The Wheel Of Time

Arianna keek kwaad naar Raven. 'Ja goh wat wil je dat ik doe meneer? Jij hebt een dolk bij mijn keel.' zei ze spottend. Ze dacht na, moest ze een waterstraal op de paarden afsturen of ging ze dan dood? 'Waarom dood je me dan niet gelijk?'


Gabe keek zwijgend toe, niet wetend hoe hij moest reageren.

neah zag hoe verbaast allen was en glimlachte naar hem en liet zijn tas vallen en omhelse allen ook, wat ben jij groot geworden zeg, zegt hij dan tegen hem als hij hem los laat en hij gaat met een hand dooor de haren van allen. ik heb jou ook gemist dondersteen, zegt hij wat plagent tegen hem en hij keek naar gabe, sorry mijn naam is neah...ik ben een oom van allen..ik ben eigeljk maar bijna 4 jaar ouder dan hem maar toch een oom, zegt hij dan met een grijns. maar dan word hij sireus, wat doen jullie in dit bos...ik heb gehoort tot het vol zit met soldaten. antwoord hij.

rat grijnsde toen hij de sigaret op de grond zag liggen. heb jij even pech zegt hij tegen alvaro en hij grinnikte kort maar wat na die zin volgt en de gedachten in alvaro´s hoofd wis hij meteen wat hij wilde en hij zerzette zich maar hij kon nu niksbeginnen en hij voelde alvaro boven zich en niet veel later de sigret die hij in zijn nek uit duwde, en hij schreeuwde kort van de pijn. als mijn krachten weer vanouts zijn, kan jij je vast houden, zegt hij dan vel tegen hem

Allen was op het moment té blij voor woorden, kon even helemaal niks uitbrengen. Hij had hem zo gemist. Neah, zijn oom die haast voelde als een broer. Hij keek Neah met een waterige glimlach aan toen hij hem losliet. 'Ik herkende je bijna niet.' zei hij en lachtte zachtjes uit blijdschap toen Neah zijn haar door de war bracht. Zijn glimlach verviel toen toch door dat Neah van ze vroeg. 'Nou, we zijn op de vlucht met de andere geleiders. Dat niet alleen eigenlijk. We hopem Shai'tan uit te schakelen als we sterk genoeg zijn.' vertelde hij. Hij vertrouwde hem met heel zijn hart, daarom vertelde hij het.

'Ja ja, tot die tijd hebben we je inmiddrls afgemaakt.' zei Alvaro.kort en smeet zijn sigaret weg die nu uit was. Hij gaapte even en stond op om.weer verder te gaan. Hij wierp Rat over zijn schouder, ookal was hij al wakker.en begon te lopen.

neah vond het best grappig hoe naief zijn neefje was over mensen die je dacht te kennen omdat ze familie waren, maar niet alleen vrienden veranderen familie ook, en hij glimlachte nog steeds naar hem en zag de vrolijk heid, anders ik jouw wel niet je betn echt gegroeit zinds de laatste keer, zegt hij dan weer. dat is niet mis allen iederen soldaat zoekt jullie....kunnen jullie goed samen werken en jullie krachten al beheersen vraagt hij dan bezorgt en hoopvol, want als dat is makken jullie zeker een kans tegen die tiran. speelt hij het spelletje mee,

rat hoorde zijn woorden en voelde een rilling op komen hij ging zijch echt niet af laten maken. en hij begon zich te verzetten ten alvaro hem op tilde. zet me neer stomme idiote meeloper. snauwt hij er tussen door en hij trapte met zijn voeten en probeerde zijn handen los te krijgen.

Allen keek Neah aan toen hij sprak, glimlachte toen hij zei dat hij veel gegroeid was. Dat klopte ook. Hij was ongeveer 12 toen hij vertrok en zijn eigen leventje ging leiden. Hij hoorde wat hij allemaal vroeg. 'Het begint al te komen. Maar we moeten zeker nog trainen qua krachten.' vertelde hij rustig maar op een zachte toon, zodat afluisteraars het niet zouden horen.

'Nou, nou, nou. Zeg je dat tegen de persoon die je draagt? Ik wil je ook best meeslepen hoor. Word je wel opengehaalt door steentjes en takjes en zo maar als je dat liever hebt.' zei Alvaro plagend terwijl hij niet lette op zijn verzet.

neah luisterde weer naar allen en hij knikte begrijpelijk, oke het is dus toch al iets...maar ik denk tot we beter verder kunnen lopen ik zag net soldate in de buurt zegt hij dan tegen allen en gabe, en hij keek even vluchtig rond. dit was perfekt ze geloofde hem onheroepelijk.

rat hoorde de woorden van alvaro en hij draaide met zijn ogen en hij blees stapen zijn handen kon hij niet gebruiken maar zijn tanden wel..jammer geneog kwam hij niet aan de oren van hem anders hat hij er zo hart in gebeten tot hij een stuk er af had gebeten en hij grijnsde en keek dan naar de arm en zonder aarzelen zette hij met volle kracht zijn tanden in de arm van alvaro XD

Allen knikte maar keek toen even naar Gabe en weer terug. 'Neah, kun je ons ernaar toe leiden? We missen iemand en ik vermoed zo dat de soldaten hem hebben.' zei hij toen. Het was gekkenwerk maar ze moesten hem toch vinden? Bovendien konden de soldaten vast geen geleider en twee goede vechters aan.

