Steffanie en Sanne

tristan keek bedenkenlijk hij had gelijk ze hadden geen lok aas en de hele roedel konden ze niet gebruiken en schudde zijn hoofd je hebt gelijk we moeten maar eentje te grazen zien te nemen en dat is die wat de zoon heeft aangevallen, zegt hij dan instemment en hij rende door, en bij de grens bleef hij even staan en keek de rest aan, nu moeten we stil zijn, zegt hij en hij begon te lopen geluidloos. hij maakte zich zorgen het moest lukken.

rabb liep rustig door en hij snoof afentoe eens diep in en uit om te kijken of hij een vreemd dier of iets anders rook maar tot nu toe had hij niks geroken en hij stopte bij een water plas om even iets te drinken en daarna vervolgde hij zij weg en toen hij de andere tegen kwam wiselde ze dingen met elkaar uit.

mag rqabb gepakt worden bij de vorige was dat steeds niet gebeurt.

sure ik zat zelf te denken dat hij vanaf een afstand naar Daenerys kijkt. Haar broers zien hem en later hun zusje dus. Daenerys heeft helemaal niets door enzo. En die broers hebben dan zoiets van: het is een wolf, hij is alleen en makkelijk te pakken en aangezien ze niet zeker weten wie de alfa zoon heeft aangevangen nemen ze hem dan
-------------------------------------------------------
Damian grinnikte. 'We krijgen heus wel iemand te pakken Tristan. Maak je daar nou maar geen zorgen om.' Met die woorden stopte hij ergens in een struik en scande de omgeving op verdachte bewegingen of iemand die hier niet hoorde te zijn maar hij ving niets anders op dan hert en konijn. En dat waren de vijandelijke shapeshifters zeker weten niet.

Daenerys keek in het water. Er rolde een traan over haar wang. Soms genoot ze van haar leven in de roedel, maar soms wilde ze ook dat ze in een gewoon gezin geboren was. Een gewoon meisje was en niet al dit mee hoefde te maken. Ze ging met een hand door haar haar en ging daarna op de oever liggen waarna ze zachtjes met haar hand door het water streek.

jah dat is goed.
----------

rabb had een tijd weer rond gelopen en toen kreeg hij iets in de neus en hij moest weten wat het was en hij trok een geluid loos sprintje tot net wat over hun eigen grens en dan bij het water zag hij een meisje liggen en zijn adem leek wel stil te staan zo mooi was ze en hij eek even vluchtig rond maar zag niemand en hij werd een mens en hij kwam behoedzaam dichter bij. en hij zag tot ze roede hogen had ze had gehuilt of stondt op het punt van. hey...gaat het wel...vraagt hij dan behoedzaam.

tristan knikte. maar we hebben een opdracht gekregen ik wil gewoon tot alles goed loopt en tot wij weer allenmaal heelhuids thuis komen, schiet hij in de verdedigen. en hij zag het konijn...en hij zuchte en hij keek verder maar toen de wind zich draaide schrok hij hij rook een vreemde maar daar schok hij niet zo van wel tot de geur die hij rook die bij de vreemde was die van zijn zusje was en hij keek de rest aan

Damian had zijn oren gespitst en keek rond. Nergens in de buurt hoorde hij stemmen maar hij rook ze toch duidelijk. 'Wel alle..' gromde hij. 'Meekomen.' siste hij waarna hij een sprint in zette. Hij mocht haar dan soms afsnauwen en niet zo aardig tegen haar zijn, maar hij gaf toch degelijk wel om Daenerys. En elke vreemde die in haar buurt kwam en haar wat wilde doen kreeg met hem te maken.

