Steffanie en Sanne

Reageren kan wat langer duren want ik ben nu op mijn mobiel. Maar ik doe nog 2 reacties hierna en dan ga ik slapen.. Sta op instorten en heb morgen weer stage dus wil een beetje fit zijn voor zover dat lukt.

Damian stopte kort en keek Tristan aan. "Zij was net zo goed fout door met hem te blijven praten. Door ook maar bij hem in de buurt te zitten." Hij gromde zacht. "Die puppys nemen beetje bij beetje bezit van ons land. Voor je het weet jagen ze op ons en doden ze ons. Dan kunnen we echt dit er niet bij hebben." Hij beende door. "Het is gewoon het beste voor haar als ze trouwt met die alfa's knul.

Daenerys schudde haar hoofd en stond op. "Je zal het niet begrijpen." Zei ze zacht. "Niemand begrijpt het." Met die woorden liep ze naar de ingang van haar tent. Ze hielt het doek opzij zodat er wat zonlicht naar binnen kon schijnen. Haar blik verstrakte toen ze haar broers het kamp op zag lopen. "Met een weekje rust ben je weer de oude." Zei ze wat botter dan bedoelt. Ze draaide zich om naar de jongen en keek hem aan. "Als je in de tussentijd wat merkt moet je direct langs komen."

en ik was slapen
deze is kort, mijn pa vind niet leuk tot ik op de pc zit

tristan keek zijn broer aan en hij wist tot hij gelijk had en hij knikte enkel want hij had er niks meer op te zeggen en hij liep het dorp in. en zag Daenerys bij haar hut stan en door de opening kijken en hij schudde afkerend zijn hoofd en hij liep door

de zoon keek naar Daenerys en hij stond op, langzaam en zette de lege mok weg. bedankt. zegt hij en hij liep moeizaam de hut uit

Daenerys dacht even na toen de jongen langs haar liep en hielt hem bij zijn pols tegen. 'Wacht even. Mag ik je om een gunst vragen.'Ze keek hem smekend aan. 'Zou je misschien kunnen regelen bij je vader dat ik die jongen die ze binnen brengen mag verzorgen? Mijn broers zijn te hard voor hem geweest.' Door Rabb te verzorgen had ze misschien nog een kans dat hij haar nog wel zou willen zien als hij vrij zou kunnen komen. Ze keek de jongen met grote smekende ogen aan. 'Alsjeblieft?'

Damian had niet om of op gekeken. Hij wist toch wel dat zijn zusje hun van een afstand genade sloeg. En hij wist ook goed dat ze kwaad op hem was. Zo zij het. Met grote passen liep hij door in de richting van de hut van de alfa. Die zou over het lot van de jongen beslissen. Hij bleef bij de ingang van diens hut staan en schraapte zijn keel. Je kon moeilijk aankloppen op een stuk stof dus deed hij het altijd zo.

sorry voor zoon laat bericht maar school en dan trainen en puppy´s voeren. het was me een druk dagje


de zoon keek verbaast om naar Daenerys, toen ze begon ze liet niet snel iets smekends horen laat staan om een gunst vragen, en hij luisterde naar wat ze te vertellen had en hij knikte langzaam. ik kan niks beloven...maarik zal kijken wat ik kan doen. misschien help het als ik ze zeg tot hij niet mijn belager is geweest die was groter en vorser. zegt hij rustig en hij keek van haaar naar de jongen en dan naar haar terug. ik heb wel over hem gehoort word geen vrienden met hem Daenerys hij is een rebel. zegt hij waarschuwwend en hij maakte zich los en liep verder

de alfo hoorde iets en hij wist meteen tot het damien was, die klopte niet op iets of riep niet nee die schraapte zijn keel, en van binnen voelde hij vreugte en ook wat van woede op borrelen, ze waren terug dus ze zouden een gevangenen hebben daar was hij blij om maar de woede kwam omdat het hun vijand was, en hij stond op van achter zijn burau. binnen, zegt hij dan duidelijk

haha maakt niet uit had toch stage

Daenerys keek de zoon na. 'Dankje.' had ze gemompeld. Toen ze hoorde wat hij als laatste zij draaide ze zich om en zei ze: 'Bepaal ik zelf wel. Niemand bepaalt wat ik doe.' zo zacht dat niemand het zou horen. Ze zou acuut gestraft worden. Ze liep haar tent in en ging op haar bed liggen waarna ze naar het plafond keek. Deze hing vol dromen vangers die ze zelf had ze maakt. Ze slaakte een zucht. Wat een nachtmerrie was deze dag.

