The Truth (Anniek&Steff)

Arya was ingestapt en luisterde Hoe Andrew tegen de taxichauffeur zei waar hij uit wilde stappen. Arya vroeg niks onder weg en keek naar buiten tot ze 5 minuten later op de plek er uit werden gelaten. Ze was buiten en sloeg de jas beter rond zich heen.' Ik wil een uitleg Andrew. .wat is daar gebeurt.' Vraagt ze en ze staarde naar haar voeten.

Axel liep braaf met winter mee. Maar hij was nu gespannen en waakzaam voor elk geluid. Hij vertrouwde de andere bende niet. Hij keek winter eventjes aan.' We zullen maar niks zeggen tegen hassan. Hij heeft er een hekel aan als ik in een kroeg begin te vechten.' Zegt hij zachtjes. Het was vreemd hassan was best hard en kil in Veel dingen maar toch bleef axel hem trouw.

"Er is niks gebeurt, en gelukkig maar want ik ga met een avondje stappen echt niet zoveel aandacht op de bende zetten. Als we hadden gevochten hadden de bladen ermee volgestaan en zouden we weer extra in de gaten gehouden worden, net nu we eindelijk een beetje buiten beeld staan". zei Andrew koeltjes. Hij hoopte dat ze er voor zou vallen want hij wilde de waarheid zo lang mogelijk voor zich houden.

"Aangezien er niemand gewond is geraakt hoeven we ook eens een keer niks te zeggen, best een lekker gevoel toch?" vroeg Winter flauwtjes, blij dat hij verder niks aan haar vroeg.

Arya keek Andrew langzaam aan en bleef hem recht aan kijken. Zijn verhaal klopte maar toch vond ze het vreemd, tot je in de krant kwam te staan gebeurde toch wel eens vaker. Daarbij een bende over je heen laten lopen ging vaker sneller de ronde.' Weetje tot je je raar gedraagt vanaf die drugs kaping.' Zegt ze zachtjes waarna ze begon te lopen en ze keek op haar telefoon.

Axel gij sde breed naar winter omdat die het met hem eens was.' Dat kun je wel zeggen.' Grinnikt hij tegen haar. Hij dacht na en had diep adem.' Ik heb jou eigelijk nooit gevraagd hoe je in deze bende precies bent gekomen.' Vraagt hij ineens.

Andrew voelde een brok ijs in zijn maag vallen toen ze dat zei. Hij keek haar niet aan en bleef doorlopen. "Wat bedoel je daarmee?" vroeg hij. Zo makkelijk ging hij zich niet uit laten kleden. Ze moest goede argumenten hebben wilde ze echt weten wat hij sinds die dag met zich had meegedragen.

Winter keek verbaasd naar Axel. Hoezo vroeg hij dat zomaar en uitgerekend vandaag. "Nou, dat is wel een akelig verhaal eigenlijk.." zei ze uiteindelijk. Ze kon veilig antwoord geven zonder dat hij hoefde te weten wat de echte reden was dat ze het zo met hem eens was vandaag. "Ik weet er niet zoveel meer vanaf, eerst was het ik en mijn broer. We leefde samen bij een man die voogdij over ons had genomen nadat onze ouders vermist waren geraakt. Echter bleek dat deze man iemand heel anders bleek te zijn dan hij zei. Ik weet niet precies wat er allemaal gebeurt is maar op een dag werd ons huis binnengedrongen door een grote groep mensen, een vreselijk gevecht, overal bloed. Iedereen vocht met elkaar.. Alsof die grote groep ook met elkaar in gevecht was.. twee groepen. Het was verschrikkelijk. Ik werd meegenomen door een man, Hassan. Hij zei dat ik nooit meer naar huis kon en dat mijn voogd vreselijke dingen had gedaan. Maar dat ik daar niks aan kon doen en ik bij hem mocht blijven".