Daenerys schoot overeind toen ze iemand hoorde. Haar ogen waren groot van de schrik en rood van de tranen die zich erin bevonden. Ze veegde die haastig weg en knikte. 'Jahoor. Alles is prima.' zei ze zachtjes. Ze bekeek de jongen nieuwsgierig. Ze kende hem niet maar iets wat hij had deed haar hart warmer worden. 'Ken ik jou ergens van?' vroeg ze voorzichtig. Ze had een geluk. Haar broers hadden een opdracht.

tristan ging meteen met zijn broer mee hij beschermde ook zijn zusje zo goed mogelijk en de rest van de roedel. en van binnen maakte hij zich zorgen en hij rende door en hij zag hoe de rest volgde hopenlijk kwamen ze op tijd

rabb keek naar het meisje met een schuin hoofd, eerlijk gezegt leek het er niet op. bekent hij en hij zette nieuwschierig een paar stappen vooruit en hij zag hoe ze der tranen weg veegde.en hij voelde zijn hart sneller ging slaan bij die vraag en hij glimlachte. misschien in een vorig leven maar helaas niet in dit...of tot nu dan. zegt hij want ze hadden elkaar toch nu gezien en hij ging met een hand door zijn haren en hij keek naar het meer.

'Zou ik je mogen kennen?' Daenerys merkte hoe ze een blos op haar wangen kreeg toen ze die vraag stelde en keek weg. 'Ik bedoel.. ehm... Wat is je naam.' mompelde ze snel in de hoop dat hij niet gezien had dat ze moest blozen door de eerste vraag. Ze ging normaal zitten en keek hem weer aan. Afwachtend of hij haar zou antwoorden, ja of nee.

Damian versnelde zijn pas toen de geur van zijn zusje sterker en sterker werd. En ook de stank van de persoon die bij haar was steeds duidelijk en duidelijk werd. 'Als het zo een wolf ik vermoord ik hem.' siste hij zachtjes. terwijl hij sprintte de laatst meters aflegde en in een bosje in de buurt van het meertje en Daenerys en Rabb tot stil stand kwam.

tristan volgde damien op de voet:P

rabb hoorde haar vraag en hij glimlachte zelf even wat verleegen en hij kantelde zijn hoofd weer een beetje. ik heb een lange naam, regilius artus bruno black...maar de meesten weten die naam niet want ik noem me zelf rabb, bekent hij en hij ging nu ook zitten toch wat van haar af, en hij ging even me een hand door het water, nou nu wil ik jou naam ook graag weten zegt hij

Daenerys dacht wat gehoord te hebben dus ze keek op. Maar toen ze niets zag richtte ze haar aandacht weer op Rabb. 'Daenerys.' zei ze zacht. Ze keek hem aan en glimlachte. 'Je komt hier niet vaker?' ze zei het meer als constatering dan als vraag. 'Ik heb je nog nooit gezien hier of ergens in de buurt.' Haar blik werd nieuwsgierig. Ben je hier pas gekomen of ben je op doorreis?'

Damian kookte van woede toen hij de vreemde bij zijn zusje zag. En zo te zien was hij haar nog het hof aan het maken ook. 'Hou me tegen of ik vermoord hem direct.' siste hij tegen Tristan. 'Wat moet die vreemde bij haar. Wat moet hij van haar?' Hij bleef de vreemde nauwlettend in het oog houden. Elke beweging die hij maakte volgde hij en elk woord dat hij zij hoorde hij omdat hij zijn oren gespitst had.

rabb keek ook even om toen hij Daenerys zag kijken maar toen hij ook niks zag keek hij weer terug en hij glimlachte, en hij schudde zijn hoofd. ik woon bij de roedel. zegt hij en hij wees met zijn duim over zijn schouder heen waar hij vandaan was gekomen hij zei het gewoon want hij vertrouwde het meisje. hier is verboden terein, maar ik hou niet van regels, geeft hij toe. nou nu ben jij weet, waar woon jij, vraagt hij.

tristan keek zijn broer aan en duwde hem lichtjes tot hij rustig moest doen en hij keek rustig toe en hij luisterde ook aandachtig en hij was blij tot ze niet door hadden tot hun er waren. denk er aan we hebben hem levent nodig sist tristan en hij keek de rest aan, geen idee maar hij is van die roedel..hij wees naar die kant en zij woonde...ik zeg tot we nu iets moeten doen hij heeft ons nog niet geroken.zegt hij

