Stefanie en Sanne

Luna bukte toen ze geen reactie op haar woorden gekregen en het begon haar te lang duren. Ze ging met haar hand voorzichtig over voetafdrukken waarna ze opkeek richting het noorden, weg van waar ze bij Lex weg gegaan was. "Ooh jij ontkomt mij niet vriendje." zei ze zachtjes waarna ze begon te rennen. Al rennend veranderde ze in een wolf en begon ze uiteindelijk op de laatste man in te lopen. Ze tackelde hem tegen de grond aan en toen ze hem gevloerd had veranderde ze in een mens. Ze duwde haar dolk tegen zijn keel aan. "Wie ben je en wat doe je hier?" vroeg ze ijzig. Ze voelde de man onder haar bibberen, slecht een jongen nog qua moed. Toen hij uiteindelijk stotterend begon te antwoorden slaakte ze een diepe zucht. Weer een stelletje die ingehuurd waren om achter haar aan te komen. Het begon vermoeiend te worden. Zonder een greintje spijt sneed ze de man zijn keel door. Als ze hem zou laten gaan zou hij hulp gaan halen en daar had ze geen zin in. Ze veegde haar dolk aan zijn kleren af om hem schoon te maken en kwam overeind. Ze pakte de dolken van de man en stopte die in haar riem. "Als prijs." zei ze rustig waarna ze zich omdraaide en terug liep in de richting van de plek waar Lex en Nyra waren. Ze kwam tussen de stuiken uit en keek naar het tweetal. "Daar hebben we geen last meer van." zei ze rustig. Het enige teken dat ze net iemand de keel door gesneden had waren een 4 tal bloeddruppels die op haar gezicht zaten. Verder niets. Ze keek naar Lex. "Ik neem aan dat jij jou slachtoffers zonder blikken of blozen hebt om gelegd?" zei ze rustig waarna ze rondkeek. Er was nergens een spoor van paarden of een ander vervoermiddel en ook haar rijdier was spoorloos verdwenen. Zonde, nu moest ze nog een nieuwe stelen ook. Luna slaakte een zucht. "Goed. Nu dat achter de rug is. Waar waren we?" ze draaide zich om naar Lex en Nyra.

Lex keek snel en waakzaam op als hij in de struiken geritseld hoort. Hij ziet luna door de struiken komen maar dat maakt hem nauw niet bepaald minder waakzaam er op, hij was alerter dan toen ze samen vertrokken. Hij hoorde haar vast stellen dat hij die jongens had gedood. Op deze vraag knikte hij deed dat inderdaad zonder blikken of blozen. Nyra keek luna scherp aan en ziet dan de bloed vlekjes op haar wang. " je moet even over je wang heen wrijven.' Zegt ze dan met een knikje naar luna haar wang. Lex kriebelde Nyra weer eventjes. Dan hoort hij luna vragen waar ze gebleven waren.' Volgens mij iets met geheimen.' Bijt hij luna dan vel toe terwijl hij zijn spieren al aanspande. Hij had geen zin om haar alles te gaan vertellen zij zou dat ook niet bij hem doen. Of hij kon er wen spelletje van maken.' Ik weet wat we doen vraag en antwoord onder het lopen. Eerst jij een vraag stellen je krijgt van mij een antwoord en dan mag ik een stellen aan jou en hoop op antwoord....het duurt nog wel even de reis omdat jouw paard weg is, en Nyra vertrouwd je nog niet genoeg om jou ook te dragen na dat dolk akkefietje.' Stelt lex voor je zag hem toch eventjes grijnzen omdat hij over de dolk was begonnen.

Luna keek naar Nyra en trok haar wenkbrauw op. Ze ging met haar hand over haar wang en keek ernaar. Ze zag de rode vloeistof die ze had uit geveegd en grinnikte. "Oeps" was het enige was ze zei toen ze het bloed af veegde aan haar broek. Ze keek Lex langzaam aan toen hij hoorde hoe geïrriteerd hij was bij het punt "geheimen". Ze lachte. "Ooh ga je het zo spelen? Voort wat hoort wat?" ze knikte tenslotte rustig. "Prima. Maar denk maar niet dat we lopen omdat er geen andere manier is." Het idee dat Nyra haar ook zou dragen stond haar niet aan. Ze zou zichzelf en Lex alleen maar meer vermoeien als ze een extra passagier voor hen zou worden en daar had ze dan nog net geen behoefde aan. Ze moesten het slim spelen, zeker nu ze wist dat die vorige jagers die ze tegen waren gekomen hier waren voor haar. Ze hadden alleen op haar gerekend en niet op een mede reiziger die zwarte magie kon gebruiken. Ze sloeg haar armen over elkaar en keek hem aan. "Zoals je misschien al wel gezien hebt heb ik ook een paar trucjes achter de hand. " zei ze doelend op de wolf die ze eerder geworden was. Ze begon te lopen in de richting waar ze naartoe aan het reizen waren. Azriel vloog al weer boven haar. "Goed. Jij eerst. Ik heb mijn eerste antwoord al uit je weten te krijgen. " ze keek Lex half lachend aan. Een sluw lachje, toen ze terug dacht aan het dolk tegen zijn keel, zijn dolk tegen haar been en zei die hem tegen een boom aan geduwd had.

