Steff en Sanne

Axel hoorde de woorden van Tristan en die deden hem pijn. En hij ging er niet op in en er liep een traan over zijn wangen maar dan kijkt hij verbaast op naar Tristan als die zegt Lea los te maken tegen Hector en om met jaar hier heen te komen. En hij keek even maar Tristan en hij vroeg zich af wat op de brief stond. Wat had Lea geschreven om hem te overtuigen.

Hector hoorde wat Tristan zei en hij keek verbaast om en zag het briefje en hij keek woedend naar axel en dan hoord hij Lea en hij keek haar aan en zijn ogen vernouwde zich. Ik heb belooft geen wen heks te laten gaan dus deze keer ook niet wist hij tegen haar en hij gooit de fakkel op het hOut dat al erg droog was en dat meteen vlam vat. Axel hoort mensen gillen en keek om en zag tot de stapel in brand stond. En hij trok zich los van de verbaasde soldaten. En begon er heen te rennen

Leandra slaakte een gil van angst toen ze zag hoe de vlammen zich als een razende over het droge hout verspreidde. Ze begon te hoesten toen de rook zich door haar mond en neus naar haar longen drong. Was dit dan toch het einde? Was het klaar? Ze zag hoe mensen begonnen te schreeuwen en rennen. Ook hoorde ze nog net dat Tristan riep: 'Doof dat vuur! Red haar!' En toen werd alles zwart voor de ogen van Leandra en bleef ze buiten westen aan het touw hangen die om haar polsen waren geknoopt waarmee ze aan de stapel was vast gebonden.

axel zag hoe mensen emmers water begonnen te dragen richting het vuur maar hij wist tot dat telaat zou zijn hij rendedoor en sprong op de brand stapel en hij begon te hoesten. maar hij baande zich een weg en hij voelde de hitte van de vlammen en hij kwam bij lea. lea...lea...vraagt hij bezorgt en hij hoeste even. en hij begon de touwen los te maken. en na wat wel minuten leek had hij het binnen een aantal seconden de touwen los en hij tilde lea op en hij zag de vlammen en hij sprong met een grote sprong van de brand stapel af en hij viel met lea op de grond. en hij hoeste en hij zag soldaten die lea omhoog heilp en en dan hem.

hector keek toe wat gebeurde en hij was woedent, en hij pakte zijn zwaard en rende op axel af. axel zag hector achter de soldaten vandaan komen en hij duwde de soldaten weg en hij blokkeerde het met de ketens die hij om had. en hij schoptenaar diens voeten maar hector sprong er overenwilde uit halen als er meer soldaten aan kwamen, en daarna trok hij zich terug steeg op zijn paard en reed weg.

Leandra lag in de armen van een soldaat die haar meenam naar Tristan. 'Heer?' vroeg hij niet wetend wat hij aan moest met het meisje dat de kroonprins eerst dood wilde hebben en nu moesten ze haar redden van de brandstapel. Tristan keek naar het meisje. 'Breng haar naar mijn vertrekken. Hij keek naar Axel. 'Blijf bij haar. Kom me halen als ze bij komt.' zegt hij op dringende toon. 'Niemand mag bij haar zonder toestemming van mijn vader of mij.' zei hij. 'En niemand mag mij en mijn vader storen.' Zegt hij. Met die woorden liep hij weg, naar de troonzaal. Hoe wist dit meisje zoveel. Hij kneep het briefje samen in zijn hand. Niemand wist dit. Dit was topgeheim. Maar als het waar was wat ze zei. Dan zouden ze het overleven. Dan zou het koninkrijk stand houden. Hij gromde zachtjes.

axel was er bij komen staan en keeknaar tristan en hij knikte enkel. hij zei niks hij wist niet wat hij moest denken en hij keek naar de soldaat. ik neem haar wel over. zegt hij beleeft en de soldaat gaf lea aan axel en hij begon te lopen naar de vertrekken. en die van tristan wel. de soldaten begeleide hem en hij ging nie t veel later de kamer van tristan binnen en hij leg de lea voorzichtig op het bed neer en hij keek bezorgt naar haar en hij ging naast het bed op de grond zitten met zijn arm en hoofd op het bed. wat had ze geschreven waarom tristan ineens veranderde. en hij hoeste kort.