Op het moment dat Daenerys haar mond open deed om te zeggen waar ze vandaan kwam, sprokngen Damian en Ryan uit de bosjes, schoten o het tweetal af en bleven grommend en beschermend voor haar. Daenerys schot can schrik overeind en wist nog net hasr evenwicht te bewaren waarna npze naar de 2, onmiskenbare, vossen voor zich keek. Binnen monds vloekte ze want ze wis dat ze niets er tegen kon doen. Damian en Ryan waren hier wat moest betekenen dat Tristan ook ergens was. Met die gedachten deed ze een stap achteruit en keek ze naar de grond. Nu al spijt van het feit dat ze alleen maar weg was gegasn van de groep om kruiden te halen.

rabb keek Daenerys en wachte maar dan schoot hij overeind toen hij de 2 vossen zag en je hoorde een diep gegrom uit zijn borstkast komen en hij ging behoudzaam achter uit maar je zag niks van angst maar hij had belooft aan de alfa en hij ging langzaam terug en bleef de vossen in het oog houden...misschien waren ern meer en bij die gedachten hoorde hij wat en keek op en zag nog 2 vossen komen en wat hij niet wist was tot er nog 2 vossen verborgen zaten in de struiken, en rabb werd een wolf en hij gromde nu luider en hij habte waarschuwend richting de nieuw komers, en hij haalde diep adem en hij stoote een huil uit, en dan voelt hij een beet in zijn poot en rabb pakte hem bij het nekvel en trok hem weg bij zijn poot en gooide hem tegen een andere vos aan

Daenerys deinsde achteruit tot ze tegen een boom stond. Ze wilde wel wat doen maar kon niets. Van angst stond ze aan de grond genageld. Zo keek ze toe hoe 4 vossen en een wolf elkaar te lijf gingen. Achter haar rug hielt ze haar vingers gekruist in de hoop dat het goed zou komen met Rabb. Maar ze wist dat dat niets mocht baten, haar broers en de andere hadden een doel voor ogen en dat doel, Rabb, zou het hoe dan ook verliezen. Zeker tegen hun. Zeker omdat ze met z'n 6e zijn en 6 sterke mannen zijn.

Damian keek kort naar achter, naar Daenerys en gromde dat een van de vossen bij haar moest blijven voor het geval dat. Hij zou later wel met haar praten. Dit kon hij niet ongestraft laten hoe erg hij het ook zou vinden, ze was en bleef zijn zusje en iemand moest op haar letten. Hij slaakte een zucht en richtte zich toen weer op het gevecht. Met een grom en een behoorlijke vaart greep hij met zijn bek naar de nek van de wolf die voor hem stond. Deze was dan groter maar dat betekende ook dat ze hem makkelijker konden pakken. Hij gromde zachtjes. Ook Ryan viel de wolf aan. Hij hapte richting zijn buik.

De andere vos die weg was gegooit ging bij deanenys staan en lette op haar

Rabb zag wat demian deed en hij draaide zo tot hij het kon ontwijken de keel was een zwak punt bij welk dier dan ook en hij hanteren terug naar hem maar dan voelt hij een beet bij zijn buik en hij habt die vos bij zijn onder rug beet en hij beet door en de vos jankte en dan voelt hij weer wen beet nu in zijn achter poot en hij liet los en hij zag nog 2 vossen en eentjebeet hem en de andere viel aan

Ben even op de mobile dus deze was korter

Damian gromde, schoot een stuk achteruit toen de wolf uithaalde en greep toen diens nekvel beet waarmee hij hem tegen de grond aan dwong. Zijn ogen stonden kwaad en dodelijk terwijl hij de wolf aan keek. 'Waag het niet nog een keer zo dicht bij mijn zusje te komen.' siste hij zacht waarna hij hem helemaal tegen de grond aan duwde. Ryan greep een poot van de wolf en trok die zo onder diens lichaam vandaan dat de wolf wel op zijn zij moest vallen waardoor hij niets meer kon.