Nyra bleef naar luna kijken terwijl ze haar handelingen uit voerde, dat hoorde nauw niet echt bij een prinses en ze schudde haar hoofd bij het woordje oeps. Lex moest grinniken om wat Nyra deed maar kijkt dan ook naar luna.' Tuurlijk speel ik het zo, voor niks gaat de zon op.' Zegt hij tegen haar als hij haar met helder groene ogen aan keek.' Kijk uit dat je moet lopen princesses. ' Zegt hij dan beetje met een nare onder toon, waarna Nyra hem in zijn oor bijt.' Maak haar niet weer kwaad.' Sist ze tegen hem. Lex wilt naar haar uit halen maar voor hij haar kan raken springt ze naar de grond maar voor ze de grond raakt word ze wen vos en gaat een stuk bij hem vandaan lopen. Maar ook ver genoeg van luna. Lex hoort luna en laat Nyra voor wat het was.' Tuurlijk heb ik die gemerkt, anders was ik blind.' Grijnst hij naar haar. Om daarna luna te volgen als die begon te lopen. Achter haar rug om deed hij haar even na mompelen als ze er over begint dat ze al een antwoord had gekregen.' Fijn. Kun je alleen in een wolf veranderen of ook nog in andere dieren.' Vraagt hij als hij rustig rond kijkt op vreemde figuren en eventueel een plekje voor de nacht. Hij vroeg zich op moment meerdere dingen af over luna, ook het feit waarom ze hem niet gewoon gedood had toen ze de kans kreeg. Ze was op een missie maar als jezelf in gevaar kwam en als die gene al wat betaald had. Waarom niet.

luna haar blik vernauwde. "Je doet nu net alsof ik nog nooit van m'n leven lange stukken te voet heb afgelegd. Ze noemen me wel prinses maar dat wil niet zeggen dat ik me ook zo gedraag" zegt ze kalm. Haar blik was geamuseerd toen hij vroeg naar haar gedaanteverwisseling krachten. Ze keek hem sluw aan. "Ooit van gedaanteverwisselaars gehoord? Ik kan nog in veel meer veranderen dan alleen wolven." Een speelse glinstering verscheen in haar ogen. Ze zou hem wat informatie geven, maar alleen als hij er naar vroeg en als hij er op de juiste manier naar vroeg. Als ze het had gewild had ze hier zo voor zijn neus in een jong klein meisje kunnen veranderen, in Argus Flynn of in hem. Maar ze wist niet wat voor een reactie dat te weeg zou brengen en ze had geen zin om hem nog meer op de stang te jagen. "Ik denk dat je het redelijk kan vergelijken met wat zij kan." luna knikte naar Nyra. "Maar dan wat uitgebreider."

Lex grijnst omdat ze een uitleg geeft over het lopen. ' het kwam anders even zo over.' Zegt hij dan schouder op halend. Hij liep op een rustig tempo door om zo nu en dan naar luna haar lichaam houding of haar blik te kijken. Die van hem hield hij zo speels mogelijk weer. ' Tuurlijk heb ik daar van gehoord, leef niet onder een steen.' Zegt hij dan.' Er zijn daar meer soorten van vandaar dat ik er naar vraag.' Geeft hij op zijn beurt weer uitleg. Lex zag eventjes iets in luna haar ogen waarna ze zegt dat het met Nyra te vergelijken is. Nyra bleef eventjes staan en keek luna aan, zij hield wijselijk haar mond. Al vond ze het niks om ergens mee vergeleken te worden. Daarna liep ze weer verder. Lex keek eventjes naar Nyra, die moest zeker ook nog wennen dat hij nu met een vrouw samen deed reizen. Ze was er ook een maar toch. ' Fijn dat dat dan op gekelderd is. Nu is het aan jou voor een vraag.' Zegt hij terwijl hij naar luna knipoogt. Hij keek langs haar en ziet boven de bomen wat rotsen uit komen.' Daar zijn rotsen misschien is er een grot voor de nacht wat beschut door te brengen.' Zegt hij tussen door tegen luna en hij loopt al in de richting om te gaan kijken of dat ook zo is. Nyra volgt al snel lex zijn voorbeeld.

