Dragonflight [Freek en Anniek]

Riven begon zich een beetje ongemakkelijk te voelen maar sloot dat buiten. "Na het eten nodigen we hem uit om een drankje met ons te doen. Het komt wel goed. Het is rustig, het moet lukken." zei ze tegen hem. Op dat moment kwam de waard met twee maaltijden en zette die voor ze neer. "Smakelijk." zei hij.

James kikte naar Riven dat hij het begreep, en wreef in zijn handen toen het eten er was, hij had al in lange tijd geen echte maaltijd meer gehad, hij keek naar Riven en zei "eetsmakelijk" en begon rustig te eten

Riven besefte nu pas hoeveel honger ze eigenlijk had. "Smakelijk." zei ze en ze begon te eten. Af en toe keek ze even naar James. Zich afvragend hoe het kwam dat dat moment van oogcontact zoveel invloed op haar had gehad.

James zat te smullen en merkte dat Riven naar hem keek, hij slikte zijn eten door , nam een slok (van wat ze ook aan het drinken zijn xD) en vroeg vriendelijk "is er iets...zit er iets op mn gezicht?"

Riven schudde snel haar hoofd. "nee tuurlijk niet, ik keek gewoon." zei ze en ze stopte snel nog een hap in haar mond.

James keek haar verbaast aan "....owkee?....." hij keek even naar de waard, en toen weer terug, hij schraapte zijn keel em vroeg toen "hebben we al een idee wat we de waard precies gaan praten...als hij dronken is?" vroeg hij

"Wat hij weet over de oorlog, rebellen. Misschien kunnen we beginnen met vragen wat er in het dorp gebeurt is. Wat er valt niet te ontkennen dat hier iets vreemds aan de hand is." zei Riven bedachtzaam.

James knikte "dat is waar...het is inderdaad overduidelijk dat hier iets gebeurt is...het is een goed begin om daar achter te komen" zei jij. hij dacht even na "zal ik hem anders even vragen of hij hier heen komt, misschien hoeven we hem voor die vraag niet dronken te maken" zei hij

"Klopt, maar ik ben een beetje bang dat hij als het geen gepaste vraag is ons eruit zet en dan zijn we verder van huis.." zei Riven tegen hem. "Of denk jij daar anders over?"

James dacht na "als we het normaal vragen en duidelijk maken dat we geen kwaad in de zin hebben, zou het met die vraag moeten lukken zonder drank...en anders dan gieten we hem zo vol dat hij het weer vergeten is dat we het ooit gevraagd hebben" zei hij lachend

"Oke, je hebt gelijk." zei Riven toen. Ze keek naar de waard die druk met een klant aan het praten was. "Ik kan echt totaal geen inschatting van hem maken, weet je dat?"

James knikte "ja het is een rare man...." zei hij, en hij nam een slok en nog een hap, "zullen we wachten tot we ons eten op hebben...ik heb eigenlijk best trek en heb in lange tijd niet zo ...normaal gegeten...ik denk dat ik straks nog wat neem" voegde hij eraan toe "wat jij?"

Riven dacht na. "Mijn maag is helemaal niet meer zoveel eten gewend." zei ze toen. "Het is echt heerlijk, zo'n normale maaltijd maar ik kan gewoon niet meer. Ik zit echt propvol." gaf ze toe.

James glimlachte, "oke, dat kan ik wel begrijpen" zei hij, terwijl hij de waard wenkte. "Mag ik nog een bord....en nog wat van dit" zei hij terwijl hij zijn beker omhoog deed. Hij keek naar riven en fluisterde "wil je het nu vragen of later pas?"

"Nu is denk ik wel goed." zei Riven en ze keek naar de waard. "Ik en mijn vriend vroegen ons af, hoe komt het dat iedereen zo somber en stil is hier? Wat is er gebeurt?" vroeg ze toen

Wie doet de waard?
-----------
James nam dankbaar en vrolijk het eten aan en begon het snel op te eten, toen riven haar vraag stelde knikte hij een paar keer, en nam toen een slok.

Doe ik wel, of je moest een geweldig idee ervoor hebben, dan moet je het maar roepen!
----

De waard keek van Riven naar James en ging bij ze zitten. "Nou, dat is een lang verhaal.. De mensen voelen zich bang, verloren en onderdrukt." zei hij op een zachte toon.
Riven keek naar de waard en dacht na. "Hoe komt dat dan?"
"Wat denk je meisje? Door de soldaten van de koning die hier de boel schoongeveegd hebben. Deze mensen hebben letterlijk alles verloren.. Alle hoop."

