Rome (freek&feniks)

Je moet leren met elk wapen om te kunnen gaan. Legt emilio uit en hij bleef aen aan kijken. Een slaaf kan zich niet vrij werken. Een gladiator wel. Legt hij hem uit. Ik zal je helpen waar ik kan tot i  de arena. Fluistert hij en hij knikt langzaam maar dan zakt hij onder uit. Net om het moment tot de koets stopte bij het huis.

Aen schrok, gooide de deur open en stapte uit, toen draaide hij zich om, tilde emilio uit de wagen en riep "Help!, help! De meester is gewond" snel kwamen er meerdere mensen helpen om emilio naar binnen te dragen, hij werd overgenomen door personeel. Aen keek hem even na en liep toen naar het trainings gebied, hij pakte een groot 2 handig zwaard en begon met oefenen als ik hier levend uit wil komen moet ik elk wapen goed beheersen, de 3 tand heb ik al onder de knie...nu de rest nog dacht Aen, en hij trainde door tot het avond eten.

Emilio werd mee genomen en zijn moeder en nog een andere slaaf verzorgde zijn wond en verbonden zijn wond. Na een paar uur werd hij wakker toen het avond eten werd geserveerd. Hij had even met zijn moeder gepraat en uit eindelijk mocht hij uit bed met wat hulp daar ging hij buiten op de veranda zitten en hij had andere makkelijkere kleren aan. Wil je aen halen pas als die klaar is met eten vraagt hij. Terwijl hij zelf van zijn thee dronk die hem neer was gezet.

Toen Aen klaar was met eten kwam er een slaaf naar m toe "Emilio vraagt naar je" zei hij, Aen stond op en liep naar de veranda waar emilio zat "u vroeg naar mij, meester?" Zei hij met een lichte buiging

Emilio keek op toen hij aen hoorde. Jah ik wilde je bedanken voor je hulp vandaag. Zegt hij tegen hem. Hij had gehoort tot aen meteen in actie was gekomen bij de aanval wat hij ook gezien had. Maar ook tot hij alarm had geslagen toen hij nok out ging. Heb je nog wensen af gezien van de wraak op je vader. Zeg hij langzaam wetent tot hii dat graag wou.

Aen lachte "in leven blijven..maar daar naast kan ik nu moet zo snel iets bedenken..Misschien weet u iets"


----------
Ik heb zo een wedstrijd dus ik kan een tijdje net reageren

Emilio glimlacht. In leven blijven moet je zelf doen naast de training die we je hier beiden. Zeht hij en hij nipte weer wat van zijn thee. Je mag er over na denken en ik hoor wel als je iets weet. Zegt hij en hij keek de jongen aan hij vond hem aardig en soort vriend die die nooit gehad had. En sommige dingen hadden ze gemeen. Nog maals bedankt. Zeg hij tegen hem en hij nam de laatste slok thee en hij stond nog wat moeizaam op en toen hij zich om draade zakte wat van zijn toga omlaag waardoor een brandmerk zichtbaar werd. Eeen zwaard met daarop een wolvenkop gespit het teken van spartacus. 
--------

Oke veel succes

Aen zag het merk en schrok "Eeemh...Emilio .. wat is dat op je rug.  . Ik zou je toga maar snel omhoog doen"zei hij  zacht maar hoorbaar

emilio verstijfde toen aen zijn eerste zin zei hij had niet gemerkt tot zijn toga was afgezakt, maar als zijn zin vervolgt vermand hij zich en trekt hij zijn toga op en keek hij om zijn schouder heen naar aen. doe net of je dat nooit gezien hebt...en praat er nooit meer over. zegt hij zachtjes terug. hij wilde het aen best vertellen maar hij wist niet of hij dat geheim aan kon en de gavaren die er bij hoorde.