Luna keek Nyra rustig aan toen ze zag dat die stil bleef staan. "Ik bedoel in de trant van dat je kan veranderen in welk dier je maar wilt. Corrigeer me als ik ongelijk heb maar ik denk niet dat het paard, de fret, de muis en de vos de enige dieren zijn waar je in kan veranderen." zegt ze rustig. "Ik heb geen zin in onenigheden weetje. We zitten nog wel even aan elkaar vast." Ze keek naar de bergen en toen om zich heen. Als ze een grot konden vinden zouden ze maar een kant in de gaten hoeven te houden. Dat zou een stuk makkelijker zijn dan een open omgeving. Het had wel iets. Dan konden ze tenminste ook een klein vuurtje tegen de achterwand maken. De nachten konden koud zijn en ze had geen zin om kou te vatten. De luxe van vuur sprak haar dan wel weer genoeg aan. Ze keek Lex na en volgde hem toen. Haar beurt voor een vraag. "Ik weet dat je zwarte magie of schaduw magie hebt. Dat heb je net laten zien. Ik ga er niet vanuit dat je alles gaat vertellen, daar zie ik je niet voor aan nadat je al niets zei over de gedeelde band met haar door je gespleten ziel. Maar ik neem ook aan dat door schaduwen heen stappen niet het enige is wat je kunt." zei Luna langzaam. Ze moest goed nadenken over hoe ze haar vraag formuleerde. Anders kon hij hetzelfde doen als zij bij hem deed, halve antwoorden geven, maar ze wilde eerst iets buiten sluiten. "Is je kracht van zwarte magie ook overgedragen op je wederhelft?" ze keek Nyra rustig aan. Wachtend op het kleine seintje reactie wat ze te wegen zou brengen met de vraag die ze net stelde. Ze aaide Arziel kort over zijn kop terwijl ze de omgeving afspeurde. "Ga de omgeving verkennen." zei ze tegen de valk waarna deze weg vloog om te doen wat ze vroeg.

Lex en Nyra hoorde beide de uitleg aan die ze aan hun gaf wat ze dacht over Nyra.' Je hebt helemaal gelijk dat dat niet het enige is waar ik in kan veranderen, alleen twee benige zoals jij en lex daar kan ik niet in veranderen.' Geeft ze kort antwoord waarna ze als vos voor lex uit liep richting de rotsen. Lex gaf zijn ogen duidelijk de kost door goed naar de rotsen te kijken en de bomen die hier steeds dunner werden. Ondertussen hoorde hij de vermoedens van luna aan. Ze was goed aant opletten geweest waardoor hij moest grinniken als ze begint over dat hij haar biet alles zou vertellen. Hij hoorde hoe ze vertelde door de schaduw heen stappen volgens haar biet het enige was.' Dat heb je goed opgemerkt.' Zegt hij. Ze moest eens weten wat hij allemaal kon met zwarte magie. Er waren zo veel mogelijk heden er in. Sommige waren makkelijk. Andere dingen weer een stuk moeilijker. Die waren meestal ook gevaarlijker. Het was nu even stil luna dacht waarschijnlijk na welke vraag belangrijk was waar ze meteen antwoord op wilde. Lex had veel vragen verwacht maar de vraag die ze hem stelde eigenlijk helemaal niet. Hij knipperde even met zijn ogen en wilde antwoord geven maar Nyra was hem voor.' Nee, al snap ik niet wat je aan dat antwoord heb.' Zegt ze terwijl ze zich omdraait en weer verder loopt.' Denk maar niet dat ik me zelf niet kan verdedigen.' Waarschuwt ze luna nog als ze in de struiken verdwijnt. Lex keek luna aan.' Je hebt haar gehoord ze deelt mijn krachten niet, we delen elkaars ziel min of meer en toch Ijn we verschillend.' Grapt hij half waarna hij naar de struiken op kijkt.' Nyra heeft een grot gevonden, ' Zegt hij dan waarna hij door de struiken heen loopt. Als hij door de struiken is ziet hij verder op bij een spleet twee groene ogen. Het leek hem wat smal, maar dat moest niet zo zijn anders had Nyra hem niet geroepen .

