anniek, ruuz en steff orpg

De vrouw knikte bedachtzaam. "Interessant." zei ze slechts hierop. "Dus, heeft u plaatsen waar iemand mogelijk binnen zou kunnen sluipen? Een keuken of schuur bijvoorbeeld?" vroeg ze toen. "En zou ik enkele slaven mogen ondervragen?" ze gebaarde naar een kind dat toevallig net de gang in liep. "Deze jongen bijvoorbeeld."

De schuur kun je kijken maar daar spelen voornamelijk kinderen. Ik vind tor die normaal moetennkunnen groeien. Zgt servio kalm en eerlijk. Da. Ziet hij haar wijzen naar de jongen e. Vraagt of ze hem en andere slaven wat mag vragen en hij knikt. Ga u gang. Zegt hij beleeft e. Met een knikje. Zijn hart begon als een razende te kloppen maar hij bleef van buite. Kalm.

Aan jou de eer om te bepalen wat de jongen gaat zeggen:P

De vrouw knielde bij de jongen neer en gaf hem een aai over zijn bol. Ze glimlachte vriendelijk naar het kind. "Ik ben op zoek naar de geliefde van mijn broer." zei ze met een zachte lieve stem. "Hij is heel verdrietig dat ze weg is en ik wil haar een bericht van hem geven. Heb jij toevallig een mooie jonge vrouw met een witte jurk aan gezien?"

Het jongetje keek naar de vrouw in de mooie jurk en hij keek even naar servio en dan naar de vrouw die vrkegnover een meisje stelde. Er lopen veel meisjes rond maar..niemand met een witre jurk. En de meisjes in de keuken hebben korte jurkjes aan. Zegt hij. Ik ben ook verdrietig ik heb geen mama meer. Zegt hij en hij beet op zijn lip en hij keek de vrouw aan. Servio keek rustig toede jongen had het meisne nog niet gezien.

Ludo liep ergens te vegen en negeerde iedereen, ging gewoon onverstoord verder met zijn werk. Hij luisterde echter wel mee, maar dat zou niemand door hebben.

De vrouw glimlachte naar de jongen. Ze wist dat hij de waarheid sprak. "Bedankt." zei ze kalm. "Er is vast wel een lieve vrouw in huis die voor je kan zorgen." ze kwam weer overeind en keek naar Servio. Ze had het te doen met het kind maar ze kon echt niet ermee thuiskomen, dit kind was geboren om slaaf te zijn. "Zou je me verder rond kunnen leiden?" ze was van plan om nog één willekeurig kind dezelfde vraag te stellen.

Athena zat ademloos onder de vloer. Ze hoorde vaagjes de stemmen en voetstappen door het huis gaan. Haar hart klopte in haar keel. Als ze ontdekt zou worden zou ze een heel groot probleem hebben. Ze nam zich voor te zeggen dat ze naar binnen was geslopen zodat niemand anders in de problemen zou komen.

Servio zijn hart bleef te keer gaan. tuurlijk komt u mee. Sprsk hij beleeft en hij dacht na hoeveel bewaking had ze mee genomen want als athena ondekt werd werd hij mee afgevoert dat wist hij zeker. En hij liet eerst de woon kamer zien en dan de studeer kamer van hem en dan liep hij de keuken in en er stonden 3 vrouwen het eten te maken en 2 kinderen heilpen met de afwas een meisje en de jongen die athena verstopt had. Servio wilde verder lopwn.

De vrouw had in de gang een jongen zien vegen die ze vragen wilde stellen. "Ondervraag die jongen." siste ze tegen een guard. Toen ze in de keuken waren merkte ze dat Servio haast had. Ze glimlachte naar hem en wende zich tot de kinderen. "Hallo" zei ze tegen ze. "Ik ben op zoek naar een hele mooie mevrouw met een witte lange jurk." zei ze tegen de kinderen. "Ze is de geliefde van mijn broer en hij wil haar graag een cadeau geven."

Athena hoorde haar hart tekeer gaan. Ze hoopte dat de kinderen niet voor haar trucjes zouden vallen. Ze was zo bang dat ze niet eens durfde adem te halen.

De bewaker ging naar Servio. Hij bekeek hem uitgebreid en zag zijn spieren. "Vertel mij eens, wat voor werk moet jij hier verrichten." zei hij tegen hem.

Ik laat ze haar ontdekken xD

Het jongetje keek de veouw aan. En hij wist tot die vrouw zich verstopt had maar de keizer wilde haar een cadautje geven. En hij keek naar de tegsl. Jah een meisje onder die tegel. Zegt hij tegen de vrouw. Servio stond versteend.

De vrouw gebaarde naar de andere wachter dat hij moest kijken. Ze aaide het jongetje over zijn bol. "Heel goed." zei ze vriendelijk tegen hem. "Je bent een brave jongen. Dankjewel."

