Before the legende comes true

oke stef we weten waarover.
we weten de verhaallijn dus rolletjes maken en beginnen.

Jarred:
Jarred is een van de lede van de verzetsstrijder. Hij is 25 en opgegroeid in het verzet. Als klein jongetje deed hij al veel dingen die niet mocht met alle gevolgen van dien. In een van de gevechten die hij heeft gevoerd is hij gewond geraakt. Hierdoor heeft hij nu een litteken over zijn gezicht (zie plaatje). Hij is vals, sluw, maar kan ook heel charmant zijn. Hij is een echte vrouwen versierder en goed in het ontvangen van geheime informatie.
Verder kan hij goed overweg met geweren en dolken en traint hij de mensen die bij het verzet zitten.
Hij heeft geen familie meer en leeft in het huis waar het verzet samenkomt. Uiterlijk is de link
http://nb.politeia.in/upload/2011/05/22/20110522145331-c4b13bd2.jpg

Yaïra
Yaïra is een normaal meisje. Ze is niet in armoe opgegroeid, maar ook niet in rijkdom. Haar ouders zijn best wel belangrijke mensen maar hebben de rijkdom altijd afgezworen. Ze wilde niet dat hun dochter verwend werd en dat is gelukt. Yaïra is best wel verlegen en stil. Ze is zeg maar "anders" dan de andere meiden uit haar dorp. Dat heeft ze altijd al gevoeld, maar ze heeft geen idee wat het is. Ze is spontaan maar weet niet helemaal wat ze met zichzelf aanmoet en al helemaal niet als ze er achterkomt dat ze een legende waar moet maken. Ze houd van feesten en kan soms best eigewijs zijn als ze haar zin wilt krijgen. Wat ze niet weet is dat haar ouders haar hebben laten adopteren omdat ze bang waren dat ze Yaïra niet goed konden beschermen als iemand erachter zou komen dat ze de legende zou moeten vervullen.
http://nb.politeia.in/upload/2011/04/21/20110421143853-f7602087.jpg

Hey goed t ik niet zo veel schreef ga andere dingen aan mijn hoofd. Ga zo afbeelding zoeken

Maakt niet uit, kan gebeuren. Proberen vanavond te beginnen??

Is goed ben wel later thuis rond 10 uur of zo

maakt niet uit, ben morgen vrij dus

Oke XD

zo ziet mijn roler uit
http://browse.deviantart.com/?q=mako#/d4xgezy

Nice <3
kunnen we beginnen dan?

jah wiljij beginnen
mijn dubbel rol komt nog

is goed ik begin
-------------------------------

Jarred zat op een van de banken in de grote woonkamer. Hij keek naar de knisperende vlammen in het haardvuur. Voor hem, op de salontafel lag een uitgeknipt krantenartikel. Hij had een glas wodka met ice in zijn handen en bleef naar de vlammen kijken terwijl hij een slok nam en nadacht. Na al die jaren, begonnen ze nu eindelijk over het redden van hun stad. De regering kwam eindelijk met het redden van hun geliefde Venetië. Hij snoof bij die gedachten en grijnsde. Het zou ze nooit lukken om hen te verslaan. De legende zou nooit uitkomen. Dat had de bende gezworen en daar zouden ze zich aan houden. Hij nam nog een slok. Wat nu het belangrijkste was was dat ze die persoon zouden tegenkomen. Ze zouden het merken en voelen als ze dichtbij de juiste persoon waren. Maar het was lastig om iedereen die in Venetië woont te controleren. Gelukkig hadden ze een leeftijdscategorie wat het wat makkelijker maakte, maar de vraag was en bleef: is het een meisje of een jongen? Jarred goot de rest van de vloeistof in een keer naar binnen.

