In the Lost City

"Ik denk dat we wat eten moeten gaan verzamelen." zei Hugo toen. "Wie gaat er met me mee." Er was waarschijnlijk nog genoeg eten in huis voor een dag. Dat was voor hem het signaal om meer te gaan zoeken. Puur omdat hij dan zeker wist dat er genoeg was. Hij wilde zo min mogelijk de bendeleden honger laten lijden. Van honger werd je zwak.

"Je had gelijk." zei Julia tegen Gabe. "Het is een wonder dat het zo goed werkt.. Haast te goed om mooi te zijn." ze voelde zichzelf steeds beter. Ze begreep niet zo goed hoe het mogelijk was dat de pil zo goed werkte. Maar toch was het zo.

Gabe had nog even achterom gekeken en glimlachte naar Julia, toen was hij weggelopen opzoek naar rustig.

Xavier zat nog in de woonkamer en luisterde half mee naar de gesprekken, tot Hugo vroeg of er iemand mee ging om voedsel te zoeken. 'Ik ga wel mee.' zei Xavier toen.

Sin zat nog steeds bij Julia en verwisselde het doekje elke driedrie. minuten, zodat ze koel bleef.

"Mooi." zei Hugo tevreden. "Dan gaan we op jacht, ben je een goede jager?" hij was blij dat hij Xavier een kans had gegeven. Hij was een goede aanwinst voor de groep. Hij was sterk en wist hoe je moest overleven. Voor iemand die altijd alleen geweest was vond hij hem ook erg behulpzaam.

Julia keek naar Sin die nog steeds er goed voor zorgde dat ze koel bleef, ze merkte dat ze daardoor ook helderder na kon denken. "Hoe gaat het nu met je Sin?" vroeg ze toen. Ze had hem al even niet meer over Luna gehoord. Ze vroeg zich af hoe hij zich er nu over voelde. Was het beter zo of was hij op zoek naar een manier.

Audrey bleef nog even bij Julia's zijde. Toen bleek dat het wel beter met haar ging stond ze op en liep de kamer uit, in de richting van haar slaapkamer. Ze had behoefte aan wat rust en stilte, verrassend genoeg.

Caleb rekte zich uit en liep zijn kamer uit. Hij keek verbaasd naar Hugo en Xavier. "Wat gaan jullie doen?"

"We gaan op jacht." zei Hugo en hij keek naar Caleb. "Heb je zin om mee te gaan?"

Volgens mij maak ik Xavier te lief hier xD
---

'Ik ben best een goede jager.' zei Xavier en stond op van zijn plek. Hij had er wel wat ervaring mee sinds hij niet altijd in staat was geweest om iets te stelen, wat hem toch weer op het jagen bracht. Hij wou daarbij hun vertrouwen en behulpzaam zijn was sowieso een stap daarin. En nou klonk het alsof hij wel een verrader was maar dat was hij dus niet, probeerde enkel en alleen ervoor te zorgen dat hij niet als een lui incomptent lid werd gezien.

Sin haalde zijn schouders op maar keek toch droevig. 'Het gaat... Ik kan haar niet vergeten.' zei hij zacht en zuchtte diep.

Haha ja een hele andere Xavier dan bij ons orpg xD
------

Terwijl Hugo afwachtte wat Caleb zou zeggen pakte hij zijn spullen bij elkaar. Hij trok zijn jas aan en was klaar om te vertrekken.

Julia keek naar hem en beet op haar lip. "Ik vind het zo moeilijk.. Ik kan niet begrijpen waarom de mensen van zuid niet meewerken.. Er moet toch een manier zijn?" vroeg ze zacht aan hem. Door zich op het gesprek te concentreren kon ze ook haar eigen pijn even op de achtergrond zetten.

Meh, maar mensen doen niet lullig tegen hem, dus hij doet ook niet lullig terug xD
Hoewel Riven ook niet lullig deed. Maah, hij is gewoon vaag xD
---

Xavier ging zich ook even voorbereiden, trok zijn zwarte jas aan en stak zijn twee messen in zijn riem. Hij trok zijn capuchon over zijn hoofd, want hij verbrandde te gemakkelijk in het zonlicht met zijn bijna witte huid. Hij wachtte tot iedereen klaar was.

'Ik begrijp het ook niet.' zei Sin en sloeg zijn ogen neer, pulkte wat aan het verband om zijn onderarm. 'Er is vast wel een manier, maar momenteel kan ik er niet op komen.'

Agja:P
---

Hugo grijnsde. Hij had wel weer eens zin in een jongensuitje. De jacht vond hij meestal wel een prettige activiteit. Puur omdat hij er lekker uit zou zijn en iets kon betekenen voor het geheel. "Ik jaag zelf altijd een paar kilometer richting zuid-oost. Vind je dat goed?" vroeg hij aan Xavier.

Julia pakte zijn hand en kneep er bemoedigend in. "Liefde vind altijd wel de weg. De obstakels maken het uiteindelijk alleen maar beter."Ze ging een beetje recht zitten. Ze voelde zich even licht in het hoofd worden maar dit trok aardig weg.Ze vond het maar niks om zo zwak te zijn en was van plan zo snel mogelijk weer zichzelf te zijn.

Ach hij is gemeen tegen luna :p

Luna bleef alleen achter in de woonkamer, niet dat ze dat heel erg vond. Nu had ze tenminste de tijd om over alles goed na te denken. Hoe kon ze het goed maken met Arianne? Hoe kon ze Xaviee het leven zo zuur mogelijk maken en waanneer kreeg ze weer een kans Sin te zien, alleen? Ze wist het allemaal niet. Het bezorgde haar hoofdpijn

Jarred stond nog altijd te denken en was saai.

Arianna zat op het stoepje na te denken, haar hoofd leunde in haar handen en ze neuriede zachtjes een liedje.

Gabe liep door het huis, rusteloos, hij probeerde rust te vinden maar het lukte niet helemaal.