Luna grinnikte. "Goed dan hoef ik me dus gen zorgen te maken dat ik dadelijk een of ander jaloers en pissig tiener meisje tegenover me heb staan." zei ze luchtig. Ze keek Nyra aan. Dit gevecht of wat het ook was tussen dat stukje ziel van Lex en haar was nog lang niet voorbij. Ze moest nog oppassen voor haar anders had ze straks een giftige slangenbeet in haar been. Haar ogen schoten naar Lex toen ze hem hoorde grinniken. "Ga nu niet ontkennen dat je me wel alles op een presenteer blaadje zal geven. Ik weet dat je dat niet zal doen." Ze zag dat hij duidelijk verrast was door haar vraag. Nu was het haar beurt om te grinniken. "Niet de vraag die je verwacht had? Had je eerder een vraag verwacht waarin ik je om een uitleg van je kracht zou vragen?" Ze bleef staan en sloeg haar armen over elkaar heen. "Jij en ik weten beiden dat je daar nooit eerlijk of volledig antwoord op zal geven. Dat hoef je ook niet want ik heb geen idee wat jou krachten kunnen, net als dat jij niet weet in hoever die van mij uitreiken." Ze keek naar de vos. Ze snapte niet wat Luna aan die informatie zou hebben? Ze moest eens weten. Het was goed om je vijand te kennen, maar als je niet weet wat je reisgezelschap allemaal kan, kan dat veel gevaarlijker zijn. Zeker als ze ze niet helemaal vertrouwde. Ze wist nu in ieder geval dat Nyra alleen in dieren kon veranderen en niet de kracht van Lex deelde wat het schaduwen betrof. Dat betekende dat ze minder gevaarlijk was dan ze zou kunnen zijn. Luna wist niet waarom, maar ergens was dat een opluchting. Ze volgde het dier terwijl ze in de bosjes verdween en keek toen naar Lex. Lang niet zoveel als je zou denken" mompelde ze zachtjes. Ze hoort geritsel en kijkt dan in de richting van de struiken waar Lex naar toen keek en doorheen loopt. Ze volgt hem met iets wat tegenzin. Ze keek naar de grot en grinnikte. "Schijn bedriegt. Zeker in deze omgeving." Ze keek in de richting van de groene ogen, toen keek ze even rond en vloot ze zachtjes. In de verte hoorde ze een valk krassen. Arziel zou hun nu in ieder geval kunnen vinden na zijn verkenningstocht. Ze passeerde hem en liep richting de spleet van de grot. "Volgende vraag." Haar ogen keken hem tijdens het passeren doordringend aan. Ze wist dat hij vroeg of laat weet naar haar verleden zou vragen. Ze hoopte alleen dat haar krachten zijn nieuwsgierigheid meer had gewekt dan dat.

Lex glimlachte.' Nyra is meer dan een lastige tiener vergeet dat niet, en zij zal niet vergeten wat jij kunt.' Zegt lex tegen luna. Niet echt het feit van kunnen veranderen maar eerder dat zij hen had aangevallen, Lex keek haar even met een schuin hoofd aan.' Zeker had ik die vraag niet verwacht, ik heb namelijk ook nog nooit gehoord dat een gespleten ziel je krachten mee neemt. Maar niets is onmogelijk.' Zegt hij terwijl hij richting de scheur liep waar Nyra was. Hij keek op zij naar luna die begint over dingen wel en niet te vertellen.' Heel goed gezien, zoiets heeft namelijk met vertrouwen te maken. En zolang wij twee elkaar niet genoeg vertrouwen zullen onze antwoorden altijd een beetje vaag zijn niet waar.' Zegt hij met een knipoog . Ze had net zelf toe gegeven dat hij niet wist hoe ver haar krachten gingen en zij niet wist hoe ver die van hem ging en dus ook voor hem een teken wat ze net gezegt had. Nyra verdween alweer door de spleet verder weg omdat luna dichterbij kwam. Lex hoorde iets over dat schijn bedriegt zeker in deze omgeving . ' is dat niet eigenlijk met alles, soms denk je mensen te kennen en voor je het weet...' Zegt hij in gedacht en lex kijkt op en houd zijn mond als je een waarschuwend dierlijk geluid hoorde. Lex zijn ogen werden weer even donkerder. De volgende vraag. Hij moest eventjes na denken wat wilde hij graag weten over haar. Het liefst wilde hij meer weten over hoe gebonden ze was....aan argus flynn misschien bij de volgende.' Hoelang weet jij al van je krachten of laat ik het zo stellen hoe lang gebruik jij je krachten al.'vraagt hij want hij wist dat sommige mensen namelijk al vroeg in hun kindertijd er mee opgroeide, andere waren laat bloeiers en hadden ze pas in de puberteit of nog later door. Lex liep verder door wel een aantal meters voor de grot breder werd en een soort ovale ruimte zichtbaar werd. Nyra zat als vos op een grote steen en haar staart lag voor haar gevouwen. Ze keek nogal boos naar luna maar ook naar lex.

"Ooh maar dat is goed. Dan weet ik dat ze altijd op dr hoede zal zijn." Luna grinnikte en haalde dan haar schouders op. "Je weet niet of iets kan of niet tot je het tegen bent gekomen dat het kan. Zolang er geen ziel zoals die van jou is gespleten naar een wezen als Nyra die vervolgens ook nog jou krachten kan gebruiken kan je er nooit honderd procent zeker van zijn. Ik sluit het liever buiten dan dat zij me in de rug aanvalt wanneer ik niet oplet." Ze keek Lex aan, ging vlak tegenover hem staan en bracht haar lippen naar zijn oor. "Ik zal je nooit voor de volledige honderd procent vertrouwen. Zelfs al vertel je me alles zonder blikken of blozen." ze liep naar de spleet toe en zag hoe Nyra in het duister verdween. Die had het dus duidelijk echt niet op haar. Ze kroop door de spleet heen terwijl ze zijn volgende vraag aanhoorde. Hoelang ze haar kracht al had? Ze dacht even na, een pijnlijke gedachten aan het verleden. "Echt volledig onder controle pas een paar jaar." gaf ze eerlijk toe. "Maar toen ik jong was kon ik al in verschillende dieren veranderen. Onbeheerst, wat vaak tot gevaarlijke situaties leidde omdat ik zelf niet door had wat er gebeurde en ik ineens een andere gedaante aan genomen had." ze moest terug denken aan die keer dat ze een week lang als een bange kat in een kamer had gezeten en niemand haar kom vertellen hoe ze terug moest veranderen." ze liep de open ruimte in en zag hoe de vos boos naar haar keek. "Wat wil je van me?" snauwde ze haar toe.