Daenerys stond met haar handen voor haar mond toe te kijken. Zo nu en dan keek ze weg omdat ze het niet aan kon zien. 'Damian!' riep ze hulpeloos. 'We waren alleen maar aan het praten! Daarvoor moet je hem toch niet zo toe takelen.' riep ze hulpeloos. Ze vond het zielig voor de jongen. Net 5 minuten aan het praten en dan over vallen worden door haar broers alsof ze als lokaas was gebruikt. Ze begreep het als hij niet meer met hem zou willen praten..

Aan nog een keer via de mobielen zo reageren en dan ben ik op de pc :p

De andere vos werd een man en zorgde tot deanenys uit de buurt bleef van het gevecht

Rabb gromde dreigend terug en voelde hoe hij op zijn zei werd gedwongen hij stribbelde wild tegen en ging nu niet op demian in en hij voelde hij de twee vossen ook mee hielpen

Tristan had ook een poot bet en heild hem op zijn plaats en hij keek demian aan

Damian veranderde in een mens en duwde de wolf met behulp van de andere tegen de grond aan. 'Verander in een mens.' siste hij zachtjes terwijl hij een stuk touw tevoorschijn haalde. 'Ik vraag het niet nog een keer lief.' Een andere wolf, Konan, had zijn plek ingenomen en hielt de wolf goed tegen de grond gedrukt terwijl Damian op zijn rug was gaan zitten. 'Ik kan je ook zo vast binden maar ik denk dat ik dan wat poten uit de kom trek.' zei hij kalm.
Ryan grinnikte en hielt een van de benen stevig vast met zijn kaken.

Daenerys wilde bij de jongens en Rabb komen maar toen ze de vos naast haar in een man zag veranderen begreep ze de hint: blijf bij hun weg. Kwaad pakte ze haar tas en wierp de jongen naast haar, ook al wist ze dat hij er niet voor gekozen had, een dodelijke blik toe. Ze bleef met een meelevende blik naar Rabb toe kijken.


Damian:
https://s892.photobucket.com/albums/ac125/TheGlowingRose/Cris%20Ortega/?action=view&current=6.jpg

Mijn pa zit op de pc en dus zit ik nog steeds op de mobile

Rabb kon geen kant meer uit en hij gromde dreigend en verzette zich nog steeds even maar hij wist tot hij gehoor moest geven ook al walgde hij daar heel erg van maar een arm uit de kom kon hij ook niet veel meer. En hij werd weer een mens en hij had bij zijn buik een flinke wond en ook op andere plaatsen en hij keek naar hat stuk touw en zijn blik was rebels en hij trapte met zijn voet zodat Tristan los moest laten en hij probeerde tot de andere ook los liet en zijn blik viel op deanenys en hij keek haar even aan en dan stopte hij pas even zijn gevecht

De man bleef zeer waakzaam bij deanenys staan bang tot ze zich er in wilde mengen nu het er steeds harder aan toe bleek te gaan

Damian volgde kort de blik van Rabb. Hij keek Daenerys kort aan en richtte zijn aandacht toen op het vastbinden van Rabb zijn polsen op zijn rug. Hij trok hem kort aan zijn haar wat overeind. 'Waag het niet haar ooit nog zo aan te kijken of ik vermoord je koudbloedig.' siste hij in diens oor waarna hij van zijn rug af ging en hem overeind trok. 'En nu loop je rustig mee als je niet nog meer wonden wilt oplopen.' zei hij rustig.

