel mensen die het niet konden betalen of jagen er op. Hij wist hoe armoede en machteloosheid zich voelde. Hij staarde naar de vlammen onder het konijn terwijl hij dacht aan de nacht dat zijn ouders om waren gekomen. Hoe hij had geprobeerd de vlammen terug te drijven met zijn zwarte magie. Nyra keek met haar groene ogen op naar lex als die zo diep in gedachten verzonken is. Ze wilde naar hem toe gaan om hem er uit ga halen maar na een paar stappen bleef ze staan om van lex ineens fel naar luna en de valk op diens schouder te kijken. Ze was zo met lex bezig geweest dat ze niet had gemerkt dat de vogel naar haar toe was gegaan.

Luna grinnikte. "De 2 mannen die ze hadden gevangen hebben ze niet meer nodig." was de enige verklaring die ze hem gaf. Het kampvuur nu maakte niet uit. Maar als ze vanavond een open plek zouden hebben om te overnachten en geen grot, zou de rook ongenodigde gasten aantrekken. Ze kon het handelen, daar niet van. Maar ze had geen zin in bezoek. Niet nu ze met iemand reisde waarvan ze niet eens wist of ze hem überhaupt kon vertrouwen. Ja hij betaalde hen voor haar hulp. Maar wie zei dat hij haar zou helpen als het op een gevecht uit kwam? Misschien liet hij haar wel sterven als ze in de problemen kwam. Tot ze zeker wist waar ze stonden bij elkaar zou ze proberen zoveel mogelijk ongenodigde gasten uit de weg te gaan. Ze haalde haar schouders op bij het bedankje. Je zou alleen maar meer een last voor me worden als je naast te weinig rust ook nog te weinig eten zou krijgen."
Toen ze zag dat Lex druk bezig was met het vuur en het konijn, al leek het er meer op dat hij druk bezig was met zijn gedachten, richtte ze haar aandacht op Arziel. Niet op het paard lettend dat haar in de gaten hield. Ze voelde de vogel zijn scherpe snavel terwijl die zachtjes aan haar vinger knabbelde. Langzaam en voorzichtig duwde ze tegen zijn geest aan, probeerde zijn gedachten te delen, te zien wat hij had gezien. Haar hand trilde een beetje en ook in haar ogen zat wat onrustige beweging, maar ze rolde niet in hun kassen, ze bleef bij positieven toen de beelden van eerder door haar hoofd heen flitste. Ze zag hoe ze weg liep die bossen in, waarna de aandacht van de vogel op het paard en de jongen waren blijven hangen terwijl die dachten dat ze alleen waren. De merrie die langzaam maar zeker in de de fret van eerder veranderd en naar de jongen toegaat. Het gefluister van stemmen, niet alleen van de jongeman maar ook uit het dier op zijn schoot kwam een geluid wat zeker niet bij het dier hoorde. De tijd verstreek terwijl ze toekeek hoe de jongen lag te slapen. Dan geritsel, de jongeman die wakker gemaakt word door de fret waarna deze afstand neemt en weer een merrie word. Luna trekt haar geest terug wanneer ze zichzelf weer in beeld ziet verschijnen. Vanaf daar weet ze het verder. Ze trok haar hand terug van de vogel en keek naar de merrie die haar in de gaten had gehouden. Dit was interessant, blijkbaar hadden die twee een soort van connectie want niet alleen Lex zag er uitgerust uit, ook de merrie maakte een minder vermoeide indruk. Langzaam maar zeker begon Luna de puzzelstukjes op zijn plaats te leggen. De verbinding tussen de 2, waarom ze bij elkaar in de buurt bleven, hoe het kwam dat de fret verschillende vormen aan kon nemen, hoezo ze de merrie überhaupt niet had gezien toen Lex was gearriveerd bij de Gilde. Haar spieren verstrakte zich terwijl ze haar aandacht op Lex richtte. Waar voor een geheim had hij nog meer voor haar? Wat hielt hij nog meer verborgen. Ze kon hem nu niet pakken, dat ding, dat stukje van zijn ziel hielt haar teveel in de gaten. Zodra ze zouden slapen, vanavond, zou ze hem te grazen nemen. Dan zou ze uit hem halen wat voor een geheimen hij nog meer met zich mee droeg.

