Anniek & Steff

Hmm... een verlaten stad en daaromheen een oerwoud?? (Beetje jungle book achtig ofzo, waar de apen wonen).
---

Riven was in de buis gestapt. Zodra deze zichzelf afsloot voelde ze pure angst. Ze wist dat de hongerspelen zouden openen met het bekende bloedbad. Haar coach had haar gezegd dat ze daar geen deel van wilde uitmaken. Ze hoopte dat er iets bruikbaars zou zijn waar ze makkelijk aan zou kunnen komen. De buis ging omhoog en haar hart klopte in haar keel. Ze had in elk geval Axel. Ze zouden beide zo snel mogelijk het zuidoosten inrennen. Ze zouden het samen gaan doen. De buis kwam uit in de arena en Riven stond op de pilaar. Ze hadden een minuut voor de spelen zouden beginnen. Riven bekeek de omgeving. Ze bevonden zich in het centrum van een verlaten stad. Veel ruïnes en sommige halve gebouwen. Daaromheen was een dichtbegroeid oerwoud. Dat was mooi, want daar zou veel beschutting zijn. Het aftellen was bijna voorbij. 3...2...1...

Goed.
----

Axel voelde Hoe de buis langzaam omhooggevallen ging en toen die tot stilstand kwam keek hij rond. Een verlaten stad met jungle er rond. Dan richt hij zijn blik op de hoorn waar allerlei spullen in en rondom liggen. Hij moest dadelijk naar het zuidoosten rennen. Maar eerst zou en moest hij een van de tassen pakken. Hij zette zich klaar en toen het af tellen was gestopt begon hij te rennen zo hart hij kon. Dan als hij bijna bij een tas is beukt iemand tegen hem op waardoor hij valt. Hij kijkt verbaast op maar rolt weg als de jongen hem wat wilt doen. Hij grist de tas en begon weer verder te r3nnen naar het zuidoosten. Maar al snel hoort hij voetstappen achter zich.

Riven zag dichtbij haar een rugzak hebben, en het krijgen van die rugzak was voor haar op dat moment een questi van leven of dood. Ze rende eropaf en greep het handvat. Ze wilde doorrennen maar viel daardoor bijna over een dood meisje met een kruisboog in haar handen. Zonder na te denken greep ze die uit het meisjes handen en rendde ze verder.

Axel versnelde zijn pas nog eens terwijl hij het kanon in zijn oren hoorde af gaan. Maar dat was minder erg dan het geschreeuw dat van de vechtend kinderen bij de hoorn. Axel rende nog steeds Door en hoorde geen voetstappen meer achter zich. Na een paar reünies te hebben gepasseerd verstopte hij zich hijgend in de shaduw en keek oplettend rond of hij vijanden zag of Tot hij riven zag. Ondertussen begon hij de tas open te maken.

Riven rende zo hard als ze kon richting het zuidoosten, op zoek naar Axel. Halverwegen voelde ze dat iemand een mes naar haar gooide. Ze dook weg en het ding kwam in haar tas (HANDIG). Ze zag uiteindelijk axel verstopt zitten. Ze trok hem overeind en rende verder. Ze moesten het oerwoud in, waar ze goed konden verstoppen

Axel hoorde voetstappen toen hij een blik in de tas wilde werpen. Hij keek snel op maar ziet riven aan komen rennen. Dat was een oplucht al was die voor korte duur hij zag een stukje achter riven iemand rennen. Dan trekt riven hem omhoog trok en hij begon mee te rennen. ' het oerwoud in.' Vraagt hij aan haar terwijl hij zijn tas dicht maakt en op zijn rug doet.

"Jaa natuurlijk het oerwoud in! Zo ver mogelijk weg van hier" zei Riven terwijl ze bleef rennen. Ze lette goed op het tempo, ze moesten zo lang mogelijk blijven rennen. Dan konden ze een plan maken en kijken wat ze hadden. Riven was heel blij met de kruisboog. Al moest ze toegeven dat ze niet zeker wist of ze hem tegen mensen wilde gebruiken, ze kon nu in elk geval wel jagen.

Axel rende Door en zag tot ze steeds d8chter bij kwamen. Tot de gebouwen langzaam overgingen in bomen en andere tropische plante. Hij keek goed rond en er was niks vreemds te zien. Hij stopte met rennen.' Laten we even kijken wat we hebben terwijl we wat op adem komen. Daarna kunnen we verder rennen.' Stelt hij aan haar voor.

Riven stopte en knikte. "Oke, dat kan." zei ze en ze deed haar tas af. De kruisboog hield ze in haar hand, dat gaf haar een veilig gevoel. "Wat heb jij allemaal?"

Axel keek even rond en begint dan in de tas te kijken en hij haalde een pakje lucifers er uit en hij glimlachte waterig naar riven.' Lucifers.' Zegt hij e hij duwt ze terug en haalt er dan een dunne deken uit. Dat meer op zoon Brand deken leek. Hij duwt die ook weer terug. Maar dan glimmen zijn ogen en hij haalt het zakmessen er uit.' Daar kunnen we best wat mee. En dat was het bij mij. Wat heb jij.' Vraagt hij dan nieuwschierig

Riven opende haar tas en begon hem leeg te halen. "Touw, een lege flacon, ijzerdraad en een tab". zei ze tevreden. Daar konden ze mee vooruit, water zou geen probleem zijn voor ze. Daar was ze blij mee. Overleven moest zeker lukken met de spullen die ze hadden.

Axel bekeek de spullen van riven.'als we niet door andere tributen na gejaagd werden zou je bijna denken tot we zijn aantal kamperen.' Zegt hij tegen haar terwijl hij zelf alles weer in de tas deed.
-----

Sorry voor de late post was druk op het werk.

No worries, ik was weekendje weg dus kon ook niet reageren;)
---

Riven rolde met haar ogen. Helaas werden ze wel opgejaagd door andere tributen en wilde 22 mensen hen op dit moment dood maken. Ze ruimde haar tas weer in en keek Axel aan. "Ik wil oefenen met de kruisboog, niet dat ik iemand wil doden, maar misschien kunnen we op dieren jagen om te eten. Of het gebruiken om te kunnen vluchten." zei ze toen.

Axel keek riven aan.' We kunnen beter meteen jagen want oefenen hebben we denk ik niet echt de tijd voor.' Zegt hij zachtjes tegen haar terwijl hij op stond en zijn tas over zijn schouder heen gooit.' Of eerst een paar keer schieten naar een wel gemikte boom zonder pijlen te verliezen.' Stelt hij niet veel later voor. Hij wist tot je voorzichtig moest zijn met de voorraden die je had. Dat had hij in zijn district wel geleerd.' Wat deed je thuis voorn werk.' Vraagt hij als hij begint te lopen.

Riven spande een pijl in de boog en richtte die op de boom. Ze had al een beetje geoefend met de trainingsdagen. Tot haar genoegen raakte ze. "Gaat lukken" zei ze zelfverzekerd en ze haalde de pijl en liep weer verder. "Ik zat nog op school, mijn laatste jaar." vertelde ze. "En jij?"

Axel knikte goedkeurend bij het Schot. 'Ik ging niet naar school maar werkte al. Maar merendeels verzorgde ik mijn moeder en broertje.' Legt hij uit. Je zag zijn ogen begonnen te zoeken naar een spoor van een dier.