The Wheel Of Time

rat zat ij de ingang en hij mompelde zacht een lietje en hij voelde zich elendig en hij wilde graag slapen maar dat zou hij niet kunnen. en hij hoorde gae en hij keek even op en hij knikte. en hij egon weer te nierien

Ok ik weet niet wat er net gebeurde maar ik maakte een bericht en opeens was dat Sifra's bericht ofzo? Ik haat admin zijn want voor je het weet druk je op het verkeerde knopje XD! Sif wil je nog een keer je bericht posten ofzo?

James keek omhoog naar Gabe met een felle blik. "Kijk niet zo naar me, ik weet dat je vind dat ik dit allemaal verdient heb. Maar ik hoef je afkeuring niet, noch je medelijden. Jij hebt jouw keuze gemaakt en ik de mijne," zei hij kalm.

Hope keek van James naar Gabe. "Gabe? Waar gaat dit over?" vroeg ze langzaam.

Gabe keek naar Hope en zuchtte, nu leek het alsof hij de slechterik was omdat hij misschien wel soldaat was geworden maar zo was het niet! Hij keek naar james. 'Ik heb geen medelijden met je.' zei hij. Hij keek weer naar Hope. 'Ik kan het je wel een keer uitleggen' zei hij, maar hij had geen zin in dat iedereen het dan wou horen.

James glimlachte met een verbitterde uitdrukking op zijn gezicht. "Dus ze weten van niks."

rat pprobeerde alles af te schermen maar het lukte niet en hij stond op. ik ben weg...even een heldere geest maken, zegt hij en na die woorden begon hij weg te rennen de grot uit. de stilte in en hoe verder weg hij ging hoe stiller de gedachten werden en de pijn ging weg,

Arianna staarde naar James, ze vond hem echt een vervelende griezel. Ze keek nieuwsgierig naar Gaberial, maar wou eigenlijk niet verder vragen.

Gabe keek naar hem. 'Nee, waarom zou ik tijd verspillen door over jou te praten?'

Hope dacht na, er was iets tussen die twee maar wat? Ze wilde er zo snel mogelijk achterkomen, ze zou later wel met Gabe gaan praten. "Ik zal wel even de wonden van James verbinden." zei ze toen. "Lijkt me niet erg fris als het zo gaat rotten en wij in die stank zitten."

ik ga slapen doei xxx

"Blijkbaar niet. Ik hoopte eigenlijk je ergens nog wel een soft spot voor me had, maar dat blijkt niet zo te zijn aangezien je je zwaard door mijn schouder boorde," zei James op geamuseerde toon. Hij knikte dankbaar naar Hope.

Gabe knikte. 'Lijkt me een goed idee, zolang dat rode meisje het maar niet gaat helen.' zei hij en hij keek naar Arianna. Hij keek naar james. 'Jij probeerde mij te vermoorden, jij zou iedereen hier vermoorden als je de kans kreeg'

Arianna rolde met haar ogen. 'Ik heb een naam fijn bedankt.' zei ze, en ze trok het leren koortje uit haar staart, en haar rode krullen vielen rondom haar gezicht, tot haar middel kwamen ze nu. Ze was er eigenlijk wel trots op.

James lachtte verbitterd. "Die geleiders wel ja, dat is namelijk mijn taak maar ik had jou nooit vermoord! Want weet je wat, dat doen vrienden niet," zei hij op een ijzige toon.

"Verbinden lijkt me wel genoeg.. Zolang hij gewond is zal hij ook niet ons aanvallen." zei Hope zacht en ze haalde uit haar schoudertasje een rolletje gescheurde witte linnen. Dit had Rudolf haar gegeven, hij had gezegd dat het altijd belangrijk was wonden goed te verzorgen van wie dan ook. Ze ging zwijgend bij James zitten en bekeek zijn schouder. Het zag er niet erg gezond uit, ze had nog nooit zo'n diepe wond gezien. Maar de laatste dagen bleek wel vaker dat ze nog zoveel niet wist. Voorzichtig begon ze de rol om zijn schouder te wikkelen. Ze luisterde naar het gesprek wat de jongens voerde.

ik ga ook slapen! Morgen verder? Is ook al laat..

jep me too, moet morgen weer vroeg op

Rat zat bij een klein beekje niet zo heel ver weg van de grot maar wel zo verweg tot hij hun gedachten maar heel zachtjes hoorde en hij maakte van zijn handen kuipjes en hij pakte wat water en hij plensregen het in zijn gezicht. Dat voelde heel wat beter. Soms wilde hij echt niet de kracht van de geest hebben het was een marteling al die pijnen voelen van mensen maar als hij het kon beheersen ging het veel beterder dan zou hij het buiten kunnen sluiten. Maar hoe kon hij dat ooit leren dacht hij

Dahlia was in een wat dieper gedeelte van het bos bezig hout te verzamelen. Haar thuis. Ze voelde zich hier prettiger dan met al die mensen om zich heen. ZE neuriede zachtjes een liedje dat haar moeder altijd voor haar zong toen ze nog jong was. Ze had een aantal grote takken gevonden en droeg die in haar arm terwijl ze verder rond keek. Het was fijn even alleen te zijn. Dan kon ze verwerken wat er net allemaal gebeurt is met het vechten en zo. Ze dacht aan James. Waarom hadden ze hem mee genomen? Hij vormde alleen maar een groot gevaar voor ze. Maar blijkbaar zagen ze dat niet.
Kirye lag op een meter afstand van het groepje James, Hope en Gaberiel. Dahlia had hem opdracht gegeven bij de gevangen te blijven dus dat zou ie doen ook. Hij keek met zijn vel gele ogen naar de jongen en gromde zachtjes. Zijn baasje vertrouwde hem niet en hij ook niet.