Daenerys had zich al omgedraaid. Ze kon het niet aanzien hoe Damian met hem om ging. Ze veranderde in een vos nadat ze haar tas om had gedaan en schoot door de bosjes weg, terug naar het kamp. Dit zodat haar broers haar tranen niet zouden kunnen zien. Ze wilde geen zwakte tonen maar dit was wreed geweest. Ze hadden gewoon gepraat... Niet meer niet minder.

de man keek even toe en hij zag tot ze hem wel onder controlen hadden en toen Daenerys weg ging ging hij achter haar aan hij moest haar beschermen en dt ging hij dan ook goed doen, en hij werd vos en rende door.

rabb kreunde lichtjes toen hijhem aan zijn haren overeind trok nadat hij stevig was vast gebonden door hem. en hem daarbij zijn dreigement toe had gesist en hij keek hem rebels aan. als of hem iets de dood kon schelen, e dan voelt hij hoe hij overeind wert getrokken en tot de andere hem los lieten. en dan stoot hij een spottende blaffende lach uit en hij keek damien rebels aan, je denkt toch niet tot ik een of andere brave schoothond ben, snauwt hij en met die woorden trapte hij naar damien oop al had hij er een wond het kon hem niks schelen en hij was niet bang voor pijn dat ging hij ze duidelijk maken...en dat niet alleen hij zou ze laten merken tot je hem niet klein krijgt,

tristan werd ook een mens en trok damien naar achteren toen rabb naar hem trapte en hij keek even zorgelijk, damien, vraagt hij bezorgt en bekeek hem maar hij zag gelukkig geen erge wonden of zo en hij keek rabb aan die het 4 tal in het oog heild.

Daenerys merkte dat ze gevolgd werd. Ze stopte acuut en draaide zich om waarna ze oog in oog stond met de andere. 'Vind je het niet al erg genoeg een onschuldige pijn te doen? Hij deed niets! Laat me met rust!' Haar ogen had ze licht dicht geknepen en ze gromde uitdagend. 'Je bent het schoothondje van mijn broers niet waar? Heb je niets beters te doen?'

Damian deed een paar passen achteruit omdat het onverwacht was. Hij keek Rabb kil aan. 'Maak het niet erger dan dat het is knul.' siste hij waarna hij hem een volle stomp in zijn maag bezorgde. 'En nu mee komen.' zei hij terwijl hij Rabb voorwaarts duwde in de richting die Daenerys en de 6de vos ook hadden genomen. De weg naar hun huis.

de vos bleef staan en keek Daenerys aan. je mog niet te ver weg gaan en dat heb je toch gedaan. zegt hij hoofd schuddent. en denk niet Tot ik hen schoot hond ben ik ben ouder dan hun en dat weet je, de alva had het opgedragen en hij had gezegt leven niet over niks verwonden anders had ik wel ingegrepen, zegt hij dan. en hij liep toen langs haar. ik raad je aan mee te gaan als je terug gaat wordt damien alleen maar kwader zegt hij

rabb wilde hem weer an vielgen maar voelde dan de klap in zijn maag en hij klapte dubbel omdat het bij zijn wond in de buurt was, en hij spuugde damien nog in zijn gezicht toen hij hem vooruit duwde, en hij voelde een hand zich zich rond zijn boven arm sluiten en hij vulde hem ook eentje duwen in zijn rug en hij merkte tot hij geen kant uit kon maar des ondanks bleef hij verzet tonen hij vond het vreselijk want hij kreeg door tot ze hem gevangen hadden genomen en niet hadden gedood, en hij begon te vloeken en te schandalen en hij bleef door gaan al kon hij niet tegen 3 man op

tristan heilp de wolf die flink was toe getakelt door rabb en hij keek naar damien

Daenerys lachte. 'Tuurlijk. Als Damian maar niet boos word he.' Ze rolde met haar ogen. 'Laat ook maar. Er is hier niemand die me serieus neemt.' Met die woorden draaide ze zich om en rende ze terug naar het kamp. Eenmaal daar rende ze direct naar haar tent. Ze kwam met tranen in haar vacht binnen maar keek op en zag toen de alfa's zoon liggen. 'Sorry.' ze veranderde snel in een mens en veegde haar tranen weg. 'Ik wist niet dat je hier nog was.' zei ze zacht terwijl ze haar tas afdeed en die weg legde.