Ergens, net in de binnenstad van Venetië, zat een meisje van 20 jaar op de vensterbank van haar kamer. Ze leunde tegen het koude glas waar de regen zachtjes tegenaan tikte. Op haar schoot zat een witte Nebelung (kattenras) zachtjes te spinnen. Afwezig aaide het meisje, Yaïra, het dier. Niet wetend dat de legende die zich in de stad verspreidde, geschreven in elk heilig boek in de stad, op haar sloeg. Ze liet haar hand rusten op de rug van de kat en keek naar de grauwe lucht die boven de stad hing. Het was droevig weer, de afgelopen dagen al. Ze wist niet wat het was maar ze voelde zich er raar bij. Alsof er iets in de lucht hing waar haar en haar omgeving langzaam aan het veranderen was.

ik noum mijn jongen kay
wilje totiknog een meisjes rol doe

kay zat in de badkamer en leunde met zijn handen boven de was tobe hij was helemaal nat. nat van het water waar hij net uit was gekomen. hij was nog niet zo lang wakker maar was zich wel meteen gaan wassen. hij had gister avond een feest gehad en bij feest hoorde drank en tja drank ging niet zonder hoofd pijn. en hij griste een handdoek van de vensterbank en hij begon zich snel af te drogen en daarna deed hij zij kleren aan, hij ging dan opzijn dooie gemaknaar onder en hij ging automaties de kastin en pakte er iets tegen de hoofd pijn pakte en dar sliktehij gretig doormet een glas water

hoeft van mij niet perse tenzij je echt wilt
---------------------------------

Jarred hoorde geluiden in de keuken en keek op. 'Kay!' riep hij. Het moest Kay wel zijn de rest was of weg of lag nog te slapen omdat ze net terug waren van de avond dienst. Het hoorde er allemaal bij. Hij wachtte een reactie af en pakte ondertussen het kranten knipsel. Voor de 6de keer die ochtend begon hij het door te lezen opzoek naar iets wat hen zou kunnen informeren over naar wie ze zochten, een klein beetje informatie wat ze moesten hebben en toen hij naar de foto keek begonnen zijn ogen te glimmen. Dat hem dat niet eerder was opgevallen. De buurt waar de foto was gemaakt. Daar moesten ze gaan zoeken. Niet in de rijke of arme buurt. Maar in de binnenstad van Venetië. 'Kay!' riep hij deed keer wat enthousiaster en dwingender.

kay stond in de keuken tegen het aanrecht aan toen hij iemand zijn naam hoorde zeggen. hij besteden er geen aandacht aan bestede hij voelde alleen zijn hoofdpijn. maar hij hoopte tot die snel over zou gaan na deze 2 pillen van net. en hij nam nog een slok van het water als hij harder zijn naam hoorde en hij slaakte een kreun terwijl hij de kamer in liep. wat is er. zegt hij opeen kreun en de manier er van was wel vragen en hij plofte neer op de stoel tegen over zijn vriend en bende lid jarred

Jarred grinnikte. Hij merkte gewoon dat Kay een kater had maar negeerde het feit dat zijn vriend weer eens teveel gezopen had en hielt het krantenknipsel voor. 'We hebben verkeerd gezocht. Al die tijd. Al die jaren. De verkeerde buurt. De persoon is nog rijk nog arm, woont niet in een ander dorp en niet op het platteland. Hij of zij woont gewoon hier in Venetië. In de binnenstad. Bij het centrum.' Hij grinnikte. 'De plek waar we nooit aan hebben gedacht en nooit hebben gezocht.' Hij legde het artikel voor Kay op de tafel neer en boog naar voor. 'Dus wat denk je. Gaan we op jacht?'

Kay zat op de stoel en leunde met zijn ellebogen op de tafel en hij kijkt naar het krantenknipsel normaal gezien had hij zelf een meter de lucht in gesprongen of ook zo blij en hyper gewees als jarred. Maar door de hoofd pijn van de kater deed hij het niet en hij knikte langzaam als jarred zijn verhaal af heeft. Daarom vonden we die gene nooit. ZEgt hij en hij leunde wat achter over en je zag hem na denken. Oke we kunnen gaan maar ik wil dadelijk wel koffie zegt jij met een lichte grijns. Hij had nog geen koffie gehad maar jarred wilde nu meteen gaan. En hij zelf ook wel. Alleen iets rustiger aan. En hij stond op.

