True Element

Aliena trok een wenkbrauw op. "Dat is gek, want ik heb het idee dat je zelf een Skywalker bent," zei ze scherp. Ze keek hem uitdagend aan, hopend dat ze hem uit de tent had gelokt en dat hij hun zou vertellen wie hij nou was.

Try keek haar vel aan. Alsjeblief vergelijk me niet met die skywalkers heb je gezien wat die konING heeft gedaan met de mensen om zijn rijk heen. Zegt hij gedeeltelijk naar de waarheid hij vond het vreselijk. En hij bleef haar aan kijken

Silver keek Try kalm aan. 'Ik dank je ook voor het verdedigen. Maar ik heb je 2 kansen gegeven van dit terrein af te gaan. Het is verboden voor vreemde. Dus tenzij je hier woont of tenzij je uitgenodigd word door mijn moeder, vader of mij. Zijn ook voor jou de straffen die gelden voor indringers. 'Dood door ophanging of verbranding.' Ze verrekte geen spier toen ze dat zei.

Katherina liep op zijn tempo mee. Het was stil, iets wat ze niet zo heel erg vond maar door haar nieuwsgierigheid naar de ridder besloot ze toch maar deze stilte te verbreken. "Hoe bevalt het je om ridder te zijn?" vroeg ze nieuwsgierig. Ze wist dat hij nog niet heel lang ridder was, ze herinnerde zijn aankondiging nog goed. Maar sindsdien had ze hem niet veel meer gezien.

Noah richtte zijn pijl en boog op het konijn wat hij in zijn vizier had gekregen en schoot. Het was raak, glimlachend kwam hij uit de struiken en tilde hij het konijn op aan zijn achterpoten en hij begon terug naar zijn kamp te lopen. Hij vond het fijn om zijn eigen plekje te hebben in de grote wildernis, al stelde het niet veel voor, slechts een hut, wat huiden die dekens voorstelde, een kampvuurplek en wat zelfgemaakte meubeltjes.

Zie je alle. Adelen zijn het zIjn het zelfde. Een brok haat en afkeer tegen wie dan ook. Ik heb nu al medelijden met een kind da hier verdwaalt zal terecht komen. Zegt hij vol afkeer en hij stopte zijn verzet. Waarom had hij ze geholpen kreeg hij er dit voor terug dat was dankbaa hij was niet weg gegaan omdat hij wist toe een van de 2 magie had dat voelde hij.

onbelangrijke-Skywalker-soldaat-comandant-persoon-nummer-1:
"what ze zijn de grens over gegaan? en jullie zijn er niet achteraan gegaan?" met een ijzeren handschoen mepte hij de man in het gezicht. "heer skywalker wil sterke mensen, dus dat geven wij hem...en deze zijn duidelijk erg sterk....neem 50 man mee en haal ze HIER HEEN!!" hij keek de man na die strompelend de baraken uit liep en de mannen bijeen riep....

candurill voelde ze aankomen...minstens vijftig man. en ze waren te paard. hij moest deze mensen waarschuwen. met een sierlijke sprong belande hij tussen de meisjes en de soldaten die de jongen gevangen hadden in. " gegroet vreemdelingen. hoe ongelofelijk interessant deze woordenwisseling ook is, vrees ik dat we het beter ergens anders voort kunnen zetten...er komt een groep van vijftig man aan gereden en, hoe ongelofelijk capabel die soldaten van u er ook uit zien, tegen een overmacht van 5 op 1 staan zij machteloos." hij keek rustig naar het gezicht van het meisje dat de soldaten blijkbaar aanvoerde.