Athena schrok en ze probeerde dieper weg te duiken in het hol maar ze kon geen kant op. Het was slechts een gat.
De bewaker tilde de tegel op en zag haar meteen. "Daar ben je meisje." zei hij met een gemene grijns en hij trok haar het gat uit.
"Laat me los." protesteerde Athena en ze probeerde zich los te wurmen maar ze kon geen kant op. De man was een en al spier.

Een andere bewaker greep Servio bij de klodden. "Hoe is ze hier binnen gekomen?" bulderde hij tegen hem.

Het jongetje glimlachte trots

Servio zagbhet gebeuren en dan greep iemand hem vast. Geen idee....zegt hij zo overtuigent mogelijk maar hij was vang tot het niet zou helpwn. En hij maakte zich geestelijk klaar voor een gevecht. Hij had een mesje aan zijn boven been zitten altijd. Hij keek even naar athena.

Ludo had opgekeken toen de bewaker hem had gevraagd wat voor werk hij altijd deed. Hij haalde zijn schouders op. 'Van alles.' mompelde hij binnensmonds en veegde rustig verder, lette niet meer op de bewaker. Hij veegde verder tot hij bij Servio en de andere bewakers was en zag dat Athena was ontdekt door de bewakers. Hij fronste licht en wou de man eigenlijk neermeppen met zijn bezem, maar besloot het te bewaren tot er echt wat mis ging. Hij wou niet de aanstichter van chaos zijn, hoewel hij dat normaal wel altijd was. Voor nu leek het hem gewoon wijzer zich in te houden.

De vrouw liep naar Athena toe en zette een mes op haar keel. "Hoe ben je hier binnen gekomen?" vroeg ze kil.
"Ik zag de koets en ben door de achterdeur binnengeglipt.. Ik dacht dat niemand me had gezien.. Blijkbaar wel. Het spijt me maar ik hield het geen dag langer uit." vertelde Athena. Ze had hier goed over nagedacht. Zo bleef iedereen veilig.

De wachter minderde greep op Servio toen de vrouw langzaam knikte. Servio had een hoge naam die ze niet zomaar in diskrediet wilde brengen. "Mijn excuses. Als u het niet erg vind neem ik haar mee."

Door de gebeurtenissen in de keuken was de wachter afgeleid. Hij wist dat ze gevonden hadden waar ze voor kwamen en Ludo was een stuk minder interessant dan Athena.

Servio knikte en keek naar athena hij vond het erg...hij wilde haar beschermen maar dat ging niet hij moest ook aan de andere slaven. Het geeft niet ik begrijp het. Zegt hij rustig en beheerst maar dan merkt hij ook zijn kans. Ik neem aan tot ik een vergoeding krijg hier voor...ik kan hier niks aan doen en ineens word ik beschuldig door je bewakers. Zegt hij en hij keek de veouw aan ze was dan het nichtje van de keizer maar hij stond in zijn recht en hij liep dichter bij.

De vrouw keek naar Servio en dacht na. "Daar valt over te spreken." zei ze kalm. "Wat dacht u ervan langs te komen bij het paleis, dan kan u het regelen met de keizer zelf." zei de vrouw. Ze hield vanuit haar ooghoeken Athena in de gaten.

Athena was bang, ze wist dat ze gestraft zou worden hiervoor. Ze probeerde zich nog steeds los te wurmen maar tevergeefs. De wachter prikte en mes in haar zij. "Nog één beweging." mompelde hij in haar oor. Athena slikte. Ze keek vluchtig de ruimte rond maar ze zag geen mogelijkheid tot een succesvolle ontsnapping.

Oke deze uitnodeging neem ik aan. Wilt u tot ik nu mee kom of vansvond of morgen. Ovee morgen kan ik niet dan zijn er gladiator gevechten en daar moet ik bij zijn. Zegt servio hoffelijk. Hij wist hoe hij het spelletje moets spelen van de rijke. En hij keek even naar athena. En dan naar de vrouw. Het spijt me ik wist niet tot de kinderen vreemden helpen. Ik zal betee op ze letten. Zegt hij tegen haar. Hij hoopte tot athena hem vedgaf later. En hij moest kijken of hij ludo kon mee nemen als slaaf.

"Vanavond bent u welkom. Ik zal een diner regelen met keizer." zei de vrouw. "Als u mij nu wilt excuseren, er moet nog het een en ander afgehandeld worden als u begrijpt wat ik bedoel." ze gebaarde naar Athena. Ze knikte naar de wachters dat ze haar vast naar de koets moesten brengen. Athena sputterde kwaad tegen. "LAAT ME LOS! STINKENDE BASTAARD!" schreeuwde ze naar de wachter.

De vrouw knikte naar Servio. "Ik zie u vanavond bij het diner."

Servio knikte. Ik begrijp het. Zegt hij tegen de veuw en hij boog lichtes voor haar. Tot vanavond. Zegt hij dan en hij keek naar athena die af gevoert werd en da. Gaat de vroue ook weg en hij bleef even staan. Dat scheelde niet veel maar athena zat wel in de problemen en dat wss zijn schuld. En hij liep naar ludo toe. Jij gaat vanavond mee naar het paleis. Zegt hij tegen hem.

