Dragonflight [Freek en Anniek]

"En dan ook maar gelijk het geluk hebben dat het klikt." zei Eileen met een glimlach. "Of we miste de mensheid allebei zo erg dat we niet anders konden dan aardig doen.. Dat kan natuurlijk ook." ze fronste haar gezicht even bedachtzaam. Ze zag dat ook haar vis gaar was en ze nam er een klein hapje van.

James lachte "gelukkig klikt het, anders zouden we niet goede rebellen leiders kunnen zijn" zei hij, hij keek naar gildarts en ruby, van ruby wist hij het niet zeker maar Gildarts lag rustig te slapen. Hij keek naar Eileen "ik vraag me af...zouden er naast ons nog meer draken en drakenrijders zijn?...ik bedoel ... als ruby en gildarts de laatste zijn en wij de laatste rijders..dan is dat best een somber vooruit zicht." zei hij toen pakte hij 2 stokken stak die aan weerszijden van het vuur in de grond, liep naar gildarts en pakte zo rustig en zacht mogelijk een stuk touw uit de zadel tassen. Hij liep terug naar het vuur en spande het touw erboven, alleen de rook raakte het touw. James sneed het hert door de helft, de ene helft legde hij weg de andere helft sneet hij in reeojes en hing die boven het vuur om ze zo te roken "zo kunnen we er langer mee doe" zei hij, hij keek weer naar eileen, "ik weet alleen niet wat we met het andere stuk moeten doen " zei hij schaapachtig

Eileen keek naar James en daarna naar de draken. Ze wist het antwoord op zijn vraag niet, ze was bang dat de kans groot was dat ze inderdaad de laatste waren. "Ik hoop dat er meer op zullen duiken. Misschien zijn er nog drakeneieren aan het wachten op het juiste moment om op te duiken. Wie weet." zei ze toen tegen hem. "Misschien dat Gildarts en Ruby het morgen als ontbijt willen."

"ik denk dat die het wel lekker zullen vinden" zei lucas lachend naar gildarts en ruby kijkend, hij was even stil, keek toen naar Eileem em zei "ik heb op een of andere manier sterk het gevoel dat er nog meerdere eieren zijn...misschien, in de toekomst, als het land gered is...kunnen wij die gaan zoeken en ... Misschien ... Samen nieuwe draken rijders trainen" zei hij dat laatste kwam er hakkerig uit, en hij bloosde

"Weetje, dat klinkt als een prachtig idee." zei Eileen met een glimlach en ze keek hem aan. "Ik heb er nooit zo over nagedacht, omdat ik nog maar op het begin sta. Maar het lijkt me geweldig om de drakenrijders terug te zien keren en mensen zoals ons te helpen alles te leren over hun draken." ze grinnikte. "Maar eerlijk gezegd voelt het gek om daar nu al bij stil te staan. We hebben nog zo'n lange reis te gaan."

James knikte "dat is waar, maar ik vind het prettig om naar iets leuks uit te kijken...zodat ik iets leuks kan verwachten om te doen na dit alles...een fijnere tijd" zei hij met een glimlach. Hij stond op en liep naar het hertenvlees dat boven het vuur hing, hij haalde de stok eraf en draaide de reepjes stuk voor stuk om, voordat hij het terug hing boven het vuur. Hij keek even rond, keek naar eileen en zei "het word al laat...ik denk dat het een goed idee is als we zo gaan slapen....zal ik het eerste wacht houden?"

Eileen keek hem aan en knikte uiteindelijk langzaam. "Je hebt gelijk, alweer. Knap dat je zo kan denken. Dat zou ik ook eens moeten proberen. Ik leef eerlijk gezegd alleen maar in het nu.. Ik weet niet eens hoe ik hier uit kom, of ik hier ooit uitkom." ze wende haar ogen af. "Als je wil, maak me maar over een paar uur wakker. Dan neem ik het over." zei ze toen.

James glimlachte "zal ik doen, ga nu maar lekker slapen, we hebben nog een lange reis voor de boeg...ook moeten we nog naar het dorpje dat we op de heenweg zagen...kunnen we nog wat inslaan en met wat geluk onze wapens slijpen." zei hij "misschien zien we nog wel wat leuks" voegde hij er grijnsend aan toe.

Eileen kwam overeind en ging bij Ruby liggen die automatisch zijn vleugel beschermend als een deken over haar heen legde. Ze krulde zich op op de grond en sloot haar ogen. Ze voelde zich wel moe maar kon de slaap niet vatten. Al het praten van deze dag zette haar aan het denken. Er waren zoveel nieuwe dingen op haar pad gekomen. Het maakte haar onrustig.