Arya liep rustig door terwijl ze naar Andrew zijn vraag luisterde.' Je bent stiller dan normaal en als we door een drukke straat open k8jk je me je ogen vaker rond alsof je iets zoekt.' Zegt arya eerlijk tegen hem. Ze keek hem langzaam aan.' Ben je stiekem toch bang voor iets...' vraagt ze dan met een klein glimlachje omdat ze nu ze er bij na dacht Andrew nog nooit bang had gezien.

Axel haalde zijn schouders op.' Ik ben gewend aan akelige verhalen winter.' Zegt hij koeltjes. Hij stak zijn handen in zijn zakken onder het lopen. Hij luisterde naar winter terwijl hij haar vaker aan keek. Je zag een vreemde blik in zijn ogen, iets van begrip maar ook een beetje jaloezie.' Het heeft vast een goede reden gehad tot hij daar inviel en je weg haalde.' Zegt hij tegen haar.' Alleen jammer tot hij je broer niet mee heeft genomen...dat heeft hij zeker niet geweten.' Zegt hij zachtjes en hij kneep even in haar arm waarna hij verder liep. Winter wist wie ze was en wie haar familie was.' Ik ben blij tot je hier bij de ice dragons bent.' Zegt hij tegen haar.

"Sinds wanneer let jij zo goed op mij?" vroeg Andrew met opgetrokken wenkbrouwen. Hij vond het niet fijn dat ze zo doorvroeg. Natuurlijk was het supergoed bedoeld, alleen dit kon gewoon echt even niet. "En natuurlijk ben ik nergens bang voor, dan zou ik er toch niet zo ontspannen bijlopen?" zei hij een tikkeltje geirriteerd.

Winter knikte. Haar broer was op de een of andere manier precies bij de bende terecht gekomen die de grootste vijand van de Ice Dragons was. Ze dacht terug aan het gevecht, wat als de Icedragons die avond tegen de bende van Andrew had gestreden? Betekende dat dat de Icedragons haar voogd vermoord hadden? Hassan had zelf gezegt dat hij slecht was, maar wat als haar voogd bij de andere bende zat? Wie was er dan echt schuldig? Ze voelde wat afkeer in haar lijf opborrelen. Dit was een zooitje.

Arya rolde met haar ogen .' Ik Let op bij a alles binnen de bende.' Zegt ze eerlijk 3n wat ook waar was. Ze heild de bende in de gaten en de vijanden. Ook via het Internet dit was een van de redens waarom ze zo veel wist. Ze keek Andrew eventjes aan om de toon Hoe die het laatste tegen haar zei. Maar ze keek snel weer voor zich.'zal wel. Ik zal nergens meer na vragen. ' Zegt ze er op. Ze liep nu stug door.

Axel merkte tot winter stil was onder weg naar huis. Ze dacht waarschijnlijk aan vroeger. Opeens voelde hij zich schuldig omdat hij dit gesprek begonnen was.' Het spijt me ik had er niet over beginnen.' Zegt hij dan tegen winter. Axel liep door tot ze het huis binnen gingen.

(Jah hassan is heel gemeen en tot vanalles in staat. En ik heb nog wat ideetjes gekregen.)

Andrew zuchtte. Hij vond het vervelend zo te doen, maar dit was iets wat hij gewoon echt niet kon delen met haar. Nu was ze nog boos ook. Hij zei ook niks meer en liep ook door. Hij opende de deur van het hoofdkwartier en liet haar voor zich naar binnen. Hopelijk zou ze het snel los laten en zou dit niet al te veel problemen veroorzaken.

"Het maakt niet uit, ik had er gewoon al lang niet meer aan gedacht", zei Winter en ze glimlachte even naar hem. Nu vielen er stukken op zijn plek, maar daar was ze niet meteen blij mee. Misschien moest ze eerst met Andrew afspreken en hem wat meer dingen vragen. Misschien wist hij meer, hij was toch een aantal jaar ouder.

Arya ging naar binnen.' Ben zo terug.' Zegt ze kort waarna ze de trap op rende naar haar kamer. Daar deed ze haar hakken en jurkje uit om vervolgens haar joggings broek aan te doen en een trui er op aan. Ze liep naar onder en plofte gemakkelijk op de bank neer en pakte haar gsm.' Wil je pizza.' Vraagt ze aan Andrew alsof er niks gebeurd was.

