Steffanie en Sanne

Zit op de mobile en reageer nu iets korter

Emilio had deanerys waarschuwend nog eens na gekeken maar verder negeerde hij haar en hij nam zich voor goed op zijn woorden te letten normaal zij hij broer maar nu zou dat niet mogen. Aah u geeft blijk baar toch om u roedel. Aangezien u bereid bent met mij te praten..... Ik wil graag ruilen dat meisje van jullie. Zegt hij en hij knikte naar deanerys en keek de alfa weer aan. Tegen die jongen van ons. Sist hij zachtjes. En hij bekeek iedereen even. Tristan had zich er zwijgzaam bij aangesloten.

Rabb probeerde los te komen maar hij stopt als hij Emilio ruikt

De alfa keek Emilio aan. 'Dat kan best dat je dat wilt, maar ik ruil hem alleen maar tegen het meisje en de info die ik wil van die knul. Als jij me die geeft, krijg je hem terug.' Hij keek naar Deanerys. 'en het meisje niet te vergeten natuurlijk.' Hij keek Emilio aan. 'Hebben we een deal?' Zijn stem klonk ten alle tijden abnormaal rustig als je er van uitging dat de verloofde van zijn zoon werd vastgehouden door de vijand.

Daenerys probeerde ogcontact met Tristen te maken. Ze moesten weten dat ze Rabb niet moesten ruilen tegen haar. Ze zouden een waardevol persoon voor de vijand verliezen en darbij een mogelijkheid op een grotere onderhandeling dan deze. Ze was verlucht dat noch Emilio, nog een andere van de wolven wist dat ze de verloofde van de alfa's zoon was en daarbij waarschijnlijk dachten dat ze dat ze een gewoon meisje gevangen hielden.

Das niet echt een eerlijke ruil vind je niet. Jullie hebben die jonge dingen aangedaan om info van hem te krijgen. Dit meisje heeft niks door ons gekregen die schrammen komen door het rennen. Zegt Emilio en hij keek de alfa aan. En ik weet tot vele bij ons haar liever gehouden hadden als je begrijpt wat ik bedoel. Maar terug naar de zaken. Ik wil hem eerst zien voordat ik een ruil maak. Zelfre geld is hij al dood. Zegt hij uitdagender. Hij wist tot rabb een taaien was. Maar dat nam zijn zorgen niet weg.

Tristan had eventjes naar de alfa gekeken mar zijn blik bleef nu op zijnzusje hangen waarom had ze niet beter uitgekeken. Nu ging hun info waarschijnlijk weg. En hij bleef haar aan kijken er klopte iets niet maar wat...

'Niet geheel zonder reden.' ketste de alfa terug. 'Hij is een taaie dat klopt. Maar ik onderhandel niet eerder dan dat ik weet wie mijn zoon in zo een kritieke staat heeft gebracht en die persoon gestraft is.' zei de alfa rustig. Natuurlijk waren er nog wel andere dingen waarom Rabb hier was. Maar dat vooral voor zijn zoon. Bij de gedachte aan hoe die jongen was terug gekomen laatst balde hij zijn vuist.
Damian keek kalm naar de alfa en wachtte op de woorden waarbij hij Rabb moest halen.

Daenerys keek Tristan aan. Ze bleef voorzichtig haar hoofd schudden, dit was niet goed. Ze moest wat doen voordat ze Rabb gingen ophalen. Maar wat dan? Als ze het zei zou ze hem verraden en dat kon ze ook niet. Het was lastig voor haar om te kiezen tussen de roedel en de persoon voor wie ze gevoelens had op dit moment. Al was het een wolf. Geluidloos vormde haar lippen 3 keer het woord alfa. Hopelijk wist Tristan wat ze hiermee bedoelde. Ze kon alleen maar hopen.