Damian liep de tent in, gevolgd door Konan die het bewusteloze lichaam van Rabb op de grond dumpte zodra hij de kans kreeg. Damian grijnsde en boog daarna voor de alfa als teken van onderdanigheid. 'Hier hebt u het lichaam van een van die uit de kluiten gewassen puppy's' Zelf keek hij vol afkeer naar het lichaam van Rabb. Hij kwam overeind en keek de alfa aan. 'Ik moet bekennen dat het niet die is die uw zoon heeft aangevallen. Maar deze is net zo goed de mist in gegaan en heeft een goede afranseling gehad voor wat hij en wat zijn soort genoot en maat heeft gedaan. Hij keek kort om naar Tristan. 'Ga met Daenerys praten.' zei hij rustig. 'Dit kan wel even duren en ze moet weten dat ze fout zat.'

Tristan ging achter zijn broers aan de tent en hij boog ook voor de alfa. En hij luisterde naar zijn broer. Is goed excuzeer me zegt hij tegen de alfa en hij wilde weg lopen maar dan herinnert hij zich iets aan rabb. Ik weet wie hij is... Ze noemen hem rabb. Zegt hij kort. Die naam was bekent hij daagde altijd op bij een gevecht dat uit de hand liep. En hij keek damien nog even aan en hij liep de hut uit. En richting die van deaneys en zonder iets te doen liep hij haar tent binnen. Ben jij wel goed bij je hoofd. Ver weg gaan terwijl we je gewaarschuwd hebben. En dan met zoon grijze hond aanpappen.

De alfa keek naar damien en hij knikte en keek ook even. Dat zie ik jah. Zegt hij en hij kwam dichter bij. Eens zien of dat genoeg voor hem is. Maar dan keek hij Tristan aan toen hij diens naam zei en hij keek damien aan. En je zag nu een ongeruste blik. Zorg tot hij niet weg komt geen water of eten geven. Ik wil vanavond met hem spreken als hij bij komt.

Rabb voelde ineens een grond onder zich komen en hij knipperde even suf maar sloot ze weer en hij luisterde alleen naar de geluiden. Wachten wanneer hij kon toe slaan

Daenerys keek niet op of om toen Tristan de tent binnen kwam. 'Sinds wanneer kloppen we niet meer als we een dames tent binnen gaan.' Ze draaide haar hoofd om naar Tristan en keek hem vernietigend aan. "Ik was niet te ver." Sist ze dan. 'Bij dat meer haal ik altijd kruiden dat weet je donders goed Tristan. 'Altijd!' Ze draaide haar hoofd weg. Waarom ze met die wolf aanpapte? Het had goed gevoeld, vertrouwd. "Jullie hadden hem niet zo moeten aftuigen, hij heeft niets misdaan." Zei ze enkel waarna ze haar ogen sloot en Tristans aanwezigheid negeerde.

Damian knikte. Hij keek naar Konan. Deze raapte Rabb zonder enig respect weer op en smeet hem over zijn schouder waarna hij achter Damian aan de tent verliet. Deze ging hem voor naar een altijd lege tent met enkel een paal in het midden. "Zet hem daar maar tegen aan.". Mompelde hij terwijl hij kettingen en touwen pakte. 'Konan dumpte hem en Damian maakte Rabb met zijn polsen boven zijn hoofd vast aan kettingen. Zijn benen onder aan de paal, ook met kettingen. Hij keek naar hem. "Vieze hond." Siste hij waarna hij het touw om zijn nek bevestigde met een leren band en het touw ook apart vast maakte. "Ik zou maar niet in een hond veranderen. Is niet goed voor je ledenmaten.". Hij lachtte.

