Anniek & Steff

Het verhaal speelt zich af in de toekomst in Noord-Amerika, waar zich een nieuw land heeft gevormd, namelijk Panem, dat 12 districten telt en een hoofdstad, het Capitool. De leider van Panem is de koelbloedige President Snow. Oorspronkelijk waren dat 13 districten, maar in een opstand van 74 jaar geleden heeft het Capitool het 13e district zonder genade afgebrand. Als een herinnering voor de rebellen aan die opstand, werden de Hongerspelen in het leven geroepen als een soort straf. Dit houdt in dat elk jaar van elk district twee kinderen (een jongen en een meisje) tussen de 12 en 18 jaar moeten deelnemen aan de Hongerspelen, een gevecht tot de dood waar het hele land verplicht naar moet kijken. Er is een hele show voorzien rond de Hongerspelen. District 1, 2 en 4 zijn het sterkst, hebben het meeste geld en winnen bijna elk jaar. Ze worden beroeps genoemd en trainen van jongs af aan om te winnen.

dit jaar vinde de 74 hongerspelen plaats
----------

Alexander tristan wings is een jonge van 17. hij leeft in district 12 en weet als vele wat armoede is. hij is in het afgelopen jaar zijn jongere broertje en moeder verloren. hij heeft niks meer. hij kijkt al jaren gedwongen de spelen en dit jaar besluit hij om mee te doen. hij heeft niks meer te verliezen, hij wilt andere dat leed besparen.
uiterlijk komt nog.

andere rollen komen nog.

Riven Maiden is 17 en komt uit district 4. Ze komt uit een rijke familie en haar vader is hoofd van de visserij. Ze had nooit verwacht dat haar naam getrokken was en dit jaar waren er in haar district geen vrijwilligers. Ze is een dromerige jonge vrouw die graag haar tijd doorbrengt in de duinen met uitzicht op de zee en horizon. Ze is een goede zwemmer. Riven heeft roodblonde krullen en zeegroene ogen. Ze is zacht van aard en wil liever sterven dan een ander doden.

Axel zat in de training ruimte en bekeek een beetje de andere tributen. Terwijl hij aan leren was Hoe je het beste een val kon maken. Hij wist tot je aan een vuurtje maken niks had in de arena. Hij had al zoveel er heen gekeken en er gingen altijd mensen dood doordat ze zich deden verraden Door een vuurtje te maken. Maar hij zich meer zorgen over maakte was of hij wel iemand kon doden. En een deze dagen moest hij weer voor de camera's staan op het podium.

Riven was bezig met een training zelfverdeding. In de middag zou ze meer gaan richten op survivalskills. Ze was eerst van plan gewoon op te geven. Maar haar beste vriend had haar op het hard gedrukt om te proberen te overleven zonder te vechten. Nu ze aan het trainen was merkte ze dat ze een sterk en behendig lichaam had. Dat kwam waarschijnlijk door een leven van goede voeding en veel zwemmen. Dit gaf haar hoop. Ze slaagde erin soepel de aanvallen van de simulatie te ontwijken.

Axel had een paar goede vallen gemaakt en zag een van de les gevers een vis haak was aan maken en hij ging er bij staan om het ook te leren. Niemand wist wat ze konden verwachten. Hij zou morgen pas wat van zijn vechten laten zien. Hij had de laatste paar maanden veel getraind. Zo ver dat kon met hardlopen en opdrukken. En met messen gooien. Hij was hier doel bewust heen gekomen. Hij keek even rond en zijn ogen bleven even op een aantal beroeps hangen maar hij keek snel weer weg.

Riven ging naar een klimsimulatie. Ze luisterde naar de instructie en begon te trainen. Ze zou ongrijpbaar worden. Ze wist dat ze niet kon winnen met een goede verdediging zonder te doden. Maar ze kon wel laten zien dat ze sterk was en het wilde proberen. Na een paar uur van trainen werd de bel geluid. Het was pauze. Ze ging naar de eetruimte en nam plaats aan een tafel.

Axel had de nodige dingen geleerd om zichzelf te redden in de natuur. Na de pauze moest hij zich maar eens leren te redden tegen de andere. Hij mocht trainen had zijn mentor gezegt. Maar hij moest pas laten zien wat hij goed kon als ze zich voor de spel makers moesten presenteren. Hij liep als een van de laatste de eetzaal in. Hij zag naast een rood harig meisje nog een plek en hij liep nadat hij zijn eten had gehaald daar heen.' Vind je het erg als ik hier kom zitten.' Vraagt hij kort.