'Gaan we rustig doen of moet ik je nog een mep verkopen dat je pas bij komt wanneer we al lang zijn waar we moeten zijn.' Damian dacht even na. 'Wacht dat is zo ie zo slimmer. Anders weet je waar ons kamp is. Hij keek kort met een schuin hoofd naar Rabb en gaf hem toen een mep in zijn nek op die plek waar je bewusteloos raakt. 'Dat is beter. Hebben we ook geen last van je drukte.' Hij keek naar Konan. 'Aan jou de eer.' zei hij rustig waarna hij terug begon te lopen.

de zoon keek sufjes op en zag een vos die niet veel later een mens werd en wel Daenerys. hey...bedankt voor het verzorgen..het doet goed pijn dus...ik bleef liggen, zegt hij zachtjes en schor omdat hij een droge keel had. en hij zag hoe ze der tranen weg veegde. wat...is er. vraagt hij en hij probeert recht te komen

rabb keek hem vernietigent aan en hij probeerde nog meer los te komen maar dan zag hij demian uit halen en hij voelde een steek in zijn nek en zijn liggaam werd zwaar en niet veel later vielen zijn ogen dicht en hij was totaal van de wereld. tristan grijnsde en gaf zijn broer een schouder klopje, goed gedaan...alleen laat je niet mee nemen door woede dat is slecht, verzekert hij hem en hij begon ook mee terug te lopen

Damian keek naar Tristan en toen naar het bewusteloze lichaam van Rabb. 'Had die vieze hond maar niet als een verliefde pup naar mijn zusje moeten kijken.' zei hij rustig maar met een afkeurende ondertoon waarna hij zich met een ruk omdraaide en terug naar huis begon te lopen. 'Je hebt gezien hoe hij naar haar keek Tristan. En je weet net zo goed als ik dat het verboden is. Voor haar en voor hem. Het zal niet werken.'

Daenerys schudde haar hoofd terwijl ze de kamille die ze geplukt had pakte en een takje in een mok fijnmaakte. Ze goot er heet water overheen en liep met de dampende mok naar het bed toe. Ze ging op de stoel zitten en reikte de zoon de mok aan. 'Hier. Het zal je goed doen en de pijn verzachten. Het is genezend.' zei ze terwijl ze hem aan keek. Ze draaide om zijn vraag heen. Ze wilde hem niet vertellen wat er gebeurt was, dat zou hij dadelijk wel merken als Tristan of Damian kwaad haar tent in zou stormen om haar de les te lezen.

ik weet net als jou tot het verboden is en dee stomme pup zo er heen liep, zegt tristan nu ook wat kwaad en hij keek demian aan. ik bedoelde er mee tot je hem niet zo had moeten aftuigen waar ons zusje bij was...je had gezien hoe ze keek, zegt hij dan en hij schudde zijn hoofd. ik weet tot ze in de fout was, maar ze wilt gewonden altijd helpen nu zal ze de alfa vragen hem te verzorgen..- zegt hij met een lichte grijns, en als hij twijfelt zegt ze, u wilt tot niet tot hij dood gaat, zegt hij dan meisjes achtig en hij liep stevig door en zag een endje verder op hun hutten al.

de zoon keek op en glimlachte en pakte de mok langzaam en voorzichtig aan, en hij liet het rusten op zijn schoot, en hij staarde er na en hij dacht aan de pijn die hij voelde...en hij had zoon voor gevoel tot die wonden die hij had nooit helemaal zouden genezen en hij nipte voorzichtig aan het drankje. dingen op kroppen is niet goed. zegt hij tegen Daenerys en hij keek haar aan en glimlachte waterig en daarna dronk hij weer hij zag tot ze het niet wilde zeggen