Alvaro schold hardop toen Rat in zijn arm beet en liet hem vallen. Hij greep.naar zijn pijnlijke arm, merkte dat het bloedde. 'Jij vuile rat...' siste hij zachtjes.

James had een paar uur geslapen maar was nu weer wakker en liep vastberaden naar de stallen. Hij moest zichzelf nu wel bewijzen nadat hij zoveel blunders in een korte periode had gemaakt. Snel zadelde hij een paard op en reed richting het bos.

Kyara zat stilletjes voor zich uit te staren, in gedachten verzonken.

neah keek het 2 tal bezorgt aan, tuurlijk kan ik dat, maar eerst zeg ik jullie dit zij hadden geen gevangenen bij. ze vroegen of ik geleiders had gezien, dat wel maar ik zei tot ik niks had gezien en gelukkig lieten ze me verder metrust, zegt neal. willen jullie er nog heen dan breng ik jullie wel antwoord hij

rat viel op de grond en spuugde het bloed tromvol uit. ha eigen schult dikken bult, zegt hij dan vijandig

God, dit wordt pijnlijk xD
Allen neemt alles wat hij zegt aan voor zoete koek.
Nooit iemand teveel vertrouwen, Al~
---

'Oh.' zei Allen toen hij hoorde dat er geen gevangenen bij de soldaten waren. 'Echt niet? Laat dan maar zitten. Ik en Gabe zoeken wel verder.' zei hij tegen hem. Waar kon Rat zich nou bevinden? Hij hoopte zo dat hij niet bij Alvaro of Lyra was.

Alvaro wreef even over zijn arm en keek enigszins geirriteerd naar Rat. 'Het is dat ik je nog niet mag vermoorden anders had ik allang je kop eraf gerukt.'

Haha Jah garem

Neah keek allen aan en hij knikte. Oke maar wanneer zie ik je weer ik had gehoopt nog even met je te kunnen bij praten na al die jaren. Zegt hij tegen hem en hij keek hem vragend en ook hoopvol aan. Hij wilde eigenlijk meer informatie hebben. En hun in de gaten houden natuurlijk. Ik kan mee helpen zoeken als jij en jou vriend er geen problemen mee hebben zegt hij dan

Rat kwam overeind en zei op een rebels en uitdagende manier net wie een klein kind. Nanananana. Maar hij voelde zelf ook wel de pijn maar dat kon hem niks schelen hij had al op stang gekaagt en dat niet alleen ook de rit naar kasteel vertraagt er door

Allen keek naar Gabe toen Neah die vraag stelde. 'Wat vind jij, Gabe? Wil je dat hij ons helpt?' Hij kon nu niet in zijn eentje gaan beslissen. Daarbij moest Gabe echt wel meebeslissen. Als hij het niet wou hebben, dan zou Allen zich daarop aanpassen.

Alvaro stond op, greep Rat bij zijn shirt en wierp hem tegen de grond. 'Nu is het wel genoeg.' zei hij in een relatief rustige toon en bond Rat's enkels ook aan elkaar. 'Zo, probeer nu maar eens vervelend te doen.'

Raven grinnikte. 'Omdat mijn vader jullie levend wilt hebben. Daarom.' zei hij rustig. Hij leidde Arianne naar zijn paard en begon het dier met 1 hand los te maken.

Neah wachte geduldig af op het antwoord van de jonge die gabe bleek te heten. En hij hoopte stiekem tot hij het goed vond maar als hij het niet goed vond zorgde hij wel voor tot hij er anders bij kon komen.

Rat werd tegen de grond geworpen en merkte tot de jongen ineens niet meer zo luchtig deed en zijn enkels werden gebonde en daar baalde hij wel van maar toen de jongen dat zij grijnsde hij naar alvaro en hij spuugde in zijn gezicht. Is dat vervelend genoeg. Vraagt hij dan. Hij voelde zich steeds beter omdat hij en alvaro de enige echt in de buurt waren en hij geen last had van de andere gedachtens

'Aha' zei Arianna, en ze besloot het er maar op te wagen, ze schoot een harde waterstraal op het paard af, die natuurlijk ontzettend schrok en wegliep. xd! Ondertussen wist ze niet goed of ze zich los kon rukken, omdat ze niet dood wou gaan door die dolk/hetzwaard.


