The Wheel Of Time

Arianna haalde diep adem en dacht een voor een aan de geleiders, bij Dahlia voelde ze enorme woede, bij de rest gewoon angst. Ze voelde de angst, en het geweld wat haar te wachten stond.

Allen had zijn mantel inmiddels weer om en hield het strak om zijn lijf als een deken. Het was koud, vooral wanneer je korte mouwen aan had. Hij kroop naar het haardvuur toe en keek er even naar voor hij begon te spreken. 'Jongens, we moeten nu iets bedenken om Rat en Arinna te redden. Ik vrees dat het niet goed met ze zal aflopen wanneer we niets doen, om maar niet te spreken van de trauma's die ze daar misschien op doen. Arme Rat zal waarschijnlijk ontieglijk veel pijn voelen door zijn geestekrachten en ik wil me niet indenken wat ze met Arianna gaan doen. We moeten ze zo snel mogelijk redden. Ik weet dat we dit kunnen.' Hij was verrast van zijn positieve gedachten. Nornaal had ie het heus wel opgegeven, had hij zich bedacht dat ze hier wellicht niet sterk genoeg voor waren, dat alles hopeloos was en dat hun lot de dood zou zijn. Maar nu dacht hij dat ze dit konden doen, dat ze het gezamenlijk zouden redden en dat ze stuk voor stuk enorme kracht bezaten. Dat was gebleken bij haast iedereen hier... Misschien was dit hele gedoe toch wel ergens goed voor.

Alvaro gooide Rat weer op zijn schouder en liep het kasteel binnen, ging rechtstreeks naar de troonzaal toe en bleef voor Shai'tan staan. Hij boog lichtjes voor Shai'tan en wierp Rat zo op de grond. 'Ik heb een geleider weten te vangen. Het is de geleider van geest.' zei hij.

neah keek op naar allen en luisterde naar zijn woorden en hij was verbaast over zijn positieviteit, de jongen van vroeger was verandert merkte hij,

rat kon niks doen maar zijn geest werkte op vollentoeren en als hij dingen had kunnen doen lag hij waarschijnlijk opgerolt als een bal en te schreeuwen van alles wat hij voelde, of kokhalzen, hij velde mensen die in angst leefde, mensen die pijn leden ech gemartelt werden tot en met, maar ook mensen die bijna de dood vonden, laat staan wat die mensen allenmaal dachten was nog erger

shaitan grinnikte kill. kijk eens aan de 2e al en dat op een dag, zegt hij ijzig, en hij liep er heen en bekeek rat en hij merkte tot hij iets kalmerents had gekregen. mooi breng hem naar een van de kamers, zegt hij dan tegen alvaro

Kyara keek op naar Allen. "Maar hoe gaan we dat doen?" vroeg ze. "Het kasteel is zwaar bewaakt."

James stond stil en keek Raven aan. "Dus denk je dat die andere geleiders vanzelf hierheen komen of moeten we ze één voor één in de val lokken?" vroeg hij bedachtzaam.

Kan ik met iemand eventjes een plan bespreken voor wat ze met Arianna gaan doen ? misschien met sanne ofzo? (dat raven het dan kan doen)

Gabe zuchtte. 'Nou ik denk dat ze de poort voor jullie direct open zetten hoor, ze willen jullie maar al te graag hebben.'

Kyara kon een lach niet onderdrukken. "Ja oke, maar hoe komen we dan weer weg?"

je mailt maar maaike
-------------------------------
Raven keek naar James. 'Tuurlijk. Die andere zijn nu aan het overleggen hoe ze hun vrienden moeten terug halen. Waarschijnlijk is binnen komen niet het probleem maar het weer weg komen.' Raven grijnsde en liep weg bij de kerkers.

Dahlia draaide zich om en keek naar Allen. 'Wat nou als een iemand de aandacht trekt en via een andere weg weer naar buiten gaat zodat de andere ruim baan hebben om ongezien uit het kasteel te verdwijnen.'

snorry dak zo lang weg was jongens had het heel druk...zit nu bij maaike

david knipperde met zijn ogen. hij keek rond een grot die er vreemd uitzag. 'we zijn verplaatst' dacht hij. hij wierp een blik rond de grote ruimte. slechts een paar mensen van de originele groep zaten er nog. "wat is er gebeurd?" vroeg hij. "waar zijn rat en arianne?"

lyra liep door het kasteel. ze was onderweg naar de kerkers toen ze raven tegen kwam. "hey, wat ben je van plan te doen met het watermeisje? ik heb nieuwe....speeltjes...en die zou ik graag willen uitproberen." ze grijnsde ondeugend naar hem.

