The wrath of the Half God

Axel was langzaam in aant duizelzelen en lette niet op wat lyra zei die stem was best ver maar da n hoort hij ineens een stem wel heel dichtbij. Die hem hulp aan boot en weer gingen zijn ogen open en hij zag chrathion net bij een boom. Hij wilde zich niet laten kennen en hij stond op en liep naar zijn paard en hij knikte naar lyra tot hij klaar was om te gaan en hij liet niks merken van moeheid. En hij steeg op.

Lyra keek naar haar twee reisgenoten en rolde haar ogen. 'Dat word dus niet verder vanavond...' ze liep naar haar zadeltas en haalde haar slaapmat daar uit. Ze legde het op de grond neer en ging er op liggen. Ze sloot haar ogen maar ging niet slapen...bang voor nachtmerries over Farodin en de halfgod...

Axel was net op zijn paard gestapt als lyra zelf weer af stapt en hij stapt met een zucht af en hij gi g weer naar zijn plek bij de boom en deed zijn oge. Dicht. Hij voelde zichzelf heel onrustig.

ho sorry ik had niet gezien dat hij zijn paard op was gestapt :X ik dacht dat ze waren gaan slapen!!!

geeft niet

axel begon weer in te duizelen en na een tijdje sliep hij toch. hij bleef wel onrustig in zijn slaap.

Chrathion hoorde allemaal geluiden, maar hij wist dat ze van zijn 2 reisgenoten kwamen, dus hij besteede er geen aandacht aan.
zo gingen er een paar minuten voor bij. toen sprong hij uit zijn boom en lande zachtjes zodat het niet gemerkt werd op de grond, hij liep rustig naar Lyra toe, en ging gehurkt naast haar zitten, toen zei hij fluisterend, wat is er aan de hand, je ligt al een paar minuten, maar je slaapt nogsteeds niet, en denk niet dat ik dat niet merk, je ademhaling is anders dan die van iemand die slaapt"

"Een zwaar geweten...dat is alles." Lyra deed haar ogen open. "Als Farodin gewoon een arrogante kwal was geweest zoals elke andere elf, dan had hij nu nog geleefd..."

axel sliep gewoon door en had niks door tot de 2 elven nog wakker waren XD

halfl elf jk
--------------
Chrathion glimlachte "wil je daarmee wat zeggen, vind jij mij zo'n arrogante kwal dan" zei hij met plezier in zijn stem.
Hij keek even naar axel "wat denk jij lyra...Denk je dat de magie hem snel accepteerd...ik bedoel ik denk dat hij er sterk genoeg voor is maar toch, er is een kans

Lyra zuchtte. "Nee ik bedoelde niet jou...er zijn uitzonderingen...maar die blijken dus niet lang te leven..." Toen keek ze naar Axel. "Zo'n primaire magie vorm als het zijne is snel onder de knie en krachtig....Ik denk dat het wel goed komt...Hij is sterk."

axel schoot in een keer omhoog en hij keek rond. hij zag niks maar het gevoel van eerder was sterker geworden. 'we moeten hier weg.'zegt hij dan tegen de andere twee en hij kwam overeind en wilde naar zijn paard lopen als ineens een lichtflits in het midden net voor het meer komt. eerst is er wat witten mist te zien maar dan staat er een meisje met witte haren

Chrathion reageerde snel, hij verdween uit het zicht, en liet in zijn hand een grote zwarte bol komen, "wie ben jij!" zei hij, zijn stem leek van alle kanten te komen

Nog voor Axel had geroepen was Lyra al op gesprongen en alert. 'We zijn niet alleen...' Toen kwam de lichtflits en het meisje met witte haren. Vliegensvlug greep ze haar boog, legde een pijl aan en richtte op de gedaante, klaar om te schieten.

Het meisje lachte. Mijn naam is beta. Zegt ze zoetjes en ze keek lyra aan. Tututu ik zou dat niet doen en die bol zou ik ook maar laten. Zegt z vijandig maar toch speels.

Axel keek naar het meisje hij had zijn zwaard nog niet getrokken maarnkeek waakzaam toe.

Chrathion kwam verbaasd tevoorschijn "beta, hoe wist jij dat ik die gereed hield, en waar kom jij vandaan" zei hij rustig en op vriendelijke toon.

Lyra keek verontwaardigd naar Chrathion en hield haar boog waar die was. "Een vreemde lichtflits schiet langs met een meisje er in, die vervolgens op zo'n manier tegen ons spreekt en jij vraagt doodleuk waar ze vandaan komt?" Toen richtte zich tot het meisje. "Als ze goede bedoelingen had was ze wel gewoon naar ons toe gelopen." Zei ze kwaad.