Silver haar rijdier drentelde onrustig heen en weer. 'Ik zeg toch. Ik gaf je de kans om weg te komen. Je hebt je dolk op een prinses gericht.' Silver rolde met haar ogen. 'En geloof me. Zwerfkinderen zijn anders dan jij.' Silver draaide haar merrie om en reed terug naar haar bewakers. 'Als je gewoon was gegaan had ik dit niet hoeven doen. Maar ik kan simpelweg geen uitzonderingen maken. Zeker niet voor iemand die ik niet ken.' Ze trok haar wenkbrauw op toen een andere vreemde jongen verscheen. 'God dit moet niet veel erger worden.' mopperde ze zachtjes. Ze keek naar een van haar soldaten en wisselde snel wat woorden met hem uit. 'En breng hem-' ze wees naar de geboeide jongen '-naar de kerkers.' Ze keek naar de grond. Hoeveel rede hij haar ook gaf om het niet te doen. Ze moest wel. Dan keek ze naar Aliena. 'Ik stel voor dat je hier blijft tot de vijand weg is. Dan zorg ik voor een escorte en die brengt je veilig thuis.'
De soldaat tegen wie ze had gepraat was weg gegaloppeerd om meer mannen te gaan halen.

candurill schudde zijn hoofd. "ze zijn te snel en al te dichtbij. jullie kunnen beter met mij meegaan naar het kamp van mijn stam. het is nog geen tien minuten verder van hier." hij keek naar de rest. "mijn naam is candurill valunson overigens." zei hij en hij boog diep.

Silver trok haar wenkbrauw op. 'Op nog geen 10 minuten rijden staat het kasteel van mijn ouders.' zei ze rustig. Ze had geen zin om met een wild vreemde naar diens stam te vertrekken. Dadelijk was het een val. Een list. Een plan om haar en Aliene gevangen te nemen?



whaa Silver dramaqueen XD

Try keek de jongen die hem wilde helpen even dankbaar aan en hij voelde hoe hij werd mee genomen maar hij had de woorden gehoort en hij wist tot hij nu rustig moest doen krachten sparen om dadelijk weer vrij te kunnen komen

"zoals u wilt." zei candurill..."laat mij jullie dan op zijn minst begeleiden tot jullie het bos uit zijn?"

soldaat-die-mep-in-gezicht-had-gekregen:
zijn paard hijgde onder hem, maar hij durfde niet langzamer te gaan. de plek waar de handschoen hem had geraakt brandde nog altijd. hij had gehoord dat de heer van dit land mensen in brand stak als zij zijn land betreden....hij was hier niet bang voor, als hij dit niet zou doen zou hij zich moeten verantwoorden bij heer Skywalker...en die deed ergere dingen bij mensen dan hen in brand steken...hij kreeg er al de kriebels van toen hij er aan dacht, en spoorde zijn paart nog harder aan.

Silver twijfelde even maar knikte toen. 'Maar haal je niets in je hoofd. Je weet het maar nooit deze dagen.' zei ze. Hopend dat ze het juiste deed.

Try keek om naar het meisje en de andere vreemde jongen. Stomme mensen en hij mag wel gewoon mee mompelde hij zachtjes en hij voelde hoe een soldaat hem waarschuwend een klap tegen zijn hoofd gaf en ze liepen naar de paarden toe en eentje pakte van een paard de tegels terwijl Try op het paard werd geholpen. En hij wist als hij nu niks deed kwam hij het paleis of waar hij een gebracht niet meer uit en hij legde Ijn handen op het paard. Sorry fluistert hij en hij neemde de energie van het paard in zich op en het sier valt op de grond dood en Try verdween wn. Verscheen in de troonzaal van zijn vader

soldaat:
steeds dichterbij kwamen zij. hij trok zijn zwaard. "omsingel ze!!" riep hij en hij zag een deel van de mannen afslaan om om de doelen heen te rijden.

candurill keek naar waar eerst de jongen had gestaan, en naar het paard. hij knielde bij het dode dier neer en legde zijn hand op de nek van het paard. "zwarte magie...dus dat is zijn element..." mompelde hij. toen voelde hij trillingen om zich heen en verschrikt keek hij op. "ze willen ons omsingelen! snel weg hier!" hij sprong tegen de stam van een boom en slingerde de boom in. daar greep hij naar zijn hoorn en blies er op. HAAARUUUUUUU!!! klonk het door de bomen. deze roep werd beantwoord door twee andere hoornkreten.