Allen was even in gedachten nadat Kyara haar opmerking had gemaakt over het zwaarbewaakte kasteel. Hij keek op toen Dahlia met een oplossing kwam, dacht er heel even over na. Het kon wel, dat iemand de aandacht ging trekken en de soldaten van de poort weglokte maar hij wedde dat er genoeg soldaten in het kasteel waren. In dat geval moesten ze ongezien binnen komen, wat David waarschijnlijk heel goed kon met zijn schaduwvorm. Voor de rest was dat niet zo heel makkelijk, tenzij ze gekleed zouden gaan als soldaten maar als zelfs mensen konden merken dat ze geleiders waren, konden soldaten dat zeker ook. Een gijzelaar nemen hielp niet, die gasten waren ongevoelig en een andere ingang kon ook wel maar wat als daar ook bewaking was? Voor zover hij wist waren de ramen ook te hoog om in te klimmen. De enige oplossing was zelf een ingang maken. 'Hier is wat ik heb bedacht. Twee personen leiden de soldaten af en de rest sluipt naar het kasteel toe. We gaan er niet in via de poort, we maken zelf een ingang. Kyara, dat kasteel is helemaal van steen gemaakt. Als je het kunt, kun je uit de stenen muur een opening creëren. Zo kunnen we ongezien naar binnen sluipen omdat de soldaten vaak alleen de hoofdingangen bewaken.' legde hij uit. 'En eruit gaan... Daar moet ik nog even over na denken.' Hij keek naar David toen die vroeg wat er gebeurd was en legde alles in eht kort voor hem uit. Hoe ze op zoek gingen naar Rat, hoe hij bericht van hem kreeg, dat Arianna waarschijnlijk ook ontvoerd was, alles legde hij uit.

Alvaro knikte en pakte Rat weer op om hem naar een kamer te brengen. Hij legde hem neer in plaats van gooien, vond het niet nodig om hem vast te binden en deed alleen de deur achter hem op slot.

---
Geeft niet c:

Gabe keek naar Allen. 'Maar als we hele dingen gaan veranderen in het kasteel, ik bedoel.. dat hoor je toch wel? Als je opeens stenen weghaalt of zo.. ? En kan ze dan niet beter gewoon het hele kasteel in laten storten uiteindelijk?' vroeg hij droog.

'En dan?' Dahlia keek naar Gabe. 'Als het kasteel te vroeg in zakt met ons erbij heeft het allemaal geen nut meer. Of als het meteen inzakt en Arianne en Rat nog ergens diep voor ons verscholen zijn.' Ze keek naar Alleen. 'Een ingang maken kan maar het is riskant.' zei ze langzaam.

Raven draaide zich om naar Lyra. 'Je haalt het niet in je hoofd.' zei hij emotie loos. 'Ik zorg er persoonlijk voor dat er heiligwater in je volgende drankje zit.' siste hij waarna hij door liep naar zijn vertrekken. Hij moest bedenken hoe hij alles ging aanpakken met Arianne.

Kirye leunde kort tegen Dahlia haar benen aan, spinde en rende toen de grot uit, richting het kasteel. Ze had een brief voor James die ze moest bezorgen.

Gabe keek haar aan. ' Ik bedoel dat áls we uiteindeiljk rat en Arianna hebben en we weten zeker dat we met z'n allen veilig zijn dan zouden we eventueel het kasteel kunnen laten instorten.'

Arianna zat in die kamer en zuchtte, ze had geen idee wat haar te wachten stond zo.

Dahlia keek bedenkelijk. Het was riskant maar misschien wel mogelijk. Ze knikte uiteindelijk. 'We kunnen het in ons achterhoofd houden om te doen.' zei ze rustig.

