The Wheel Of Time

david trok een grimas toen alvaro zich bevrijde en keek vervolgens bezorgd naar rat. "ik heb hier geen tijd voor spook...en we zijn mn vriend alleen maar meer pijn aan het toedoen." hij sprong op en klapte in zijn handen. rook verspriede zich en ineens was alles gehuld in een on doordringbare duisternis. david keek met zijn magische oog naar de celldeur, en trapte die in. vliegensvlug greep hij rat. "wees gerust...ik ben het." fluisterde hij.

ja ik moet zo ook gaan slapen

Kyara ging overeind staan en keek afwachtend naar Gabe. Ze had haar beslissing gemaakt nu en zou toch wel gaan, of de anderen het er nou mee eens waren of niet maar ze was blij dat Dahlia in ieder geval haar mening deelde.

oeps sorry, ik zal niks meer zeggen XD

Oke, nu kreeg Raven hem kwaad. Niemand, maar dan ook niemand sprak zo over zijn vader. Hij balde zijn handen tot vuisten en kreeg bijna tranen in zijn ogen. Hoe durfde hij... hoe durfde hij zo over hem te prateb! Over zo'n vredig en sereen persoon dat nog geen vlieg kwaad deed. 'Mana was een engelachtige man! Hij was een nederig slachtoffer in deze vreselijke wereld! Hij was slechts een ondergewaardeerde muzikant, eentje die werd afgemaakt recht voor de ogen van een 7-jarig kind! Voor deze ogen!' Hij keek Raven woedend aan en hief zijn zwaard. 'Jullie denken dat wat jullie doen goed is maar jullie verpesten alleen onze levens!'

Alvaro kon niks zien xD

Jaa dat was ind e film ook echt zo ongelooflijk mooi gedaan!! En ik hou van josh hoor ahhaa hij speelt peeta echt perfect.


Het werd Arianna allemaal veel te veel, wie was goed, wie was slecht? En w ie was zij? Alles draaide voor haar ogen en ze viel neer, ze was nog zo zwak van het martelen en dan kwam dit er ook nog bij.. Ze viel flauw.

Gabe keek naar Kyara. 'Ik wil ze ook zoeken, maar als ze al op de terugweg zijn en wij zijn weg dan zijn we nog verder uit elkaar! '

'Het leven is hard. ' zei Raven zonder enige emotie. Hij trok geen zwaard. Hij zou pas een wapen trekken als Allen hem aanviel.

Dahlia sloeg haar mantel wat dichter om zich heen. Ze liep naar de ingang van de grot en wachtte op de rest.



haha :P anders is het voor mij niet meer spannend XD

Kyara sloeg haar armen over elkaar. "Zelfs al komen ze daar levend weg, dan redden ze het toch niet ver want in dat geval zullen ze zwaar gewond zijn. We moeten ze tegemoet gaan," zei ze resoluut en leidde Topthorn naar buiten toe.

Allen keek Raven woedend aan maar zag toen dat Arianna flauwviel. Hij rende zonder te twijfelen op haar af en keke geschokt maar bezorgd naar haar. 'Arianna! Wat hebben jullie met haar gedaan?' riep hij kwaad naar Raven terwijl hij zachtjes aan haar schouder schudde en haar naam herhaalde.

Dahlia keek bedenkelijk. 'Er zijn 2 wegen die naar het kasteel leiden. De kans dat we ze missen of tegen komen is fifthy fifthy.' Ze keek naar Kyara en toen naar Gabe. 'Ik wil het risico toch wel lopen...' zei ze langzaam.

Raven keek om naar Arianne. 'Arm meisje, de krachten en onzekerheid werden haar te veel.' zei hij zachtjes. Hij keek Allen aan. 'Laat haar met rust. We kunnen haar hier goed verzorgen. Ze zal het redden als jullie haar laten waar ze is.' Hij keek hem doordringend aan.


heb je mailtje gestuurd ruuz, wil je ook nog wel de engelse versie sturen

david gooide rat over zijn schouder en rende de cell uit. onderweg gaf hij alvaro nog een duw. "dit maken we later wel eens af spook..." en ging er toen vandoor. hij twijfelde of hij het kasteel uit zou gaan of zou gaan kijken of allen ok was. "rat....denk jij dat we allen moeten gaan helpen bij arianne?"

Ik zag het c:
Ik denk dat we het beter morgen kunnen regelen. Ik ga zometeen slapen.
---

Allen keek Raven fel aan. 'En wie ben jij om dat voor haar te beslissen?' siste hij nijdig en keek weer naar Arianna om zich over haar te ontfermen. Hij tilde haar op en legde haar op de marteltafel neer want de vloer was nogal koud. 'Ik vind dat ze het zelf moet bepalen. Ik ga haar nergens toe dwingen. Als zij hier wilt blijven, respecteer ik dat. Dan kan ze op den duur jullie ware aard ontdekken.' Hij streek een pluk haar uit haar gezicht en keek Raven opnieuw aan. 'Blijf van mijn vrienden af, oké? Als je ze nog een enkele haar durft te krenken zweer ik dat je het zal bezuren.'

Gabe knikte. 'Ok ik ga met je mee' zei hij, en hij liep ook mee naar buiten.


Arianna lag flauw te zijn.



