Stefanie en Anniek

Over zweinstein

naam:
Leeftijd:
karakter:
uiterlijk:
afdeling:

naam: Winter Renalds
Leeftijd: 17
karakter: Vriendelijk, sterk, behulpzaam
uiterlijk: Lang donkerbruin haar, grijze ogen, lichte huid,
afdeling: Griffoendor

naam: Hugo Ames
Leeftijd: 17
karakter: Koppig, bedachtzaam, slim
uiterlijk: Lichrbruin krullend haar, groende ogen
afdeling:Ravenclauw

naam:axel
Leeftijd:17
karakter:axel is een koppige rebelse jongen, die niet snel mensen vertrouwt hij komt ook kil en afstandelijk over, hij kan aardig zijn maar hij doet het meestal niet omdat hij geleert heeft dat niet te doen, hij heeft op een andere school gezeten maar is overgeplaats naar zweinstein niemand weet waarom hij overgeplaats is
uiterlijk:komt
afdeling: komt tot zijn frustatie in griffoendor terecht

WIl je gewoon 1 rol? dan haal ik Hugo wel wegxD

nee ik maak zo nog een rol
moet alleen even denken wat voorn rol
maar beginnen al oke?
------------------------------------------

axel zat in de leerlingen kamer hij was nu 3 dagen op zweinstein en hij kon het nog steeds niet geloven tot die stoome hoed griffoendor had geroepen al had hij om zwaddericht gevraagt, en hij slaakte een diepen zucht

Winter zat met een dik boek op een comfortabele stoel in de leerlingenkamer te lezen. Ze kon haast niet geloven dat dit haar laatste jaar op zweinstein was en ze vanaf nu op eigen benen zou moeten staan.

weetje tot rowling een nieuw boek heeft, moet alleen kijken wat voorn het is hoorde het op het nieuws ps brb even met de honden uit

naam:tirza
Leeftijd:17
karakter:vrolijk opgewekt, giebelkont, hyperactief, eigenwijs speels,
uiterlijk:komt
afdeling:ravenklauw
-----------

axel keek nu door de leerlingen kamer het begon laat te worden en de leerlingenkamer begon leeg te raken en hij zag een meisje zitten, ze straalde een rust uit met haar lichaam en hij zou het niet toe geven maar het deed hem zelf ook wat kalmeren en bij die gedachten keek hij weg, hij mocht geen zwakte tonen. nooit...

tirza zat met een dik boek op haar schoot

Winter deed een lange pluk haar die voor haar gezicht viel achter haar oor. Dit was met weinig effect want enkele ogenblikken later glipte de lok weer achter haar oor vandaan en viel hij opnieuw voor haar gezicht. Ze wist dat dit gebeurde maar toch bleef ze uit gewoonte de lok wegdoen. Na een tijdje sopte ze met lezen en legde ze haar boek weg. Haar blik ging door de leerlingenkamer en ze besefte dat deze onderhand zo goed als leeg was op een jongen na. Ze wist dat hij in het zevende jaar zat net als haar maar ze kende hem niet. Hij was behoorlijk afgezonderd en pas sinds een paar dagen op school. Meer wist ze niet van hem.

Hugo speelde met een snaai die hij ooit had meegenomen van zwerkbaltraining en deze jaagde hij achterna.

axel keek uit de raam alles was al donker buiten en hij keek naar het school terein. nu zat hij hier op deze niewe school die tja strenger was dan de vorige en ook nog bij griffoendor hij had zijn ouders vanmorgen pas een brief gestuurd. het liefst had hij ze niks gezegt ze waren namelijk nogal snteng vooral als het om zuiver of onrijn bloed ging volgens hun en griffoendor was de grootste tegenpool van zwaddericht waar de meeste bloedzuiveren zaten.

tirza keek op toen ze de snaai hoorde en zag hugo en ze grinnikte, heb jij geen huiswerk te doen vraagt ze speels

Winter aarzelde maar ging toen naar de jongen toe en stak haar hand naar hem uit. "Hoi, Ik ben Winter" zei ze vriendelijk. Waarschijnlijk was het erg moeilijk om als nieuweling vrienden te maken hier op zweinstein. Iedereen kende elkaar natuurlijk al lang.

Hugo grinnikte en ving de snaai uit de lucht. "Dat heb ik al af." zei hij grijnzend.

axel hoorde voetstappen en hij hoorde ook tot die bij hem stopte en hij keek langzaam op en hij zag het meisje die hij rust vond uit stralen voor hem staan. en ze stak haar hand naar hem uit en hij keek naar de hand en je zag hem denken en hij hoorde haar der naam zeggen, en hij twijfelde zou hij de hand aan pakken. maar dan pakt hij haar hand vast en hij keek haar aan. mijn naam is alexander moore. zegt hij kort en krachtig, en hij liet haar hand weer los

tirza keek hugo nog steeds aan. ben jij goed bezig ik ben op 2/3 van het huiswerk, maar ik ga denk ik morgen verder want ik heb geen zin meer zegt ze en ze deed het boek met een klap dicht.

Winter ging op de stoel tegenover de zijne zitten. "Je bent nieuw hier op school toch? Waar kom je vandaan?" vroeg ze nieuwsgierig.