Tristan liep zonder kloppen of aankondiging de troonzaal binnen en boog voor zijn vader. 'Ik moet met u praten.' zie hij op dringende toon. 'Het gaat over dat meisje. Ze weet veel. Ze weet dingen die andere niet weten.' zei hij terwijl hij zijn vader strak aankeek. 'Ze is... Anders..''zei hij langzaam.

Leandra lag op het bed. Ze had veel rook binnen gekregen. Veel om schade aan te richten maar niet genoeg om dood te kunnen gaan. Wel had het er voor gezorgd dat ze op de brandstapel buitenweste was geraakt en dat ze nu nog altijd buiten westen was. Ze droomde naar. Ze droomde dat Hector haar achterna zat. Dat alles om haar heen branden en er geen uitweg was. Zweet liep in druppeltjes over haar gezicht en drupte op het zeide zachte kussen van de kroonprins.

wat is er mijn zoon, vraagt de koning. maar dan begint hij over het meisje. waaromzij hij nu ineens meisje in plaats van heks. waarom noem je haar geen heks meer. is het tegen deel bewezen. vraagt hij en zijn wenk brauwen fronste wat. en wat bedoel je met anders mijn zoon. vraagt hij argwanend en hij zag het briefje dat hij vast had. en hij kwam wat meer naar voren en je zag hem denken. vertel. zegt hij dan

axel keek naar lea en zag haar onrust en de zweet druppels hij stond op en liep naar de soort bad kamer van tristan hij pakte daar een doek en een kan water vandaan en hij liep naar lea toe en depte haar gezicht schoon en maakte dan de doek nat en wreef er mee over zijn hoofd. en hij merkte nu pas tot hij zijn ketens nog om had.maar dat maakte hem niks uit. hij vond het erg tot hector ontsnapt was hij zou het hem betaald zetten hoe dan ook

Leandra begon dingen te mompelen als: niet doen en laat me met rust. Ze was bang dat merkte je duidelijk aan haar gelaatstrekken. Het vuur had haar er een nachtmerrie bij gegeven, naast Hector. Ze was nog steeds buiten bewustzijn.

'Ze weet het vader. Ze weet van de manschappen die we gereedmaken voor de strijd van de eeuw. Ze weet het en als het klopt wat ze zegt weet ze hoe we kunnen winnen en dat we gaan winnen.' Hij slikte en keek naar het papier. 'Niemand weet ervan, we hebben er nooit over gesproken en ik heb nog nooit gehoord over een heks met een blik die in de toekomst kan kijken én in het verleden. 'Ze zegt, of schreef, over de oorlogen die we gevoerd hebben en weet precies in detail hoe we ze gewonnen of verloren hebben. Maar nog nooit, nooit heb ik haar gezien in de omgeving. Nog over haar gehoord. 'Hoe weet ze dit allemaal? Waar komt ze vandaan?"

axel waakte over lea en veegde soms haar hoofd schoon met een natte doek

de koning luisterde naarhet gesprek van zijn zoon ensoms verplaaste hij zich of bromde hij wat.maar wat duidelijk op viel was tot de kleur uit zijn gezicht verdween,en nadat tristan klaar wasmet zijn verhaal zag je hem heel diep na denken, en na een lange stilte schraapte hij zijn keel.daar heb ikooknog nooit van gehoord. en...je hebt gelijk naast ons 2 weet niemand er wat van. zegt hij besluitent en hij keek zijn zoon aan.misschien heeft het meisje gelijk en is ze van de toekomst. daarom weet ze dat erworden lieden en verhalen over geschreven over oorlogen en andere gebeurtenissen, zegt hij. we spreken straks nog eens met haar over hoe ze het weet. zoalsje zegt ze kan ons misschien helpen. zegt hij instemment met zijn zoon

Tristan knikte. 'Ik spreek u laten vader. Ik zal het laten melden als ze bijgekomen is.' zegt hij waarna hij zich omdraait en de troonzaal verliet. Hij liep door de deuren, door de gang naar zijn vertrekken waar hij zonder kloppen naar binnen kwam. 'Heeft ze al wat gezegd? vroeg hij aan Axel toen hij naast zijn vriend ging staan. Hij had spijt van zijn gedrag. Maar nog steeds had hij zijn twijfels bij het idee dat ze een heks was of uit de toekomst zou komen.

