Kiddo & Sifish

Anna glimlachte naar hem. 'Ik ben er ook blij mee.' zei ze. 'Ik heb best zin in het bal, al ben ik niet echt het type daarvoor.' zei ze lachend. Ze keek de zaal rond. 'er missen ook een paar docenten zie je dat? Of denk je dat dat misschien meer met het vroege tijdstip te maken heeft dan met gister?'

James fronste, hij was er echt niet blij mee dat hij gehoord had dat Sneep gister ook bij die debielen had gelopen, en daardoor lagen er nu mensen op de ziekenzaal. 'Ik hoop dat iedereen er snel weer bovenop komt.'

Adam keek naar de tafel waar de leraren zaten. "Ik heb werkelijk geen flauw idee," gaf hij toe. "Maar meestal zijn de leraren vroeg aanwezig bij het ontbijt."

Lily knikte instemmend. "Je zei dat het Severus was gisteren, toch?" vroeg ze toen voorzichtig, alsof ze zijn gedachten kon lezen. Gespannen keek ze James aan.

Anna knikte even afwezig terwijl ze nadacht en de lerarentafel bestudeerde. Ze keek naar de tafel van Zwadderich, er miste een hele hoop en ze had het vermoeden dat die allemaal met een masker hadden gelopen. In gedachten staarde ze voor zich uit.

James keek Lily aan. 'Ja het was Sneep.' zei hij langzaam. 'En Adam zei tegen Anna dat hij Regulus had gezien.' mompelde hij erachter aan. Misschien maakte dat Lily niet zoveel uit maar Sirius scheen er mee te zitten.

Adam keek stilletjes de Grote Zaal rond. Hij keek op toen er uilen kwamen aanvliegen met post. Ongeduldig wachtte hij tot zijn eigen uil de ochtendprofeet kwam brengen.

Lily knikte. Z had het alang verwacht, maar toch vroeg ze zich af hoe het zo fout had lunnen lopen met Sneep. Ze stond op en liep naar het raam toe. Alles leek ineens zoveel somberder als voorheen. "Misschien lukt het ze wel," zei ze zacht, meer tegen zichzelf dan tegen James.

James keek geschrokken overeind. 'wat? Misschien lukt wat wel?' hij stond op en liep naar haar toe. 'dat mag je niet zeggen' zei hij. 'natuurlijk zal het ze niet lukken.'

Anna keek op uit haar gepeins toen haar uil bij haar meer streek (meneer augurk )er een brief, overduidelijk van haar ouders. Ze fronste, kreeg zij nu hetzelfde nieuws te horen als Adam? Dat ze naar huis moest?

Lily draaide zich om naar James. "Ja dat dacht ik voorheen ook, maar heb je niet gezien hoe makkelijk ze konden aanvallen? En hoeveel gewonden er zijn gevallen? Ze hebben al veel macht en Voldemort zal alleen maar meer eisen. Voordat je het weet maken ze de hele toverwereld moederbloed vrij," zei ze scherp. Ze beet op haar lip.

Adam keek naar Anna. "Is er iets mis?" vroeg hij voorzichtig.

Anna keek Adam aan. 'Mijn moeder.. ze wil dat ik thuis kom. Ze wil naar Italie' ze bracht het heel luchtig en haalde haar schouders op, snel schoof ze de brief in haar tas.

James liep naar haar toe en probeerde haar gerust te stellen. 'We wisten niet dat dit er aan zat te komen, en ze vielen leerlingen aan. De rest van de wereld is beter bestand, volwassenen, de docenten, ze kunnen beter vechten. En door wat er gister gebeurd is kunnen we mensen waarschuwen, en zo kunnen we uiteindelijk Voldemort verslaan ik weet het zeker.'

Adam keek Anna geschokt aan. "Dus je gaat van school?" vroeg hij teleurgesteld.

Lily zuchtte diep. "Misschien. Maar ik ben er niet meer zo zeker van als voorheen. Voldemort is nogal zeker van zichzelf als hij Zweinsveld durft aan te vallen. Hij heeft geen grenzen en juist die gestoordheid maakt hem onverslaanbaar," zei ze. "Behalve door Perkamentus dan." Ze was even in gedachten verzonken.

Anna schudde haar hoofd. 'Nee.' zei ze. Ze keek hem aan. "natuurlijk niet.' ze glimlachte lichtjes en keek naar de ochtendprofeet, er stond nergens iets over gister..


James keek haar aan. 'Hij heeft zelf zweinsveld niet aangevallen, en ik vraag me ook af of hij de school durft aan te vallen. Zijn volgelingen hebben zweinstein aangevallen, en volgens mij was het meer een aanval van de leerlingen die het wel grappig vonden, en geen serieuze aanval.' zei hij.

Adam haalde opgelucht adem toen hij dat hoorde. Hij keek fronsend naar de ochtendprofeet. "Waarom staat er niks over de aanval?" vroeg hij. "Als alle ouders het weten zouden journalisten het toch ook moeten weten?"

Lily haalde adem en knikte. Natuurlijk had James gelijk, en ze wist zelf eigenlijk ook niet zo goed waarom ze ineens zulke twijfels had. Alleen sinds de aanval was ze er ineens aan herinnert hoe ernstig de situatie wel niet was en ondanks dat ze als griffoendor moedig hoorde te zien was ze wel degelijk bang. "Je zult wel gelijk hebben. Sorry voor mijn gezeur."

Anna keek hem aan 'Ik denk dat de ouders zijn ingelicht, tenminste de ouders van mensen die zijn aangevallen. En mijn moeder is sowieso bang, ik weet niet eens zeker of ze van gister weet.' zei ze. 'Misschien wil de regering niks kwijt.. misschien zijn ze ook bang ofzo?' mompelde ze.