Axel zag winter glimlachen dit zorgde er voor tot hij terug glimlachte. Hij handen zijn vest op en liep verder naar binnen waar hij hassan 8n de keuken zag zitten. Hij begroeten hem hartelijk. Hassan keek op en glimlachte heel kort en knikte ter begroeting. Hij had zijn gsm vast en keek naar winter.' Jullie zijn vroeg terug. Toch geen moeilijkheden. ' Vraagt hij en hij keek axel weer aan. Axel grijnst naar hem.' Nee. Ik...ik h3b slecht geslapen en nu na die alcohol begon het in te hakken...ik viel van 3en kruk.' Zegt hij gedeelte lijk naar waar heide.

Andrew kreeg een grijns op zijn gezicht. "JA, daar heb ik zin in" zei hij en hij pakte de pizzafolder die altijd op de tafel lag en gaf hem aan haar. "Wat zullen we bestellen?" vroeg hij blij dat ze het ijs weer had gebroken.

Winter knikte lachend. "Met die jongen kun je echt niet stappen, het leek me een beter plan om hem maar weer naar huis te brengen, we halen het een andere keer wel in" speelde ze het verhaal mee. Ze vond het fijn dat hij een smoes paraat had. Ze was daar zelf niet altijd even creatief in. "Moet ik je nog instoppen of denk je dat je levend je bed kan bereiken?" grapte ze.

Arya wist wel tot Andrew pizza zou willen iedere jonge had namelijk altijd honger. Ze pakte dankbaar de folder aan en bekeek die. Ze hadden verschillende folders aangezien niet iedereen altijd rond etenstijd tijd aanwezig was of geen tijd hadden deden ze naast koken ook vaker wat bestellen.' Ik pak de pizza shoarma' Zegt ze' en jij.'

Axel had vaker smoezen klaar voor hassan. Hij had zijn leven aan h3m te danken maar hij wilde hassan niet in de problemen werken of andere die bij hem waren. Hij keek van Hassan naar winter en grijnsde' Nee,  die redt ik wel levend.' Grinnikt hij en hij liep de keuken uit wat langzaam alsof bij echt genoeg op had. Hassan keek axel na en dan naar winter. Zijn ogen stonden koud en gevaarlijk. Hij had allang een telefoontje gehad over wat er gebeurt was in de club. Hij besloot de kat uit de boom te kijken.
Axel liep de trap naar zijn kamer op hij deed alles uit tot zijn short en ploft neer op bed.

Andrew knikte en pakte de telefoon en bestelde twee pizza's. Niet veel later hing hij. "Twee pizza's komen eraan" zei hij met een brede grijns.

"Slaap lekker" zei Winter. "Ik ga ook" zei ze tegen Hassan en ze ging weg naar haar slaapkamer. Ze wilde niks liever dan Andrew bellen, maar dat deed ze niet, te riskant.

Hassan keek wi ter na toen die ook naar boven ging. Hij moest haar in de gaten gaan houden. Hij had jaren geleden die bende de leider vermoord met nog een paar en had winter mee genomen die toen nog klein was en nog vanalles wijs had kunnen maken. Hij had volgens hem haar broer vermoord toch.

Arya glimlachte.' Mooi want ik heb honger.' Zegt ze terwijl ze met haar telefoon speelde. Ze dacht na over de andere bende.

Axel sliep al snel vast. Omdat hij toch wel een beetje genoeg had gedronken ken om snel en rustig te slapen. Dat deed hij dan ook.
------
Paar dagen later.
-------

Axel was met hassan mee op een missie. Winter had niet mee gemogen eerst baalde hij er van tot hassan zei tot het gevaarlijk was voor een meisje.

Arya lag te slapen op de bank met de laptop boven op zich.