Lex voelde zich bekeken maar niet door Nyra maar door luna waardoor hij eventjes naar haar op keek maar al snel weer weg. Soms twijfelde hij of hij haar nu al uit de weg moest ruimen. Of juist als de vloek verbroken was. Hij zich te eventjes diep waarna hij een stuk Van het gebraden konijn pakte en de rest aan luna gaf.' Ik ben niet zoon zielig stuk verdriet dat je om hulp komt vragen omdat ik zelf niks kan onthoudt dat.' Zegt hij rustig tegen haar. Na die woorden keerde hij haar de rug toe om aan zijn stuk van het konijn te beginnen. Dit at hij best snel op. Luna wilde dat ze verder gingen dan zou hij zorgen dat ze dat konden. Hij liep naar Nyra die en aaide haar.' Rustig maar laat je niet kennen.' Fluisterde hij haar waarna hij weer wat moeizaam op steeg en haar manen vast pakte. Hij wachten tot luna ook klaar was om verder te gaan. Dan ging hij weer in draf er van door. Na weer een paar uur gereden te hebben in stilte dit je er keek hij naar luna.' De nacht gaat zo vallen, we zoeken een slaap lek voor de nacht.' Zegt hij dan en gaat in stap over.

Luna at rustig haar konijn op waarna ze opstond, haar paard zadelde en haar spullen bij elkaar pakte. Ooh nee hij was geen hopeloos stukje mens dat niets kon. Hij was heel goed in geheimen bewaren dat bleek wel weer. Zelfs als die geheimen hun uiteindelijk in de problemen konden brengen doordat hij verzwakt zou raken als dat beest van hem verzwakt werd. Ze steeg op de hengst en Arziel kwam op haar schouder zitten. De valk hielt het tweetal in de gaten terwijl Luna op de omgeving lette. Ze reisden verder. Een paar uur later begon het donkerder te worden en hoorde Luna dat Lex zei dat ze hier een plek voor de nacht zouden zoeken. "Zoek jij aan die kant." ze wees in de richting van een stek bomen die dicht bij elkaar stonden. "Dan kijk ik aan de andere kant of er een goede plek is, of in ieder geval water om de waterflessen te vullen." Met die woorden draaide ze haar paard om en reed tussen een aantal bomen door waarna ze afsteeg en ervoor zorgde dat haar rijdier niet weg zou kunnen lopen. Onder het geluid van zacht gekraak van botten veranderde ze terug in de wolf die ze eerder die dag ook was geweest, alleen zorgde ze er nu voor dat ze iets groter was dan een gewone wolf. Ze draafde terug naar de plek waar ze Lex had gelaten en zocht even naar hem. Gelukkig had haar neus zijn spoor al snel te pakken. Ze sloop zachtjes, bijna geruisloos op hem af waarna ze op hem af sprong in de bedoeling hem van zijn paard te slaan en hem tegen de grond te werken. Het enige teken dat zij het was waren de vel blauwe ogen.

Lex hoorde luna voor het eerst weer in lange tijd spreken. Volgens hem was ze gewend om langen stukken met iemand samen te reizen en ook geen woord te zeggen. Ze wees naar een stel bomen of hij daar een plek kon zoeken. Zij ging de andere kant op en zou ook kijken voor water.' Kijk uit dat je niet verdwaalt.' Sist lex omdat hij het niks vond dat hij haar een bevel gaf. Hij reed op Nyra richting de bomen.' Ik vertrouw haar niet..' briest Nyra. Lex grinnikt kil, ' jij moet niemand Nyra.' Zegt hij en geeft haar een zacht klopje op haar schouder. Maar dan blijft Nyra staan ze rook weer die vreemde geur van toen straks. 'Lex...
Maar ze was te laat dan springt er een wolf die groter is dan een reguliere wolf uit de bosjes. Lex voelt hem van Nyra af vallen als de wolf hem raakt. Als hij op de grond valt ziet hij de wolf boven hem uit toren. Langzaam trekt hij zwarte magie naar zijn hand toe. Uit de schaduw naast zijn hand pakt hij een zwarte dolk. Wat was dit voor wezen. Hij bekeek het aandachtig.
Nyra veranderde toen lex van haar af was weer naar een zwart grijze vos. Ze stormt naar voren toe richting de grote wolf doelend om hem in zijn snuit te bijten.

