Sanne en steffie

Sherapine stribbelde wild tegen. 'Laat me los jij vieze vuile lafhartige kakkerlak dat je bent!!' Riep ze kwaad. Sherapine begon met haar handen op de rug van Rabb te bonken.ryuk probeerde de kleren van Rabb nog in de fik te steken maar er kwam alleen maar een klein nietig rookwolkje uit zijn bek.
In de verte hoorde je nog wat kreten.

rabb heild haar stevig vast het koste hem wel wat kracht maar die had hij er wel voor over en hij rende door de struiken heen en langs de bomen, en hij voelde een geest langs de zijne rijken en hij beschermde hem door hem helemaal af te sluiten. schreeuw zoveel je wildt rijdster, zegt hij en hij sprong over een boomstam heen en versnelde zijn pas en keek even om in de verte zag hij tot de varden hem volgde.

Sherapine dacht na. 'Als je zo niet los wilt laten dan maar anders.' zei ze zachtjes zodat rabb zelf het niet zou horen. Ze keek Ryuk aan. 'Doe je best jongen.' Zei ze zacht terwijl ze de draak bij Rabb zijn arm hielt. Ryuk bekeek deze even aandachtig en beet hem toen zo hard hij kon.

rabb rende door maar dan ineens voelt hij een beet die leek op een beet van een hond maar dan met scherpere tanden en meer kracht in zijn kaken, wat....riep hij pijnlijk en hij rende nog door maar keek naar zijn arm en zijn greep verslapte maar ook zijn aandacht en hij voelt hoe zijn voet bleef hakken aan een boomzijn wortels en hij viel en begon de helling met sherapinaen het draakje af te rolen en halverwegen kon hij sherapina niet meer houden en moest hij los laten, hij tuimelde nog een stuk door tot hij onder bij de kiezels van de beek tot stilstand kwam.

Sherapine viel naar voor. Ze voelde hoe haar knieën en ellebogen opengingen. Toen ze opkeek zag ze hoe Ryuk overeind probeerde te krabbelen. Van opzij zag ze Rabb liggen en ze wist meteen dat dit haar kans was. Ze kwam overeind en rende naar Ryuk toe om hem op te rapen. Dan zet ze het op een rennen om zo ver mogelijk bij Rabb vandaan te komen. Ze was dan wel lenig en had een goede conditie maar nu met die verwondingen en Ryuk als extra bagage merkte ze wel dat het minder goed ging. Dus ze stopte op een dicht begroeide plek en keek rond.

rabb stondt kwaad vloekent op en hij zag sherapina weg rennen en hij zette de achtervolging in hij had wat lichte krasjes op zijn wangen en armen maar die deden hem niks en eenmaal weer aan de topt keek hij rond en zag haar in de struiken rennen en hij rende haar achterna hij kon haar niet meer zien het was namelijk goed dicht gegroeit maar toch ging hij er in en zag haar en hij zei een bezwering zodat haar voeten aan de gond bleven zitten. maar dan voelt hij een geest tegen hem aan drukken en wist meteen tot het een elf was en die stond een paar meter verder op met nog een paar anderen.

Sherapine zag geen andere keuze aan Rabb te ontsnappen dan om in de dichtsbijzijnde boom te klimmen en daar te blijven tot Rabb verdwenen was al was die waarschijnlijk niet snel van ophouden. Sherapine klom met Ryuk in de boom en keek naar beneden ze zag Rabb staan. Ryuk begon zachtjes te piepen dus deed ze haar hand voor zijn snoet en smoorde ze zijn gejank.

rabb keek even om en zag sherapina niet meer en hij wilde haar met zijn geest gaan zoeken maar voelde de elf nog steeds drukken tegen zijn geest en hij voelde hoe een andere bij hem sloot en rabb deed zijn uiterste best om weerstand er tegen te beiden, en hij trok zijn abnormaal licht grijze zwaard uit zijn gevest waar een licht blauwe knop op zat en hij draaide het soepel rond. kom maar op snauwde hij tegen de elven en hij blokeerde soepel iemands aanval en haalde zelf ook uit en daarna ontweek hij weer een aanval. en hij keek wel nog even rond of hij sherapina zag.