Emilio keek de alfa aan en knikte langzaam. We weten tot we instrijk met elkaar liggen. En de 2 alfa's zonen hebben met elkaar gevochten. Dus je hebt antwoord op die vraag. Ik heb je zoon zo toegetakeld. Zegt hij tegen hem het klopte ook hij was bij het gevecht geweest. En nu haal je hem ik wil zien hoe het met hem gaat. Zegt hij dringend en je hoorde een lichte grom uit zijn keel komen.

Tristan keek naar deanerys en merkte tot ze iets duidelijk wilde maken. En hij bleef op haar letten hij begreep het niet helemaal maar toen hij Emilio hoorde grommen wist hij het wel. Die zou nooit zo begromt hebben als die gene niks voor hem betekende alleen rabb deed zo bij iedereen. En hij boog zich naar de alfa toe. Heer. Uit mijn zusje en die alfa zijn zoon merk ik als ik het niet mis heb.... Tot die rabb een broertje van is. Sist hij geluidloos voor de rest tegen hem

Daenerys grijnsde toen ze zag dat Tristan tegen de alfa begon te fluisteren. Zou hij haar hint, haar manier van communiceren dan toch begrepen hebben? Ze keek naar de rusg van Emilio. "Schaakmat" zei ze zacht waarna de jongen die haar vast had zijn hand voor haar mond deed. "Als ij jou was zou ik maar stil zijn." Zei hij waarschuwend. Hij keek naar Emilio, net als Daenerys. Ze wilde nog wat zeggen maar dat ging niet door de hand voor haar mond. Ze probeerde de jongen in zijn hand te bijten maar dat lukte niet.

De alfa keek van Tristan naar Emilio en weer terug. "Weet je dat heel zeker?" Vroeg hij waarna hij weer naar Emilio keek. "Als ik jou was zou ik maar gewoon rustig aan doen. Je bent niet in de staat om eisen te stellen. Je krijgt hem te zien wanneer ik zeg dat je hem te zien krijg, niet eerder." Hij kreeg een grijns op zijn gezicht. "Trouwens. Volgens mij hou je wat verborgen voor me." Zei hij rustig.

ben vanavond niet veel on pas na 10 uur ben ik er denk ik iets meer on, nu ongeveer een half uurtje tot rond 7 uur

heel erg zeker, kijk doe houding maar, zegt tristan tegen de alfa
emilio hoorde de woorden van deanerys en hij keek haar even dodelijk aan maar daarna keek hij zo rustig mogelijk naar de alfa, en hij liet hem uit spreken maar zijn houding werd steeds onrustiger, hij wilde zijn broer terug maar toen die de laatsten woorden zei gromde hij nog erger, jij bent ook niet in staat eisen te stellen...ik heb ook iemand van jullie en hij trok een mes en richte die op deanerys, ga hem halen nu, anders doe ik haar wat aan ik meen het. gromt hij al probeerde hij rustig te blijven.

rabb hoorde van alles buiten en de opgefokte stem van emilio gaf hem de doorslag en hij probeerde nu weer een slag heftiger los te komen en hij jankte erg en gromde, en het kon hem niks schelen wat er gebeurde emilio moest weg en snel er mocht hem niks over komen,en hij werd weer een wolf en hij jankte van de pijn toen hij los kwam, maar wel met een gebroken arm en nog een paar ribben er bij en hij lag eerst op de gron maar kwam moeizaam recht en hij gromde naar de bewaker

'Ja dat zou ik maar niet doen.' De alfa keek Emilio kalm aan. 'Als je haar ook maar lichtjes verwond kun je de alfa's zoon op je buik schrijven.' zei de alfa rustig. 'En hoe zou je je vader dat moeten uitleggen?' De ogen van de alfa stonden scherp, klaar om elke reactie die Emilio zou maken, trillingen, emotie in zijn ogen of zijn houding, op te vangen. 'Dus jij geeft mij de informatie die ik wil weten. Ik weet dat jij het niet was wie mijn zoon heeft verwond en de verzekering dat hij voor mijn ogen word gestraft. Dan haal ik de jongen en ruilen we eerlijk.' De alfa keek nu serieus. Hij wilde hier niet langer over onderhandelen.