Riven schrok op uit haar gedachten toen iemand aan haar vroeg of hij bij haar mocht komen zitten. Ze keek hem enkele seconden aan en realiseerde dat ze nog antwoord moest geven op zijn vragen. "Natuurlijk mag dat". zei ze en ze gebaarde naar de stoel naast haar. Ze wist niet zo goed hoe ze moest reageren op de jongen. Hij was opgevallen met de roeping. Hij had zichzelf aangeboden herinnerde ze zich. Maar waarom wist ze niet.

Axel zette het dienblad met eten neer als hij toestemming krijgt tot hij naast het meisje mocht gaan zitten.'dankje. En smakelijk. ' Zegt hij tegen haar terwijl hij begon te eten en hij keek rond en zag de beroeps even naar hun kijken.' Nou het eten hier is voortreffelijke vind je ook niet.' Zegt hij dan tegen haar en hij keek even naar het meisje en je zag axel even na denken. Hij had zich nog niet voorgesteld viel hem op.' Oh sorry ik vergeet me voor te stellen. Mijn naam is alexander.' Zegt hij.

Riven knikte. "Jaa het is goed eten". zei ze tegen hem. "Mijn naam is Riven, aangenaam". Het was gek iemand te ontmoeten in deze context. Ze had wel behoefte aan wat vriendelijkheid en een gesprek, alleen het zou er uiteindelijk op neerkomen dat er van ze verwacht werd elkaar allemaal uit te doden. Aan de andere kant zou het fijn zijn dit niet alleen te hoeven doen, misschien stond hij er ook zo in als zij. Al kon ze zich niet voorstellen dat je je dan vrijwillig op zou geven. "Hoe gaat het trainen je af? Valt het een beetje mee?" wilde ze weten. Hij zag er sterk uit.

Axel glimlachte waterig naar riven. Hij vond haar naam appart, hij nam nog wat happen van zijn eten terwijl hij haar vragen aan hoort. Hij had hier al een paar maanden voor getraind om meer spieren te krijgen en hij grinnikte zachtjes.' Ik train al ietjes langer voor dit. Maar het gaat wel,ik heb me vooral gericht op dingen die ik nog niet wist. Hoe gaat het jou af.? ' vraagt hij dan op zijn buurt aan haar en hij werkte nog een hap naar binnen terwijl hij haar bleef aan kijken.

"Dat scheeld vast een hoop. Bij mij gaat het beter dan verwacht. Ik merk dat ik dingen snel oppak", vertelde Riven hem. Ze wist niet of dit slim was. "Ik hen veel gezwommen en daarom denk ik dat ik sterker en soepeler ben dan verwacht".

'Het is fijn als je dingen snel op pakt. En het zwemmen heeft je zeker geholpen.' Zegt axel tegen haar en zijn ogen gingen even over de sierlijke en sterk uitziende armen van riven. Ze zagen er sterk uit.' Als de arena een groot deel uit water bestaat heb je een groot voor deel. Ik kan niet zwemmen dus ik denk tot ik dan meteen het loodje leg.' Grapt hij tegen haar. Hij werkte nog een hap naar binnen en schuift het bord dan weg. Hij kreeg hier zo veel te eten terwijl ze bij hun in het district verhongerde. Maar deze gedachten school hij snel weg.' En zijn je stylisten ook al druk met je avond jurk voor overmorgen." Vraagt hij nieuwschierig en zijn blik ging even de ruimte rond.

Riven glimlachte naar Axel, ze vond hem wel aardig. "Ik heb geen idee wat ze allemaal aan het doen zijn, het gaat ook zo snel allemaal.." zei ze tegen hem. "Mag ik iets vragen?" zei ze toen. "Waarom heb je jezelf aangeboden? Je lijkt me nou niet bepaald een moordlustigtype". vroeg ze. Ze wist dat het brutaal was maar ze was echt nieuwsgierig. Ze had namelijk eigenlijk haar oordeel geveild maar nu bleek hij heel anders te zijn dan ze dacht.