Luna duwde Lex met volle kracht van Nyra af. Ze rolde een paar keer over de grond waarna ze zich herpakte en dreigend tegenover hem kwam staan. Ze gromde zachtjes naar hem, dreigend maar niet zo erg dat het een teken zou zijn dat ze zou aanvallen. Ze merkte vanuit haar ooghoeken dat Nyra geen paard meer was maar een vos. Ze merkte dat het dier het lef had om op haar af te rennen dus draaide ze zich om, haalde naar haar uit met haar klauw en duwde haar met haar volle gewicht tegen de grond aan. Ze gromde als teken dat de vos zich moest gedragen, moest blijven liggen. Al wist ze dat dat eigenwijze dier dat toch niet zou doen. Haar ogen zochten die van Lex. Er was lichte haat te zien in de blauwe kleur van haar irissen. Ze keek hem aan, afwachtend wat hij zou doen. Ze zou geen van twee verwonden niet als ze het kon voorkomen, ze wilde alleen zien hoe beide individuen zouden reageren op elkaar, welke pijn ze deelden en welke lichamelijke verwondingen. Als hij het haar niet zou vertellen zou ze het zelf maar uitzoeken. Arziel zat op een tak toe te kijken. Hij kraste.

Lex keek waakzaam naar de wolf, naar ziet dan net als de wolf dat Nyra hem te hulp schiet. Lex weet omdat de wolf af geleid is recht te komen. Nyra voelde de uithaal maar als de wolf haar met haar grote poot tegen de grond drukt maakt ze een snakkend piepend geluid en probeert onder de poot uit komt. Lex snakt om dat zelfde moment naar adem maar grijpt de dolk beter vast en richt die op de grote wolf.' Laat haar los.' Zegt hij dreigend en duister terwijl je zijn ogen weer even duister zag worden. Nyra vond het maar niks in het nauw gedreven te zitten en beet richting de poot. Lex keek in de ogen van de grote wolf en zag het blauw er in, die blik waar kende hij die van. Hij draaide de dolk behendig in zijn hand klaar om aan te vallen hij wist een paar plekken die hij wel kon bereiken. Maar dan hoort hijngekras van een valk die van luna en hij keek snel rond en zag het dier op een tak zitten.' Ben jij dat.' Sist hij nu vol haat tegen luna en wees met de dolk op de wolf. Als dit waar was...waarom had hij haar aangevallen hij had haar ingehuurd. Hij voelde zich kwader worden. Nyra gromde luid naar de wolf.' Ik zei al dat hij jou niet moest in huren kreng.' Gromt ze naar Nyra.

Luna gromde waarschuwend naar de vos toen die naar haar poot probeerde te happen. Het was haar opgevallen dat op het punt dat ze de vos tegen de grond had gewerkt en die naar adem had gehapt, Lex achter haar het zelfde had gedaan. Dat was toch wel iets belangrijks om te weten een hij had het verdomme voor haar geheim gehouden. Ze hield zich paraat op zijn aanval toren haar valk kraste een lex afgeleid werd. Ze grijnsde, voor zover dat ging als wolf en keek Nyra even kort en hatelijk aan voordat ze haar poot van diens borst haalde. Een paar tellen later stond op de plek waar eerst de reuzen wolf had gestaan weer de jonge vrouw met rood haar. Luna zwiepte haar haar uit haar gezicht en richtte haar aandacht op Lex, negeerde Nyra en Arziel vertrouwend dat hij haar zou waarschuwen als de vos haar iets zou willen doen. "Ja je had me niet moeten inhuren. " zei ze rustig. "Maar kreng is een beetje overdreven dacht je niet?" ze speelde met een dolk in haar linkerhand terwijl haar doordringende ogen op Lex gericht bleven. "Wanneer was je van plan het me te vertellen?" vroeg ze ijzig kalm. "Wanneer was je van plan te vertellen dat als je haar aanvalt je jou ook raakt? Nooit zeker. Want daar ben je te eigenwijs voor." Met de snelheid van een dier had ze Lex tegen een boom geduwd en hielt het dolk nu tegen zijn keel aan. "Je betaald me om je vloek te verbreken maar je vergeet het belangrijkste, het pijnlijkste van de vloek tegen me te vertellen." sist ze tegen hem. Haar gezicht slechts enkele centimeters verwijderd van die van hem.