Lex rolde met zijn ogen over dat Nyra altijd op haar hoede zou zijn dat ze het nu wist. Hij keek haar alleen met zijn ogen aan terwijl ze vertelde waarom ze het fijn vond dat te weten. Ze moest eens weten dat er ZO veel andere dingen gevaarlijk konden zijn. Maar dat zei hij natuurlijk niet. Lex zijn spieren spande zich lichtjes aan als luna te dichtbij stond en fluistert naar hem dat ze hem nooit honderd procent vertrouwd .' Fijn dat je me het even laat weten.' Zegt hij zuur en hij liep naar Nyra. Hij hoorde de uitleg over haar krachten dit vond hij interessant ze kan in dieren veranderen en had dit pas een paar jaar onder controle. Misschien als hij haar een keer zo boos of bang maakte dat laatste lukte hem waarschijnlijk niet, verlies ze misschien weer controle.
Nyra hoort hoe luna tegen haar snauwt.' Eerlijk gezien heb ik het liefste dat je gewoon op hoepel.' Sist ze en ontweek behendig een uithaal van lex en ze loopt naar een donkerder hoekje van de kamer. ' Helaas volgens mijn wederhelft hebben we jou nodig.' Zegt ze en ze zwiept met haar staart heen en weer. Ze kijkt dan naar lex.' Ik ga al slapen.' Zegt ze en ze liep het donkerste hoekje in om daar een paar rondjes te lopen en dan te gaan liggen opgerold. Lex was op de steen gaan zitten terwijl hij even naar Nyra keek. Het was dan zijn wederhelft sommige dingen snapte ze ook weer niet van elkaar. Zijn blik gaat naar luna en hij gaat even met een hand door zijn haren heen.' Jij bent weer aan de beurt.' Zegt hij.

Luna grinnikte. "Als ik het niet niet had gezegd had je het ook geweten. Maar dit is gewoon een kleine bevestiging." Luna ging tegen een opstaande rots aan zitten en kek Nyra kalm aan. "Jij wilt dat ik ophoepel en Lex wilde juist dat ik mee ging. Hij heeft specifiek om mij gevraagd." Haar ogen volgde de vos terwijl die in een donkere hoek verdween. Op dat moment hoorde ze een zacht gekras van een vogel en vloog Azriel de grot in. Ze keek naar de valk en glimlachte even waarna ze haar aandacht weer op Lex richtte. "Waarom ik?" vroeg ze rustig op antwoord van zijn bevestiging dat het haar beurt was om een vraag te stellen. "En hou me niet voor de gek." Haar ogen werden scherp terwijl ze haar blik op hem richtte. "Je komt naar de Gilde, vraagt specifiek om mij terwijl ik aan en jou en haar kan zien, voelen en merken dat jullie me beide liever kwijt zijn dan rijk. Je had andere kunnen vragen, meer meewerkende moordenaars, iemand die misschien niet zo lastig is als ik?" Ze haalde een stuk van het overgebleven konijn uit de zak en gooide een stukje vlees naar de grond. Azriel schoot er op af en begon het rustig op te peuzelen. Ze volgde de vogel met haar blik en haar gedachten dwaalde even af. "Ergens heb ik het gevoel dat het verwijderen van jou bloedvloek slechts een bijzaak is in een groter geheel, maar ik kan het niet plaatsen. Je wilde dingen over mijn verleden weten, wie ik ben, waar ik sta terwijl dat helemaal niets uit maakt met het doel waar we naar toe op weg zijn."