Jarred grinnikte. 'Een koffie voor meneer. Maar wel onderweg.' Hij kwam overeind en zette het glas wat hij gebruikt had in de gootsteen. Hij zou het later wel schoonmaken. Die persoon vinden was nu echt de prioriteit van hun groep. Hij pakte zijn jas en gooide Kay die van hem aan. 'Maar als je koffie wilt moet je wel opschieten anders betaal jij voor 2.' Hij lachte en liep naar de deur. Hij had zijn muts op gedaan tegen de harde regen. Maar die regen boeide hem niet meer. Hij wilde nu eerst die persoon vinden, warm douchen was daarna altijd nog een oplossing.

Kay vangde zijn jas op die jarred naar hem toe had gegooit. En hij trok hem snel aan en hij rende naar de deur. Oh ik schiet wel op. Zegt hij. En hij had nog steeds hoofdpijn maar die begon wat weg te trekken en hij liep de regen in het was belangrijk tot ze die gene zouden vinden ze waren er al jaren mee bezig maar hij snapte nog steeds niet hoe ze het zouden merken als ze die persoon tegen kwamen. Maar hun leider had gezegt tot ze het zouden weten en daar legde hij zich dan ook weer snel bij neer. Onder het lopen had hij nog niet eens door gehad tot het regende. Misschien omdat zijn haren nog nat waren van het wassen. En hij liep door tot ze bij een koffie zaak kwamen daar bestelde hij koffie voor hen 2 en hij betaalde ook voor jarred hij vond het niet erg geld was niet zo heel belangrijk voor hem. En hij gaf hem de koffie. En hij liep zwijgend door.

steffie <3
-----------------------
Jarred grinnikte en nam de koffie aan. 'Thanx.' zei hij terwijl hij een slok nam. De koffie was gloeiend heet maar dat maakte hem niet uit, er werd toch altijd al gezegd dat zijn keel een lodenpijp was. Hij stak een hand in de zak van zijn leren jas en met de andere bleef hij de koffiebeker vast houden. 'Dus wat voor een type denk jij dat het is?' Hij doelde op de persoon van de legende: de uitverkorene. 'Straks zitten we met een of ander vaag type opgescheept.' Hij lachte.

Yaïra zat weer voor het raam. Ze had een LP aangezet en de muziek klonk zachtjes door haar kamer. De kat was naast haar gaan liggen en spinde zachtjes terwijl Yaïra het dier aaide. Ze had haar hoofd tegen het koude glas gelegd en keek naar buiten. Dit was haar leven de afgelopen jaren geweest. Als er niets te doen was was ze in het huis met het gezelschap van de kat, haar enige vriend. Naar buiten alleen als het echt moest. Boodschappen doen of iets anders halen zat er elke week bij maar dat was dan ongeveer ook de enige keer dat ze buiten kwam. Ze slaakte een zucht. Ze begreep niet waarom ze niet gewoon, net als andere van haar leeftijd naar buiten mocht. Niet dat ze dat wilde met dit weer.

kay dronk wat voorzichtiger van zijn koffie dan jarred die volgens hem en vele anderen alles klakkeloos kon drinken. en hij keek voor zich el zorgde tot hij tegen niemand aan botste. maar het was niet zo druk als normaal dat kwam door de regen doie was dus toch ergens goed voor. geen idee dat weetje toch, ik weet niet wat ik er van moet denken en bij god wie weet wat je moet voelen als je bij die gene in de buurt komt. zegt kay en hij rolt met zijn ogen. ik hoopntot het een jongen is...die zijn niet zo erg als meisjes ze jammeren minder en je hoeft niet zo voorzichtig te zijn, zegt hij en hij grijnst naar jarred. wat denk jij dan...vraagt hij en hij drinkt weer voorzichtig van zijn koffie
----