Ok haha ik kijk dus digimon, en ik weet niet of jullie het nou kennen nog? Maar Ty zat net echt super dom te kijken, en riep met zo'n hele droge stem: "Waarom haat je me?' kinder programmas zijn zo leuk

Raven keek Allen aan en haalde zijn schouders op. 'Wat jij wilt.' Het kwaad was toch al zo goed als geschiet.


is goed, ik heb morgen alleen wel weer stage dus ben zo nu en dan wel online, maar op mijn mobieltje :P

Ik heb morgen mijn eindconcert van muziek! Dat is mijn examenopdracht onderandere. KLAAS kwam je nou? Of gaat je moeder dan moeilijk doen omdat je er vandaag ook al was? :C!!!

Allen keek Raven nog steeds kil aan. 'Ik haat mensen zoals jij, weet je dat? Je bent zwak voor het misleiden van Arianna op haar zwakste moment. Het is pure lafheid, gebruik maken van iemand zijn zwaktes, alleen maar om te krijgen wat je wilt. En dat noemt zich de zoon van Shai'tan.' Hij ging op de tafel zitten naast Arianna en keek naar haar terwijl hij in gedachten verzonk. Hij zou hier niet eerder vertrekken tot hij haar beslissing had gehoord. De beslissing die uit haar eigen mond kwam. Hij zuchtte diep, gleed met het puntje van zijn tong over zijn hoektanden. Ja, het was officieel nu. Lyra had het geflikt. Hij was echt een ondode geworden.

Raven keek naar Allen. 'Weetje dat het me helemaal niets boeit wat je van me vind of niet.' Hij grijnsde en bekeek Allen toen goed. Er was iets aan hem veranderd. De laatste keer had hij er duidelijk gezonder uit gezien. 'Jullie geleiders zien er ook niet gezond uit nog 2 dagen.' Toen ging er een lampje bij hem branden. 'Het is haar gelukt he.' Hij liep op Allen af en schoof diens kraag omlaag waardoor hij de 2 kleine puntjes in zijn nek ontdekte.

rat had niet veel mee gekregen van wat er allenmaal gebeurde rond hem door de geesten kracht want hij kreeg zo veel pijnen en gedachtes binnen, maa dan hoort hij de stem van david vlak bij zijn oor. en hij was even stil voordat hij antwoord gaf. ik voel de geest van allen niet meer...wel die van arianne, ze slaapt maar ik merk tot ze nrustig is. zegt rat langzaam en schor

Kyara begon te lopen. Ze zouden onderweg wel wat meer paarden halen en dan beslissen welke van se twee wegen ze namen.

James liep doorbhwt kasteel en inspecteerde de ravage die de geleiders hadden aangericht voordat hij zichzelf bij de poort installeerde. Hij zou ze niet eens de kans geven om te vluchten .

Dahlia liep naast Kyara. 'We komen ze wel tegen. En anders gaan we terug naar de grot. Dan vinden we elkaar altijd wel.' zei ze bemoedigend tegen haar. Ze keek strak vooruit. 'Ik hoop dat het goed met ze gaan.' zei ze zachtjes terwijl ze er stevig de pas in hielt.

Arianna zat nu in een onrustige slaap, alle beelden kwamen weer aan haar voorbij en ze begon te gillen.

david stopte. "zei je nu dat je allen niet voelde?.." opeens begon het te dagen..."dat kreng! ze heeft hem te pakken gehad!! ik dacht al dat hij er niet zo gezond uitzag!!" snel rende hij in de richting die allen had genomen.

Hij reageerde niet op wat hij zei. Hij verwachtte al zo'n reactie, dat het hem niks kon schelen. Die gasten hadden ook echt geen trots. Hij keek nog steeds naar Arianna met een ietwat rustige blik tot hij Raven weer hoorde praten. Hij keek hem gepikeerd aan. Toen hij zijn kraag omlaag trok en de kleine bijtwonden zag, sloeg hij zijn hand niet al te zachtaardig weg. 'Blijf van me af!' riep hij en legde zijn hand op zijn hals, over de wondjes. 'Jullie hebben een monster van me gemaakt!' Onder zijn eigen geschreeuw hoorde hij die van Arianna. Hij keerde zich om en keek oprecht bezorgd naar haar, legde een hand op haar wang. 'Arianna!'

Kyara knikte."Ik hoop het," mompelde ze. Ze zag de boerderij opdoemen in de verte en rende er op af.

'Ik heb helemaal niets van je gemaakt. Moet je bij Lyra wezen.' zei Raven rustig. Hij keek naar Arianne. 'Arm meisje. Wat een gedoe brengt dat geleider zijn met zich mee...' zei hij kalm.

Dahlia rende naar de boerderij. Ze sloop de stallen in en zag 2 paarden staan. Ze zadelde zachtjes eentje op. Het geldtasje aan haar riem rinkelde zachtjes. Toen ze klaar was haalde ze er 5 gouden munten uit. 'Daar zouden ze wel 2 nieuwe paarden van moeten kunnen kopen toch?' Ze leidde het dier zachtjes de stallen uit.

Allen had zin om Raven keihard te meppen en in een opwelling deed hij dat ook. Hij stond op en haalde uit naar Raven's gezicht.

Raven zijn gezicht bewoog mee met de klap. Hij voelde dat de plek waar Allen hem geslagen had warm worden maar hij voelde de pijn niet. Pijn was er al op jonge leeftijd bij hem uit geslagen. Hij yrok zijn wenkbrouw op en keek Allen toen duister aan. 'als je leven je lief is zou ik dat niet nog een keer proberen als ik jou was." Siste hij.