tristan zuchte. het maak mij niks uit tot je kruiden ging halen maar je weet tot dat dicht bij de grens licht en tot er een oorlog is aant uitbreken, en je gaat er nog heen...ik had ghoopt tot je ergens anders kruiden ging halen, gehoopt tot je zo verstandig was. zegt hij dan en hij liep door de hut heen en hij zuchte weer. wat denk je tot die grijze hond met ons gedaan zou hebben, en hij je jesse gezien hoe die uit ziet zijn ribben zijn gebroken. zegt hij dan en hij liep weer naar de tent vlap toe. ga die jongen niet genezen dat is verspilling van de kruiden,....alleen als de alfa het vraagt ga je er heen begrepen...ik doe dit niet graag maar je blijft mijn zusje....die honden deugen niet, zegt hij

rabb was weer weg gezakt in de duister niks maar toen hij weer waat bij kwam hoorde hij een beledeging en niet veel later iets om zijn nek gedaan werd en hij wilde dat pakken maar hij kon zijn handen niet gebruiken en zijn ogen schoten meteen open en hij zag damien en meteen hoorde je een diepe grom it zijn borst kast komen en hij wilde naar hem trappen maar dat kon niet zijn benen zaten ook vast merkte hij toen hij naar onder keek. en hij keek heb renels aan, en hij grijnsde demian stond te dicht bij en hij gaf hem een kopstoot daar kon hij nog net bij en toen dat gelukt was spuugde hij op de griond.

Daenerys kwam boos overeind. 'Probeer me maar tegen te houden.' Ze keek Tristan aan. "We staan op punt van oorlog ja, maar misschien kunnen we dat verkomen! Misschien kunnen we wel een verbond sluiten, vriendschap. Dan hoeven nog wij, nog zij te leiden.' Ze liep naar hem toe. 'Tristan, zeg me niet dat je dat niet wilt. Hoe wil je ooit een familie stichten met deze onrust? Je kinderen zussen opgroeien in een ruzie die nergens op slaat! Dit kan dat verkomen.' zei ze zachtjes.

Damian keek Rabb met een dodelijke blik aan. Toen hij de kopstoot kreeg mept hij hem vel in zijn gezicht. 'Waag dat niet nog eens jochie. Je leven hangt aan een zeide draadje die elk moment kan knappen.' zei hij zacht. Hij keek Rabb aan. 'Zielig geval.' Dan draait hij zich om naar Konan. 'Blijf bij hem in de tent en hou hem in de gaten. 'Zorg dat hij niet weg kan.' Met die woorden verliet hij de tent om met de alfa te gaan praten.

tristen liet een vossige grom horen en hij keek zijn zusje aan. ik hou er niet van dat weten we allen bij maar ik kan niet ingaan tegen wat de alfa wilt of onze broer, de alfa is de leider en die moet je dan uitdagen...zie je mij een gevecht van hem winnen in mijn eentje nee..en tegen je broer mag ik niet in gaan dat weetje best. zegt tristan kwaad. waarom leg jij het niet voor. zegt hij dan en hij keek haar niet meer aan.

rabb kon het niet laten om te grijnzen toe damien kwaad werd. jij niet dan. fluisterde hij en hij bleef hem in het oog houden en hij frunnikte ondertussen wat aan zijn polsen om die los te wrikken maar het hielp niet

aah moet weg rond half 9 terug darom was de post ook korter

Daenerys keek Tristan aan. 'Weetje, misschien doe ik dat ook wel. Als dat is wat nodig is voor een rustig leven zonder angst. Offer ik me daar graag voor op.' Ze pakte een vest en sloeg dat om. Ze liep naar de deur van haar tent en keek Tristan nog even aan. 'Dankje voor de tip.' met die woorden verliet ze de tent waarna ze op weg ging naar die van de alfa. Haar gezicht stond zelf verzekerd.

Damian liep richting de tent van de alfa. Hij dacht even na, wachtte niet op woord en liep gewoon naar binnen. Wel had hij even gekucht als aankondiging. Hij boog voor de alfa en keek hem toen recht aan. 'De gevangen zit vast en is bij bewustzijn.' zei hij rustig. 'Ik geloof dat u hem wilde spreken zodra hij bij zinnen was. Dat is hij nu.'

tristan keek zijn zusje na en schudde zijn hoofd en liep weg, hij had er nu geen zin in hij was moe. en hij liep naar een beekje en hij drinkte zich daar wat. en hij dacht na over zijn zusje en rabb

de alfa keek damian aan en knikte. jah ik wilde hem graag spreken. zegt hij en hij stond op en liep naar damian toe en keek hem aan, hij is erg snel bij vind ik...ik heb veel verhalen gehoort over hem...wat is jou indruk van die pup.vraagt hij aan damian en op zijn gezicht leesde je nog steeds woede maar ook wel nieuwschierigheid.