Zo gauw luna, lex los had gelaten stoof ze richting lex en ging naast hem staan met de haren recht overeind. Ze was nog steeds een vos.lex keek luna dodelijk en hatelijk aan terwijl het duister nog duidelijk in zijn ogen te zien was.' Nee misschien had ik argus flynn me beter kunnen laten afmaken meteen.' Mompelt hij nog steeds verhit. Hij voelde de magie borrelen in hem net als Nyra die nog steeds boos naast hem stond te grommen met haar scherpe tanden bloot. Lex wilde antwoord geven op luna haar verweitende vragen, maar dan ziet hij haar in beweging komen. Sneller dan hij een normaal mens had zien doen. Hij voelde al snel de boom tegen zijn rug en iets scherpe tegen zijn keel aam drukken maar niet genoeg om hem pijn te doen of om hem het zwijgen op te leggen. Nyra was in een helse kreet verandert van een vos naar een grote zwarte tijger die nog eens brulde maar bleef staan waar ze was. Maar wel duidelijk klaar voor een aanval. Lex keek met zijn ogen dodelijk naar luna hij had zijn wapen had vrij en had zijn dolk bij haar been gelecht waar haar slagader liep.' Nu heb je ineens veel vragen toen ik begon met vragen werd jij als eerste boos, ' Sist hij zachtjes maar bleef in haar blauwe ogen kijken met zijn donker groene ogen.' Daarbij jou meester argus flynn had al gezegd dat ik een gespleten ziel had. Toen had jij het al moeten weten maar jij begon er niet meer over.' Begint lex nu eitjes rustiger te praten al was hij wel nog verhit. Hij wist nog goed toen hij niet wist wat hem over komen was toen Nyra met hem mee reisde hij een keer flink gewond was geraakt. Sinds dien was hem heel goed duidelijk geworden voorzichtig te zijn met Nyra.' Daarbij denk je dat ik te koop loop met mijn ziels verwand, als je hebt heb je mij, dat ga ik niet dood leuk tegen een huurmoordenaares zeggen.' Snauwt hij haar dan weer af. Hij deed zijn mond open om nog wat te zeggen maar deed hem dan weer dicht. Je zag hem naar Nyra kijken en dan naar luna. Dan zonder twijfelen pakt hij luna bij haar pols vast van het mes draait die iets weg en trekt haar mee omlaag als hij zijn eigen dolk bij haar been weg haalt.' Bukken.' Brengt hij nog uit. Nyra slaakt een krijsende bozen brul uit als er pijlen uit de bosjes komen verder op.' Weg wezen, ik ruik er genoeg.' Roept ze nu naar het tweetal.

Luna haalde haar schouders op. "Had mij wel een hoop werk gescheeld. En wat je betaald voor deze klus mag er best wezen. Win win of niet?" grapte ze. Ze duwde hem tegen de boom aan. Ze keek opzij naar de tijger. "Ik zou maar oppassen, je hebt gezien dat ik ook bijt." zei ze rustig. "En een wolf is niet het enige wat ik in petto heb" Ze richtte haar aandacht weer op Lex waarna ze haar vraag stelde. Ze voelde het koude metaal van het mes tegen haar been en grijsde zachtjes. "Zou je dat nou wel doen?" vroeg ze rustig. Haar blik verharde. Alle speelsheid was eruit toen hij begon over de vragen die hij haar had gesteld onderweg. De vragen over haar verleden, over welke geruchten er waar waren geweest over haar en Argus en welke niet. "Jou vragen over mijn verleden kunnen niet het verschil maken tussen leven en dood. Als iemand dat beest van jou te pakken krijg hebben ze controle over je, over de volgende actie die je onderneemt. Waar jij naar vroeg is slechts een schim uit het verleden. Een naar litteken dat uitgesneden moet worden zodra de tijd rijp is. Het heeft geen effect op mijn acties, nog op mijn manier van doen." Ze haalde haar schouders op. "Niemand kan echt weten wat waar of niet is totdat ze het zien of horen van de persoon die het overkomen is. Argus Flynn heeft nog nooit zijn ziel gespleten gehad. Hij kan niet weten hoe jou ziel erop gereageerd heeft. Er zijn meer manieren van, ik heb boeken gezien die er vol over staan en allemaal beweren ze wat anders. Het enige wat gelijk is, is dat er maar een manier is om ervan af te komen. Om de vloek op te heffen." zegt ze rustig. Ze wist dat ze beide in een positie stonden dat actie reactie was. Dus ze wist ook dat het niet slim was hem nog meer uit te dagen. Ze trok haar wenkbrauw op. Hij zou het niet doodleuk vertellen? Ze zag niet in waarom niet. Hij betaalde haar om zijn probleem op te lossen, niemand betaalde haar om hem te vermoorden. In haar ogen was hij de hoogste biedende en dus degene die ze zou helpen. Meer niet. Ze wilde net op zijn gesnauw reageren toen ze op de grond getrokken werd. Verbaast keek ze om, ze was te veel op de twee gericht dat ze niet had gemerkt dat iemand in de buurt was. En ook Arziel was teveel op de tijger gefocust omdat die voor zijn doen de grootste dreiging voor zijn baasje had gevormd. Haar hoofd dacht snel na, haar paard kon ze vergeten, Lex had geen rij dier want die was er technisch gezien nooit geweest. Ze keek naar Nyra. "Hoeveel?" In de tijd dat ze haar vraag gesteld had was ze al weer in de grote wolf veranderd. In die vorm zou ze sterk genoeg moeten zijn om Lex te dragen en om aantevallen indien nodig.