Gabe keek bedenkelijk, hij kende hem helemaal niet, maar Allen scheen hem 100% te vertrouwen. 'Het word al donkerder' zei hij toen. Hij zuchtte en keek naar Allen. 'Ik vraag me af of we hem nog vinden, en de rest vraagt zich vast ook af waar we blijven.. Ik weet niet wat verstandiger is, in het donker zoeken als er ook steeds meer gevaarlijke beesten in het woud komen.. Of teruggaan, maar dan weten we niet waar Rat is. Tenzij die al terug is.'

Raven gromde kwaad toen zijn paard ervandoor ging. Hij kneep Arianne hard in haar arm. "nu heb je het gedaan." Siste hij. Ni het paard weg was moesten ze het hele eind lopen. "bereid je voor op een lange en zwaar begaanbare weg naar het kasteel." Siste hij terwijl hij haar ruw mee sleurde richting het kasteel.

Arianna rolde met haar ogen. 'Ben je zo lui dan?' vroeg ze geïrriteerd en ze liep mee. ''He ik kan zelf lopen, je hoeft me niet mee te sleuren, dat kost je alleen maar meer energie.' Ze grijnsde. 'En kennelijk heb je die niet want je ziet er niet echt uit alsof je veel slaapt'

Raven grinnikte. "ik ben niet lui. Het is alleen maar meer dan 10 kiloneter hiervandaan. Hij grijnsde maar zijn blik werd serieus en kwaad toen arianne over het slaapgebrek begon. Dat waren zijn problemen, nietvdie van haar. En zodra hij haar bij zijn vader af zou peveren zou het slapen hem een stuk veter vergaan.

Arianna keek hem aan. 'Zei je nou trouwens dat het je vader was? Wow dan heb je ook niet echte een leuke jeugd gehad of wel?' zei ze schamper. 'Kom kindje dan gaan we lekker mensen vermoorden, zodat je nooit meer weet wat goed en kwaad is.' ze deed een lage stem na.

Allen knikte en keek even bedenkelijk naar een boom, in gedachten. 'Als we hem nu niet vinden is hij morgen vast verder weg. Maar als we niet terug gaan zullen ze zich zorgen maken en gaan zoeken en dan verliezen we helemaal elkaars spoor. Misschien moeten we met z'n allen gewoon op pad gaan en Rat proberen te vinden. De soldaten weten onze locatie vast en zeker door James dus het zal niet lang duren voor hun legers ons kamp vinden. We moeten ons best doen ze te ontwijken want op dit moment kunnen we ze nog niet aan. Het i een vervelende situatie maar ik denk dat we gewoon door moeten gaan, ookal is het straks donker. Wat licht en vuur en de beesten doen ons niks. Bovendien denk ik dat de soldaten verwachten dat we overdag reizen dus 's avonds reizen heeft daarmee ook zijn voordeel. Maar ik weet het niet, we moeten dit met de rest bespreken.'

Alvaro hield zijn droge uitdrukking vast en veegde het spuug van zijn gezicht. Hij spuugde terug naar Rat. 'Spuug jij? Dan spuug ik ook.' zei hij op een ietwat kinderachtige manier.

Gabe knikte. 'En misschien is Rat ondertussen wel terug, we gaan gewoon naar de rest en dan overleggen.' zei hij.


Haha ik zie die hele scene met Rat en Alvaro voor me hahaha

Kyara keek de grot rond en besefte plotseling dat er bijna niemand meer van ze over was. David, Hope en Hugo waren hier, Dahlia was net naar buiten gegaan. Rat was weg maar Gare en Allen waren naar hem op zoek.Verder was ook Arianna spoorloos verdwenen. Ze beet op haar lip en stond op. Zonder dat ze het door hadden gehad waren ze opgesplitst en er waren waarschijnlijk overal soldaten naar hun op zoek. "Dit is slecht" mompelde ze terwijl ze haar pijl en boog pakte en in de deuropening van de grot ging zitten.

Allen knikte opnieuw en keek even naar Neah. 'Kom je met ons mee of reis je weer verder?' vroeg hij aan hem, hoopte ergens dat hij ze wou helpen. Ze hadden zeker wel wat versterking nodig.

---
Lolz, Al is eigenlijk ook veel te droog x]

Raven gaf Arianne een harde mep tegen haar achterhoofd. "je houd je kop over mijn vader." Siste hij vel

Dahlia genoot van de bron.



Ben op stage en op mob dus ik reageer zo nu en dan

rat keek alvaro aan en veegde het spuug met zijn ellenboog weg, je vroeg er ook om, mompelt rat zachtjes en je zag hem na denken en hij bleef proberen zijn handen los te krijgen wat niet wou lukken, en hij ademde diep in en uit hij moest het proberen en hij probeerde weer de geest van alvaro aan te vallen.

neah keek het 2 tal aan en knikte en hij deed alsof hij half luisterde maar eigelijk luisterde hij heel erg aandachtig. dat lijkt mij ook het besten zegt hij dan eerlijk.