Raven keek naar Lyra en Alvaro. 'Ik ga terug naar het kasteel. Mijn vader vertellen hoe het ervoor staat. Zodra dat klaar is kom ik terug en voeg ik me bij jullie. Ondertussen gaan jullie opzoek naar de geleiders en James. Als je de kans ziet bevrijd hem dan en neem hem mee terug. Zo niet zorg dan dat je een geleider hebt. Ik kan je een ding vertellen. Mijn vader laat dit een keer ongestraft gebeuren, daarna nooit meer.' Met die woorden draaide hij zijn rijdier om en gaf het dier de sporen. Het paard steigerde kort en galoppeerde daarna weg, in de richting van het kasteel.

Gabe keek kwaad naar James. 'Oja? Nou weetjewat, ik kan het ook gewoon een stuk makkelijker maken en zorgen dat een van de geleiders, ik denk dat mijn voorkeur uit gaat naar Rat, er een eind aan maakt. Zijn we allebei tevreden.' zei hij. Hij probeerde zich te kalmeren en keek naar Hope. "Waar heb je dat geleerd?' vroeg hij toen maar.

"Doe wat je niet laten kunt," zei James kalm. Hij keek toe hoe Hope zijn arm verbond.

Kyara sliep.

Gabe negeerde James nu gewoon en keek naar Hope.

Arianna staarde een beetje voor zich uit, ze had geen zin om te gaan slapen, als ze sliep voelde ze zich machteloos en ze stelde het het liefst zo ver mogelijk uit. Meneer Augurk was rondjes om haar hoofd aan het vliegen maar hij ging steeds langzamer, ook hij werd moe. Arianna plukte hem uit de lucht en zette hem op de grond terwijl ze gewoon nog steeds voor zich uit keek, hem uit de lucht plukken was toch een routine beweging.
Ze speelde wat met de koortjes die ze normaal gesproken in haar haren bond en keek naar alle anderen, geleiders, gevangen, vrijwilligers. Hoe groot zou deze groep worden?

Langzaam kwam Allen weer bij, opende zijn ogen toen hij voelde dat hij wakker was en staarde naar het plafond van de grot waar hij in lag. Hij knipperde een paar keer, alsof hij zich nog even moest beseffen dat hij wakker was. Hij kwam zonder ook maar te letten op zijn lichamelijke toestand overeind. Zijn gezicht vertrok lichtjes toen hij nog een lichte pijn voelde, legde zijn hand op het verband om zijn buik. Hij pakte met moeite zijn shirt op, deed het aan zonder al te veel te letten op de pijn en drapeerde zijn mantel over zijn schouders. Hij liep naar buiten, zijn hand nog steeds op zijn buik en kwam bij Arianna, die eenzaam daar zat. 'Hey.' begroette hij haar zachtjes, ging naast haar zitten.

Alvaro keek Raven na toen die wegging, plofte neer bij een boom om even te rusten en begon zijn wonden te verbinden terwijl hij nadacht over een plan. Gelukkig wisten ze nog steeds niks over zijn kracht. Dat zou het werk heel wat makkelijker maken. Hij had namelijk het recht gekregen om zijn lichaam door alle objecten op deze wereld te bewegen. Hij kon door muren, bomen, water en zelfs door mensen lopen. Maar alleen als hij ze niet aan wilde raken. Dingen die hij wel wou aanraken, kon hij gewoon pakken. Zo kon hij de organen van een mens eruit rukken zonder dat hij ook maar een schrammetje achter te laten op het lichaam.

---
Meh, Al's kracht is moeilijk uit te leggen maar ik kan het niet in een filmpje laten zien want:
''New members are not allowed to post external links or emails for 7 days. Please contact the forum administrator for more information.''

Rat zat bij de revier en hij konsentreede zich op de vissen in het water en hun gedachten. Die gingen enkel emailleren over de Beek waar ze in zwemde en langzaam begon hij alles te vergeten en valse hij tegen de boom naast de beek ik slaap en zijn gedachten waren eindelijk rustig

Die regel is bullshit maar ik kan hem helaas niet veranderen! En die kracht is eng xd


Arianna wou net haar haren weer in een staart binden toen ze opeens iets naast zich hoorde. Ze leit haar handen weer zakken en keek opzij. 'He' zei ze zacht. 'Hoe gaat het nu met je?' vroeg ze, en ze keerde zich naar hem toe terwijl ze tegen een steen aanleunde.

Rat sliep en hoorde nogsteeds de gedachten van de vissen XD