Daenerys keek kalm naar Emilio. Ze was niet bang voor het mes dat hij vast had. Nog voor enig ander wapen. Als Ze hier niet weg zou komen zonder kleerscheuren, zo zij het. Als ze er niet zou blijven leven, dan was dat haar lot geweest. Ze was al lang blij dat ze Rabb had mogen ontmoeten. Dat ze had gelachen met hem en met hem had gepraat. Maar ergens zij iets in haar zichzelf dat Emilio haar niets zou doen. Ze wist het niet maar ze hoopte dat dat gevoel klopte.

Emilio deed het mes langzaam weg en keek de leider aan en hij vloekte lichtjes binnens monds. Oké een jonger iemand heeft het gedaan een jongetje van 14 die was mee jagen hij kent nOf geen grenzen. Zegt Emilio en hij keek de alfa aan. Ik vraag je mij zijn straf te geven en rabb te laten gaan. Vraagt hij dan en hij bleef hem aan kijken

Rabb kwam uit de tent rennen wn. Gromde erg. Emilio nee. Schreeuwt hij

Kort bericht vriendin is hier

Damian keek op toen hij iemand hoorde. Hij gromde kwaad waarna hij naar Rabb toeliep. "Wat als jij je er gewoon even niet mee bemoeid" zijn stem klonk rustig en na die woorden uitgesproken te hebben haalde hij binnen een seconde een blauwe zakdoek tevoorschijn die hij tegen Rabb's neus en mond aan drukte. 'En nu rustig in en uit ademen.' Zij hij met een grijns terwijl hij Rabb vals aankeek. Voor de zekerheid droeg hij altijd een zakdoek met een slaapverwekkend kruidenmengsel erin gewreven. Je wist het maar nooit maar op dit moment kwam het blijkbaar heel goed van pas.

Daenerys zag het gebeuren en slikte. Ze keek weg. Hoe kon hij? Hoekon hij haar middelen tegen iemand gebruiken die ze mocht? Van wie ze hielt. Ze schudde haar hoofd. Dat wist Damian natuurlijk niet. En dat kon ze beter zo houden wist ze. Rustig keek ze naar Emilio. Hoe zou die op deze handeling reageren? Kalm? Kwaad? Of geschrokken. Ze slaakte een diepe zucht. 'God laat het snel voorbij zijn." Mompelde ze zachtjes.

De alfa keek op toen Rabb ten tonele verscheen. Hij keek hem kwaad aaan en wilde wat doen maar zag toen dat Damian snel handelde. Anders was hij ook niet van hem gewent. Hij keek om naar emilio. "Waar waren wwe...? Oohja." Zijn blik verstrakte wat. De straf." Hij grijnsde. "Weetjeik zou jou graag nemen om te straffen, maar ik denk dat wanneer ik dat doe vrees voor het leven van mijn zoon. Ik wil de persoon die het gedaan heeft zijn verdiende loongeven. Ik neem geen genoegen met een andere."

rabb wilde weg komen bij damian maar toen die de doek tegen hem aan drukte schrok hij wat deed hij nu hij had nog nooit zoiets gehad en hij keek damian wat verbaast aan en toen hij merkte tot hij slapper werd toen hij bleef ademen , sloeg er paniek in hem om en hij schreeuwde maar die werd er door gesmoort en hij begon wild zich er tegen te verzetten maar toen niet veel later viel hij er door in slaap en je kon zijn verwondingen goed zien, en mensen die hem niet konden zouden verstelt staan tot hij nog rond liep.