Nee ik heb niet echt ideeën daar over XD
------------------

James keek de waard aan, "zijn die soldaten nog hier?" Vroeg hij zachtjes, hij nam een hap, slikte en zei toen "en waarom doen de mensen niks, of iemand...krijgen jullie geen hulp!?" James verhefde zijn stem, maar liet die snel weer dalen, en fluisterde toen "Kregen jullie geen hulp?"

'Ja, de soldaten zijn weg. Deze mensen vormden geen gevaar meer. Ze hebben niks meer om voor te vechten." zei de waard zacht. Riven keek naar James en weer naar de waard. Dat kon ze bijna niet geloven, er moest toch nog wel iets zijn? Als ze met James iets in deze mensen los konden maken, dan zouden ze misschien bereid zijn ze te helpen en niemand die het zou merken.

James dacht na en keek even bedachtzaam naar riven en zei toen "En wat nou als we de dorpelingen een doel geven...een kans?" Vroeg james aan de waard

De man haalde zijn schouders op. "Dat zou ik niet weten jongen. Ik denk dat je van bijzonder goede afkomst moet zijn wil je deze mensen weer een beetje leven inblazen. Maar wie ben ik? Waarom probeer je het niet gewoon?" zei hij toen. "Als jullie het niet erg vinden, ik moet weer verder." zei de waard toen en hij stond op en liep weg.

Riven knikte langzaam. Natuurlijk zouden ze het proberen. Daarvoor waren ze hier. Ze probeerde al ideeën op te doen om deze mensen te motiveren. Maar ze vond het moeilijk. Ze zouden een soort toespraak kunnen houden, maar dan moest er wel verdomd veel power in zitten. "Heb jij een idee?" vroeg ze toen aan James.

James dacht na "we kunnen ze een een doel geven' zei hij en hij voegde er met wat twijfel aan toe "we kunnen ze beloven, dat wij ze hun terug geven wat de koning ze heeft afgenomen...maar dat is wel een zware belofte." Hij keek naar riven "heb jij nog een idee.?" Vroeg hij.

Riven dacht na. "We kunnen ze niet alles teruggeven wat ze verloren hebben." zei ze toen tegen hem. "Maar we kunnen ze wel iets nieuws geven. Een nieuwe kans. Ik bedoel.. Wat is hun leven nu nog waard? We kunnen ze zeggen dat als ze vechten ze weer opnieuw kunnen beginnen, vrij kunnen zijn."

James knikte, "dat is een goed idee" zei hij, en hij goot zijn drinken achterover en ging op de tafel staan "mensen, ik heb gehoord dat de koning niet erg aardig voor u is geweest" riep hij, een paar mensen keken om en keken hem aan, ergens hoorde hij wat toestemmend gegrom, hij keek even naar riven "wat zouden jullie ervan vinden, als wij jullie een nieuwe kans zouden geven" hij zweeg even, nu kwam er meer, en luider toestemmend gegrom, met af en toe een zachte juich erbij en iemand riep "en hoe wil je dat dan doen, voor iedereen eten, drinken en een huis kopen" de man lachte luid, een paar lachte mee "james keek even hulpeloos naar Riven en fluisterde "een beetje hulp graag"

Riven klom ook op de tafel en ging naast James aan. Ze keek hem bemoedigend aan, hij had een hele goede start gemaakt. Hij had ieders aandacht. Dat was een goed begin. "Luister, we weten dat er veel van jullie is afgenomen. Dat jullie veel verloren en geleden hebben. Dat de koning jullie vrijheid afgepakt heeft. Daar had hij het recht niet toe. Wij zijn geschrokken van de sfeer hier, het is duidelijk dat jullie het ongelofelijk zwaar hebben gehad. Maar dit hoeven jullie niet te pikken! Dit hoeven jullie niet voor lief te nemen! Samen zijn we sterk! Als we samen met alle andere in dit land in opstand komen zijn we sterker dan de koning! We moeten vechten om terug te nemen wat ons toebehoord! Om van ons lans weer een vrij land te maken!"