mika voelde tot haar rijder gevaar lijp en steeg op

Sherapine keek naar beneden. Ze hielt zich vast aan een tak. Ze had echter niet gerekend op de zwakte van de tak. Deze kraakte luid en brak. Sherapine had hem net optijd losgelaten zodat ze niet naar beneden viel maar de tak viel wel. En op 5 centimeter na raakte hij Rabb. Ze drukte zichzelf meteen tegen de stam hopend dat hij zou denken dat het een eekhoorntje was.

rabb hoorde en zag de tak vallen en op dat teken was een elf af geleid en hij slingerde met die met magie tegen een andere elf aan en hij liet vand van de grond reizen als een rook gordijn en zelf klom hij behendig in de boom tot op de hooge van sherapina. wie niet weg is is gezien, zegt hij alsof hij verstoppertje speelde en hij richte zijn zwaard op het draakje. ik raad je aan slim te zijn. anders doe ik je draakje eens pijn dan piep je anders, en hij pakte haar arm weer beed.

mika was in de buurt

(wil je gevangen worden ja of nee?)

Sherapine keek Rabb aan. Haar vrije arm nog steeds beschermend om Ryuk heen. Haar verschillende ogen keken hem vel en vijandig aan. 'Een duw naar achter of opzij en je bent dood.' Zei ze vel. Zelf zat ze tegen de boomstronk aan dus had ze nog enige houvast.


Mag jij kieze maakt mij niet uit

kom op schoonheid ik ben een magier ik kan die van zo breken zegt hij en hij deed dreigent een stap vooruit en pakte haar arm met een stevige greep beet. een elf die zich herstelt had sprong op de tak en voor rabb kon reageren legde die een hand tegen zijn hoofd, en rabb schreeuwde liet sherapina los en strapte de elf en zij een paar woorde in deouden taal en de tak brak met hen 3 er op af en rabb lande op de grond met behulp van zijn magie en liet sherapina in zijn armen belanden met magie, maar dan ziet hij de 2 andere elven staan

Sherapine sloeg haar armen om Rabb zijn hals om niet te vallen. Met haar gezicht dich bij de zijne keek ze hem vernietigend aan. 'Laat me los.'. Siste ze vel waarna ze hem in zijn gezicht tufte. Ryuk lag op de grond en piepte luid naar Sherapine.

rabb grijnsde even maar toen ze tufte in zijn gezicht keek hij aar kwaad aan. en hij valde haar geest aan, waag dat niet meer, sist hij tegen haar, maar dan voelt hij een pijn in zijn zei en hij liet sherapina vallen en hij keek naar de pijl die volgens hem zijn long had geraakt en hij trok hem ruw er uit en hij schreeuwde kort en pijnlijk. de elf had alweer zijn boog gespannen om te vuren maar dan land mika met een inorme klap op de grond en brulde woest naar de elven omdat ze haar rijder haden pijn gedaan

Sherapine viel hard op de grond. Ze voelde een steen in haar zij prikken maar liet het zo. Ze rolde van Rabb weg maar zag Ryuk nergens meer. Wel zag ze de grote draak die Rabb beschermde. Het was dus een rijder die jongen net als zij maar waarom moest hij haar zo nodig hebben? Ryuk was de andere kant op gevallen en lag achter Rabb. Hij probeerde voorzichtig langs hem te komen.

de elven waren achteruit gedeinst zodra ze mika zagen en mika gromde nog steeds deigent.
rabb zei een aantal woorden in de oude taal en zijn wonden geneesde na een minuut en hij hijgde wel even en keek naar sherapina en zag haar draak niet maar keek naast zich en zag daar het kleine schepsel en hij tilde het op en heild hem vast.eens kijken hoeveel je van hem houd, zegt hij uitdagent en hij viel de geest van het kleine diertje aan, maar hij deed het wel voorzichtig.
mika bleef de elven op afstand houden en sloeg eentje weg met haar staart en de andere haalde ze met haar klauw naar uit

'Jij lafhartige kakkerlak dat je bent!' Riep Sherapine kwaad. 'Laat dat arme beest gaan. Je moet mij hebben niet hem!' Sherapine kwam moeizaam overeind en keek hem met vuurschietende ogen aan. Hoe durfde hij. Ryuk zat luid piepend en wild tegen spartelend in de armen van Rabb. Hij keek met zijn knal blauwe ogen bang naar Sherapine. Hij wilde terug naar zijn rijder en probeerde Rabb weer te bijten.

kom dan naar mij toe dan krijg je hem , zegt rabb en hij stopte zijn aanval met zijn geest. hij vond het niet fijn om een draak iets te doen maar hij had een opdracht en hij wilde die opdracht voltooien. en hij bleef het draakje vast houden en hij wist te voorkomen dat hij hem beet.
mika heild de elven weg maar ze hoorde er meer komen, schiet op rabb anders gaat het mis. zegt ze in zijn geest.