Try hijge van de inspanning hij vond het vreselijk wat hij had gedaan. Maar hij had geen keuze hij zou nooit dood willen gaan zonder al het verzet tot hij te beiden had. Maar hij wist ook tot ze gevaar liepen wat wilde zijn vader van ze en hij maakte de deur van de zaal open en liep naar het midden toe wn. Keek zijn vader rebels aan. Waarom kwelt u de andere volken zo... En deze keer de waarheid. Ik heb de soldaten in het bos gezien snauwt hij tegen zijn vader zonder eerst gebogen te hebben of wat dan ook e. Hij bleef op af stand zodat hij iets kon doen wilde hij hem straffen voor zijn rebels gedrag

talos keek op van zijn boeken, en naar zijn zoon. woede borrelde in hem op. "hoe vaak, moet ik nu nog zeggen dat jij niet het paleis verlaten mag! en hou je niet bezig met politiek. daar ben je nog te jong voor...met de tijd snap je waarom ik dit doe." hij stak zijn vuist in de lucht en direct kwamen er drie bewakers aangelopen. "breng try naar zijn vertrekken en zorg dat hij daar blijft." zei hij tegen hen.

Kom op zeg ik ben geen klein kind meer en ik snap donders goed wat jij doet. Mensen onschuldige mensen hier heen laten brengen. Zegt Try kwaad en rebels tegen talos. Ik wil weten waarom je ze hier heen laat brengen en ik ga niet eerder na mijn vertrek voordat ik uitleg heb snauwt hij en hij kwam wat naar voren toen de bewakers dichter bij kwamen

Aliena glimlachte even kort naar Silver als teken dat ze haar behulpzaamheid erg waardeerde. Ze spoorde haar paard aan en galoppeerde richting Silver's kasteel.

James dacht even na. "Het is niet slecht. Het geeft je een goede titel en je leeft in ieder geval niet in armoede, maar soms is het verdomde saai," zei hij en glimlachte half.

"Maar dat komt omdat je nog jong bent en omdat het rustig word." zei Winter en ze keek hem aan. "Vroeger wou ik ook altijd ridder worden, en spannende avonturen beleven."

Noah begon het konijn te villen. Hij had een tijd niet gegeten en had behoorlijk veel honger. Helaas zou het nog wel een paar uur duren voor zijn maaltijd bereid was."

James keek Winter met een gamuseerde blik aan. "Je bent een prinses maar je wilde een ridder worden? Horen prinsessen niet door ridders gered te worden in plaats van dat ze zichzelf redden?" zei hij en grinnikte.

Winter grijnsde. "Ik was als meisje erg geëmancipeerd." verklaarde ze. "De jonge prinsen leiden meestal de missies en mogen mee op avontuur. Dat wilde ik ook altijd. Maar eerlijk gezegd zou ik nog steeds wel wat meer actie in mijn leven willen hebben."

"Het kan vast niet zo erg zijn om van adel te zijn. Bovendien worden de koningen en koninginnen hier zowat vereerd omdat ze afstammen van True Element dragers. Jullie kunnen alles krijgen wat je hartje begeert," zei James kalm. Het was geen verwijtende opmerking, maar simpelweg een feit.

"Het is een makkelijk bestaan, een luxe bestaan. Maar soms mis ik erkenning en ik krijg niet echt de kans om mezelf te ontwikkelen binnen die muren." zei Winter en ze zuchtte. "Ik wil vrijheid, maar ik mag nog niet eens aan het water zitten want dat zou onveilig zijn."

James glimlachte. "Het klinkt alsof je heel wat frustraties hebt," merkte hij op. Hij besefte dat hij geen moeite had om met Winter te praten door haar vriendelijke karakter.

"Best wel." gaf Winter toe. "Ik ga niet zomaar van huis weg." ze haalde haar schouders op en keek naar hem. "Vertel dit maar niet door.." voegde ze eraan toe. Ze had geen idee waarom ze zo eerlijk tegen hem was.Waarschijnlijk omdat hij iemand was die buiten haar situatie stond en haar niet kon afkeuren op haar gevoel.