Dat is een geheimpje. Zegt deta terwijl ze met ee. Hand door haar haren heen gaat. Mijn meester heeft me gestuurd. Hij vraagt of jullie zonder protest met mij mee gaan. Zegt ze en ze keek het drietal om beurten aan. Maar haar blik blijf hangen op lyra.

Axel  keek nu vijandig naar het meisje en trok zijn zwaard en draaide die in het rond. Mijn antwoord is nee. Zegt hij.

"Ik heb je meester al duizend keer gezegd dat ik hem niet ga helpen. Nu opzouten voor ik je een nieuw gat in je nek geef om uit te kletsen." Ze keek vijandig naar het meisje. 'Wie is zij en wat moet zij met de halfgod.'

----------------

ik ga even eten en ben dus zo terug

Chrathion, knikte op wat beta zei, hij lachte en zei "ik wil best mee maar...er is 1 probleem...jou meester en ik zei niet zo goede vrienden" hij sprong naar achter de schaduw in, maar verdween niet, hij hief zijn hand en er kwam een zwart/paarse boog, hij trok zijn andere arm naar achter en er kwam een pijl tevoorschijn, hij liet de pees (die er oppeens was) los en de pijl schoot richting het meisje, toen verdween Chrathion in de schaduw en was hij niet meer te zien.

Met dat Chrathion zijn pijl afvuurde liet Lyra ook de pijl vliegen. 'Ze kan zomaar immuun zijn voor magie, je weet maar nooit.'

beta grinnikte en ze keek lyra aan. 'wat jammer.'zegt ze tegen haar en dan kijkt ze chrathion aan. 'je mag beginnen met een schone lijn. 'zegt ze vlijend. dan gaat ze klaarstaan en als ze de pijl ziet op haar af komen maakt ze een zwaaiende beweging alsof ze muziek is aant spelen en er komt weer iets wits in een soort lint lijkt het wel en de zwarte pijl veranders met die bewegin mee van koers. axel zag dit en ging met zijn zwaard voor lyra staan en haalde uit en sloeg de pijl van chrathion door midden die beta op haar had afgestuurt. de gewone pijl stuurde beta met een vloeiende beweging naar de plek waar chrathion net stond. axel stormde nu naar voren en haalde uit met zijn zwaard en beta verdween net voor die haar raakte en verscheen achter hem en gaf hem een speelse duw waardoor die in het water viel dan draait ze zich om en keek weer naar lyra.

Chrathion keek toe hoe zijn pijl van richting veranderde, maar hij liet het niet verdwijnen, hij was namelijk te veel bezig met het analizeren van de magie van beta, hij kaatste awezig de pijl van lyra af met zijn hamd, klapte in zijn handen en zei "knap hoor beta...wat voor een soort magie gebruik jij eigenlijk"

'kom dichter bij dan merk je het' zegt beta tegen chrathion en ze keek in de richting waar het geluid van af was gekomen. axel kwam het water uit en zijn ogen twinkelde van woede en hij rende op beta af, maar zij draaide zich naar hem om en ze glimlachte vast en voor axel uithaalde legde ze een hand op zijn hoofd en die lichte wit op. axel schreeuwde niet maar habte naar lucht van de pijn maar hij slaat haar hand weg en voor hij kan uithalen met een vuist van vuur was beta verdwenen en verscheen ze achter lyra

Lyra's hart klopte in haar keel. Het had niet veel gescheeld of ze was geraakt door de pijl van Chrathion. 'Fuck, ik moet beter opletten!' Toen zag ze Beta verdwijnen en Axel in het water vallen. 'Van zo dicht bij heeft een pijl en boog geen zin.' Dacht ze en gooide de boog van zich af. Ze spreidde haar benen om stabiel te kunnen staan. Ze zette haar magie op scherp en hield de omgeving in de gaten. Informatie stroomde haar gedachten binnen van wat dieren en planten om haar heen zagen en voelden. Ze stak een hand recht voor haar omhoog met twee vingers, haar andere hand was met de palm naar de grond gericht. Over haar lichaam gloeide er een goudachtig wit light.
Ze zag hoe Axel werd vastgegrepen en hoe Beta verdween. Direct toen Beta weer achter haar verscheen draaide ze zich om en haalde uit met haar arm. Maar het was niet precies haar arm meer. Groene schubben hadden haar huid vervangen en op haar vingers zaten lange klauwen.

Chrathion wachte op het goede moment, hij verscheen achter beta, greep haar vast en verdween, ze kwamen weer uit boven het meer hij duwde haar van elkaar af en vuurde een grote bol zwarte magie op haar af, ze vloog het meer in , chrathion verdween weer. Hij wist namelijk dat dit haar niet zou verslaan.