Axel glimlachte naar riven en hij vroeg zich af wat die van hem van plan waren.hij hoorde tot ze een vraag had en zijn glimlach verdween want hij wist wat voorn vraag ze had. Hij hoorde de vraag die hij al verwachte en zijn blik ging naar zijn handen.' Grappig je bent pas de 2e die mij dit vraagt. Ik zal je eerlijk zeggen wat ik mijn mentor ook heb vertelt.' Begon hij en zijn blik vond die van haar.' Niemand zal mij verliezen. Want ik heb al alles verloren. Dus ik heb ten minsten een iemand het leed bespaard tot zijn geliefde sterft.' Legt hij haar uit en je zag hem even slakken en hij haalde even diep adem om zich te herstellen en dan tovert hij weer een lach op zijn gezicht.' Wie wacht er 5 huis op jouw overwinning.' Vraagt hij dan.

Riven merkte dat ze was aangeslagen door zijn verhaal. "Wat moedig van je. Ik heb echt heel veel respect voor je, ik hoop dat je eruit kan komen", zei ze. "Thuis zijn mijn ouders en beste vriend.. Maar ik denk niet dat ik ooit nog terug zal keren in district 4. Ik kan niemand doden, ik zou niet mer mezelf kunnen leven". Ze sprak deze woorden zachtjes en zorgvuldig uit. Niemand anders hoefde dat te weten. Ze keek Axel aan.

Axel keek riven niet meer aan maar na de tafel.' Ik weet 22 gelijk niet of ik er wel wil uit komen. " bekent hij fluisterend tegen haar. Hij kijkt naar haar op en glimlacht dan.' Dat is wat om voor te vechten. Ik wil je helpen als je me vertrouwt. ...en geloof me ik wil ook liever niemand d doden. Maar als het om jou en de ander zijn leven gaat zul je instinctief jezelf verdedigen.' Zegt hij tegen haar en hij wachten haar reactie af die wilde hij graag zien.

Riven keek naar hem. "Ik denk niet dat ik wil overleven.. ik denk dat de prijs te hoog is. Maar ik wil best met je een bondje vormen. Samen is beter dan alleen". zei ze zacht tegen hem. Het idee om in elk geval iemand in de buurt te hebben haar laatste dagen beval haar wel. Misschien kon ze hem ook wel ermee helpen.

Axel keek riven ongelovig aan. Had hij het nu goed verstaan.'dat zou ik zeer op prijs stellen. ' Zegt hij na een moment stilte. Hij vond het fijn tot hij niet alleen zou zijn in de arena. Dan glimlacht hij naar haar.dan hoort hij de bal het teken tot ze weer konden trainen en hij stond op.' Wat ga jij nu zo doen.' Vraagt hij aan haar terwijl hij zijn bord op ruimt.

"Ik ga de middag aan fysieke training besteden, en dan met name verdediging en hoe ik andere kan ontwapenen", zei Riven tegen hem. Ze had besloten niet te trainen om te doden maar om te trainen zodat ze andere te slim af kon zijn en ze ongrijpbaar was. Voor zoveel spelers als de arena. Ze wilde snel, slim en sterk zijn.

Axel liep met haar mee en je zag hem denken.' Wat als ik met jou train. Gewoon wat uithal3n dan kan jij je verdediging oefenen en ik mijn uithalen.' Stelt hij voor. Hij zou nu nooit alles in zitten zolang de andere toe keken. Daarbij wilde hij riven leren kennen zodat hij haar goed kon helpen.

"Dat vind ik goed", zei Riven terwijl ze opstond. "Maar ik stel voor dat we niet teveel met elkaar optrekken, als mensen iets vermoeden zullen ze ons uit elkaar drijven". voegde ze er zacht aan toe. Ze begon te lopen richting de trainingsruimte en ging klaar staan.

Axel grinnikte opeens zachtjes. ' daar heb ik al over na gedacht. Dus we praten vandaag nog wat en morgen. Maar morgen maken we ineens eigen ruzie waar iedereen bij is. Snap je mijn stand punt.' Vraagt hij zo zacht mogelijk.

Riven lachte. "Ik vind het leuk dat je van drama houdt, alleen ik stel voor om niet teveel op te vallen. Dat is namelijk ook gevaarlijk". zei ze geamuseerd.

Zullen we nu doorspoelen naar arena of wil je het uitspelen?

Axel glimlachte er alleen maar op en liep de ruimte in.
----

Is goed. Hoe ziet de arena er uit.
------

Axel stapte de buis en ademde wat beverig in en uit. Hij wist niet meer of hij bang was of Tot dat van de zenuwen kwam.