Damian haalde zijn schouders op. 'Ik heb niet echt een mening over hem. Ik vertrouw hem alleen voor geen cent.' zei hij rustig. Dat hij hem niet vertrouwde was niet zo vreemd vond hij zelf. Die puppy probeerde met zijn zusje aan te pappen. En zij was zo blind geweest er voor te vallen en een gesprek met hem te beginnen. Op het moment dat hij zijn mond open deed om nog wat te zeggen verbrak een bekende stem de rust. 'Het spijt me dat ik zo binnen val maar ik moet met u praten. Ik vind-' Daenerys stopte midden in haar zin toen ze zag dat Damian in de tent stond. Haar blik verharde. 'Damian..' zei ze ter begroeting voor haar broer. Deze keek om naar Daenerys en trok een wenkbrauw op.

De alfa luisterde en knikte ernstig. Ik vertrouw hem even min als jij damian. Zegt hij dan en hij ging met een hand door zijn haren en hij dacht na. Hij maakte zich zorgen over de roedel nu hij er was. Ik wil onder 2 uur een nieuwe wacht hebben daar zodat de rest kan rusten. Zegt hij en toen damian wilde beginnen zach hij deaneys binnen komen. En hij keek verbaast normaal klopte ze beleeft dus hij vroeg zich af wat er aan de hand was en hij liep naar haar toe.wat is er deaneys. Vraagt hij en hij keek haar bezorgt aan en ook even vragend tussen door naar damian.

Damian haalde zijn schouders op maar keek toen zijn zusje waarschuwend aan. Daenerys negeerde dit. 'U handelt verkeerd.' zei ze eenvoudig. Ze sloeg meteen haar handen voor haar mond om haar brutaliteit. Maar het was waar. Hij handelde verkeerd als hij zonder teveel schade een vredig en rustig bestaan voor zijn clan wilde. En ze wist dat hij dat wilde. Damian keek Daenerys kwaad aan. 'Pas op wat je zegt Daen.' zei hij op waarschuwende toon. 'Je hebt het wel tegen de alfa hier.' Hij vond het maar niets dat zijn zusje zo tegen hun leider praatte. Die wist goed wat hij deed. Daarom was hij immers alfa.

De alfa keek deaneys aan. Nou nu wil ik ook graag horen waarom jij denkt tot ik verkeert handel. Zegt hij op en ernstige toon en hij keek damian aan en dan weer naar haar. Een beetje tempo graag ik heb nog veel dingen te doen die niet lang kunnen wachten. Zegt hij er achter aan. Hij vond het knap tot ze zo tegen hem durfde te praten. Maar hij wilden weten waarom

Ga nu slapen doei xxx

Daenerys keek de alfa rustig aan. Haar hart klopte in haar keel maar ze wist het te verbergen. 'Denk eens na. U wilt vrede toch? Een rustig bestaan voor de clan, de kinderen, je zoon.' Ze keek haar broer kort aan en toen weer naar de alfa. 'Hoe wil je dat gaan doen als je gevangen neemt en die toetakelt? Geheid dat je die klap kan terug verwachten.' Ze slikte kort. 'Zij zitten in het zelfde parket als wij. Ook zij hebben weinig voedsel en leef ruimte. Voor dat je het weet zit je vast in een eeuwig durende strijd om een gebied dat groot genoeg is voor ons beide. Als we nou vrede met ze sloten. Een pakt.' Damian gromde zacht. 'Daar is het te laat voor Daenerys.' zei hij rustig. 'Daar hadden zij aan moeten denken voor ze ons aanvielen tijdens de jacht en de zoon van de alfa, jou toekomstige man, bijna doodde. Heb je daar over na gedacht? We doen alles met een rede. Dit ook.' Daenerys keek naar de grond. 'Ik dacht gewoon.. Als we samen konden werken om het gebied te behouden zou het voedsel blijven en niet schaarser worden.. We zouden niet hoeven vertrekken van het paradijs waar we nu wonen. Dat wil ik niet.' Er rolde een traan over haar wang. 'Ik wil hier niet weg en er zijn genoeg andere die dat ook niet willen.' Ze keek de alfa aan. 'Als u mij nou laat-.' ze werd afgekapt in haar zin door Damian. 'Geen spraken van Daenerys. Ik weet wat je wilt vragen. Dat is veel te gevaarlijk. We de gevangen zo als hij is.'

