The wrath of the Half God

'ik ben ook voor door te reizen. ik heb net zelf gemerkt die hebben al een tijdje mij heel makkelijk weten te volgen zonder dat ik ze heb gezien.'zegt axel en je merkte aan hem hoe stom hij zich voelde. 'ik oefen wel met reizen, ik heb altijd zonder geleeft nu kan ik dat ook wel.' zegt hij en hij keek weer voor zich

Chrathion knikte "dat lijkt me een goed idee, alleen als het echt een noodzaak is kan ik ons wel sneller weg krijgen dan dat we met een paard zouden kunnen" zei hij

"Ik zal ze kunnen voelen aankomen...en Axel kan ze wegvechten als ze te dichtbij komen...Het lijkt bijna op een goed team." Zei Lyra sarcastisch..."Loop nou niet te hard van stapel. Vluchten is minder makkelijk dan dat jullie het doen klinken."

axel rolde met zijn ogen.'spaar je krachten voor wanneer je ze harder nodig hebt.' wijst hij hem chrathion er op. dan kijkt hij lyra aan. 'hoor je me zeggen tot vluchten makkelijk is.' zegt hij een beetje aanvallend. en je zag hem denken je merkte aan hem tot hij meestal alleen reisde. 'sorry dat bedoelde ik niet zo' zegt hij en hij keek weer voor zich en hij keek ze niet aan hij was nogal recht voor de raap.

Chrathion knikte "axel heeft gelijk lyra, geen van bijde zei dat het makkelijk was..en eigenlijk hen je gelijk, wij zouden inderdaad een goed team" zei hij

Lyra negeerde Axels aanvallende houding. "We zullen ons eerst naar een kleiner dorp begeven dat ten noorden van hier ligt...daarna gaan we de bergen in naar de dorpen en steden van de mensen en dwergen." Ze keek de anderen aan. "Problemen met mijn plan?" vroeg ze.

"Eehm ja" zei chrathion "waarom wil je naar de steden van de dwergen, die haten ons en!...wanneer is de lunch pauze...ik heb trek"

axel schudde zijn hoofd als teken tot hij nergens problemen mee had maar blijkbaar chrathion wel. hij reed zwijgend door en keek alleen wat rond, hij had geen honger hij voelde zich onrustig en hij stopte zijn paard en hij keek weer rond ze werden niet bekeken maar er was wel iets.

"Omdat je in dwergen-steden je het best kan verbergen. Daarbij heb ik contacten, sinds ik een doorn in de hak van elven ben als half mens zijnde, mogen ze mij erg graag." Toen keek ze Chrathion aan. "En geen lunch pauzes tot we bij het dorp aankomen." Toen zetten ze haar paard aan tot galloperen. "Als we voor zonsopgang nog het dorp in rijden, kunnen we profiteren van de markt s'ochtens."

Chrathion zuchte "okee, zullen we dan maar snel gaan" zei hij, hij gaf zijn soort van paard de sporen en die schoot weg, het zorgde ervoor dat er een grote stof wolk achter hem kwam, Chrathion keek achter om , "er is verder op een meer, daar kunnen jullie je paarden laten drinken" riep hij

axel bleef nog even staan en keek rond maar dan rijd hij weer achter de rest aan. 'en een markt is goed koper dan je naar een bakker of iets anders moet.' zegt hij en hij gallopeerde vlak achter ze aan en hij grinnikte. 'daar hebben we denk ik ook wel even tijd voor anders hebben ze dadelijk geen puff meer.'zegt hij

Lyra grijnsde. "Inderdaad." Ze reed hard door.

Laten we een time skypske maken he

Okee doen we wel bij t meer
-------
Chrathion stond op het meer (ja dat staat er :p) de zwarte vacht van zijn soort van paard (ik leg nog wel uit waarom ik dat steeds schrijf :p) glansde mooi in de zon, en dronk lekker uit het meer, het keek op toen lyra en axel aan kwamen rijden.

Axel kwam aan bij het meer en hij stapte af en liep met het dier naar het water daar liet hij haar los en hij zelf knielde neer bij het water en hij maakte kommetjes van zijn handen en dronk wat water. Daarna waste hij zijn gezicht en dan doet hij zijn trui uit en begint hij de schrammen schoon te maken die hij had opgelopen bij het gevecht. Zijn paard stond rustig te drinken

Lyra stapte van haar paard af en liet het aan het meer staan. Ze had Chrathion wel gezien maar negeerde het. 'Wat doet die idioot nou weer...Zo verspild hij alleen zijn magie, EN valt het op dat hij magie heeft...'

