Avatar RPG

oke een avatar rpg voor anniek en mij.
de verhaal lijn is in de oude tijd daarmee bedoel ik tot de vuurnatie alles heeft over genomen en de avatar voor jaren verdewen is geweest. daar begint ons verhaal. en veder andere personages en dingen.

oke gewoon een klein verhaaltje van onze rollen hoe oud ze zijn, er uit zien, en welk element en zo XD

Alexander rohan wings is een jongen van 20 jaar. Hij heeft een blanke huid en heeft bruin gele ogen. Hij heeft zwart haar dat tot op zij schouders komt. Hij iseen vuur bender hij is een goede soldaat in het leger van de vuurnatie.

Winter is een waterbender uit de zuidelijke waterstam. Er werden steeds meer benders meegenomen door de vuurnatie en dat is de reden dat ze op reis gegaan is om dit lot te ontkomen. Ze reist alleen. Ze is twintig en heeft donkerbruin golvend haar. Haar ogen zijn grijs.

Oke Beginnen

Axel leunde over de reling en wreef zijn handen tegen elkaar aan. Hij had het koud hij was niet echt gewend om naar de zuidpool te reizen. De eerste paar dagen op de bood was hij wat misselijk geweest maar dat was niet zo er de kou was veel erger.

Winter zat in haar roeiboot die ze vooruit liet gaan door watersturing. Ze was al dagen op weg. Het ijs van de zuidpool was nergens meer te bekennen. Toen zag ze het eindelijk. Land. Een vlaag van opluchting ging door haar heen. Dit scheelde een heleboel. Ze zette de vaart er in en binnen een half uur stond ze op het strand. Het was warm hier, vele graden warmer dan op de zuidpool. Ze glimlachte en voelde de zon op haar huid. Perfect.

Axel zuchte en liep terug naar binnen waar het wat warmer was maar niet veel hier ging de wi d tenminsten niet. Nog even en ze waren er ze gingen kijken of er een waterbender rond liep en als dat zo was namen ze die mee. Dat deed de vuurnatie eens op zij  tijd die stam daar was klein en vluchten naar de Noorder waterstam deden ze niet. Die wilde de vuurnatie ook graag aanvallen ooit. We zijn er bijna generaal. Zegt een bemannings lid tegen hem en axel knikte hij wilde hier graag snel weer weg door de kouw.
-----

Ken jij mortel instrument?

Wil ik niet kennen:P kijk wel als de dvd uit is misschien.
------------

Winter trok haar boot het strand op en begon te lopen. Ze wist niet op ze op een eiland of groter werelddeel was maar dat maakte niet uit. Ze begon te lopen, op zoek naar de bevolking. Misschien dat ze hulp kon vinden en de andere watermeesters van haar stam kon bevrijden. Ze wist niks, maar ze moesten in de vuurnatiegevangenis zitten. Dat kon niet anders.

haha oke. moet alleen dit kwijt die jonge die er in speelt moet ik echt denken aan try.
-----

axel ging aan boort van een sloep die hem en een paar andere vuurbenders naar het kleine dorp een maal daar ging hij de sneeuw in op weg naar het dorpje en niet veel later stond hij daar en liepen ze rond niemand durfde wat te doen. ze controleerde vooral de jongere kinderen maar er was niemand en dan als ze terug lopen blijft axel ineens staan en kijkt een huis binnen waar net iemand verdween en hij beende er heen en gooide de deur open en hij zag daar 2 kinderen. hij wilde eentje vast grijpen maar de oudere de jonge er van stuurde een waterstraal op hem af maar axel stuurde vuur aan en het ging op in stoom. 'erg dapper jongetje'zegt hij en greep de jongen bij zijn arm en trok hem mee. en hij ging de hut uit. 'Torak neem het meisje daar binnen mee.'zegt hij en hij liep weg zonder naar de mensen te kijken. dit deed hij niet graag maar het moest gebeuren. het jongetje schelde er op los terwijl die uit zijn greep probeerde te komen. en ze gingen de sloep weer in op weg naar het grote schip.

Als je Jamie bedoelt, hij is wel awesome. Heb hem jaren geleden al gespot en vind het echt leuk voor hem dat hij een keer zo'n rol heeft:) Aangezien hij vaak wel in grote films verschijnt maar niemand weet wie hij isxD
------------------------

Winter bereikte vrij snel een klein dorpje in het aarderijk. Het leek een rustig dorpje, mensen werkte en er waren geen soldaten te bekennen. Ze hoopte dat mensen hier meer wisten maar ze was er bang voor. Waarschijnlijk zou ze meer informatie kunnen vinden in de grote steden en bij de vuurnatie. Maar toch wilde ze het proberen. Ze liep rond en nam mensen in zich op. Ze zag een theehuis en ging daar binnen. Misschien dat ze iets van roddels kon opvangen daar. Ze bestelde thee en nam plaats.

jah hij moet eigelijk alleen zwart haar hebben. ik bedoel eigelijk het karakter van hem
---

axel ging aan boord en gaf een bemannings lid de jongen. geef hem en het meisje een fatsoenlijke kamer en wat te eten. zegt hij en hij liep zelf snel naar binnen hij bleef het koud vinden. hij wilde terug naar de warmte maar eerst moeten deze kinderen nog weg gebracht worden. hij zuchte en ging zitten bij de kachel in zijn kamer. ze moesten naar een plek bij het aarden rijk de vuurnatie had die stad ingenomen en daar plaatste ze de water benders.