Allen grinnikte zachtjes toen Gabe dat zei. 'Als Rat en Arianna er niet in zaten, dan graag. Maar we moeten ze nog wel kunnen redden. Bovendien weten we niet zeker of dat kan. Bedenk wel dat het een kasteel is met een oppervlak van rond de 5 kilometer. Maar goed, een ingang maken werkt dus niet. De ramen zijn te hoog om doorheen te klimmen en als we door de hoofdpoorten gaan is de kans groot dat ze ons ontdekken voor we ook maar het cellenblok hebben bereikt. David kan ongezien naar binnen dankzij zijn schaduwvorm, vermoed ik?' En daarbij keek hij even vragend naar hem voor hij verder ging. 'Maar voor ons wordt het moeilijk, vooral met die vier opmerkzame griezels van een soldaten. Ik denk vooral dat we het erop moeten wagen. Wat denken jullie? Want ik kom niet op betere strategieën.'

'Als we gewoon met 2 mensen die soldaten van Shai'tan afleiden. Dan kunnen de andere opzoek naar Rat en Arianne.' Zodra die gevonden en gered waren moesten ze met z'n alle vluchten maar hoe zouden ze dan de soldaten kwijt raken? Dat was nog maar de vraag. Ze zouden niet zo snel opgeven. Dat wist Dahlia ondertussen wel.

david knikte naar allen. "ik kan naar binnen, die lelijke kroon van shai'tans hoofd stelen en weer buiten zijn voordat hij in de gaten heeft dat hij kaal is." zei hij grijnzend. "maar over dat kasteel....moeten we het echt laten instorten?...als we shai'tan en zijn mannen eruit hebben gegooid kunnen wij er best ons hoofd kwartier van maken...ik heb altijd wel een kasteel willen hebben." hij keek de grot door. "het is in ieder geval beter dan deze grot..."

lyra keek raven semi teleurgesteld aan. "maar wat zou je nou zonder mij moeten?...wat heb je nou aan die hond en het spook?" ze glimlachte lief naar hem.

Dahlia keek vaag naar David. Was hij nou echt aan het denken dat om van dat kasteel een hoofdkwartier te maken? Ze rolde met haar ogen. 'We moeten eerst daar levend in en uit zien te komen David. Voor jou is het makkelijk maar voor ons niet.' zei ze rustig maar met een lichtte ondertoon in haar stem die haar irritatie verried.

Raven trok zijn wenkbrauw op en keek naar Lyra. 'Soms vraag ik me af wat ik met jullie allemaal moet. Maar momenteel hebben James en Alvaro hun werk gedaan. Jij bent nog met lege handen thuis gekomen.' zei hij duister. 'James heeft een spion weten te scheppen en Alvaro kwam met die geestenknul binnen. En met wat kom jij? Met praatjes, meer niet.' Raven draaide zich om en liep verder.

david keek dahlia even aan, maar liet zijn blik toen weer door de groep dwalen. "ik kan naar binnen komen, de wachters bij de poort uitschakelen en de poort open doen. dan kunnen jullie naar binnen. als we ervoor kunnen zorgen dat er geen soldaten ontsnappen, hebben ze pas te laat door dat we binnen zijn." hij keek naar allen. "eerlijk gezegd heb ik nog nooit gewerkt in groepsverband met inbreken. alleen gaat dit veel sneller. ik kan ook alvast het kasteel gaan verkennen als je dat wil?"

lyra was met stomheid geslagen. niemand had OOIT zo tegen haar gesproken. ze was een moordenaar....de beste in haar vak....zij DOOD mensen, zij neemt ze niet gevangen, of maakt ze tot spion. zij had jaren lang het einde betekend voor meer mensen dan james, raven en alvaro bij elkaar!!....kwaad draaide ze zich om en stampte weg. ze moest een manier verzinnen om te laten zien dat ze niet zonder haar konden.

