Steff en Sanne

Hector was moe door het slaap te kort maar hij heild Lea wel goed vast hij wilde haar niet laten ontsnappen. En heksje krijg je het al warm onder je voeten. Fluister jij in haar oor als hij haar handen op haar rug dwingt en dan met haar begint te lopen. Hij was benieuwd wat voorn smoes ze ging gebruiken.

Axel werd wakker toen hij ineens een stem hoorde die hij door en door kende. Alleen over de persoon zelf twijfelde hij nu of hij die wel echt kon. Vind je het gek je gelooft mij niet. Vroeger vertrouwde je op mijn gevoel maar nu niet meer. Zegt hij en hij bleef liggen en keek Tristan niet aan

Leandra probeerde Hektor in zijn neus te bijten toen hij dat in haar oor fluisterde, maar toen dat niet lukte trapte ze naar achter. 'Blijf met je vuile tengels van me af.' siste ze zachtjes terwijl ze probeerde los te komen, wat niet echt goed lukte. Maar toch ze stribbelde wild tegen. Ze moest die brandstapel ontvluchten maar ze wist het allemaal niet meer. Hoe zou ze dit overleven??

Tristan keek naar Axel. 'Ik heb gezien wat ze bij je deed Axel. Hoe denk je dat het er voor mij uitzag? En in wat voor een situatie denk je dat ik me momenteel bevind.' Hij slikte en bleef naar hem kijken. 'Ik weet het goed gemaakt. Als jij iets kan vinden waardoor ze misschien langer in leven kan blijven mag ze van mij proberen om haar naam te zuiveren. Maar als die er niet is...' Hij draaide zich om. 'Word ze alsnog geëxecuteerd. En ze blijft vandaag zoiezo op die stapel staan. Is er zo geen mogelijkheid zal ze branden.' zei hij rustig.

Hector moest lachen toen ze naar hem beet. Ben ik blij tot ik een kleine neus heb. Zegt hij tegen haar. En hij loopt door en hij voelt een trap en hij vloekt luid van de pijn en hij houd haar met een hand vast en met de andere geeft hij haar een harde mep tegen haar gezicht. Als je dat nog eens doet is het gedaan met meppen dan heb je een wond er bij neem dat maar van mij aan. Snauwt hij verhit n hij loopt door en bleef haar stevig vast houden.

Ik weet het dat heb je me al vertelt. Maar je weet oog ogen kunnen je bedreigen. Je gevoel niet. Zegt Axel langzaam. En hij kwam recht en keek Tristan voor het eerst aan. Zijn oge. Stonden verdrietig. Tristan was zijn beste vriend en..... Nu leken ze zo ver weg uit elkaar te staan. Dus als ik bewijs regel tot ze geen heks is voor de dag om is laat je haar niet verbranden. Vraagt hij aan Tristan hij moest weten hoeveel tijd hij had

Tristan knikte. Hij wenkte een bewaker die de deur open mocht maken. 'Maar je moet beloven dat je dat je geen onrust gaat stoken en haar zal proberen te bevrijden. Doe je dat wel, dan zal ze nog eerder branden dan de bedoeling was.' zei hij rustig. Tristan keek Axel aan. 'Zorg dat ik geen spijt hem van mijn keuze.' zei hij rustig. 'Je hebt tot zonsondergang.'

Leandra voelde de hand na branden op haar wang. Nu begon ze alleen maar erger tegen te stribbelen in de hoop dat hij haar los zou laten en ze de kans had om weg te rennen. 'Als ik jou mag geloven ben ik er na vandaag toch niet meer.' beet ze hem toe. 'Dus dan maakt dat toch niet meer uit.' Ze haalde nogmaals uit met haar voet maar nu naar een wat gevoeliger plekje.

Axel keek Tristan aan. En hij knikte enkel spreken deed hij niet en hij werd los gemaakt en hij wreef over zijn enkel. Hij was nog even stil maar begon toen te spreken. Ik zorg tot je bewijs krijgt tot ze onschuldig is. Zegt hij en hij rende de cel uit en dan de trappen op. Hij wist tot hij namelijk maar een dag had en dat was niet veel om te bewijzen tot het meisje onschuldig was dus hij moest alles snel doen.