Lex maakte een hand gebaar.' We bekvechten later nog wel eens.' Zegt hij tegen luna die vroeg hoeveel het er waren aan Nyra. Nyra ademde nog eens diep in door haar neus.' 5 stuks. ' Zegt ze dan zeker van haar zaak tegen luna, dan kijkt ze naar lex die begint te grijnzen. ' Lex.' Gromt ze als die recht komt en luna even aan kijkt en dan Nyra en hij knipoogt. 'Ben zo terug.' Zegt hij loopt naar de schaduw van de boom en zijn lippen bewegen even fluisterend en hij verdwijnt in de schaduw van de boom. Niet veel later hoor je iemand met een schreeuw neer vallen. Dan komt lex weer uit de schaduw.' Nu zijn het er nog maar 4.' Zegt hij speels. Dan kijkt hij luna aan.' Kom op we maken ze in het zijn amateurs....Ze hadden geluk dat we druk bezig waren anders hadden we ze gehoord.' Zegt hij tegen haar. Hij draaide zijn schaduw dolk eventjes in het rond, nyra maakte een grommend geluid waarna ze een Fret werd en zich weer bij lex deed verstoppen.' Reis je mee door de schaduw, verder op staan er 2.' Vraagt hij aan luna.

Luna probeerde de geur van de aanvallers te bepalen zodat ze wist waar ze verspreid zaten. Op dat moment zag ze Lex op een boom af lopen en verdwijnen in de schaduw. Mooi ook dat nog. Hij was ook nog een gebruiker van zwarte magie. Mooie combinatie als je je bedacht dat zijn ziel gespleten was met een mix van bloedmagie en zwarte magie. Ze hoorde een schreeuw, een plof en zag Lex grijnzend verschijnen. Voor zover het niet opvallen. Daar ging haar idee on opgemerkt te reizen. Hij moest eens weten wat voor een prijs er soms op haar hoofd hing ze vroeg zich af. Waren die mensen hier voor haar?
Ze keek Lex aan waarna ze met haar hoofd schudde. Het idee om door een schaduw te stappen en dan ergens anders weer uit te stappen sprak haar niet echt aan. Daarnaast waren het er 4 in totaal. Ze moest die andere 2 vinden en dan kijken of haar rijdier nog ergens was, of anders een van hun rijdieren als ze die al bij zich hadden. Ze verdween in tegenover gestelde richting, het spoor van 2 geuren volgend. Ze wist dat Lex ze meteen zou doden als hij de mannen tegen kwam. Zij wilde weten wie hun gestuurd had.