sannie <3

Jarred keek bedenkelijk toen Kay zei dat die liever een jongen had dan een meisje. Hij keek naar hem. 'Weet je dat wel zo zeker? Dat je liever hebt dat het een jongen is? Die kunnen ook behoorlijk irritant zijn en daarbij komt. Een meisje kunnen we zeker weten aan, een jongen is nog maar de vraag.' Er waren genoeg types hier in de buurt die hij liever niet in zijn eentje tegen kwam. 'Ik weet het niet. Aan de ene kant is een meisje ook wel interessant. Ik bedoel hoe zou een meisje van 21 ooit de legende waar kunnen maken, onze bende uitschakelen en daarmee de zogenaamde vrede van Venetië terug brengen en de stad weer terug geven aan de regering die ons al jaren niet aan kan en bang voor ons is.' Hij lachte en keek ondertussen naar de verschillende huizen waar ze langs liepen. Hoe konden ze de persoon ooit vinden.

kay luisterde naar de argumenten die jarred zei en hij ging er niet tegen in hij luisterde goed en toen die klaar was begon hij pas weer te praten. jah ik weet het heel zeker tot ik dat wil, ik wil niet op gescheept zitten met een meisje ook al zou ik die aan kunnen nee ik blijf er bijik wil een jongen, zegt kay koppig, en hij nam de laatste slok van zijn koffie en gooide de lege beker weg. hij wilde vooral geen meisje omdat je maar nooit wist of iemand op der verlieft ging raken wie weet had ze daar ook krachten voor en hij kreeg kippenvel bij die gedachten.op het laaste heb je heelheelmischien gelijk. zegt hij plagent tegen zijn vriend enhij liep een brug over en hij keek naar het water onder zich. hij vond veel goed en wel aan vanetie maar hij zelf had een hekel aan water hij kon niet zwemmen dus hij ging nooit in diep water, en hij had niet door tot hij was blijven staan

Jarred keek om toen hij rustig door was blijven praten maar merkte dat Kay niet meer reageerde. Hij zag hem staan staren, naar het water. 'Kay! Wakker worden!' riep hij serieus. 'Je kan echt niet de hele dag door naar het water blijven staren. Hij lachte en liep verder. Ze hadden een persoon te zoeken en dar begon haast achter te staan want binnen enkele dagen zou de desbetreffende persoon 21 worden en zouden er een kans bestaan dat het verzet zou vallen.

kay schrok op door dat jarred hem riep en hij keek weg van het water naar hem en hij knikte en hij liep weer achter zijn vriend aan. en hij keek rond waar zou die gene zitten en hoe zouden ze merken tot die de gene was die ze nu al jaren zochten iemand die hun val zou veroorzaken, en hij merkte tot dit de buurt was waarf ze moesten zijn het centrum. de huizen leken wel wat meer op elkaar zoals op de foto. we zijn in de buurt...op splitsen of bij elkaar blijven. vraagt hij aan jarred

'Ik denk dat bij elkaar blijven het slimste is. De buurt is niet zo groot en met meerdere ogen op een gebied vind je meer dan alleen.' zei hij bedenkelijk. Met die woorden liep hij een straat is en ging hij iets langzamer lopen zodat hij beter om zich heen kon kijken. Hij was benieuwd of ze het zouden voelen of merken als ze bij de uitverkorene waren. En nu ze zo dichtbij waren was hij nieuwsgierig naar wat voor een type het zou zijn. Het kon iedereen wezen. Hij keek naar de huizen.

Kay liep mee en hoorde tot ze beter bij elkaar konden blijven. Wat jij wilt. Zegt hij tegen jarred en hij keek naar de huizen die toch meer op elkaar leken dan hij had gedacht en hij wist meteen waarom ze hier woonden. Hij bleef goed op letten maar hij blijft staan bij een huis waar muziek door de raam heen komt. En hij keek naar het raam. Hij voelde zich niet vreemd maar hij bleef wel luisteren