Winter was blij dat zowel Hassan als Axel even weg waren. Ze had al dagen het gevoel dat Hassan haar scherp in de gaten hield en hierdoor niet durven bellen. De kans was groot dat Hassan wist van het bestaan van haar broer en het was beter als hij niet wist dat zij het wist. Ze verliet het hoofdkwartier op zoek naar een verlaten plekje. Daar pakte ze haar telefoon en draaide ze het nummer wat Andrew haar gegeven had. Ze hield haar adem in toen de telefoon overging.

Andrew was op zijn kamer aan het ontspannen voor hij naar bed zou gaan toen zijn telefoon ging. Hij keek op het scherm en zag een nummer wat hij niet kende. Zijn hart sprong op, zou ze eindelijk bellen? Hij nam op.

A; Hey, met Andrew.
W; Ik ben het, ik moest voorzichtig zijn, sorry dat ik nu pas bel
A; Maakt niet uit, ik ben blij wat van je te horen.
W; We moeten praten. Mijn leider is op missie, misschien kunnen we afspreken.
A; Weet je een goede plek, als iemand van onze bendes ons ziet.. Dan kunnen er grote problemen komen.
W; Je hebt gelijk, daar moeten we voor uitkijken... Maar ik wil je zien. Ik heb zoveel vragen.
A; Dat begrijp ik. Laten we buiten de stad afspreken. Ik boek een hotelkamer zodat we ongestoort kunnen praten.

Andrew had Winter precies uitgelegd waar ze heenmoest komen. Ze zouden daar over een paar uur allebei zijn. Winter voelde een soort adrealine door haar heengaan, ze had geen idee wat ze kon verwachten. Maar het was echt heel spannend.

Hassan zat achter het stuur. Hij reed graag op zijn 5ijdje zelf en als hij eerlijk was reed hij zeker liever zelf als hij alleen was met axel want. Axel achter het stuur wist je nooit wat er ging gebeuren . Hij had namelijk al eens een ongeluk gehad met hem. Axel was toen ergens van geschrokken of iets met hoofdpijn en tegen een boom aan gerede ze hadden niks ernstig gelukkig. Ze waren nu op weg naar 3en zakelijk overleg en tja daar kon hij axel goed bij gebruiken. Met een gebaar zou axel die gene wat doen als hassan iets niet beviel.ondertussen had hij een ander bende lid op dracht gegevens winter in de gaten te houden zo tot ze niks door had. Dat was heel belangrijk. Net als axel bij haar weg houden voor nu want als het klopte wat hij dacht moest hij axel laten denken tot winter hen verraden had.
Axel keek verveeld naar buiten terwijl hij wat met zijn ketting speelde hij was in zijn nopjes want hij had al dagen geen nachtmerrie gehad dat was ook te zien aan hem. Hij was minder prikkelbaar en geen wallen.

Winter had een oud vest aangetrokken en de coupechon op gezet. Met de bus ging ze naar de afgesproken plek. Daar volgde ze de instructies die Andrew haar gegeven had. Ze ging het hotel in, noemde de afgesproken naam en kreeg de sleutel van de kamer. Ze ging naar binnen en zag daar Andrew al zitten. Rustig in een stoel, hij keek naar haar. Ze flimlachte onzeker en deed de deur dicht en draaide deze op slot. Toen de deur dicht was stond Andrew op en gaf hij haar een knuffel. Na een tijdje lieten ze elkaar los en gingen ze zitten. Allebei redelijk geraakt, ze hadden elkaar zo gemist. Niet eens wetent dat de ander nog in leven was.
"Hoe gaat het met je, Winter" zei Andrew. "Je ziet er goed uit, ben je helemaal genezen van dat schot?"
Winter knikte. "Het scheelde niet veel, maar ik heb geluk gehad. Het gaat nu weer prima met me" vertelde ze. "Maar laten we to the point komen. Wat weet je nog van die avond?"
Andrew slikte even. Natuurlijk wilde ze dat weten. Ze was altijd overal buiten gehouden, dat was ook de reden dat ze zo makkelijk door de ice dragons was meegenomen.