Hector rolde met zijn ogen toen Lea begon te praten. En hij bleef haar goed vast houden en hij liep rustig door. Maar dan voelt hij een trap op een nogal gevoelige plaats van een man en hij kreunt pijnlijk en zonder hij het goed en wel door had laste hij Lea los en ging Ijn ja d naar die plek

Tristan keek Axel na. "zorg ervoor dat ik hier geen spijt van ga krijgen!" Riep hij hem na terwijl zijn vriend weg rende. Weg rende om het meisje te redden dat zijn leven redde... Tristan vond het maar bizar maar wist dat hij Axel niet kon tegenhouden afmaken die is als doel voor ogen had, zoals nu.

Leandra voelde hoe de greep van Hector verslapte en toen hij haar helemaal los liet deed ze de blinddoek af en rende ze er vandoor. De boeien zou ze wel ergens een keertje lozen, nu moest ze alleen Hector kwijt zien te raken. Ze rende zigzag door de bosjes en sprong over takken die in de weg lagen. Ze omzeilde takken die laag hingen en spinnenwebben die op haar pad hingen. Ze durfde geen seconde achteruit te kijken of de, nu waarschijnlijk woedende, Hector haar volgde.

Axel kwam aan bij de stallendelde zijn paard vlug en hij klom er op en hij reed er van door. Hij moest amor hebben die wist wel iets wat ze konden doen en hij bleef rijden hij moest het meisje helpen koste wat het kost

Hector voelde hoe Lea uit zijn greep weg was en hij vloekte maar kon nog niet bewegen aangezien het nogal pijn deed. Maar uit eindelijk zakte het weg en hij begon de achter Volging op het meisje. Hij moest haar weer te laken zien te krijgen

Leandra rende zigzag door de bossen heen. Na een paar minuten gerend te hebben durfde ze eindelijk even achterom te kijken. Ze zag nog niemand maar daardoor zag ze ook niet de wortel die boven de grond uitstak en struikelde ze bijna. Ze vertraagde wat, wist haar evenwicht te houden en rende daarna verder in noordelijke richting. Niets kwam haar bekent voor, ze wist ook niet waar ze zich bevond in het bos omdat ze geen idee had waar de kerker had gelegen. Ze was buiten bewustzijn geweest toen ze naar de cellen werd gebracht dus kon ze de weg ook niet herinneren. Het enige wat haar misschien kwam helpen was het uitzicht vanuit een boom. Dus ze zocht een grote boom en klom erin. Behendig klom ze tot in de top en keek ze uit over de omgeving.

axel reed door op zijn paard. en hij bleefmaar denken aan lea en hij zorgde tot het paard sneller reed en uit eindelijk stopte hij bij het huis van amor en hij klopte aan...maar het duurde hem te lang dus klopte hij weer aan nu ongeduldiger. en amor deed open en keek axel aan en ze glimlachte speelsjes, ik had je al eerder verwacht alexander zegt ze en ze liet hem binnen en ze volgde hem. ik weet waaromje komt om dat meisje te helpen en te bewijzen tot ze onschuldig is...dat kan ik natuurlijk doen maar welke prijs heb je er voor over vraagt ze terwijl ze met een knip met haar vinger de haart laat branden

hector vloekte boos en hij rende rond en hij keek rond er waren overal struiken en bomen wie wist waar dat kind nu weer uit hing en hij greep even naar zijn hoofd en hij liep even ongeduldig maar na denkent rond...hij moest haar vinden. de honden die konden haar spoor wel zoeken en hij rende terug naar binnen om de honden te halen.

Leandra keek om zich heen of ze ergens iets zag. In de verte zag ze lichtjes die waarschijnlijk duidde op het kasteel. Helaas waren die de andere kant op. En al zou ze daar heen gaan... Wat dan? Dan moest ze zich verschuilen in de steegjes en enge herbergen van het koninkrijk, daar zat ze ook niet op te wachten. Het zou haar meer in gevaar brengen door de prijs die ze op haar hoofd hadden gezet. 'Amor. Laat me weten waar je bent... Alsjeblieft iets... een klein teken...' mompelde ze terwijl ze rond bleef kijken.