Lex had de blik van luna wel gezien het was niet de eerste die zo naar hem keek en waarschijnlijk ook niet de laatste die zo keek als hij zijn magie gebruikte. Als luna nee schud haalt lex zijn schouders op. Dit scheelde hem krachten. Hij gebruikte dan de schaduw weer met wat zwarte magie om er door heen te stappen. De wereld kreeg dan ineens een andere kleur alsof je kleuren blind was. Al een schaduwen hadden nu juist kleur. ' je bent gevaarlijk bezig met die meid.' Zegt Nyra tegen lex waarschuwend. Lex keek Nyra aan.' Ik zal voorzichtiger zijn.' Zegt hij maar dan word Ijn blik doel gericht en Nyra verstopt zich. Lex stapt onder de de schaduw van een man uit. Hij gaat achter de man staan en legt de handen in diens nek en geeft er een andere draai gaan en je hoorde zijn nek breken terwijl hij ineen zakt. De andere man draait zich om en haalt uit met een speer. Lex maakt een soepele beweging om het te ontwijken en trapt de man naar achteren. ' domme stomme ziel.' Sist hij naar hem terwijl hij op hem afloopt. De man haalt weer uit en lex ontwijkt hem net expres en grijpt de man zijn hand.' Hebbes.' Sist lex terwijl hij begint te grijnzen. Hij gebruikt zijn magie om de man zijn levens kracht naar hem zelf toe te trekken. Zo kon hij weer even tegen de reis. Dan maakt lex een dolk en steekt hem neer. Dat was al opgeruimd. Nyra kwam onder de kap uit en keek naar de twee doden.' Moet jij altijd rommel maken.' Vraagt ze aan hem terwijl ze afkeurend naar de lijken keek.' Sommige dingen moeten gebeuren, zo is het leven.' Zegt hij bitter. Dan keek hij rond of hij luna zag. Nyra ging nieuwsgierig op haar achter pootjes staan en keek rond.

Luna sloop door de bosjes, langzaam richting de geur die haar aantrok. De geur van haar slachtoffers. Ze zag de twee op een afstandje staan. Een had een pijl en boog bij zich, de andere had een stel lange dolken in zijn handen. Die zagen er mooi uit. Vlijmscherp, soepel om te hanteren. Ideaal voor haar collectie. Ze zou eerst die met pijl en boog uitschakelen. Dat was de gevaarlijkste voor haar. Met die keuze sloop ze langzaam op haar prooi af, met grom en een sprong schoot ze op hem af, duwde hem tegen de grond en beet zijn keel door. Toen ze zich op de andere wilde richtten was deze echter verdwenen. Ze keek rond maar kon hem ook niet meer ruiken. Ze veranderde terug in een mens en trok haar eigen dolken terwijl ze naast het lijk van de eerste man bleef staan, haar omgeving afzoekend. "Ik weet dat je daar ergens bent." zei ze rustig. In haar stem klonk nog angst, nog onzekerheid. "Come out, come out where ever you are...." mompelde ze zachtjes. "Ik wil alleen wat vragen stellen, als je mee werkt laat ik je misschien gaan, zo niet.... Dan ben je dood voor dat de zon volledig onder is." zei ze rustig.

Lex zag luna niet meteen niet dat het hem wat uit maakte. Nee dan kon ze haar woede even bij die gasten kwijt. Hij had dat ook even gedaan, want die meid was zo gevaarlijk bij de hand. Met hem dingen te verwijten. Hij aaide Nyra eventjes onder haar kin.' Wat moeten we nu me haar.' Vraagt hij haar zachtjes. Nyra schudde zich eventjes uit. ' het is dat we haar nodig hebben anders zou ik haar nu al op ruimen.' Zucht ze en ze loop te over zijn nek naar de andere schouder. Lex keek zijn ziels verwand aan. Soms twijfelde hij over hoe het verder moest als hij haar niet meer had, als ze weg zou vallen als de vloek zich deed verbreken. Eerst een ding tegelijk nu was dat die heet hoofdige rood harige beetje in toom houden. Die ging waarschijnlijk nog veel willen weten over hem. Hij moest het slim aan pakken. Over slim aan pakken dacht hij en hij liep terug naar de plek waar ze net waren aangevallen en hij keek naar de pijlen die op de grond lagen en hij nam eentje op. Bekeek hem aandachtig en rook er aan. Ze hadden een goedkoop kruit gebruikt er aan. Sit gebruikte de meeste beginners. Lex lachte hier zachtjes om. Ze moesten eens weten hoe echte huurders werkte. Bij die gedachten werden zijn ogen weer even donkerder. Sommige dingen moesten gebeuren tegen een hoge prijs.' Je weet wat op het spel staat.' Fluistert Nyra en geeft hem een zacht duwtje tegen zijn wang.