James verplaatste zich wat dichter bij het vuur en draaide de reepsjes herten vlees nog een keer om nog even en ze zijn klaar dacht hij, hij probeerde zijn zwaard zo zachtjes en voorzichtig mogelijk uit zijn schede te halen. Toen hem dat ongeveer gelukt was, stak hij hem in de grond en ging met zijn rug tegen de brede kant van het zwaard liggen, hij zat nu in zo'n positiedat hij zonder te bewegen de draken en Eileen in de gaten kon houden, hij sloot even zijn ogen en zetten zo goed mogelijk zijn zintuigen op scherp, iets schoot hem te binnen, hij legde rustig zijn rechter hand met gestrekte vingers op de grond en liet er toen lichtjes elektriciteit door lopen, op eeze manier maakte hij een klein soort netwerk van elektrische lijntjes net onder de grond, daarmee taste hij tot net buiten hun kamp, hij kon de druk van eileen en de draken voelen, hij sloot zijn ogen, Aan zicht heb je toch niks als het donker is dacht hij

Eileen slaagde na enkele keren draaien erin wat te ontspannen. [i]Maak je geen zorgen om wat komen gaat lieverd, je kan er nu toch niks aan doen. Het zal gaan zoals het moet gaan.[/i] zei Ruby zacht tegen haar. [i]Dat weet ik.. Maar ik ben bang.[/i] zuchtte Eileen. [i]Dat hoeft niet, ik ben bij je. Ga nu slapen, anders ben je straks te moe om de wacht te kunnen houden.[/i] Eileen zuchtte een keer diep en maakte haar hoofd leeg. Eindelijk viel ze in slaap.

James luisterde naar het zacht ademen van Eileen en de draken, het zorgde ervoor dat james ongelooflijk rustig werd, opletten maar erg rustig en ontspannen, op die manier ging de tijd snel voorbij, onbewust had james het elektrische veld wat verbreed, hij hoefde zijn hand niet meer op de grond te houden om het in stand te houden, hij keek naar de maan, nog maar een paar uur en dan zouden ze weer vertrekken, hij taste met zijn gedachten naar Eileen en probeerde haar zachtjes van zijn aanwezigheid duidelijk zodat ze straks niet wakker zou schrikken, hij stond op en liel naar haar toe, hij hurkte neer ,legde rustig zijn hand onder de vleugel van ruby door op haar schouder "Eileen, Eileen wakker worden , het is jou beurt om de wacht te houden. ..ik heb een soort van netwerk onder het oppervlak gelegd, als je tegen mijn zwaard zit, kun je het voelen... je kan ook j eigen zwaard in de grond zteken als je dat liever hebt " fluisterde hij zachtjes op vriendelijke toon

Eileen opende haar ogen toen ze James' stem hoorde. Stilletjes kroop ze onder de vleugel van Ruby uit en knikte ze om aan te geven dat ze het begreep. "Goed idee van je." zei ze zacht. "Maak je maar geen zorgen, ik zal goed opletten. Slaap lekker." ze glimlachte even naar hem en ging tegen zijn zwaard aanzitten. Ze voelde meteen het netwerk wat hij had aangemaakt. Het voelde vreemd aan maar ze begreep hoe het werkte. Zodra iets hun gebied zou betreden, zou ze het voelen.

James knikte vriendelijke glimlachend " dankje, jij veel succes bij het wacht houden" zei hij met een glimlach. Hij liep naar Gildarts toe, die zijn vleugel optilde, James ging liggen en maakte het zich comfortabel, Slaaplekker Gildarts zei hij
slaaplekker kleintje zei hij. James dacht nog even na over de dag die ze achter de rug hadden, en de gesprekken die ze hadden gehad, toen sloot hij zijn ogen en viel vermoeid in slaap.

Eileen wist dat ze alles kon voelen door het krachtveld. Toch durfde ze haar ogen niet te sluiten en bleef ze alert om zich heen kijken of ze echt niet iets zag. Af en toe keek ze naar de slapende draken en naar James. Zo lang ze het gevaar maar op tijd zou opmerken was er niks aan de hand. Ze waren sterk met z'n vieren. Ze glimlachte. Het gaf een veilig gevoel dat ze nu met vier waren. Ze zag hoe de hemel langzaam licht begon te worden. Prachtig vond ze dat altijd.