Axel keek amor aan en ging zitten op een stoel hij was niet bang voor haar. Hij kende haar al langer en wist waartoe ze in staat was. Amor keek naar Axel terwijl ze haar handen warmde aan het vuur en ze kon Lea holden en ze glimlachte en sloot haar ogen wn. Ze begon dwaal lichtjes te laten schijnen voor Lea zodat ze wist welke kant ze op moest en ze leide Lea naar het huis van amor. En ze keek Axel aan. Het meisje is zelf ontsnapt ze is heel sterk ze zal zo hoer zijn. Zegt ze tegen hem. En Axel knikte. Maar hoe wil je het gaan op lossen. Vraagt hij maar amor gebaart hem stil te zijn

Hector had de honden gehaalt en aan een lijn gedaan als hij ze los liet zouden die niet meer terug komen en misschien. Het meiske levend verslinden dan kon hij niks meer goed doen bij Tristan zeker en hij gaf ze de ruimte om te zoeken en hij volgde de honden

Leandra zag lichtjes boven een bepaalt punt in het bos schijnen. Ze beet zachtjes op haar lip. Het lag tussen haar, het kasteel en waarschijnlijk ook in de buurt van de gevangenis waar ze had gezeten. Ze had nu in iedergeval een punt waar ze naartoe moest maar wist dat Hektor zich ook nog ergens in dit bos bevond en waarschijnlijk tussen haar en de hut van Amor. Ze haalde diep adem en daalde toen af. Ze voelde vaste grond onder haar voeten en keek even rond waarna ze het weer op een rennen zette. De jurk die ze van Amor had gehad was aan de onderkant gescheurd en smerig. Ze zou wel een manier vinden om haar terug te kunnen betalen. Als ze de volgende ochtend zou halen.. Als ze Hektor eerder tegenkwam dan Amor dan was ze de klos. Dan was het gedaan..

Axel was blij tot Lea ontsnapt was. En hij ontspande wat aanteken amor wachte

Hector zette nog steeds de achter Volging in maar dan bleven de honden staan blaffen bij de boom die sterk rook naar Lea maar die zat er niet meer in. Lea keek omhoog en zag niks en hij vloekte en hij keek rond. Waar was ze. REN MAAR IK VIND JE WEL. Schreeuwt Hector woedend hij zou haar vinden en deze keer zo verwonden tot ze niet meer weg kon.

Leandra bleef verstijfd staan toen ze geblaf hoorde van de richting waar ze net vandaan was gekomen. Ze keek om en hoorde Hector boos roepen. Ze had hem dus echt net op het nippertje gemist. Dat was een goed teken, dan had ze een voorsprong. Met die gedachten zette ze het weer op een rennen, in de richting van de hut van Amor.

Hector keek eens goed rond maar zag niks en stuurde de hkonden verder om te zoeken. Maar ze bleven eerst nog bij de boom blaffen. Maar toen Hector boos op ze schreeuwde zoeken gingen ze toch weg van de boom en hun neus weer gebruiken en ze zetten op nieuw de achter Volging in en Hector grijnsde ze zou niet int komen hoe dan ook

Axel werd ineens onrustiger en stond op en liep ongeduldig naar de raam en keek er door heen
-----

Sorry ben moe daarom lukken mijn berichten niet goed. Ik ga nu slapen trusten
Ps heb je boek 2 van de nachtschade gelezen

Leandra rende in de richting van waar de hut moest zijn maar bedacht zich toen dat ze Amor dan alleen maar in gevaar zou brengen. Ook wist ze dat Hector het ookal niet zo op haar had dus ze veranderde van richting en rende inplaats daarvan in de richting van het meertje. Ze had behoorlijk goed kunnen zwemmen thuis en de rivier zou haar geur verslinden. De honden zouden haar niet meer vinden. Dus ze rende daarnaartoe,.

Hector bleef de honden achtervolgen die hij aan de lijn had. En de honden zochten naar het spoor van Lea en ze wedde steeds opgewonden toen ze dichter bij kwamen. Tot ze bij het meer kwamen. Toen jankte ze aangezien hoer het spoor op heild en Hector keek woedend naar het water. Die stomme meid. Dacht hij

Axel bleef wachten en amor keel hem aan. Zal ik je wond genezen. Vraagt ze dan. Nee zegt axel. Ik moet straks nog langs Tristan. Zegt hij zachtjws

Leandra had zich achter een rots verscholen die iets hoger gelegen in het meer lag. Ze had de honden gemerkt toen ze dichter en dichterbij kwamen. Maar nu merkte ze geen aanwezigheid meer. Ze hielt zich schuil achter de rots terwijl ze vloekte op de lange jurk die ze droeg. Die zou haar zo ophouden. Daar had ze niet bij na gedacht. Zodra ze het water zou verlaten en verder zou rennen zou de jurk te zwaar worden en zou haar ophouden. Ze zou wel een scherpe steen vinden en daarmee een stuk van de stof afscheuren, hij was toch al kapot. Ze wist zeker dat Amor het zou begrijpen.