Winter observeerde vanaf haar plek de mensen in het theehuis. Er werd niet veel interessants gezegd. Geen roddels die meer inhielden dan mensen wisten. Het was er erg stil. Dat viel haar echt op. Waarom?

axel deed zijn jas uit en gooide die op een stoel. hij liet het vuur erger branden terwijl hij op bed ging liggen. hij kon wellicht nog even slapen voordat ze bij de grens van het aarde rijk waren. hij sloot zijn ogen en dommelde langzaam in

Winter dronk wat van haar thee, het smaakte goed. Ze glimlachte, dat was in elk geval haar geld waard. Toen ze haar thee op had betaalde ze en verliet ze het theehuis weer. Hier werd ze niet veel wijzer van. Ze vond het moeilijk, ze wist niet goed hoe ze kon beginnen. Ze had haar hele leven in de waterstam gewoond en had nooit andere mensen ontmoet.

axel lag heerlijk te slapen voor hoelang wist hij niet maar dan hoort hij geklop. en niet veel later weer en hij kwam recht rekte zich uit. 'binnen." zegt hij en een bemannings lid kwam binnen. 'we zijn er generaal'zegt hij en axel knikte. 'haal die 2 kinderen, ik en nog 2 andere breng hen wel weg. zegt hij vervolgens

Winter besloot haar boot te pakken en verder naar het noorden te gaan. Toen ze de zee bereikte zag ze het vuurnatieschip. Ze reageerde snel en verschool zich. Misschien kon ze ze volgen.

Axel merkte tot het hier warmer was en zuchte tevreden. Hij zag de jonge en het meisje naar buiten komen en hij liep naar ze toe en pakte het meisje. 'Kom we gaan.' Zegt hij ze gingen van het schip af en de twee kinderen keken verbaast rond en bang. ' rustig maar zolang je bij mij blijft gebeurt jullie niks. Verzekerde hij ze en hij begon te lopen. Het lag niet ver als je wist waar je moest zoeken.

Winter zag iemand van de vuurnatie met twee kinderen van haar stam. Ze balde haar vuist. Hoe kon hij ze zomaar meenemen? Ze keek goed welke kant ze uitgingen en bleef op een geruime afstand. Ze zou haar stam bevrijden.

Axel liep rustig door en keek naar het meisje dat snikte. Na een stuk lopen struikelden het meisje een van de bemannings leden schold haar uit en wilde uithalen maar axel greep diens arm. ' het is maar een kind.' Sist hij en hij heilp het meisje overei d en hij liep door tot ze bii een geot kwamen hier was de ingang voor de water benders.

Winter bleef volgen van een veilige afstand. Ze kon precies zien waar ze heen gingen. Dit was makkelijker dan ze had gedacht.

Axel gaf de kindere af aan de ingang van de grod en stuurde de andere mee en hij zelf bleef buiten staan toen de rest weg was wreef hij vermoeid door zijn gezicht. Er was ee oorlog maar soms snapte hij er niks van dit was zoon moment en hij liep een stuk weg va de geod

Winter besloot dat ze het beste 's nachts in kon sluipen en haar stam kon bevrijden. Ze moest een manier bedenken om veel water in de grot te krijgen zodat ook de gevangen benders mee konden vechten als het nodig was. Dan maakte ze een prima kans. Er was alleen een probleem. Als de vuurnatie zou horen wat er gebeurt was zouden ze terugkomen en die consequenties zouden haar duur komen te staan. Er was maar één mogelijkheid. Er mochten geen overlevende zijn.

Axel bleef nog even buiten staan voor hij weer naar binnen ging. Na een tijdje lopen kwam hij in een soort grote hal. Axel keek rond hij zag een paar waterbenders lopen verslagen. En hij zag een groepje kinderen die niet zo teneer geslagen waren sommige wel wat bang. Axel ging verder mrt lopen hij wilde weten hoe de mensen behandeld werden hier en hij heild een jonge van zijn leeftijd tegen. ' ik wil je wat vragen water jongen.hoe zij de bewakers hier. ' vraagt hij. De jongen keek hem aan en lachte vreugdeloos. 'Als honden. Dat doen ze allenmaal. ' axel knikte en liep verder dit had hij wel verwacht.

Winter ging iets dichterbij en inspecteerde vanuit haar schuilplaats de ingang. Misschien kon ze vannacht het beste door de ingang het water naar binnen sturen. Dacht ze bij zichzelf.

Axel liep nog en tijdje rond en bekeek alles aandachtig. Hij ging naar een van de bevelhebbers en begon hem te vertellen tot hij dingen moesten veranderen. Maar tot hen hier houden wel nog op de eerste plaats kwam. Maar tot de mensen hier wel fatsoenlijk eten konden krijgen. Daarna ging hij zelf wat te etwn halen en naar een kleine kamer en hij begon te eten toe hij klaar was stuurde hij een van de mannen weg terug naar het schip o m te zeggen tot hij hier een nachtje bleef hij wde meer weten van de waterstam mensen. Waarom hij wilde zijn vija den kennen.

De avond viel in en buiten de ingang was alles uitgestorven sinds de mannen terug naar het schip waren. Dat was mooi. Winter richtte haar hand op de zee en liet het water ondergronds haar kant op trekken. Daardoor werd het welliswaar modderig maar viel het minder snel op. Ze zorgde dat de hele omgeving volgepompt met water zat. Ze opende de poort en glipt naar binnen. De bewaker erachter sloeg ze neer en ze verstopte zich.