Aen knikte "ik beloof het" zei hij,  hij maakte een kleine buiging en liep toen weer naar het trainings veld,  pakte een 2 handige hamer op en begon te oefenen.

emilio keek aen na toen die weg liep en hij liet zijn hoofd hangen. hij vond het erg tot hij dit geheim met niemand mocht delen van zijn ouders. niemand mocht weten tot hij de zoon was van de gene die rome ten val had proberen te brengen de gene die allen slaven vrij probeerde te krijgen. hij was niemand minder dan de zoon of spartacus. hij liep nu zelf ook weg niet naar binnen waar hij eigelijk moest rusten maar naar de stallen waar hij een paard begon te zadelen.

Aen keek emilio na, waarom is hij een paard aan het opzadelen
Aen liep naar Emilio toe "meester, meester" zei hij, en toen hij uit luister afstand van de andere slaven was fluisterde hij "Emilio, wat gaan je doen, waarom ben je dat paard aan het opzadelen?"

emilio keek niet op toen hij aen hoorde.en ging door met het op zadelen. ik...ik moet even kunnen denken..zegt hij wat twijfel achtig. waarom vertelde hij dit aen eigelijk, het was te gevaarlijk voor hem en hij wilde de jongen niet nog meer in gevaar brengen.het is hier te druk dat weet je zelf ook aen. zegt hij en dan stijgt hij met wat moeite op zijn paard en hij keek naar aen iets wat hij beter niet had kunnen doen. wil je mee. vraagt hij dan voor hij er erg in heeft

Aen dacht even na "ja, omdat ik het niet toelaat om u in uw eentje nu weg te laten gaan"

Emilio glimlachte daar om. Zadel een paard dan gaan we. Zegt hij tegen hem. En hij reed al naar de zij uit gang en daar bleef hij staan. Misschien kon hij het ean dadelijk och vertellen. Hij wilde met iemand er over hebben en niet met zijn moeder. Dat zou hem opluchten en misschien kreeg hij wel een echte vriend.

Aen was net klaar met het opzadelen van een paard, steeg op en reed naar Emilio, "waar was je van plan heen te gaan?" vroeg hij

Emilio keek aen aan. Volg me maar het is niet heel ver maar wel een stuk rustiger dan hier. Zegt hij en hij geeft het paard de sporen e. Die begint meteen te lopen n emilio rijd snel door om niet zo erg op te vallen. Na een stuk goed dokr te hebben gereden bleef hij staan bij een weiland

Aen reed achter emilio aan, toen ze bij het weiland aan kwamen keek hij rond "wat is het hier mooi...zo rustig ook"

Jah he. Hier kom ik vaak als ik alleen wil zijn. Mijn moeder weet deze plek alleen. Zegt hij e. Hij steeg langzaam af. Hij liep wat verder en ging gewoo. Zitten in het gras. Mag ik je wat vragen. Niet als je meester....maar als een vriend. Vraagt hij dan zachtjes

Aen ging naast hem zitten en zei een beetje aarzelend "eeh, natuurlijk mag dat, wat wil je vragen ?"

Emilio keek aen dankbaar aan. Wil jij gladiator zijn om weer vrij te worden.....of hoe denk je er over. Vraagt hij.

Aen keek naar Emilio, "nou...ik weet geen andere manier om mijn vrijheid terug te krijgen" zei hij

Ik...ik wil allen slaven hun vrijheid terug geven. Zegt hij tegen ean en hij kijkt hem vast beraden aan. En niet door in een arena te vechten maar daar buiten. Wil...wil jij dat ook.  Vraag hij dan he was gevaarlijk maar slaaf zijn was niet gevaarlijker

Aen keek emilio aan "als het mogelijk zou zijn om slaven buiten de arena om hun vrijheid terug te kunnen geven, zou ik daar zeker aan mee helpen"

Emilio knikte. Een echte weg is het niet. Maar ik ga proberen een te maken ik ga vechten voor de vrijheid van slaven. Zoals mijn vader ooit deed. Zegt hij langzaam. Ik zorg er voor...dat beloof ik jou en allen andere slaven. Ik zorg tot iedereen vrij is om te gaan en te staan waar die wilt. Zegt hij. Wil jij me helpen...ik kan dit niet alleen. Zegt hij dan eer lijk en voor het eerst keek hij weg.