Sanne en steffie

oke we weten waar over.

naam:
leeftijd:
uiterlijk;
draak:
extra:
door:
------

naam:rabb
leeftijd:19
uiterlijk;zwart warrig haar dat tot zijn oren komt licht grijze tot bijna blauw achtige ogen, een lichte huid, heeft een normale lengte en hij heeft stevige spieren maar dat zie je niet echt aan hem
draak:mika is een trotse grijze vrouwtjes draak
extra:hij dient de koning al heel erg lang en heeft zijn draak ook al heel lang, hij is hardt handig op gevoed en heeft die dingen overgenomen hij is alleen tegen mika anderster dan bij andere mensen
door:mij

Oke ik ga nu dus geen lijstje invullen maar dat komt wel als ik gewoon op de pc zit en niet op mijn tablet.
Mijn rol heet Sherapine, is 17 jaar en is opgevoet door de elfen waardoor ze ook wat dingen zoals hendigheid en flexibiliteit ervan heeft overgenomen. Maar ze ziet er niet uit als een elf maar gewoon als mens. Ze heeft een jonge zacht blauwe mannetjes draak genaamt Ryuk. Deze is heel trots kwa karakter :p

oke is goed. maar ik ga nu slapen bend dood moe en morgen heb ik weer een lange dag voor de boeg.
-------------

rabb had net met een groepje gevochten van de varden die dachten tot ze hem aan konden de stommelingen en hij liep naar de plas water waar hij met zijn handen simpel het zwaard schoonmaakte, magie gebruikte hij het liefste wanneer hij het echt nofig had. toen het zwaard schoon was deed hij het weer in zijn wapen riem en hij keek even rond en begon verder te lopen, mika was aant jagen. maar ze bleef nooit lang weg van hem.

Ik post ook snel dan moet ik gaan breken dus :p


Sherapine lag op een open grasveld net buiten het dorp Ellesmera. Ze lag op haar buik met tegen over haar een klein blauw wezentje dat probeerde te lopen. Ze lachtte toen het Ryuk niet lukte om dichterbij haar te komen. Ze leunde op een elleboog, de andere arm stak ze uit naar het kleine draakje. Deze maakte een soort van koprol toen hij overzijn beentjes struikeld en bleef toen luid piepend op de grond liggen.

oke snap die zin niet echt
------

rabb liep rustig door en verkende de omgeving met zijn geest, hij merkte tot er verder geen gevaar in de buurt was en hij ging tegen een boom aan zitten. niet lang daarna kwam een sterke windvlaag en voor hem tussen de bomen in lande mika zijn grijze draak en ze schudde even met haar hoofd en ging dan naar rabb toe. dag schoonheid lekker gegeten. vraagt rabb aan haar. jah het was heerlijk. antwoord ze terug en duwde haar snuit tegen zijn arm aan

Sherapine kwam overeind, liep naar het draakje toe en tilde hem op. 'Kom maar kleintje. Het is al goed.' zei ze zachtjes terwijl het beestje naar haar haar probeerde te happen. ze draaide zich om en liep met hem terug naar de poorten. Toen ze daar bijna waren worstelde de draak zich uit haar armen en schoot hij een bosje in. 'He!' Sherapine keek verbaast om. 'Uk kom eens terug!' Ze zocht in de bosjes maar kon hem niet meer vinden. Even later kwam hij de bosjes uit met een stuk konijnen oor nog uit zijn bek. Het was geen gezicht om te zien. 'OOh dus je had gewoon honger.' Sherapine lachte.





ik kan geen linkje plaatsen :O

rabb glimlachte naar mika en die ging niet ver van hem af liggen, maar dan staat rabb op en hij ging tegen mika aan liggen hij was graag bij haar en hij sloot zijn ogen, van zoon luier dagen kon hij dus echt genieten geen leger dat hij moest leiden of een der ander klusje nee gewoon genieten. mika neuride en was net zo te vreden van de zon en het briesje