Het leuke was, Ludo had ongezien vloeibare zeep op de grond gegooid en dat met de bezem in de vloer gesmeerd. Dat was nu even zijn manier van wraak, de wachters laten uitglijden. Misschien kon Athena dan ook wegkomen. Het zou geen prettige val worden, maar dan had hij in ieder geval iets om triomfantelijk over te zijn en had Athena een kans om te ontsnappen.

Drie wachters en de vrouw wisten zich staande te houden in de gang. De wachter de Athena gegrepen had wie nog steeds wilde tegensputterde gleed uit en viel vol op zijn gezicht. Hij verminderde greep en Athena glipte los en rende de gang uit. Ze viel een keer over de zeep maar ze was snel en krabbelde overeind en ze opende raam en klom naar buiten. De vrouw stuurde woest de bewakers ieder een kant uit en ze ging Athena achterna. Ze viel uit en belandde op de bewaker. Woedend krabbelde ze overeind en vervolgde ze haar tocht.
Athena was het raam uitgeklommen en wilde wegrennen toen twee sterke armen haar grepen. Ze slaakte een kwade schreeuw en probeerde zichzelf te bevrijden. Het was een goede actie van Ludo. Maar ze had de verkeerde gang gekozen.
De vrouw zag dat Athena weer gevangen was en ze kalmeerde zichzelf ze keek naar Servio. "Zeg je slaven in het vervolg minder zeep te gebruiken. Het is belachelijk glad hier. Tot vanavond" zei ze gladjes en ze verdween.
Athena werd in de koets gegooid en naar het paleis gebracht.

Servio keek toe hoe het gebeurde e. Wist tor hij voor nu niks kon doen en hij knikte enkel. Toen ze weg wsren draaide hij zich om naar ludo. Was dat nodig met die zeep we konden niks doen ze kwam hier niet weg. Sist hij tegen hem en hij kalmeerde weer wat. Sorry....we verzinnen wel wat...je gaat mee vanavond maar houd je in tot mijn teken. Zegr hij enkel tegen ludo. En hij keek weg hij zou de keizer dode. Het was nu of nooit.

Ludo vond het hilarisch. Ondanks dat Athena niet weg had kunnen komen en dat Servio waarschijnlijk kwaad was, vond hij het leuk om te zien hoe de wachter uitgleed en bijna niet meer overeind kwam. Hij keerde zich weg van iedereen en bemoeide zich verder nergens mee, tot de mensen weg waren en Servio hem kwaad aankeek. 'Wie zegt dat ik dat heb gedaan?' vroeg de roodharige nonchalant en leunde wat op zijn bezem. Hij keek Servio aan terwijl hij sprak en knikte. 'Begrepen.' mompelde hij met een zucht.

Eenmaal bij het paleis aangekomen werd Athena voor de voeten van de keizer gegooid. Haar hart ging als een bezetene tekeer. Ze wilde niet weten wat hij zou doen. Ze was doodsbang.
"Ik heb haar gevonden." zei de vrouw met een lichte buiging. "Vanavond komt de man waarbij ze verstopt was eten als excuses voor de inval. Maar let op. één van de slaven probeerde haar te laten ontsnappen door de vloer in te zepen. Hierdoor twijfel ik of ze te vertrouwen zijn." vertelde ze.

Servio keek ludo aan. En hij zuchte hij zat nu toch al in de problemen. Goed beloof me tot je niks stoms doet en je gewoon eve. Doet wst ik zeg en als het teken daar is mag je doen wat je wilt. Behalve de keizer..sist hij zachtjes en hijnliep weg van ludo die dacht zeker tor hij stom was met die zeep hij wist wel beter en hij gaf de bewakers opdracht als hij vanavond weg ging met de slaven in groepjes weg te vluchten want het gjng gebeuren plan B.

De keizer keek neernop athena met een ijzige kille blik die hij nog nietnop hasr geworpen had. En hij keek zijn nichtje aan. Ik zal de bewaking vragen ze in de gsten te houden. Zegt hij regen haar. En dan kijkt hij naar athena. En wat jou betreft jou laat ik manieren bij brengen en hij knipte met zijn vingers en een soldaat kwam. Leer haar een lesje. Mar niet in het gezichtnof armen en benen de rest maakt niet uit zegt hij.

Moet nu eve. Weg rond 12 uur er weer even

De soldaat knikte en hij trok Athena aan haar haren mee naar het midden van de troonzaal. Hij schuurde de kleding van haar lijf en pakte de zweep. Met haarde slagen knalde hij de zweep op haar rug.

Alle spieren in het lijf van Athena verkrampte met elke slag. De helse pijn was onbeschrijfbaar. De eerste paar slagen hield ze zich groot maar bij de 4e jammerde ze het uit, desondanks ze weigerde te smeken of hij zou stoppen. Dat plezier gunde ze hem niet. Twintig slagen op de rug. Toen ze dacht dat het voorbij was en ze probeerde weg te rollen kreeg ze er nog één op haar buik. Ze maakte zichzelf klein en bleef snikkend op de grond liggen.