Sherapine keek kort om naar de elven en Mika en kwam toen overeind. Ze liep, iets wat moeizaam door de verwondingen, naar Rabb toe. 'Geef mijn draak.' zei ze op een kleine afstand van Rabb af. Ze stak haar hand uit. 'Anders blijf ik wachtten tot de andere ge arriveerd zijn. Als je hem geeft ga ik mee zonder problemen.' Sherapine was kapot, ze kon niet meer en wilde het liefste gewoon naar huis toe.

oke zal ik je nu gevangen nemen en tot haar broer en een paar andere elven haar later komen redden en dan rabb te pakken nemen?
------

rabb rijkte haar het draakje aan. dat mag ik voor je hopen. zegt hij dringent en gaf haar haar draak en meteen sloot zijn andere hand om de boven arm van sherapina en hij trok haar mee en mika ging liggen en sloeg een elf weg en ze spuugde vuur naar een paar anderen en als rabb sherapina er op heeft getilt en zelf er op klom ging hij goed zitten en legde een hand op haar hoofd en fluisterde in de oude taal slaap. hij wilde haar niet de eerste vluch met een draak laten mee maken die moest op haar eigen draak zijn vond hij. en dan stijgt mika op

Ryuk piepte luid toen Mika opsteeg terwijl Sherapine tegen Rabb aan lag te slapen. Ze merkte er helemaal niets van.



ja is goed...

rabb keek naar onder naar de elfen en hij glimlachte zijn opdracht was gelukt alleen hij kon niet in een weg naar ure bean vliegen, mika had al lang gevlogen ze zouden bijde rust nodig hebben dus hij besloot op een tussen stop te maken bij een van de landhuizen waar hij wel eens vaker sliep.

na een tijdje vliegen daalde mika en lande op de binnenplaats en rabb steeg af met sherapina en haar draakje in zijn armen en hij liep naar binnen gevolgt door mika, hij liep naar een kale kamer waar enkel een bed stond en hij legde sherapina op haar bed. en hij bekeek het draakje even en liep toen weg en sprak een paar bezweringen uit over de kamer en hij ging met mika naar zijn kamer toe waar ze eerst allen bij iets eete, nou rabb het meeste en mika at de rest als een toetje op. rabb zou voor hij ging slapen dadelijk nog eens kijken bij sheapina

Sherapine wad nog ltijd van de wereld. Ryuk had zich op haar buik op gerold en lag rustig te slapen aangezien hij de situatie niet begreep was bij behoorlijk rustig. Hij dacht dat Sherapine gewoon moe was en daarom lag te slapen.



Oke mijn laptop is aan het overleiden.... kut ding :s

oke das niet goed he
------

rabb ging later in de avond met een dienblad met brood en een kan met water en wat kaas en vlees voor het draakje naar dee kamer waar sherapina opgesloten zat. hij wist van de koning tot hij haar moest verzorgen en zo, maar hij vond het raar want normaal moest hij gevangenen pijn doen. toen hij daar aan kwam deed hij de deur open en liep naar binnen en gooide de deur met een klas dicht

Sherapine die gewoon had liggen slapen nu, keek met en ruk op. 'Waar heb je me naar toegebracht?' Vroeg ze wantrouwig toen ze Rabb zag. Ryuk was dicht tegen Sherapine aan gekropen en keek met grote vel blauwe en vooral bange ogen naar Rabb. Sherapine daar in tegen keek hem kwaad aan. Haar irisen lichtte zo wat op toen ze hem zag, en dan niet van mogen maar van haat voor de jongen die voor haar stond. Haat voor de jongen die Ryuk en haar pijn probeerde te doen. Ze kwam lichtjes overeind om tegen hem in te gaan wanneer hij iets zou zeggen, om hem aan te vliegen als het moest maar ze zakte weer in door de wond die ze in haar zij had.