Sherapine liep het dorp in. Ryuk was, dat kon ze nu nog tillen, op haar schouder geklommen en keek nu al rond opzoek naar enige gevaren voor zijn rijdster. Hij was dan nog wel klein maar gedroeg zich al als een volwassen dier op het gejank af en toe na dan. Sherapine kon er alleen maar om lachen. Ze liep naar een kleine boerderij die wat afgelegen in Ellesmera lag. Ze liep naar binnen en begroette de elf die aan de tafel zat vriendelijk, haar "broer". Zo voelde hij wel. Ze waren samen in het zelfde gezin opgevoed toen haar ouders stierven n de strijd om het drakenei dat de varden gevonden haaden te beschermen en nu, 15 jaar later was het ei voor haar uitgekomen. Het moest zo zijn.

rabb en mika lagen samen te genieten van de zon, tot rabb iets langs zijn geest voelt kruipen en hij blokkeert het maar dan hoort hij de stem van galbatoberix vaagjes, en hij zet zijn geest meer opener zodat hij hem beter kon horen. mijn trouwe rijder ik heb een opdracht voor jou. ik wil tot je bij du welvarden gaat rond kijken....maar blijf uitde buurt van de elfen. ik heb een gevoel tot een ei is uitgekomen, zegt hij als volgt...ga nu...volgt hij er achter aan en hij verdween uit zijn geest. rabb zuchte dat gebeurde meestal als hij lag te genieten kwam er een opdracht tussen door. en hij stond langzaam op en rekte zich eens goed uit, mika volgde zijn voorbeeld maar gaapte er ook nog eens bij. rabb kon het niet ontkennen tot hij van zijn opdrachten heild, hij wist niet anders dan tot dat bij zijn leven hoorde net als mika. en hij klom soepel op der en mika steeg met een slag van der vleugels op.

Sherapine keek zoekend rond. 'Waar is mijn pijl en boog gebleven?' vroeg ze aan de elf die Criando heet. Deze keek haar haar. 'Misschien moet je eens op kamer gaan kijken.' zei hij rustig waarna hij zich weer in zijn papierwerk verdiepte. Sherapine rende de kleine trap op met 2 tredes tegelijk. Ryuk wagelde achter haar aan. Op haar bed lag de sierlijke boog die ze zelf gemaakt had maar die tot voor kort kapot was geweest. Blijkbaar had iemand hem gemaakt. Ze pakte pijlen en haar boog en liep weer naar beneden waar ze Criando een zoen gaf op zijn wang. 'Dankje!' met die woorden verliet ze het huis weer. Ze moest naar de Vardan. Ze gingen het daar over een eventuele opleiding hebben met Ryuk. Ze liep naar de stallen naast het huis en pakte haar paard die ze snel poetste en daarna opzadelde. Ryuk klom op haar schouder, tot ergenis van haar rijdier die angstig naar het draakje had gekeken.

aah het boek is spannend maar kon niet meer lezen keek me scheel op de woorden :O
en die elva vind ik echt iets akkeligs hebben X3
--------

rabb heild zich goed vast aan mika omdat hij de riemen rond zijn benen niet had vast gemaakt dat deed hij bijna nooit hij had al jaren ervaring met haar vliegkunsten. mika vloog ondertussen geweeon door tot ze in de buurt kwamen van de bomen toen ging ze lager vliegen ze wilde niet de aandacht trekken van de elfen en bij een stukje bos ergens in het begin van het woud lande ze en ze keek wantrouwig rond ze hadden bijde hun geest af gesloten voor eventuele magiers. nu moesten ze voornamelijk stil zijn en mika moest hier blijven zij zou namelijk de aandacht trekken. misschien had ze dat al gedaan door haar landing, na een bezwering over haar te hebben uitgesproken ging rabb op weg tussen de bomen en struiken door

ik heb het boek nog niet... zou gister komen maar is niet gekomen :O
------------------------------------------------------------------------------------
Sherapine gaf het dier de sporen en reed, over allemaal tussendoor weggetjes die bijna niemand kende, in de richting van de Vardan. Ryuk moest zich stevig aan haar vast houden om niet naar beneden te vallen wanneer ze een sprong namen of een scherpe bocht. Sherapine hielt het tempo hoog totdat ze in de buurt van de Varden kwamen. Toen pas ging ze terug naar draf en niet veel later naar stap. Ze kwam bij de watervallen aan waar ze van het paard af steeg en het dier vastbond aan een boom. Ze liep over de riggel naar de ingang van het Vardan kamp.