de koning had geknikt als instemming
axel keek naar leandra en keek op toen de deur open ging en hij zag tristan en hij keek weer naar lea. hij voelde zich ongemakkelijk. tristan had in woorden gezegt tot hij hem niet meer vertrouwde door zijn daad. en hij hoorde de vraag van zijn vriend. nee ze is nog niet bij gekomen zegt hij en hij veegde het hoofd van lea weer schoon. en hij keek tristan niet aan en hij staarde naar lea.het was een tijdje stil en toen keek hij tristan aan. waarom geloofde je hector. vraagt hij dan. je weet wat voorn hekel hij aan me heeft. zegthij zachtjes

Tristan slikte. 'Ik weet het niet.' gaf hij eerlijk toe. 'Je moet begrijpen dat de situatie allemaal een beetje raar was. Ik bedoel een meisje dat uit het niets verschijnt en dan je leven red door een abnormale manier. En nu weet ze dingen die andere mensen niet weten.' Hij slikte en keek naar het meisje. 'Je weet dat ik onze vriendschap nooit op het spel wil zetten tenzij ik geen andere keuze heb.
Leandra begon moeizaam adem te halen. Haar borst ging langzaam op en neer.

axel luisterde naar tristan en hij keek zijn vriend met een pijnlijke blik aan. ik snap het eerste gedeelte. maar dan mocht ik me bewijzen en dan geloof je hector in plaats van mij zonder ook maar naar mijn uitleg te luisteren. zegt hij pijnlijk en hij keek dan weer naar lea en hij maakte zich zorgen. je weet van mijn 6e zintuig tot ik bepaalde dingen aan voel.en als ik een heks voel vetrouw je me en als ik iemand onschuldig beweer. zegt hij en hij schudde zijn hoofd en hij keek weer zijn vriend aan. sorry dat had ik niet moeten zeggen. excuzeert hij zich

Tristan keek naar de grond. Hij wist dat hij deze fout niet goed kon maken. Hij opende net zijn mond om wat te zeggen toen Leandra met een schreeuw van angst wakker schoot. Ze zat trillend in het bed en keek bang de kamer rond. Toen ze Tristan zag taste ze met haar hand naar Axel en trok hem beschermend voor zich. 'Wat doet hij hier?' vroeg ze zachtjes. Tristan keek toe. Hij had haar behoorlijk bang gemaakt.

axel zag tot tristan spijt had maar hij wilde een uitleg horen want dit had hem echt pijn gedaan. maar als hij de schreeuw hoord kijkt hij lea met een aan en zag hoe geschrokken ze was en dan trekt ze hem angstig voor hem en hij hoort haar vraag. voor hector de fakkel liet vallen zei hij te stoppen. maar hector luisterde niet. ik wist je op tijd daar weg te halen....en tristan wilt met je praten. zegt hij langzaam tegen haar en hij pakte haar hand vast en ging naast haar zitten in plaats van voor haar. hij heeft je brief gekregen zegt hij gerustellend. en hij keek tristan aan. moet ik buiten de kamer wachten vraagt hij dan zachtjes hij wilde liever blijven

'Hij... Hij heeft ervoor gezorgd dat ik op de brandstapel kwam..' zei ze zachtjes en met een trillende stem. 'Hij wilde me dood hebben..' Ze keek Tristan met grote bange ogen aan. Toen ze hoorde dat hij zei dat Hector moest stoppen en dat hij haar briefje had gehad kalmeerde ze een beetje. 'Echt waar?' Ze keek ongelovig naar Tristan.
Tristan keek naar Axel. 'Je mag blijven. Maar als ik merk dat wat we hier bespreken buiten onze kring komt. Dan heb ik geen andere keuze dan je te verbannen en te laten achtervolgen.' zei hij rustig.

Axel keek naar lea waar de woorden langzaam tot door leken te dringen. En er speelde weer de vragen bij hem op wat ze in die brief had geschreven, maar hij keek op naar tristan toen die begon te spreken. Ik zwijg tot aan mijn graf zoals altijd. Helpt hij tristan herinneren. En hij vroeg zich af of tristan hem nog vertrouwde na dat gebeuren met hector en lea. En hij keek dan naar zijn handen en hij keek naar klea der hand die hij vast had en hij kneep er even gerustellend in.