Lex merkte dat hij de grip begon te verliezen op hoe het spelletje gespeeld werd, hij was ook niet zo heel goed in spelletjes met woorden te spelen hij probeerde het wel maar toch. Vechten bleef meer zijn ding. Hij had dan ook genoeg van dit spelletje hij wist dat hij het zo moest aan pakken van de gene die hem gestuurd had maar dat ging hem niet lukken zeker weer bij deze vragen. Lex grinnikte zachtjes en kil en keek met zijn groene ogen naar luna. Ze stonden dodelijk en kil terwijl ze weer donkerder werden.' Ik denk dat je dat al zelf al lang weet. Die oude man wist het in ieder geval wel meteen waarvoor ik kwam ' Sist hij terwijl hij recht kwam uit een schaduw haalde hij vlug twee dolken. Hij speelde eventjes er mee in zijn handen..' Toch liet hij jou met me mee gaan voor die betaling....wetend dat de 2e wellicht niet komd.' Dan komt hij in beweging richting luna aan rennend.' Je had me moeten doden toen je de kans had gehad.' Sist hij tegen haar en Hij haalt vloeiend uit met een dolk maar de andere volgt niet snel er na. Zijnnogen stonden noet meer rustig of speels zoals ze eerst haddwn gedaan. Ze stonden doel gericht. Ze straalde een onbeheersde woede uit die er gedeeltelijk uit mocht nu.
Nyra die eerst in de hoek lag was verdwenen. Ze had zich ergens in de grot tussen een van de spleetjes verborgen als de kleine fret. Ze baalde maar het moest eventjes.

Luna haar blik verschoot van de vogel op de grond naar de jongen die overeind kwam. Ze zag hoe hij twee dolken tevoorschijn haalden die hij duidelijk eerst niet gehad had. Langzaam kwam ze overeind, haar ogen niet van haar target afhalen. Ze wachtte zijn volgende zet af, die volgde al snel na de woorden die hij gesproken had. Argus had geweten wat de echte rede was geweest waarom hij naar haar had gevraagd en hij had haar met een rede niet gewaarschuwd. Ze zag hoe hij op haar af kwam gerend, de wapens in de aanslag. In een snelle beweging haalde ze twee dolken tevoorschijn die ze eerder die dag van de slavenhandelaars had genomen nadat ze hen in koele bloede had vermoord. Ze had hem moeten doden toen ze de kans had. Dat waren zijn exacte woorden die hij nu tegen haar uitsprak. Luna ging klaar staan, blokkeerde zijn eerste uithaal, wist zijn tweede net te ontwijken door naar achter te springen. Ze keek hem aan, hij zag er uit als iemand op zijn doel afging, niet zou stoppen tot dat gelukt was. Langzaam begonnen alle balletjes op zijn plaatst te vallen. "Wie heeft je gestuurd?" beet ze hem toe. Ze viel hem niet aan, verdedigde alleen maar. Zorgde ervoor dat ze zijn aanvallen paradeerde of ontweek. "Waren het mijn ouders? Kunnen ze het nu toch wel? Willen ze afmaken wat ze jaren geleden niet konden toen ze me achterlieten in een mandje, klaar om meegenomen te worden door de eerste de beste die me vond?" Haar vel blauwe ogen flikkerde. Je zag duidelijk haat in haar ogen.

Zzoals lex en Nyra beide hadden verwacht was luna totaal niet verrast door de aanvallen van lex. Dit zou wel komen omdat ze hem de hele tijd al niet vertrouw had. Dat kon lex ook wel begrijpen zeker als er zoon hoge prijs op haar hoofd stond. Al deed hij het niet voor die prijs. Het geen waar hij had voor deed was in zijn ogen kostbaarder. Hij zag luna haar houding wel veranderen. Ze werd nu omringd door haat. Hij kon het voelen. Lex merkte hoe soepel luna was toen ze zijn aanvallen ontweken had.' Domme meid denk je echt dat ik je ga vertellen met wie ik mijn zaakjes doe regelen.' Zegt hij en zijn ogen kleurde helemaal zwart.als hij van twee kanten uit haalt naar luna om daarna in de schaduw onder hem zelf te verdwijnen en achter uit die van luna te voorschijn te komen. Hij wist ook niet meer met wie hij zaken deed die werden gedaan voor hem. hij moest werken voor iemand.' Je ouder....pfff, die zouden dat niet durven. zelfs nu niet.'sist hij je hoorde een afkeer in zijn eigen stem.' Je blijft hun bloed verwand zeggen ze....' legt hij uit voor hij weer uithaalt naar haar van achteren. Zijn bewegingen waren niet om haar te doden maar om haar goed te verwonden.
Nyra zat nog steeds in de donkere spleet van de grot. Alles in haar zei dat ze lex moest gaan helpen maar het mocht niet van lex omdat luna gevaarlijk was.

Luna haalde haar schouders op. “Je kan een meisje niet afkeuren voor een poging om erachter te komen wie haar dood wilt hebben.” zei ze zachtjes hijgend. Luna ontweek het ene dolk, voelde hoe het tweede zachtjes in haar bovenarm sneed toen hij haar raakte en verdween. Ze zag hoe Lex verdween, veranderde in een vlieg op het punt dat hij in haar schaduw verscheen en vloog naar de andere kant van de kamer. Ze landde en veranderde in de grote wolf. Ze draaide zich naar hem toe en gromde kwaad, ze bleef hem in het oog houden. Ze hoorde de afkeur in zijn stem toen hij haar vertelde dat het niet haar ouders waren wie hem de opdracht had gegeven haar te vermoorden. Dat ze dat niet zouden durven omdat ze vlees en bloed waren. Ze moest lachen, het kwam er uit als een zacht grommend geluid. Dat hadden ze moeten bedenken voordat ze haar in de steek lieten en ze door de hel gegaan was in haar jonge jaren. Toen ze nog niet voor zichzelf op kon komen. Ze liep langzaam heen en weer, hield haar blik gericht op Lex en wachtte zijn volgende aanval af. Het bloed dat uit de wond van haar linker voorpoot liep druipt op de grond. Heel even flitste haar ogen de kamer rond, op zoek naar Nyra. Als het moest zou ze gemeen spelen, maar ze wilde het niet.