rabb liep op een drafje door het woud en hoorde een paard in stap over gaan en hij keek rond en niet veel later viel zijn oog op een mens, wat deed een mens hier tussen de elven, maar op die vraag kreeg hij al snel antwoord want hij zag het draakje op haar schouders. dit ging bijna te makkelijk en hij zei iets zachtjes in de oude taal en een boom zijn wortels kwamen omhoog net voor het paard. en rabb hoopte tot het dier zou struikelen maar daar wachte hij niet op en hij begon gebukt en geruisloos er heen te rennen.

Het rijdier, waar Sherapine dan toch nog op zat, stijgerde toen de boomstronk verscheen uit het niets. Sherapine kalmeerde het dier en trok meteen haar pijl en boog. 'Waar zit je?' zei ze zachtjes terwijl ze de omgeving af scande op enige vorm van leven. Toen ze dacht dat ze iets zag bewegen schoot ze er een pijl op af maar aangezien ze niets hoorde zou het wel mis geweest zijn.' Ze steeg van het paard af en bond het vast waarna ze voorzichtig richting de ingang van de Varden liep

rabb bleef stil staan en zag hoe de pijl een plaats raakte waar hij ned nog had gestaan en hij kon een grijns niet onderdrukken, ze was snel moest hij bekennen. en hij zag hoe ze afsteeg van haar paard, hoe dom kon ze zijn dacht hij bij zich zelf maar hij wist niet tot ze dicht in de buurt waren van de varden. hij had diens geest afgesloten voor magiers aangezien tot ze dicht bij de elven waren en hij niet op hen komst stond de wachten, brisinger, fluistert hij en er kwam een vuur circel rond sherapina en dan komt rabb langzaam uit de struiken gelopen met een zelf verzekerde houding. recht op zijn doel af.

Sherapine draaide zich om naar de voetstappen die ze hoorde. Ze keek Rabb recht aan. Ryuk dook in een van angst waarna Sherapine hem bemoedigend toesprak. Ze keek Rabb recht aan en verloor hem geen moment uit het oog. Ze hielt haar, gespannen boog, op de grond gericht aangezien ze wist dat ze toch niet door de cirkel van vuur heen zou komen. 'Is dit nou wel slim wat je doet?' vroeg ze rustig om haar angst te camoufleren.

rabb kwam rustig dichter bij met zijn armen rustig naast zich hangen en zijn mond hoek krulde omhoog het leek wel een beetje spottent wat hij had. zo veel dingen zijn niet silm jonge rijder, zegt hij tegen haar en hij liep door het vuur dat hem niet deerde doordat hij een beswering er tegen had gefluistert iets wat nouwlijks hoorbaar was. zo alleen rond rijden met een veel te jonge draak is pas onverantwoord, zegt hij en hij trok een wenkbrouw op en keek naar het blauwe draakje en hij heild zijn hoofd schuin eventjes, en dan keek hij naar haar boog en hij zei een paar woorden in de oude taal om het naar hem toe te trekken

Sherapine voelde de weerstand die de boog begon te geven en moest hem uiteindelijk wel los laten. 'Je doet heer verkeert aan. Ik weet niet wie je bent en wat je wilt maar het is zo. Geloof me.' zei Sherapine nog altijd rustig. Ze nam het draakje in haar armen nu ze de pijl en boog verloren was moest ze doen wat ze kon om het draakje veilig te houden en de Varden te waarschuwen. Waarschijnlijk hadden de wachtposten de cirkel van vuur al lang gezien en waren ze al onderweg. Ze wisten dat ze zou komen.