James voelde warmte en werd langzaam wakker, toen hij zijn ogen open deed zag hij , door het dunne vlies van gildarts vleugel dat de lucht alweer blauw was, hj voelde zich nog een beetje moe maar goed genoeg uitgerust op te kunnen reizen, hij bleef even liggen, nadenkend over wat ze vandaag zouden gaan doen. Gildarts trok zijn vleugel in Goedemorgen kleintje zei hij.
Goedemorgen gildarts, ik hoop dat je goed hebt kunnen slapen zei James.
Hij stond op en rekte zich uit. Hij keek naar Eileen die nogsteeds tegen zinn zwaard aan zat "goede morgen Eileen, hoe was de wacht gegaan...geen problemen hoop ik "zei hij vriendelijk

Eileen keek op en grijnsde. "Ja, heb een paar orc's weg moeten jagen, je weet hoe die dingen gaan. Maar niks bijzonders." grapte ze. Ze kwam overeind en haalde de frambozen tevoorschijn. "Ontbijt?" vroeg ze aan hem.
Ruby kwam overeind en rekte zich uit. [i]Ik wist niet dat jij van het opscheppen was.[/i] mompelde hij. [i]Ik maak gewoon een grapje, neem het vooral niet al te serieus.[/i] zei Eileen.

James lachte "aah mooi, dus alles is goed gegaan" zei hij. Hij keek naar de frambozen " nou eigenlijk lust ik wel wat frambozen ja" zei u ij glimlachend en hij lieo naa Eileen toe, "werkte uet netwerk nog toe ik inslaap was gevallen" wilde hij weten, hij at een paar frambozen op.

"Ja het werkte perfect." zei Eileen en ze stopte een framboos in haar mond. "Heb je een beetje lekker kunnen slapen?" vroeg ze vervolgens. Voor haar gevoel was de nacht snel voorbij gegaan. Tijd bleef een raar iets. Soms vliegt hij en soms lijkt hij stil te staan. Ze kamde met haar vingers door haar haar om de ergste klitten er uit te krijgen.

James knikte "ik slaap altijd lekker onder gildarts vleugel, jij zult waarschijnlijk hetzelfde hebben" zei hij, hij moest lachen omdat Eileen zo bezig was met haar haar "je hoeft je echt niet druk te maken over je haar hoor, alleen wij zien het...en als we naar het dorp gaan gaan we toch vlegend dus dan kan het lekker uitwaaien" zei hij op vriendelijke toon terwijl hij nog een framboos pakte.

Eileen keek hem aan. "Helaas heeft niet iedereen van dat zachte gladde natuurlijke haar als jou." plaagde ze. Ze wist de laatste knoop eruit te krijgen en vlocht haar haar snel in een lange vlecht. Ze nam nog een handje frambozen en at deze rustig op. "Wat een heerlijk ontbijtje. Goed gevonden die frambozen."

James lachte blozend, "ja maar ik kan mijn haar niet zo mooi vlechten" zei hij, hij pakte ook een handje frambozen "ag het was meer geluk bij een ongeluk dankzij die wortel vond ik ze" zei hij een beetje blozend, hij keek rond "vandaag word het en mooie dag om te vliegen" zei hjj, "heb je nog dingen nodig uit het dorpje waar we specifiek voor moeten zoeken...Misschien een kam" zei hij plagend

Eileen rolde met haar ogen. "Nee, ik heb geen kam nodig, dankje. Sinds ik op reis ben wil ik alleen het hoognodige en hebben mijn wapens en voedsel over het algemeen de meeste rechten." zei ze met een knipoog en ze at de rest van haar frambozen op. "Zullen we maar gelijk gaan? Dan kunnen we misschien wat trainen met vliegen. Iets wat niet geheel onbelangrijk is om toch goed te kunnen."

James lachte "ja is een goed idee, misschien kunnen we ook oefen om in de lucht te vechten. ..dat is namelijk heel anders dan op de grond" zei hij en hij stond op, at snel zijn frambozen op , liep naar het ondertussen uitgebrande vuur pakte de stukken gedroogd vlees rn stopte dat in een zak, vervolgens liep hij naar zijn zwaard, pakte die uit de grond en deed hem terug in de schede, terwijl hij dat deed verdween het netwerk langzaam. Hij liep naar gildarts, voor hij opsteeg keek hij naar Eileen, "kom je , we gaan"

-------
Hey ik vind het hartstikke leuk... maar ik ben nu best moe xD dus ik ga nu slapen , slaap lekker alvast

Wat een timing, ik was in slaap gevallen:P
-------------------

Eileen knikte. Ze pakte snel haar spullen bij elkaar en nam plaats op Ruby's hals. "Let's go" zei ze en Ruby steeg op. [i]Je zal wel blij zijn weer een keer een doprje te bezoeken, het is alweer een tijdje geleden.[/i] zei hij tegen haar. [i]Ik weet niet, ik kan nooit zoveel met de drukte, dat weet je. We halen het hoognodige en zijn weer weg zodat we kunnen trainen.[/i] antwoordde ze. [i]Je zal toch wat aan je sociale vaardigheden moeten doen als je zo een heel rebellenleger wilt leiden.[/i]