Hugo grijnsde. "Dat is nou niet bepaald een goede instelling voor een Ravenclauwer" zei hij plagend en hij liet de snaai weer vrij.

axel zag hoe ze bij hem aan de tafel kwam zitten en hij keek haar aan. jah dat klopt, en ik kom van klammoflasser. zegt hij weer kort en hij keek winter nog steeds aan. waarom hebben je ouders je winter genoemd, ben je in de winter geboren, vraagt hij en je zag een mond hoe een beetje omhoog krullen

tirza schoot meteen in de lach. ach kom op ik heb het altijd net op tijd af, zegt ze en ze stond op en ging ook bij de haar zitten en keek dan naar de snaai

Winter keek hem aan en grinnikte even. "Wat een orginele vraag." zei ze geamuseerd. "Ja, ik ben geboren op een zware koude winternacht. Het huis was ingesneeuwd en het was ijskoud. Het was de koudste winter in een eeuw." vertelde ze hem

Hugo zag hoe ze naar de snaai keek. "Wedstrijdje doen?' vroeg hij.

axel keek even verbaast hij had niet gedacht tot het waar was en hij schudde zijn hoofd en hij haf een kleine glimlach op zijn gezicht. intresant vind ik het antwoord, had niet gedacht tot het waar is, zegt hij dan eerlijk en hij keek weer uit het raam hij zal al de hele avond bij het raam wachten op de uil van zijn ouders die zou komen dat wist hij

Winter glimlachte. "Dus.. Hoe bevalt zweinstein je tot nu toe?" vroeg ze nieuwsgierig.

Hugo keek haar aan. "Wedstrijdje doen?' vroeg hij grijnzend.

axel keek julia meteen weer aan en in zijn ogen zag je meteen een vonk. ik vind er niks aan, zegt hij kort weg. het is zo anders hier. zegt hij er na. en dan keek hij weer naar buiten. wat vind jij van deze kasteel.

trirza liet zich dat geen 2 keer zeggen en sprong op en graaide met haar hand naar de snaai die haar hand ontweek.

Winter keek hem aan. "Ik hou van dit kasteel, het is mijn huis. Maar ik begrijp dat je heimwee hebt naar je oude school. Waarom ben je hier heen gekomen?" vroeg ze.

Hugo lachte en klom op een stoel en sprong vanaf de stoel richting de snaai, hij miste hem op een centimeter na.

axel keek winter aan en heild zijn hoofd even schuin, maar dan hoort hij de vraag. dat gaat je niks aan. zegt axel en hij stond op en wilde weg lopen als hij getik tegen de raam hoorde en hij draaide zich om en maakte meteen de raam open voor de uil die op de vensterbank aan de buitenkant zat en hij pakte de brief en scheurde hem snel open maar hij liet hem meteen vallen als hij een brandende vloeistof over zijn handen heen krijgt.

tirza grinnikte en sprong op de tafel en probeerde de snaai met 2 honden te grijpen maar dat lukte ook niet en ze keek hugo aan. hij weet tot we een spel spelen, zegt ze zachtjes tegen hem

Winter wilde eigenlijk weglopen maar zag toen dat hij iets op zijn handen kreeg. Ze trok haar stok en mompelde een spreuk waardoor de vloeistof van zijn handen af ging en netjes in een lege vaas terecht kwam.

Hugo keek haar aan en grijnsde speels. "Maar hij zal niet winnen" zei hij zacht en hij dook opnieuw op de snaai af. Mis.

axel keek van zijn handen die rood waren met wat blaren naar winter die hem te hulp was geschoten. je zag aan zijn uitdrukking tot hij dit niet gewend was. waarom help je met vraagt hij terwijl hij de brief uit de envalop pakt en in zijn broekzak duwt. en zijn handen trilde wat.

tirza grijnsde van opwinding en knikte naar hugo en ze dook ook op de snaai af waardoor ze over de mat struikelde en viel. en ze sprong op, grijp hem..roept ze lachend en wijst naar de snaai

Winter keek hem aan. "Ik zie dat het niet goed zit dus ik help." zei ze. "Dat is niet meer dan normaal, toch?" zei toverde een bak koel water. "Hier, als je hier je handen in doet kan het wat koelen."

Hugo dook op de snaai af en dit keer met succes. Hij had de snaai in de handen en viel zelf languit op de grond.

axel keek winter even aan en hij hoorde haar zeggen tot hem meet dan normaal was. nou dan moest ze eens met zijn ouders en andere familie leden praten. maar hij ging er niet verder op in niemand hoefde iets te weten van hem dan zijn naam. en hij liep naar de bak en deed zijn handen er in en hij keek winter aan. en knikte dankbaar.

"Wat een misselijke streek van wie het ook was.." mompelde Winter. Ze kon niet geloven dat iemand zomaar een brandende vloeistof naar iemand kon sturen. Echt belachelijk, hadden mensen dan helemaal geen gevoel? "Gaat het een beetje met je?"

axel keek naar het water en haalde zijn handen er uit pakte zijn toverstok en maakte zijn handen met een simpele zwiep droog. jah het gaat wel. zegt hij dan weer kort en hij keek winter aan. ik ga slapen zegt hij en hij liep naar de trap en bleef daar staan maar keek niet op of om. weltrusten. zegt hij zacht en dan verdwijnt hij de trap op naar boven en dan de jongensslaapzaal in en eenmaal op zijn bed leest hij de brief

Winter keek hem bedachtzaam na, er was duidelijk iets niet pluis. Ze ging zelf ook maar naar bed, het was al vrij laat