zijn er suggesties?....want ik weet niks voor lyra om te doen =_=

Allen trok zijn wenkbrauwen even op. 'We kunnen ook echt al zijn mannen eruit gooien, niet?' vroeg hij met een sarcastische toon. 'Want het is zeker geen 1000 man waar we het tegen op moeten nemen.' Hij schudde even zijn hoofd en riep Timcanpy, die op zijn hoofd ging zitten. 'Tim, ik wil dat je iets voor me doet. Kun je naar het kasteel vliegen en kijken waar Arianna en Rat zich precies bevinden?' Timcanpy vloog van zijn hoofd, ging op de grond zitten en keerde zijn rug naar Allen toe, die een verontwaardigd gezicht trok. 'Aah, kom op, Tim! Het is belangrijk! We moeten onze vrienden redden uit dat kasteel!' Tim schudde nogal trillerig nee, begon tegen te stribbelen toen Allen hem oppakte. 'Ik beloof je eten?' Tim hoefde niet eens te antwoorden. Hij raasde al de grot uit. Allen grinnikte zachtjes, maf beest dat het was en keek weer naar de rest. 'Verkennen hoeft niet. Tim is al op weg. En wat je zegt is verstandig. Maar als de soldaten ons ontdekken, is het het beste als jij Rat en Arianna gaat bevrijden terwijl wij de soldaten tegenhouden, vind je niet?'

---
Laat haar iemand ontvoeren? xD

Meneer Augurk vloog in paniek de grot in, nogal schel kwetterend en overstuur. Hij was Arianna kwijt, en had nu wel de anderen weten te vinden, maarja hij was nogal in de war en hij vloog met een plof tegen Allen's hoofd.

hij kon niet anders dan zich een beetje teleurgesteld voelen. maar hij zag de waarheid van de woorden wel in. "is goed, als we binnen zijn zal ik rat en arianne bevrijden....ervan uitgaande dat ze nog kunnen lopen. ik weet niet of ik twee mensen kan dragen..."

jamaar er zijn echt al 2 mensen ontvoerd XP ik will dat lyra origineel is....nou mensen...wie wil er dood?

Allen knikte. 'We zullen proberen zo snel mogelijk te komen om je te helpen.' zei hij toen, kreeg opeens iets tegen de zijkant van zijn hoofd waardoor hij bijna omviel maar zich gelukkig nog wist op te vangen op zijn handen. 'Au, wat was dat?' vroeg hij verbijsterd en zocht naar iets dat de oorzaak van de klap kon zijn. Och, daar lag Meneer Augurk. Allen pakte het arme beestje op, hield het uiltje in zijn handen. 'Gaat het, Meneer Augurk? Heb je je bezeerd? Je moet echt beter oppassen, meneer Augurk!' Het zag er nogal kinderachtig uit hoe Allen daar zat te praten met meneer Augurk maar het was weer een van die oude gewoontes. Vroeger praatte hij ook al tegen dieren of tegen dingen die niks terugzeiden. Ergens een beetje vreemd.

Laat haar... weetikveel, iemands bloed drinken? xD

haha ik weet zeker dat iedereen in de rij staat om dood te gaan XD XD
---------------------------------------------------------------
Dahlia keek naar David. 'Als ze niet kunnen lopen. Hoe neem je dan contact met ons op? Je kan moeilijk 2 mensen tillen inderdaad.' ze keek naar de andere. Ze wilde het niet zeggen maar ze had helemaal geen zin in een reddingsoperatie. Het zou alleen maar moeilijk voor haar worden. Dat was het nu al maar daar had ze zelf voor gezorgd. Ze keek in de vlammen die minder werden en liet ze weer wat meer branden. Ze keek naar het kleine uiltje dat tegen Allen zijn hoofd knalde. Ze kon het niet laten en begon zachtjes te lachen.



ben even groente voor mijn beest halen. Ben met 20 minuutjes terug

Meneer Augurk piepte en was duidelijk in de war omdat hij zijn baasje niet kon vinden.

Allen keek vertederd naar het beestje, ookal vond hij het ook zielig voor hem omdat hij zijn baasje kwijt was. Hij glimlachte lichtjes en aaide het beestje over zijn hoofd. 'We gaan je baasje vinden, meneer Augurk. We gaan haar vinden en redden.' zei hij geruststellend. Hij keek even naar de rest, zijn blik vastbesloten. Hij ging weer ter zake. 'Tim is het kasteel onderzoeken en is waarschijnlijk snel weer terug. Ik kan hem meesturen met David zodat hij kan doorgeven wanneer er iets mis is. Tim luistert wel, anders laat ik hem luisteren.'