James schudde zijn hoofd. 'Nee het is logisch dat je bang bent.' zei hij. 'Of in elk geval denkt aan een optie zoals dat.' Hij glimlachte. 'Ik weet zeker dat het goed komt.'

"Of misschien heeft Perkamentus ze over gehaald om het geheim te houden. Zodat er geen paniek komt en alle ouders hun kinderen naar huis laten komen," opperde Adam bedachtzaam.

Lily glimlachte lichtjes. "Altijd de optimist," grapte ze maar ze keek James dankbaar aan omdat hij haar opgevrolijkt had. "Heb je honger?" vroeg ze toen om van onderwerp te veranderen.

Anna keek naar Adam. 'Maar Perkamentus zou dat toch nooit vragen? Ik bedoel, hij weet ook dat het beter is als de waarheid verteld wordt aan iedereen. Of denk je van niet?' ze zweeg een tijdje. 'Misschien zijn de ouders zo gek nog niet, en is het beter als de kinderen naar huis gaan, als dat de juiste optie is staat Perkamentus daar toch wel achter?' ze zou het niet begrijpen als hij het bewust achter had gehouden, maar misschien waren de kinderen veiliger hier op zweinstein, en dan was het wel weer logisch.

James keek Lily aan en knikte. 'Ja eigenlijk wel.' hij lachte een beetje. 'Kom dan gaan we naar de grote zaal.'

"Ja dat is waar.." zei Adam in gedachten verzonken. Hij keek fronsend op naar Anna. "Denk je dat echt? Dat zou het zoveel makkelijker maken voor Dooddoeners om mensen uit te roeien. Hier op Zweinstein is iedereen in ieder geval samen en hebben we bescherming," zei hij.

Lily knikte. Ze liep de leerlingenkamer uit richting de Grote Zaal.

Anna keek hem aan. 'ik weet het niet precies. ' zei ze. 'er zijn vast wel mensen die bang zijn en het ontkennen' ze zuchtte. 'en dan heb ik ook nog dat toernooi waar ik voor moet oefenen. Ik moet al die anderen verslaan.' ze keek naar hem en glimlachte, ze had er even niet bij stil gestaan dat hij ook een concurrent was.


James liep met haar mee richting de grote zaal.

"Al die anderen hmm?" zei Adam plagend "Het is geruststellend dat je zo over me denkt, als een van je vele vijanden" Hij keek Anna grijnzend aan.

Lily keek James aan. "Je hebt nog niet gezegd met wie je naar het kerstbal gaat," merkte ze op. Ze keek hem nieuwsgierig aan.

Anna lachte 'ik heb er niet echt over na gedacht maar misschien ben e wel een plan aan het smeden om me aan te vallen op het kerst Bal. Ik moet maar beter op mijn hoede zijn als ik alleen met je ben.' zei ze lachend.

James kreeg een kleine glimlach op zijn gezicht die hij probeerde te onderdrukken. 'ik ga nog met niemand.' zei hij.

Adam lachtte. "Ja op een onvoorspelbaar moment val ik je aan, zoals nu," zei hij en begon Anna te kietelen.

Lily keek James hoofdschuddend aan. "Dat kun je niet doen James," zei ze gespeeld-serieus. "De meisjes uit je fanclub praten nergens anders meer over en ze maken ruzie. Als de spanning nog verder oploopt ontploffen ze nog."

Anna begon te lachen en pakte zijn handen vast, ze probeerde hem weg te duwen. 'niet doen Adam'

James begon te lachen. 'hmm misschien moet ik dan maar een keer kiezen. Misschien kan ik audities houden?'

Adam merkte dat hij sterker dan Anna was en gebruikte dit in zijn voordeel. Hij kietelde grijnzend door. "Waarom? Ik moet de concurrent toch uitschakelen?"

Lily rolde met haar ogen, maar kon een lach niet onderdrukken. "Hoe charmant," zei ze half-sarcastisch.

James keek schuin naar Lily. 'kom jij je dan ook aanmelden, of moet je er niet aan denken om met 'Potter' naar het bal te gaan?'

Anna duwde hem weg, maar het lukte niet.
'ok ok ik ben uitgeschakeld, hou op! Ik doe alles ok?'

Lily keek James even zwijgend aan. "Ik dacht er eigenlijk aan om Remus te vragen," grapte ze. Ze wist zelf ook wel dat het een slechte poging was om de vraag te ontwijken maar ze wist niet hoe ze antwoord moest geven.

Met een tevreden gezicht leunde Adam achterover. "Alles? Daar hou ik je aan," zei hij met een brede grijns terwijl hij Anna losliet.

Anna lachte en ging weer normaal overeind zitten. 'Nouja of ik álles doe merken we wel als puntje bij paaltje komt' zei ze. Ze at van haar toast.

James grinnikte 'moet je doen, volgens mij heeft hij nog niemand.'

"Ik verzin wel iets interssants," zei Adam. Hij draaide zich half om en keek de Grote Zaal rond, die al wat voller was dan net. "Heb je al een jurk?" vroeg hij toen aan Anna en kek haar zihdelings aan.

Lily glimlachtte. "Ik weet zeker dat Remus een leuk meisje kan vinden die niet mij is," zei ze hoofdschuddend. "Ik maakte een grapje. Ik mag hem, maar hij is niet echt mijn type."

James keek haar vragend aan. 'en wat is dan wel jou type Lily?' vroeg hij nieuwsgierig.

Anna keek hem verbaasd aan. 'nee ik was het eerlijk gezegd helemaal vergeten' bekende ze. 'ik ga binnenkort wel met Lily kijken.' mompelde ze nu, iets meer in zichzelf. 'hoezo ben je bang dat je straks bij me vloekt?' vroeg ze lachend aan hem.