Sifra en Maaike

Emma knikte afwezig. 'Ok' zei ze.

Will glimlachte naar de rest. 'Ik zie jullie vanavond.' zei hij, en hij liep naar zijn vergaderzaal.

"Ik ga ook, tot vanavond," zei Nate en liep het kasteel in.

Aurora keek naar Emma. "Wat is er?" vroeg ze.

Emma keek naar Aurora. 'Het zit me niet lekker, dat met dat in geval van nood gedoe. Er is kennelijk iets aan de hand, of er gaat iets ergs gebeuren.. en zij hebben er geen weet van.'

Will werd daar meteen aangesproken door van alles en iedereen.

Aurora knikte. "Ik weet het, ik maak me er ook zorgen over. Maar vanavond kun je gewoon plezier hebben," zei ze.

Nate liep naar zijn kamer.

Emma glimlachte. 'Ik hoop het!'

Will was in gesprek.

Aurora glimlachte. "Natuurlijk. Kom op, dan gaan we op zoek naar iemand die ons aan een jurk kan helpen," zei ze en trok Emma mee.

Nate plofte neer op zijn bed en strekte zich uit. Aan de ene kant had hij wel zin in het bal, maar aan de andere kant vond hij het ook een hoop gedoe.

Emma knikte en liep met haar mee.

Will baalde er van dat hij vanavond met allemaal mensen moest gaan dansen.

Aurora liep het kasteel in en vroeg het eerste de beste dienstmeisje wat ze tegenkwamen of ze hun kon helpen.

Het dienstmeisje bekeek de twee meisjes van top tot teen. "We kunnen nog iets nieuws maken, maar het zal niet zo speciaal zijn. Of jullie zoeken een jurk uit en we passen hem aan," zei ze peinzend.

Nate besloot heel even een dutje en sloot zijn ogen.

Emma keek naar Aurora, ze hoefde er niet perse speciaal of mooi uit te zien, daarbij waren de kleding van de dienstmeisjes ook niet zo speciaal.. Maar ze wou hen geen extra werk verzorgen. "Ik wil best iets uitzoeken hoor.' zei ze.

Will had saaie besprekingen.

Aurora knikte. "Ik ook" zei ze.

Het dienstmeisje glimlachte en bracht hun mee naar hun kamer waar een kast vol baljurken hing. "Ga jullie gang."

Nate sliep.

Emma keek de kast rond, er hingen mooie dingen tussen. Uiteindelijk koos ze iets uit wat waarschijnlijk te lang was, maar de kleur klopte, en zou haar mooi staan.

Aurora koos een wijnrode jurk die veel te wijd was, maar haar voor de rest wel goed stond.

Het diestmeisje riep er een paar meisjes bij en liet ze de jurken aanpassen.

Emma bleef staan terwijl een paar meisjes de jurken aanpaste.

Aurora bleef zo stil mogelijk staan terwijl de meisjes de jurk wat smaller maakte. Ze beet op haar lip. "Bij nader inzien heb ik toch niet zo'n zin," mompelde ze.

Emma keek naar Aurora. 'Waarom niet!?'

"Het doel van het bal is toch voor Will om een geschikt meisje te vinden?" zei Aurora somber. "En dat herrinnert me er alleen maar aan dat hij vroeg of laat met iemand moet trouwen, en zoals het er nu uitziet ben ik dat niet."

'Will zei dat hij die poort wou gaan zoeken, hij wil dus er alles aan doen om met jou te kunnen trouwen.' zei ze.

Aurora knikte. "Ja en ik hoop echt dat we hem vinden, maar wat nou als dat niet het geval is?" vroeg ze wanhopig.

Emma keek haar aan. 'Dan is er helaas helemaal niks wat we kunnen doen.' mompelde ze.

"Inderdaad," zei Aurora met een zucht. Ze keek op toen het meisje wat met haar jurk bezig was geweest wegstapte en keek naar haar spiegelbeeld in de spiegel.

"We zijn klaar. Het bal begint bijna, dus als ik jullie was zou ik maar gaan," zei het meisje vriendelijk.

Nate werd wakker toen er op zijn deur geklopt werd met de mededeling dat het bijna tijd was. Hij kwam overeind en kleedde zich snel om.

Will bevond zich al in de balzaal, hij zag na alle gesprekken alleen nog maar meer op tegen de avond.

EMma knikte. "Dankjewel' zei ze, ze keek naar haar jurk, hij was mooi geworden. Ze glimlachte en liep de kamer uit.

Aurora liep net Emma mee. "Je ziet er mooi uit," zei ze met een glimlach en liep de balzaal in.

Nate rende vlug de trappen af en liep via een achteruitgang de zaal in. Beschaamd bedacht hij zich dat hij ook nooit op tijd kon zijn.

Emma glimlachte. 'Jij ook!" zei ze, ze liep de balzaal in en zag overal al mensen.

Will keek om zich heen, Nate was er niet, weer eens te laat natuurlijk.

Aurora keek de zaal rond. Ze kende helemaal niemand natuurlijk en dat zorgde ervoor dat ze zich gelijk ongemakkelijk voelde. Gelukkig werden ze deze keer niet aangestaard zoals vorige keer.
Nate zag Will en liep haastig naar hem toe. "Sorry," zei hij en grijnsde schaapachtig.

Will glimlachte, hij was het gewend van Nate. Hij keek hem aan. 'Wanneer komen al die meisjes, en hoe weeti knou wie wie is?' mompelde hij. XD

Emma keek naar Aurora. 'We moeten maar gewoon met mensen gaan dansen ofzo.' ze glimlachte.