emilio zag wat gebeurde en hij wilde naar hem toe gaan maar 2 man grepen hem net op tijd vast. en die siste een paar woorden tegen hem waardoor hij iets kalmeerde maar het was duidelijk tot hij zich zorgen maakte en ze lieten hem los en hij keek de alfa aan en hij zuchte, hij kon niet anders. mika...zegt hij en een jonge van 14 kwam uit de groep gelopen, hij had hem extra mee genomen omdat hij wist tot het aan bodt ging komen en hij wilde hem leren tot hij voorzichtig mooest zijn. hij is het. zegt hij dan zachtjes. de jonge leek bang maar hij wist tot hij dit moest doen en hij liep aarzelent naar voren toe, het meisje krijg je pas als we gelijk doen over steken zegt hij dan

tristan vond het niks..hij wilde zijn zusje graag terug en hij stond nog bij de leider, maar hij wilde die rabb ook niet kwijt, die zou ook wel iets betekenen voor de alfa van hun...

De alfa keek kil naar het jongetje. 'Eigenlijk zou ik je ter plekke moeten doden.' zei hij ijzig. Maar ik denk niet dat dat slim is. Dan kan je niet leren van je les.' De alfa keek om naar Damian. 'Nu je die drukte maker hebt gekalmeerd kan je broer die wel bij zich houden. Hij wenkte Tristan met zijn hoofd. Damian knikte en liep naar de alfa toe. Hij keek naar het jongetje. De alfa ook. Met een schuin hoofd keek die daarna naar Damian. 'Je weet wat je moet doen.' zei hij rustig. 'Maar onthoud, niet doden.' Damian knikte. Hij keek de jongen met een valse grijns aan waarna hij in een vos veranderde en rustig op de jongen afliep. Hij ontblootte uitdagend zijn tanden.

Daenerys wende haar blik af. Ze wilde dit niet zien. Ze wilde niet zien hoe haar broer een andere de les las. Ze had het niet op geweld en vond het nergens voor nodig. Als ze gewoon konden praten... Dan was alles veel makkelijker geweest. Maar beide alfa's waren daar veel te koppig voor. Op deze manier kwam er nooit vrede in het gebied, zouden ze altijd op hun hoede moeten zijn...

Tristan had rabb ove genomen en heild hem goed vast en in de gaten
Emilio probeerde zo rustig mogelijk te blijven staan maar je merkte aan hem tot hij huwt vreselijk vond. Tot hij niks kon doen

De jonge Mika keek Damon aan die veel groter was dan hem en hij keek even na de alfa. Ik.... Zal mijn straf aanvaarden. Zegt hij zachtjes en hij werd een wolf en ging liggen en Damon was als vos even groot als hem

Sorry even kort bericht voor ik de pups ga voeren. Achter een uurtje on

Damian keek van boven op Mika neer toen die ging liggen. Hij gromde zachtjes en toen zonder enige waarschuwing haalde hij met zijn kaken uit naar de hals van de jongen. Hij beet hem in zijn keel maar niet zo dat de jongen eraan zou sterven. Wel genoeg om hem duidelijk te laten voelen wat pijn is en wat het met je doet. Na een minuut of 5 de keel van de wolf te hebben vast gehouden met zijn kaken liet Damian los, het bloed van de jongen drupte op de grond. Hij gromde en keek Mika aan, klaar om hem nog meer pijn te laten voelen.

Daenerys bleef strak naar de grond kijken. 'Laat het stoppen.' zei ze zachtjes. 'Alsjeblieft. Laat het stoppen.' Voor haar mensen aan de andere kant was het onmogelijk te verstaan maar Emilio en de wolven zouden het gehoord kunnen hebben, al leken ze het allemaal te druk te hebben met kijken naar wat er gebeurde met hun jongen. Daenerys kneep haar ogen dicht. Ze beet op haar lip om het niet uit te schreeuwen van angst.

Mika keek Damian aan en toen hij uithaalde kneep hij zijn ogen dicht en hij jankte hart toen Damian hem beet in zijn nek. En de minuten leken uren voor hem en hij bleef zacht jankend liggen zelfs toen Damian hem los liet.
Emilio keek toe terwijl de meerder heid van hun weg keek van het tavereel. Maar hij kon dat niet hij wilde de jongen zo graag helpen maar het mocht niet en dat vond hij erg. En hij keek met een oog even naar haar en dan naar Mika weer. Maar hij moest wachten tot de alfa zei tot het genoeg was.