Hassan kwam op de afgesproken plek aan en ging met axel naar binnen. Ze gingen aan een tafeltje zitten. Al snel kwamen twee andere mannen bij hun zitten. Axel luisterde naar de zaken die werden gesproken. Hij lette het meeste op de woorden van Hassan. Axel merkte tot de heren gespannen waren door zijn aanwezig heid waardoor axel zelfs even moest grijnzen. Hassan was de rust zelf maar de zaken liepen niet zoals hij het wilde. Hij keek axel aan en zat even aan zijn kraag. Axel wist genoeg en zijn hand schoot naar voren en greep een man bij de keel. Trok die naar zich toe." Volgens mij snappen jullie je positie niet. Die is nou niet echt gunstig.' Legt hij de heren uit.
Hassan keek de mannen aan. ' Dus heren...stemmen jullie in op mijn aanbod. ' Vraagt hij

De man die winter in de gaten heild had haar gevolgt. Heletijd op een gepaste afstand.

"Xavier was meer dan alleen onze voogd, hij was de leider van mijn bende, die nacht was er een vreselijk gevecht bij ons thuis. Ze hadden ontdekt waar hij woonde en vielen aan. Gelukkig was Xavier goed voorbereid, al snel waren ook zijn bendeleden aanwezig. Het was een ware veldslag, je bent vast niet vergeten hoe ongelofelijk veel bloed er was." hij hijverde nog als hij eraan terug dacht. "Xavier had me wel eens meegenomen naar de bende, jou nog niet, hij wilde toen je zo jong nog was je de ruimte geven om de vredige kant van de wereld te zien. Met het gevecht werd je meegenomen. Zo zijn we uit elkaar getrokken".

Winter keek hem met grote ogen aan. Dus het was echt zo.. Dit was zo tegenstrijdig. Aan de ene kant had ze altijd al haar loyaliteit en hart bij de Icedragons gelegd. Maar nu bleek dat dit eigenlijk helemaal niet paste.

De man die door axel vast gouden werd keek een beetje benauwd naar Hassan. ' j..jah we stemmen er mee in.' Zegt de man zenuwachtig 3n keek naar zijn metgezel en knikte naar hem. Axel liet de man los nu hij met hassan had ingestemd. De andere man pakte het koffertje naast zich en rijke het naar Hassan. Hassan nam de koffer aan en deed hem eventjes open en bekeek de inhoud om h3m snel weer dicht te doen. Hij pakt zijn chek boekje en schrijft 3en hoog bedrag er op om de man het briefje te geven.' Dit moet voldoende zijn, fijn zaken met u te doen.' Zegt hassan ijzig waarna hij op stond. Axel volgde zijn voorbeeld. Ze verlieten met de koffer de ontmoeting plaats om weer de auto in te stappen. Hassan weer achter het stuur en hij gaf de koffer aan axel. Axel was bij als hassan tevreden was. Axel pakte zijn gsm. " deal is gelukt. Ax schreef hij naar winter. Ze hadden een van de beste drugs bazen in de buurt omgekocht om voor hun te gaan werken.

De man heild het nog altijd on opvallend de kamer in de gaten. Het moest hem lukken om een foto te maken. Als ze nu ombeuten na buiten kwamen en hij foto's maakte had hij bewijs genoeg.

Winter zweeg een hele lange tijd en keek zwijgend naar Andrew. Ze was zo uit haar doen dat ze gewoon niet wist hoe ze moest reageren.
"Ik dacht dat je dood was, tot ik je zag met het schietincident. Ik wist niet wat ik zag. Ik ben heel blij dat je et goed ervanaf hebt gebracht. Ik snapndat dit alles wat rauw op je dak valt, je hoeft er niks van te vinden of mee te doen. Ik ben blij dat ik je gevonden heb" zei Andrew.
Winter knikte dankbaar. Haar telefoon piepte. Ze zag het smsje, de deal was gelukt. Ze zuchte en keek weer naar Andrew. "Wat moeten we nu? Er zijn zoveel conflicten tussen onze bendes."
"Het geheim houden en proberen elkaar mis te lopen" zei Andrew

Axel keek uit het raam terwijl ze naar huis toe reden. Hij had niet Door tot hij zijn ogen even sloot onder de rit. Maar dan ziet hij twee schoenen voor zich en klik kt een knal en hij schrok wakker terwijl hij verschrikt rond keek. Hij zag tot de auto stil stond op hun oprit. Hassan keek hem aan.' Gaat het.' Vraagt hassan koeltjes.' Jah.' Zegt axel terwijl hij uit de auto stapte.