Chrathion reed terug maar de kant, "sorry daarvoor, flathionira schoot door...ze was te enthosiast" zei hij terwijl hij afsteeg "owja, jullie kennen haar nog helemaal niet, lyra, axel, ditbis flathionira, mijn familiar, ze is een magies wezen die veel voorkomen bij de elfen, ze blijven tot hun dood bij hun partner...in mijn geval ik dus..." hij keek van flathionira naar axel en lyra en zei toen " fla dit zijn axel en Lyra" flathionira boog haar hoofd en hinnekte een zangerig gehinnik.
Chrathion liep naar het meer, deed zijn shirt uit en dook in het water.

Lyra knipperde met haar ogen toen ze naar het paard keek. "Ehm...aangenaam....denk ik..." Ze pakte haar tas en haalde er wat brood, fruit en gedroogd vlees uit. "Axel, heb jij eten bij je?"

axel keek naar het paard en glimlachte naar het dier en knikte weer enkel hij zou niet weten wat hij moest zeggen hij was wel gewent aan vreemde dingen maar nog hij bleef een mens die er nog niet veel van af wist. hij keek naar het water terug en dan duikt chrathion in het water en hij kwam overeind voordat hij nat kon worden en hij keek lyra aan. 'je hebt gelijk over zijn karakter.'zegt hij met een glimlach en dan loopt hij naar een boom toe en hij gaat er tegen aan zitten en sluit zijn ogen maar dan stelt lyra een vraag en hij stond alweer op en liep naar zijn paard en hij pakte uit de zadeltas wat brood en hij legde dat bij de spullen van lyra

Chrathion zwom een rondje in het meer, toen hij eruit kwam zag hij lyra en axel eten, hij knikte naar flathionira, die aan kwam lopen, ze ging voor hem staan en chrathion pakte wat eten uit zijn tas, hij gaf flathionira wat en ging toen tegen een boom zitten, flathionira kwam er naast liggen, chrathion zei wat in het elfs, flathionira knikte en verdween in een zwarte korte windstoot, op haar plaats lag een klein zwart kristal, chrathion pakte het op en stopte het weg, alsof er niks gebeurt was, hij keek naar lyra en axel "....wat...tis dood normaal hoor"

Lyra trok haar wenkbrauw op toen het paard in een steen veranderde, en rolde toen met haar ogen toen chrathion zei dat het normaal was. "Elven en hun vreemde gewoonten....Het feit dat ze aannemen dat iedereen het gewoon vind is het meest irritante." Toen glimlachte ze naar de elf.

Chrathion lachte "wat ik dacht dat jij als haald elf die in de elfen hoofdstad geboren is wel wat gewent was...heb ik he trouwens wat an gedaan, je doet nogal vijandig" zei chrathion

Axel knipperde een paar keer met zijn ogen. 'Voor jou is het normaal ik reizde overhal heen zie vreemde wezens maar hun gewoontes blijven me verbazen. ' zegt hij en met die woorden liep hij terug naar de boom en plofte hij er neer en slot hij weer zij. Ogen. Hij was moe maar da had hij het gevoel weer dat hij net te paard ook had gehad.

Chrathion keek axel aan, "dat heb ik ook nog altijd" zei hij vriendelijk

"Ik ben nogal slecht behandeld door de elven...als ik niet was weg gerend had ik nog in dat rare wereldje gewoond...ja ik ken het, maar ik zie in dat die gewoontes raar zijn..." Toen draaide ze zich naar haar tas en stopte haar eten weg. "En ik heb niks persoonlijks tegen jou...ik reis normaal alleen....het word laat, laten we verder gaan."

Ik hga even sporten en dan slapen jullie kunnen gewoon verder reizen, Lyra taged wel gewoon mee later XD

Okidoki
---------
Chrathion knikte "dan ga ik jou laten zien dat niet alle elven het zelfde zijn" zei hij met een vriendelijke glimlach, hij keek even naar axel, hij is waarschijnlijk uitgeput vanwege de plotselinge magie uitstoot
Chrathion liep rustig naar axel toe en fluisterde om hem niet te laten schrikken "als je hulp nodig hebt om te zorgen dat je niet vermoeid raakt door je magie moet je het maar zeggen hoor ", hij liep weer naar zijn boom maar in plaats van te stoppen liep hij door de boom in , ging op de eerste stevige tak zotten en legde zijn rug tegen de stam, deed zijn armen over elkaar , hij sloot zijn ogen maar spitste zijn oren.