Hector was woedend en vloekte er op los en het duurde een tijdje voordat hij op heild. Hij zou naar Tristan moeten gaan en het moeten uit leggen en vragen of meer soldaten mee konden zoeken naar haar. En hij nam de honden mee terug als hij richting het kasteel begint te lopen

Leandra keek voorzichtig terug naar het meertje. Ze zag nog enig teken van Hector en ook waren de honden nergens te vinden. Ze zwom terug naar het meertje em klom op de kant waarna ze op zoek ging naar een scherpe steen. Ze vond er een en sneed daarmee de toch al kapotte onderkant van de jurk af. Ze gooide het in het water en keek toe hoe de stroming de lap stof met zich mee voerde. Ze zette weer een sprintje in richting de hut van Amor. Ondertussen was ze buiten adem.

Axel staarde voor zich uit maar je zag aan zijn oven tot hij na was aant denken hij moest Tristan overtuigen. Maar hoe. Hoe kreeg hij zijn vriend overtuigt van zijn gelijk. En hij zachte. Amor was thee aant zetten voor Lea als ze er dadelijk zou zijn. En ze zette een kom water klaar tot ze zich kon schoon maken

Hector was op weg naar Tristan. En hij was aant denken wat hij moest zeggen

Tristan was in zijn kamer bezig met brieven te lezen en te ondertekenen. Hij zette zijn veer aan de kant en keer naar de hele stapel die hij nog moest wegwerken. Toen keek hij naar de klok. Nog even en Hector zou hier zijn met de heks. Dan konden ze haar vast binden aan de brandstapel en kon ze haar vonnis afwachten. Hij grijnsde bij de gedachten. De halve dag was al voorbij.

Leandra kwam aan bij het hutje van Amor en bonsde op de deur. 'Amor? Ben je thuis?' Ze hijgde en was buiten adem.

Hector kwam na wat een eeuw leek te duren voor hem. Bij de deur van Tristan zij. Kamer aan hij zuchte diep en klopte zachtjes op de deur en daarna ging hij naar binnen zonder de honden die had hij aan de stal knecht gegeven. Goede middag mijn heer. Zegt hij langzaam en hij kwam naar binnen en keek Tristan aan. Hij had kwa niet vast en hij keek Tristan aan. Ze is ontsnapt. Zegt hij dan

Amor hoorde Lea en ze liep naar de deur en deed hem open en nam haar vlug mee naar binnen. Kom eerst andere kleren aan je bent bij à naakt zegt ze zachtjes en ze liep snel met haar naar boven. Lea wist natuurlijk niet tot Axel in de kamer. Zat. Luister ik moet je iets vertellen zegt amor als ze de kast open doet en wijst tot ze kleren kan kiezen. Ik ben een heks. En ze keek weg

Axel keek op maar bleef zitten in spanning

Leandra was bezig met kleren uit te kiezen. Ze had net een niet je lange en lastige jurk gekozen toen ze Amor hoorde. Ze verstijfde en liet de jurk uit haar handen vallen waarna die met een zachte olof op de grond viel. Langzaam draaide ze zich om en ze keek Amor ongelovig aan. Ze slikte en opende haar mond ok wat te zeggen maar er kwam geen woord uit haar keel. "Ik..... eem...." was het enige wat ze uit wist te brengen.

Tristan was net bezig een brief te schrijven over hoe belachelijk het was dat boeren meer recht mochten krijgen en meer zouden gaan verdienen toen hij hoorde wat Hector zei. Hij kneep het perkament fijn toen Hector sprak. "Ze is wat" vroeg hij terwijl hij het papier nog fijner probeerde te knijpen, wat niet meer lukte. Langzaam keek hij op naar Hector.

Amor keek Lea niet aan. Sorry ik kon het je toen niet zeggen. Zegt ze langzaam en ze keek Lea nu wel aan. En ze raapte de jurk op en gaf die aan haar. Je begrijpt denk ik wel waarom ik niks zei. Maar ik zal je helpen je naam te zuiveren. Belooft ze aan Lea en ze liep naar de deur. Ik heb thee voor je gemaakt. Zegt ze en ze wilde weg lopen en ze draaide zich om. En er is iemand onder voor je. Zegt hij

Hector keek naar de grond en keek langzaam Tristan aan. Ze is ontsnapt. Herhaalt hij nog eens hij wist niet wat hij moest vertellen het enige wat hij wist was tot hij Tristan eerst moest laten afkoelen voor hij weer verder kon uitleggen wat er was gebeurt want als hij nu meteen vertelde werd hij waarschijnlijk nog bozer. En hij keek weer even naar de grond. Dit was niet goed.