Tristan keek toe. Hij zag hoe de jonge gestraft werd en hij slikte even hij was niet zo hart als Damian was. Hij vond tot de jonge zijn lesje wel geleerd had maar de alfa zeker niet en hij keek even naar zijn zusje en dan naar rabb die zo te zien volgens hem nog sliep. Maar dan zonder een teken schoten zijn ogen open en sloeg hij Tristan tegen zijn hoofd zodat die viel wn. Hem los liet. En aderlijne nam meester van hem ook al was hij nog zo suf en hij ging voor Mika staan en hij gromde naar Damian. Genoeg. Zegt hij en hij wankelde nog erg door het slaap middel en zijn wonden niet te vergeten. Alleen de drong om mensen te helpen was groter

Daenerys slaakte een gil toen ze zag hoe Rabb haar broer tegen de vlakte wierp. Ze was dit soort geweld niet gewent. Ze vond het eng. Alles wat hier en nu gebeurde maakte haar bang. 'HOU OP!!" riep ze zo hard als ze kan. 'Jullie allemaal.' De worden van zijn zusje drongen door tot in het diepste van zijn hoofd. Hij liet de jongen los en keek naar Daenerys, daarna naar Emilio. 'Je broertje is bij bewustzijn, hij kan naar jullie toe. Geef me mijn zus terug.' Hij was weer een mens geworden en stak zijn hand uit in de richting van Emilio.

Emilio keek toe als versteend zijn broertje die gewoon recht stond en op heild met grommen toen dat meisje zei op te houden. Dit had hij nog nooit mee gemaakt tot rabb meteen op houden met iets waar hij zijn zinnen op had gezet. Emilio knikte en nam deanerys en gaf haar rustig aan Damian en hij trok rabb naar zich toe en bekeek hem. Maar rabb trok zich meteen los hij zat nog vol aderlating en hij keek naar deareys een paar seconde en dan naar Mika. Help hem maar ik kan wel tegen een stootje. Zegt hij dan. Ook al wist hij tot hij alles behalve een stootje had. Hij had kneuzingen breuken en wondes. En dan ging zijn blik weer even naar haar wn. Hij begon weg te lopen. Emilio vloekte kwaad binnens monds op rabb tot het nog eens zijn dood werd en hij hielp Mika overeind.

Daenerys keek Rabb aan, haar blik kruiste die van hem. Een blik vol medelijden en spijt. Haar broers hadden zich barbaars gedragen, tegenover hem en die knul. Ze trok zich los uit de beschermde greep van Damian en liep naar Tristan toe. 'Gaat het?' vroeg ze terwijl ze bij hem neer knielde. Ze glimlachte lichtjes. Maar haar hoofd was alles behalve opgelucht. Ze verwondingen van Rabb hadden zijn dood kunnen betekenen. Een verkeerde beweging en hij zou bezwijken aan de pijn...

tristan ging recht zitten en veegde het bloed van zijn neus af en hij keek naar emilio die mika heilp en hij rabb niemand van zijn roedel in zijn buurt liet komen, dat vond hij vreemt, dan kijkt hij zijn zusje aan. jah het gaat wel...alleen een bloedneus zegt hij kalm en gerustellend en hij kwam overeind en kneep deanerys dankbaar in haar hand, ook alles goed met jou...hebben ze je totaal niks gedaan, vraagt hij.

rabb keek nog een keertje om naar emilio die de jonge mika heilp en hij voelde een arm rond die van hem en hij sloeg die gene weg en hij liet een dreigende grom horen, laat me, sist hij en hij liep mank verder hij voelde lichtjes de pijn maar de aderaline verdoofde alles zo goed als en hij ging met de rest langzaam mee terug maar hij wist tot hij op instorten stond en hij voelde een hoest bui op komen maar heild hem in