Hassan werd gebelt en nam de telefoon op en begon in het Chinees te praten met de man die winter in de gaten heild tot ze op het moment In een hotel was. Dat was eigelijk al best raar. ' ik wil bewijs hebben...' Zegt hij nog voor hij weer op hing en achter axel aan.

Winter knikte. Ze had het liever niet zo gezien maar ze hadden geen keus. Als het waar was wat Andrew zei zou Hassan echt niet genadig zijn als hij hierachter kwam.
"Je moet gaan, het mag niet teveel opvallen" zei Andrew toen. "Weet je zeker dat je niet gevolgd bent?"
Winter dacht na. "Dat weet ik echt niet. Hassan hielt me de afgelopen dagen wel in de gaten, maar die is nu op missie.."
"En dat zeg je nu pas?" zei Andrew.
"Hij zou me toch niet laten schaduwen, hij vertrouwt me echt wel genoeg" zei Winter. "Maak je nou maar geen zorgen".
"Dat doe ik wel, laten we het zekere voor het onzekere nemen en niet tegelijk weggaan". zei Andrew kalm.
"Okee, dan ga ik maar. Zie ik je snel weer?" vroeg Winter met een sombere glimlach.
"Ik hoop het" zei Andrew en hij knuffelde zijn zusje nog een keer. "Ben voorzichtig"
"Jij ook" zei Winter en ze deed haar jas weer aan en verliet de kamer. Ze liep door de gangen van het hotel naar buiten, terug naar de bus.

De man die winter gevolgd had wachten geduldig af tot ze uiteindelijk na de nodige tijd wachten naar buiten kwam. Hij maakte met zijn mobile een foto en stuurde die door naar Hassan. Nu moest hij afwachten of hij een iemand van the firefox bende zag. Als dat zo was had winter de jackpot gewonnen en was het dadelijk feest thuis. Het was al raar wat ze hier in een hotel deed eigelijk.

Axel was binnen gekomen en had de koffer op het kantoortje van Hassan op de tafel neer gelecht. Daarna liep hij naar de bank op daar op neer te ploffen. Hij speelde ondertussen wat afwezig met zijn ketting. Hassan keek even de woorden kamer in waar axel op de bank was gaan liggen. Hij liep naar zijn kantoor toen hij er foto opgestuurd kreeg. Hij ging op de stoel zitten en wachten geduldig af.

Winter stapte nietwetend in de bus en deze reed weg, richting de stad.

Andrew voelde zich wat onrustig. Hij wist niet zeker dat Winter niet gevolgd was. Hij kijk uit het raam van het hotel, het was veel te hoog om eruit te klimmen. Hij gluurde opzij, ook het balkon van het kamer naast deze was niet bereikbaar. Zou hij het durfen te riskeren om gewoon naar buiten te gaan?? Hij had niet echt een keuze. Hij wachtte meer dan een uur. Hij deed een coupechon en zonnebril op zodat hij niet te herkennen was en ging naar buiten. Hij opende zijn auto, stapte in en reed weg.

De gene die winter gevolgd had bleef achter en bekeek de mensen die in en vooral uit het hotel kwamen maar geënte trok zijn aandacht of herkende hij. Dit stuurde hij ook in een berichtje naar Hassan tot hij niemand d had herkent.

Hassan kreeg een berichtje terug en daar baalde hij wel van. Hij zou er voor nu nog niet over beginnen hij zou haar in de gaten houden. Misschien eens in haar gsm kijken als ze het niet door had.

Axel sliep op de bank en snurkte lichtjes het was duidelijk tot hij moe was.