rabb keek sherapina aan en grinnikte zachtjes, sorry maar ik ben niet zoon gelovige, zegt hij en hij liep tot wat dichter bij haar en keek naar het draakje in haar armen, je wilt het beschermen, zoals iedere rijder. maar geloof me de kracht die ik beheers heb jij nog niet zegt hij met een tikkeltje dreiging in zijn stem. als je wilt tot ik hem niks doe ga je met mij mee rijdster dan blijf je kleine draakje ongedeert, zegt hij dan

Sherapine schudde rustig haar hoofd. 'Ik denk niet dat ik dat doe.' ze keek kort achterom en dan meteen weer naar Rabb. De Varden moesten opschieten ze kon dit niet veel langer rekken. De jongen tegen over haar had waarschijnlijk gelijk. Hij was waarschijnlijk sterker dan haar. Zij was nieuw maar ze was niet vanplan om Ryuk nu al af te staan aan de eerste de beste vreemde die haar bedreigde op die manier. 'Weet je wel waar we zijn?' vroeg ze dan rustig. Haar paars en haar blauwe oog keken hem rustig aan.

rabb schudde zijn hoofd en keek sherapina aan, al wist hij van zich zelf tot hij dat ook niet gedaan zou hebben. dat moet je zelf weten maar ik heb je gewaarschuwd en ik krijg je hoe dan ook mee, zegt hij zachtjes en sisent. maar dan hoort hij haar vraag en hij rold met zijn ogen, in de welvaarden, maar eerlijk gezegt als ik beter kijk kan ik zeggen tot we het bos van de elven net uit zijn, zegt hij dan, dus je elven vriendjes zijn verder weg, (zullen we doen tot sherapina niet weet tot hij ook een rijder is maar denkt tot hij een magier is of zo XD)

was ik al vanplan.
------------------------------
Sherapine grinnikte. 'Dat klopt. Ellesmera is uit de buurt. Maar de Varden niet.' zei ze rustig. Op dat moment dook ze en schoot er een regen van pijlen op Rabb af. Sherapine bleef op de grond liggen met Ryuk beschermend onder haar. Ze hielt haar ogen gesloten en wachtte tot het voorbij zou zijn. Ondertussen hadden een paar mannen van de Varden zich om de cirkel gevestigd. 'Je bent in de minderheid!' riep een van hem. 'Laat haar gaan en we zullen je niets doen!"




Sanne is off to stage dus ik probeer vanmiddag nog eens te reageren maar ik ben er bang voor

rabb hoorde de woorden van de varden uit haar mondt komen en op datmoment hoorde hij de stormvloed van regende pijlen op zich af komen en met woord bleven ze in de lucht hangen en bij het volgende moment gingen ze allenmaal in vlammen op. en hij keek de circel even rond, alsjeblieft laat me niet lachen, ik beheers magie geen van jullie kan het tegen me op nemen tenzij er hier een elf is en aangezien deze rijdster nog maar pas magie kan beoefenen ben ik haar zo de baas. dus mijn antwoord is nee helaas. zegt hij en hij zij wat in de oude taal en liet ze naar achter vliegen en hij liep weer op sherapina af en trok haar aan der arm omhoog,

Sherapine trok haar arm los. 'Blijf van me af jij gek.' Siste ze vel toen hij haar omhoog trok. Het hoofd van de varden keek haar aan en toen naar Rabb. 'Je mag dan wel magie hebben maar verder heb je niets. Wij zijn met meer, de elfen zijn ingelicht en kunnen elk moment hier zijn. Ik zou maar niet in je hoofd halen als ik jou was.' Zei hij kalm.

kijk uit wie je beledigt meisje, snauwt rabb waarschuwend en hij had haar los gelaten en hij keek de leider aan en grinnikt dan weeer. dan moet ik maar een voorzorgs maat regel nemen. en hij draaide zich weer tot sherapina. kom schoonheid we moeten gaan we krijgen dadelijk pottenkijkers, zegt hij en zonder acht op de rest te slaan zij hij een spreuk waardoor al haar wapens bij haar weg geslingert werden en dan tilt hij haar over zijn schouder, hoe je draakje maar goed vast grinnikt hij, en hij liet weer een paar van de varen weg vliegen en hij zelf sprong door het vuur heen wat hen 3 niks deed en hij rende het bos in