de alfa luisterde en keek deaneys aan. hij snapte haar standpunt wel maar hij kon die niet meer gebruiken.luister ik snap wat je wilt maar ik kan dat niet meer tollereren we weten tot ze er al langer zijn net als wij en...nu ze mijn zoon hebben aangevallen moet ik dat door de vinger zijn...dat ka ik niet bij niemand die hier zo zwaard gewond zou zijn als hij. zou jij dat ongemerkt voor bij laten gaan als jou zoon of dochter bijna de dood werd in gejaagt en voor het leven getekent is, vraagt hij rustig en hij keek haar aan. en hij pakte haar kin vast en keek haar aan, luister goed meisje we raken ons gebeid niet kwijt en die gevangenen...hij is gevaarlijk er zijn vaker conflikte geweest waar sommige wat gewond waren maar gelukkig niet zo erg...en die grijze hond die nu vast zit, was bij ze allenmaal betrokken. zegt hij en dan keek hij damian aan. rustig...zo praat je niet tegen je zusje...je mag streng klinken maar laat nooit je woede door klinken, zegt hij en dan liet hij deaneys los. we gaan bij hem kijken damian zegt hij en zijn blik werd harder.

Damian keek Daenerys nog kort afkeurend aan en knikte toen naar de alfa. 'Volg mij.' zei hij waarna hij de tent verliet in de richting van waar Rabb zat vast gebonden. Hij liep de tent in en zei tegen Konan dat hij kon gaan en iemand moest zoeken die hem zou aflossen en de komende 2 uur op Rabb zou letten als er niemand was. Dan kijkt hij van Rabb naar de Alfa.

Daenerys bleef hopeloos achter in de tent van de Alfa. Damian had er niet moeten zijn. Dan had ze misschien nog een kans gehad dat ze Rabb mocht verzorgen. Nu leek die kans bijna onmogelijk tenzij de zoon van de alfa het bij zijn vader vroeg. Ze konden Rabb onmogelijk dood laten gaan, dan zouden ze een lokmiddel en handelmiddel kwijt zijn. Daarbij kwam, zou hij sterven dan riep de alfa een oorlog op zich en zijn clan. Ze verliet stilletjes de tent.

rabb had heletijd met zijn handen liggen te vrunniken en die waren er rood van maar ook al wat open door de wrijving. en hij keek op toen hij damian zeg. en wil je nog een kopstoot, zegt hij rebels met een speelse grijns en je merkte tot hij zich beterder voelde dan net en tot hij de pijn verborg van de wonden die hij had op gelopen, en dan ziet hij de alfa binnen komen en hij keek eerst walgent maar grijnst dan en schoot in een blaffende lach. en roode hond durf je niet meer in je eentje, vraagt hij kleinerend aan damian en hij spuugde voor zijn voeten neer.

tristan kwam net terug gelopen en zag deaneys en hij liep naar haar toe. en zag haar traan sporen, gaat het vraagt hij dan, tristan bleef nooit lang boos

wil jij de alfa nu even spelen.

Ik zou echt niet weten wat ik als alfa zou moeten laten doen... Als ik heel eerlijk ben. Ik dacht jij hebt wel een heel idee uitgedacht wat je hem wilde laten doen :O
------------------------------
Daenerys keek op naar Tristan toen ze hem hoorde. 'Mijn broers kerenme tegen me maar verder gaat het goed hoor.' zei ze botweg. Ze keek naar Tristan nadat ze het gezegt had en haalde een pluk haar uit haar gezicht. 'Dat je dat durft te vragen nadat je me net zo hebt afgekat.'. Ze slaakte een zucht. 'Ik vind dat jullie over reageren. Damian, de alfa en jij ook.'. Ze draaide zich weg van hem. 'Ik was gewoon aan het praten. Je weet dat dat verschil me niets boeit.'