Lex zag hoe luna veranderde in een vlieg waardoor zijn aanval met zijn dolk miste. Daar ging zijn voordeel toen luna veranderde in een grote wolf. Hij hoorde haar zachtjes grommen waarna ze heen en weer begon te lopen. Lex bleef haar volgen zodat ze haar geen kans zou geven om achter hem te komen als hij haar ook maar even uit het oog zou verliezen. Zijn ogen gingen naar het bloed op de grond waardoor lex grijnsde hij had haar blijkbaar geraakt. Hij volgde het bloed en zag de wond. Dan als hij ziet hoe luna wat zoekt valt hij meteen haar aan.

Luna liet Lex zijn blik heel even los. Ze keek rond of ze Nyra zag. Wat eigenlijk een hele domme zet was van zichzelf, het gaf hem genoeg tijd om haar aan te vallen. Stomme beginnersfout. Ze voelde hoe hij haar raakte een tegen de grond werkte. Ze gromde even naar hem als wolf waarna ze in een mens veranderde een ze probeerde ongezien haar wapen te trekken. "Zou ik niet doen als ik jou was" ze kerk hem dreigend aan. Luna had Nyra wel is waar niet gezien maar ze zag dat Azriel wel geluk had gehad de fret te vinden. Hij zat verstopt in een hoekje van de grot, als ze wilde kon ze hem binnen twee tellen overnemen en haar aanvallen. Ze wist alleen niet hoe Lex zou reageren als ze dat zou doen dus hielt ze het nog even achter de hand en keek ze hem vel aan.

Lex had niet gedacht dat geluk nog eens aan zijn kant zou staan ,hij was nou ook niet echt bij gelovig of zo.maar het was hem gelukt luna te raken en haar tegen de grond te werken als wolf zijnde. Even later werd ze gelukkig een mens. Ze dreigde hem waarna hij moest lachen en zijn dolk bij haar keel hield. Hij zag haar bewegen en zijn ogen vernauwde zich.' Haal geen rare dingen uit niet dat ik verwacht dat je zosnel onder me uit komt.als je wel iets in je hoofd haalt ondervind nog iets wat ik met mijn magie kan.' Bedreigt hij haar terug. Het mes ip haar keel was zodat ze niks zou doen, er zat nog wat bloed aan van de eerdere aanval. Als luna wat zou doen zou hij energie van haar stelen. Genoeg om haar te doen uitputten. Normaal kon hij daar ook mensen mee doden. Zoals hij eerder op de dag had gedaan. Bij luna zou hij het zo doen tot hij haar daarna makkelijk kon mee nemen. Lex zijn ogen werden weer groener terwijl hij luna aan keek als hij boven op haar zit. Ze had het instinct van een overlever. Net als hij dat bewonderde hij wel aan haar.
Nyra zat nog steeds verscholen en keek even om het hoekje van de scheur heen omdat lex luna tegen de grond aan had gewerkt.

Luna gromde zachtjes toen ze het koude metaal iets meer tegen haar keel hoorde drukken. "Wie zegt dat jij de enige bent die nog een trucje achter de hand heeft? Ja ik heb een fout gemaakt maar je bent zelf ook niet heel slim bezig momenteel." ze grijnsde naar hem. Na die woorden draaide haar ogen in haar kassen waardoor ze enkel nog wit waren, haar armen en benen werden slapjes en ze viel als een soort lappenpop op de grond. Azriel klapperde zachtjes even met zijn vleugels toen Luna zijn lichaam over nam. Ze hipt naar het randje van de richel waar ze nu op zat, richtte de havik gele ogen op haar prooi en schoot toen, klauwen eerst in de richting van het hoofd van Nyra.

Lex keek luna kil aan maar het wordt al snel verbaast als luna haar ogen wit worden en ze slap tegen de grond aan licht. Lex keek waakzaam naar de jonge vrouw.
Nyra die nieuwsgierig op keek naar lex als er iets raars gebeurt bij luna merkt de havik te laat op en valt op de grond als ze diens hoofd raakt.
Lex greep naar zijn hoofd en draaide zich half naar de plek waar Nyra was om haar naam te schreeuwen. Bij lex zijn wenkbrauw luep een beetje bloed omlaag.Maar het mes week maar een beetje van luna haar keel. Nyra krabbelde recht en schudde haar hoofd eventjes en keek naar de havik dat dit beest ze zou wel eens even laten zien wat ze kon en ze veranderde in een tijger en brulde uitdagend naar de havik om vervolgens met haar poot uit te halen.

