Dragonflight [Freek en Anniek]

ahahaha xD
------------
James ging op Gildarts nek zitten, en ze stegen op.
heb je zin om naar het dorpje te gaan kleintje vroeg Gildarts
Jawel, het is goed om te praten met mensen, misschien komen we achter de locatie van het rebellen leger..of in ieder geval een richting
Ze vlogen achter Ruby aan, Gildarts ging sneller vliegen om er naast te komen
wacht, niet ernaast vliegen, blijf erachter..ik heb een idee Zei James
Gildarts gehoorzaamde, hij hoefte niet te vragen wat James van plan was.

James zette zich schrap "Hey Eileen....Denk snel" riep hij, terwijl hij zijn hand naar voeren deed en er een elektrische straal uitvloog in de richting van Eileen, hij zorgde er wel voor dat het voor Eileen zou stoppen, voor het geval ze niet snel zou reageren.

Eileen draaide zich om en zag net op tijd de elektrische straal. Ze richtte er een straal van vuur op zodat de straal geblokkeerd zou worden. Ze grijnsde tevreden en schoot er nog een vuurbal achteraan. "Mooie actie." riep ze terug.
[i]Je wordt sneller. Netjes.[/i] complementeerde Ruby haar.

James Lachte, opende zijn handen, strekte zijn armen en liet een dun elektrisch laagje op zijn handen komen, op die manier vind hij de vuurbal op zonder zijn handen te branden maar door de kracht van de bal was hij wel gedwongen zijn armen te buigen, "okee, nu.. Eet het op!" riep hij terwijl hij zijn armen weer strekte en de vuurbal terug stuurde naar de eigenaar.

Eileen knikte en ze ving de vuurbal met één hand en concentreerde zich zoals ze geleerd had. Ze wist zeker dat het moest lukken en ze begon de vuurbal te eten. Ze voelde de energie van het vuur door haar lichaam stromen. Hij had gelijk gehad, het werkte.

James lachte en klapte in zijn handen "bravo, ik wist wel dat je een snelle leerling was" hij dacht even na, "Zeg eileen, onze elementen verschillen niet zo veel van elkaar, ik bedoel elektriciteit is eigenlijk gewoon geconcentreerd vuur...dus wat zeg je als we proberen dat van elkaar te eten...het klinkt raar dat weet ik, en als je het niet wilt doen moet je het zeggen, maar ik wil het wel proberen..dus als je zou willen ...zou je dan mij aan willen vallen met je grootste vuur aanval die je kan bedenken" hij keek haar aan "wees maar niet bang als het niet lukt duw ik t van me af..en ik zal jou met een minder kompakte electriciteits straal zodat het makkelijker is het te absorberen" zei hij terwijl hij ging zitten en Eileen aan keek.

Eileen keek hem bedachtzaam aan. "Oke." zei ze toen. "Dat lijkt me wel wat. Alles wat ons sterker maakt moeten we proberen. Let op." Ze begon vuur op te roepen en om zich heen te verzamelen en ze stuurde het op hem af. Ze bleef oplettend voor het geval dat het niet zou lukken zodat ze het vuur kon terugroepen of doven.

James maakte in en tussen zijn handen een net van elektriciteit, ving het vuur op "gewoon voor de zekerheid" zei hij met een glimlach, hij nam een hap, het smaakte anders...losser, maar het verbrande hem niet, toen hij het eenmaal door had, slurpte hij het op, het was alsof hij net iets heel erg pittigs had gegeten, hij blaasde herhaaldelijk om de hitte uit zijn mond te krijgen. Het was gelukt, jes voelde het vuur in zijn lichaam, hij stuurde energie naar zijn jad en liet er een klein bolletje elektriciteit in komen, in plaats van de normaal blauw witte kleur was het nu geel wit van kleur en het leek te pulseren,James lachte "het is gelukt, ik voel al dat het sterker is, het enige nadeel is dat het niet blijft, als je alles hebt gebruikt is t weg" zei hij , hij schoot de geelige straal weg , toen die langzaam dunner werd en van kleur veranderde stopte hij, hij keek Eileen aan "ben je er klaar voor?"

Eileen keek toe en zag hoe goed het hem afging. Ze glimlachte tevreden om het effect. Het was echt een goed idee geweest. Ze keek hem aan en knikte toe. Toch nog een beetje zenuwachtig. "Oke, ik ben er klaar voor. Ze liet haar handen omringen door vuur zodat ze de elektrischiteit veilig zou kunnen vangen en concentreerde zich op wat er gebeuren zou.

James knikte "omdat jij het eten nog maar net onder de knie hebt, doe ik het rusrig aan" zei hij vriendelijk
Hij laade een bol elektriciteit in zijn hand komem, liet die groeien tot een meloen en vuurde die toen op eileen af.

Eileen ving de bal op met haar vuurhanden en bekeek hem. Ze nam de spanning in zich op en begon te eten. Het voelde heel anders aan dan vuur. Steviger. Maar ondanks de stroom die ze voelde toen ze het at kon het duidelijk geen kwaad. Toen ze de bal op had stuurde ze een vuurstraal de lucht in. In plaats van de roodgele vlammen die ze meestal produceerde waren de vlammen nu blauw. Ze grijnsde. "Volgens mij kunnen we elkaar heel sterk maken als we dat willen." zei ze euforisch.

James lachte, "dat geeft me een idee voor als we in grote veldslagen terecht komen, en dan bedoel ik niet die waar we het in ons eentje makkelijk vanaf zouden kunnen brengen" zei hij met een sluwe glimlach. Hij keek even rond "hey wacht is even, als wij dit kunnen..dan zouden ruby en gildarts dit zeker moeten kunnen...ik weet van gildarts dat hij eersr vuur kon spuwen maar dat is veranderd naar elektriciteit"
Gildarts gromde als teken van toestemming, james had nog niks gezegd maar hij wist zijn plan al.