Ik kan niet tegen mezelf spelen tja kwaad dan. En ik wist ook niks

Tristan zuchte diep. Oké ik had niet zo mOgen uitvallen maar wat jij deed was ook niet goed te praten. Zegt Tristan verdedigend en hij keek zijn zusje boos aan. Misschien is het beter als we elkaar een tijdje niet zien dan kan ik afkoelen en jij ook zegt jij zachtjes hij had geen zin in ruzie. Maar wat ze had gedaan was ook niet goed te praten en wat zij Denen dat lag anders vond hij

Daenerys keek Tristan aan. "Geloof me, van alleen jou niet spreken of zien koel ik niet af. Er zijn ook andere personen die verkeerd waren. Die moeten eerst hun excusses maken. Maar ja dat zullen die wel weer vertikken.' Daenerys schoof wat met haar voet heen en weer door het zand. Ze keek iets wat moeilijk naar haar voeten. Geen idee wat ze met deze situatie aan moest. Ze was dan wel jonger en soms behoorlijk naïef, maar ze kon moeilijk altijd alles maar accepteren wat andere van haar verwachtten. Ze keek op naar haar broer. "Als je me zoekt, ik ben bij het beekje." Met die woorden knikte ze licht naar naar broer en veranderde ze in een vos.


Met andere woorden: sanne doe wat leuks

nee zo bedoel ik het ook weer niet xx

tristan snapte haar stand punt wel maar dan nog hoefde zei toch niet zo snauwerich te doen en hij keek haar naar, meiden of ze nu je zus je vriending of wat dan ook van je waren je zou er nooit wat van snappen echt nooit, en hij schudde zijn hoofd en hij wilde de tent uit gaan maar zag een van de kruiden liggen en hij pakte een blaadje en schreef er op tot hij iets van haar kruiden leende en tot hij het later terug zou geven door nieuwe te halen voor haar, en hij pakt er iets van en deed het kleine beetje in het zakje het werkte slaap verwekkent wist hij en hij liep de tent uit

rabb keek de alfa nouw lettent aan en hij knipperde bijna niet zo gefocust was hij op hem,,e als de alfa dichter bij komt gromt hij weer, de alfa grinnikt, je hebt lef grijze pup. niet veel zouden in jou situatie nog zo vreg durven zijn, zegt hij ijzig maar toch een beetje bewondering er in en hij liep een rondje om de paal heen en bekeek rabb. en dan als hij weer voor hem staat pakt hij zijn haren vast en duwt hem zo tegen de paal aan. zeg me eens pup wie heeft mijn zoon zo toegetakelt.
rabb keek de leider aan en hij keek even weg en hem weer aan. de alfa grijns. voor ik je een pak slaag geef, rabb keek hem aan en hij zette een leugen in hij deed net of hij zenuwachtiger en wat angstig was dat heel erg overtuigent was en hij knikte. en de alfa kwam dichter bij toen rabb fluisterde maar hij hoorde hem niet en kwam nog dichter bij
over mijn lijk. sist hij snauwent in zijn oor en¨op dat moment beet hij hem in zijn oor.

die opmerking was als grapje bedoelt
ik zit te denken aan een personen ruil XD
----------------------------------------------------
Daenerys rende door tot ze bij de beek aan kwam die nog geen 5 kilometer van het kamp af lag. Het was, nu nog, een veilig gebied van hun. Maar ze vroeg zich af hoelang dat zo nog zou blijven. Ze bleef een vos en sprong van steen naar steen tot ze op een grote platte rots was. Het zonnetje scheen er vol op dus ze ging erop liggen. haar staart om haar heen gekruld. Ze sloot haar ogen en knorde zacht van de rust. Ze genoot ervan.

Damian had Rabb nauwlettend in de gate gehouden. Maar deze actie had hij niet aan zien komen. Met veel moeite wist hij de alfa uit de beet van Rabb te bevrijden. Hij gaf de wolfsjongen een flinke mep in zijn gezicht en pakte ook een los liggend touw. Hij hielt het stevig vast. Bij nog zo een actie zou de knul een mep met het touw krijgen. Dat kwam wat harder aan. 'Waag dat niet nog eens.' siste hij zacht.