Luna raakte de fret met haar klauw. Ze keek snel in de richting van haar lichaam en zag dat Lex niet meer gefocussed was op haar maar op wat er gebeurde bij haar en Nyra. Ze ontweek de klauw van Nyra toen deze in een tijger was veranderd en uithaalde naar haar als havik. Ze kraste naar het dier waarna ze weg schoot, richting de riggel waar ze vandaan kwam zodat Nyra niet bij Azriel zou kunnen komen als ze zijn lichaam weer verlaten had. Dit is dan ook wat ze deed, ze had een afleiding veroorzaakt om Lex van haar af te leidden. Ondanks dat hij het dolk nog wel lichtjes tegen haar keel had, maar dat kon ze wel ontwijken. Zij had het voordeel van de verassing, hij niet. Haar bewustzijn glipte uit Azriels lichaam, terug in haar eigen. Ze had voordat ze dit deed goed gekeken naar hoe Lex zat zodat ze hier meteen op in kon spelen. In een fractie van een seconde nadat ze terug haar eigen lichaam in geglipt was had ze zijn hand dan ook weg geslagen, was ze onder hem uit gerold en stond ze als tijger overeind met Lex voor haar en Nyra in haar tijgervorm achter Lex. Wat die stomme fret kon kon zij ook, Azriel was enkel geweest als afleiding en het had gewerkt. Mooi niet dat ze hen liet winnen. Niet nu ze wist dat iemand haar zo graag dood wilde hebben dat ze iemand met een schaduw krachten en een gespleten ziel in huurde. Sneaky. Ze gromde waarschuwend naar Lex, ze zou niet zo maar opgeven al begon haar lichaam door de veranderingen van vorm en het overnemen van Azriel zijn tol te eisen. Ondanks dat hielt de adrenaline en de overlevingsdrang haar op de been. Ze deed het niet graag, maar als het moest zou ze vluchten, zou ze weer op krachten komen en zou ze terug komen om de naam uit Lex te persen die ze wilde weten. Ze wilde weten wie haar zo graag dood wilde hebben en zou die persoon hoogst persoonlijk een bezoekje brengen.

Lex keek naar de valk die buiten het bereik van Nyra ging om daarna zich weer bij zijn verstop plek te verstoppen. Het ging zo snel dat hij ineens voelt hoe zijn had weg werd geslagen. Voor lex kon om kijken naar luna was ze onder hem vandaan gerold om vervolgens een tijger te worden net als Nyra. Nyra brulde woest naar luna als die gromde, ze kwam snel naar voren en ging voor lex staan. Zodat ze tussen hem en luna in stond. Luna kon lex beter verwonden nu maar als Nyra zijn plek in nam was de schade minder groot dan wanneer lex ze op ving. Lex was recht gekomen en stopte zijn folk en weg in de schaduw. Hij zou over gaan op magie.' Zorg dat ik haar kan aan raken.' Fluisterde hij naar Nyra.na die woorden springt Nyra naar luna toe om vervolgens naar haar borst uit te halen. Lex bleef waakzaam met zijn groene ogen kijken of hij een opening kon vinden. Als hij wat energie van haar kon stelen zou ze misschien sneller moe worden.lex twijfelde even maar stapte dan in de schaduw van Nyra om daar in te verdwijnen op zoek naar een goede plek om luna aan te kunnen raken.

Luna keek naar de tijger die voor Lex ging staan. Ze had respect voor haar dat ze de klappen voor Lex wilde opvangen al was ze niet van plan aan te vallen. Ze hielt alleen deze vorm omdat ze dan meer kans maakte tegen Nyra als die haar wat aan wilde doen. En wat ze al dacht gebeurde. Nyra kwam op haar af en haalde uit naar haar borst. Ze gromde kwaad naar de andere tijger en sloeg diens poot weg waarna ze zelf ook uit haalde. Ze moest een manier verzinnen om hier een einde aan te maken of om te vluchten want als dit zo door bleef gaan was ze technisch gezien zwaar in de minderheid. Nyra kon in elk dier veranderen wat ze wilde en Lex kon apart van haar aanvallen terwijl Luna alleen was. Ze kon dan wel is waar Azriel over nemen maar daar had ze niets aan als ze daarmee haar eigen lichaam in gevaar bracht. Daarnaast kon de vogel niets beginnen tegen enig grote wilde kat en zij in haar mensen lichaam ook niet. Terwijl ze verdedigde tegen Nyra haar aanvallen begon Luna langzaam maar zeker terug te lopen in de richting van de opening van de grot. Als ze de kans zou krijgen zou ze in iets kleins dat vloog veranderen en weg vliegen. Azriel bleek te begrijpen wat ze van plan was en vloog al richting de opening.