"Dat kunnen we natuurlijk gelijk even uitproberen. Als het echt zo werkt zoals het bij ons werkt zijn we in een groot voordeel tijdens een slag. Het zou misschien net het verschil kunnen maken." zei Eileen grijnzend. Ze voelde zich sterk door de ontdekkingen. Ze bofte maar dat ze James tegen was gekomen. Samen waren ze drie keer zo sterk.

James lachte "mooi,  dan gaan we dat meteen doen" zei hij, hij lied gildarts voor ruby vliegen.
Nu! zei hij tegen gildarts, Gildarts draaide zoch snel om, deed zijn bek open, een seconden later was er een enorme knal te horen, er schoot meteen een enorme straal elektriciteit uit zijn bek, richting ruby. James wachtte met een lach op zijn gezicht op rubys reactie.

Ruby deed zijn bek open en absorbeerde de elektischiteit die op hem werd afgevuurd. Vervolgens spuwde hij de andere kant op een prachtige krachtige blauwe vlam vuur.
Eileen klapte in haar handen. "Oke, dit is echt werkelijk geweldig. Moet je zien!"

James klapte in zijn handen "haha mooi zo " zei hij lachend, gildarts brulde van vreugde

Hoi leuk dat je er weer bent en je beter voelt

Aaah sorry. Had echt een writersblock ofzo. Kon het niet opbrengen ofzo. Spijt me. Ik doe een nieuwe poging.

----------------------

"Zullen we het meteen andersom proberen?!" vroeg Eileen. Ze voelde de adrealine door haar lijf gieren. De krachten die ze elkaar konden schenken door samen te werken waren ver voorbij alles wat ze zich had voorgesteld. Ze voelde hoop. Ze konden werkelijk deze strijd winnen. Ze waren sterk.

Hahaha, maakt niet uit, ik ken het gevoel en je hoeft je niet te verontschuldigingen hoor ;D
-------------
Jes lachte "ja, goed idee" zei hij, hij zag de vreugde bij eileen. Het maakte hem gelukkig haar zo te zien, voor hem betekende het dat zij ook de hoop nog niet had opgegeven.

"Oke, daar gaan we!" zei Eileen met een brede grijns. "Kom op Ruby!"
Ruby vloog een salto door de lucht en kwam een aantal meter voor Gildarts en draaide zich zo dat hij met zijn bek naar die van Gildarts vloog. Hij spuwde het warmste en felste vuur dat hij spuwen kon en vloog omhoog.

Gilldarts sperde zijn bek open en ontving de straal met open bek, hij zoog het naar binnnen. Hij sloot zijn bek en james voelde Gilldarts schubben tintelen. Gildarts deed zijn kop onhoog en spuwde een straal van rood/wit blauwige elektriciteit. James klapte in zijn handen en zei "whoohoo, zag je dat...ik voelde de kracht in Gildarts schubben" ik voel me zo veel sterker nu zei gildarts vrolijk

Eileen lachte vrolijk en juigde. "Dat was geweldig!" riep ze. Ruby landde tussen de bomen en Eileen liet zich van zijn rug glijden en knuffelde haar draak. "Jullie zijn geweldig, allebei!" zei ze enthousiast. Ze liet haar draak weer los en keek naar James. "Alles komt goed! Laat die strijd maar komen. We kunnen ze aan!"

James lachte "ja, je hebt gelijk...die koning maakt geen schijn van kans meer" zei hij terwijl hij met gildarts de landing inzette. Toen hij was geland sprong hij van gildarts af, hij lande zachtjes. "Laten we naar het dorp gaan en kijken of ee informatie kunnen krijgen, misschien zijn er onderdrukte dorpen waar we kunnen beginnen...laten merken dat de drakenrijders niet dood zijn...ik denk dat we dan vanzelf in aanraking komen met de rebellen" zei hij al lopend, toen hij klaar was met zijn zin stond hij tegen over eileen

Eileen glimlachte en keek hem stralend aan. Ze had zich in geen tijden zo goed gevoeld. "Laten we maar meteen gaan. Maar kunnen we niet beter onze identiteit geheim houden en in stilte de rebellen zoeken. Het is beter dat de vijand niet weet hoe sterk we zijn en dat we samen zijn.'' Zei ze toen bedachtzaam.

"hmmm, daar heb je een punt" zei hij, hij keek omhoog en dacht even na, hij sloeg met zijn vuist in zijn hand en zei opgetogen "waarom heb ik daar niet eerder aan gedacht, we zijn strijders toch...ik bedoel, ja we zijn draken rijders, maar daar naast zijn we ook magiers en strijders...we kunnen kleine dorpjes, echt kleine dorpjes waar het rijk niet echt op let en waar de soldaten lui zijn geworden, bij dat soort dorpjes kunnen we beginnen als strijders, dan houden de draken zich schuil, maar wel in de buurt natuurlijk." hij keek eileen opgewonden aan, "wat vind jij ervan?" vroeg hij

"Dat klinkt als een beter plan. Ik ben voor." zei Eileen bevestigend. "Dan kunnen we die dorpen af richting het rebellenleger. Daar zal de strijd beginnen. Wanneer we de rebellen in de dorpen nodig hebben sturen we een bericht uit." het was nieuw voor haar om te denken over hoe ze dit het beste aan konden pakken. Zoiets had ze nooit geleerd.